ŚFiNiA

Dyskurs

I tak, I tak, bo I tak wszystko jest jednoscia

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5344 Przeczytał: 34 tematy

Dyskurs

Było już przerabiane ale "cza" od nowa

The author points at two different experiences such as the withdrawal of consciousness from all objects of creation to witness the death of an individual perception, which the Christian tradition refers to as the dark night of the soul, to then experiencing higher reality in a cloak of silence or what Buddha referred to as non attachment. The two phases represent the challenge of elevating consciousness above the human mental apparatus by letting thoughts slowly and peacefully die in the periphery of consciousness to allow for an awakening from maya, which the Buddhist tradition refers to as the state of illusion, to a deeper understanding of a different nature – the pillars of all existence. In Sufism, it is believed that the seed planted and nourished transforms slowly into new perspectives of awareness and affects all seeds by the human ability to incorporate the spirit to make it a reality. According to the Buddhism and Hinduism, the process of nourishment of the seed destroys the aspects of a particular ego, so the re-birth process can start. In Christianity, the ego is believed to be the center of an individual, and the Western thought struggles with the concepts of the ego annihilation. In Sufism’s contemplation, there is the “I-Thou” (p. 230) dialogue, which allows for the discovery of a new self in the existing self. It is like a journey of transitional selves that is rooted in total awareness. The orthodox forms of Christianity, Islam, and Judaism erroneously place too much emphasis on the individual ego, the process that may lead to the deprivation of the followers of mysticism by implying that God is the other one. In Buddhism, Sufism, and Hinduism, there is a constant flow of individuality to the source of all beings. - Autor wskazuje na dwa różne doświadczenia, takie jak wycofanie świadomości ze wszystkich obiektów stworzenia, aby być świadkiem śmierci indywidualnej percepcji, którą tradycja chrześcijańska określa jako ciemną noc duszy, aby następnie doświadczać wyższej rzeczywistości w płaszczu ciszy lub to, co Budda określił jako nie-przywiązanie. Te dwie fazy stanowią wyzwanie podniesienia świadomości ponad ludzkim aparatem mentalnym poprzez pozwolenie, by myśli powoli i spokojnie umierały na obrzeżach świadomości, aby umożliwić przebudzenie z mayi, które tradycja buddyjska określa jako stan iluzji, do głębszego zrozumienia. o innym charakterze jako filary wszelkiego istnienia. W sufizmie uważa się, że zasiane i karmione nasiona powoli przekształcają się w nowe perspektywy świadomości i wpływają na wszystkie nasiona dzięki ludzkiej zdolności do włączenia ducha, aby stał się rzeczywistością. Według buddyzmu i hinduizmu proces żywienia nasienia niszczy aspekty określonego ego, więc proces odrodzenia może się rozpocząć. W chrześcijaństwie ego jest uważane za centrum jednostki, a zachodnia myśl walczy z koncepcjami zagłady ego. W kontemplacji sufizmu znajduje się dialog "Ja-Ty", który pozwala na odkrycie nowego ja w istniejącym ja. To jest jak podróż przejściowych jaźni, która jest zakorzeniona w całkowitej świadomości. Ortodoksyjne formy chrześcijaństwa, islamu i judaizmu błędnie kładą zbyt duży nacisk na indywidualne ego, proces, który może prowadzić do deprawacji wyznawców mistycyzmu, sugerując, że Bóg jest tym drugim. W buddyzmie, sufizmie i hinduizmie istnieje stały przepływ indywidualności

Bohm (1985) explains how hidden variables correlate with those in the implicate order, how they are supported by his work on quantum field theory, and how the general worldview that has emerged from his work is consistent with the world religious traditions. The author expresses his concern about the quantum theory not being sufficient to explain an “independent actuality” (p. 112) – a transitional state between one physical state and another. His concern stems not only from the fact that the wave function has been theorized in terms of probabilities but also that it could only be discussed in terms of the results of an observed phenomenon, which cannot be further analyzed. The author concludes that the quantum theory might be offering a fragmentary view of reality because it is impossible to contemplate the universe as a whole employing a finite set of observable phenomena. In particular, the author becomes dissatisfied while considering the independent existence of the cosmos through the theory of relativity and contradicts such a state while working with the quantum field theory. While examining the quantum potential, the author identifies non-locality and mutual dependence between a particle and its distributed wave, which the author refers to as the state of wholeness as implicit in the quantum theory and controlling the environment by its intensity. While the impact of the wave function of the whole system diminishes to a set of constituent factors, the quantum potential simplifies to a sum of independent components. This phenomenon reduces the whole to a set of independent sub-wholes that control the design. At this juncture, the author makes an analogy between the quantum uncertainty principle and human consciousness by making a comparison between a well-defined thought and the precise position of a particle with regard to their precise momentum and movement referring to the process as “enfolding” (p. 122), which means that every thought is the source of further “enfolding” (p. 122) thoughts, forming a “quantum mechanical field” (p. 122), and supports the theory that our thoughts emerge from a greater whole of which we are not fully conscious. The author asks a key question: “Could we not say that this is, in certain ways, like a super-implicate order?” (p. 122). The author emphasizes the key importance of meaning in the universe, and the meaning unfolds through individuals. If this unfolding of meaning is synonymous with the implicate order of the infinite relationships between elements while referencing the whole, then humans as the integral part of the implicate order have the ability to unfold a new reality, which cannot be grasped intellectually but are imbedded in human intentions and actions through meaning that manifests in what we think, emote, feel, and do. The author hopes that our understanding of ourselves as being endowed with the enfolding and unfolding processes will empower us to instigate pivotal changes into our global society to transform it into a self-perpetuating beacon of moral character awareness with all desired manifestations. - Bohm (1985) wyjaśnia, w jaki sposób zmienne ukryte korelują z tymi w implikowanej kolejności, jak są wspierane przez jego pracę nad kwantową teorią pola, oraz jak ogólny światopogląd, który wyłonił się z jego pracy, jest zgodny z religijnymi tradycjami świata. Autor wyraża swoje zaniepokojenie faktem, że teoria kwantowa nie wystarcza, aby wyjaśnić "niezależną rzeczywistość" (s. 112) - stan przejściowy między stanem fizycznym a innym. Jego troska wynika nie tylko z faktu, że funkcja falowa została teoretycznie rozważona pod względem prawdopodobieństwa, ale także, że można ją omówić jedynie w kategoriach wyników zaobserwowanego zjawiska, którego nie można dalej analizować. Autor konkluduje, że teoria kwantowa może oferować fragmentaryczny obraz rzeczywistości, ponieważ nie można kontemplować wszechświata jako całości, posługując się skończonym zbiorem obserwowalnych zjawisk. W szczególności autor staje się niezadowolony rozważając niezależne istnienie kosmosu przez teorię względności i zaprzecza temu stanowi przez prace z kwantową teorią pola. Badając potencjał kwantowy, autor identyfikuje nielokalność i wzajemną zależność między cząstką a jej rozproszoną falą, którą autor określa jako stan całości wyrażony w teorii kwantowej i kontrolujący otoczenie poprzez jego intensywność. Podczas gdy wpływ funkcji falowej całego układu zmniejsza się do zestawu czynników składowych, potencjał kwantowy upraszcza sie do sumy niezależnych składników. Zjawisko to redukuje całość do zestawu niezależnych podrzędnych całości kontrolujących projekt. W tym momencie autor dokonuje analogii między zasadą nieoznaczoności kwantowej a świadomością ludzką, dokonując porównania dobrze zdefiniowanej myśli i dokładnej pozycji cząstki w odniesieniu do ich dokładnego momentu i ruchu, odnosząc się do procesu jako "otulenia" (str. 122), co oznacza, że każda myśl jest źródłem dalszych myśli, tworzących pole kwantowo-mechaniczne i popiera teorię, że nasze myśli wyłaniają się z większej której nie jesteśmy w pełni świadomi. Autor zadaje kluczowe pytanie: "Czy nie moglibyśmy powiedzieć, że jest to pod pewnymi względami jak super-implikowany porządek?" Autor podkreśla kluczowa role znaczenia we wszechświecie, a znaczenie rozwija się poprzez jednostki. Jeśli to odsłanianie znaczenia jest równoznaczne z wplątanym porządkiem nieskończonych relacji między elementami podczas odniesienia do całości, to ludzie jako integralna część implikowanego porządku mają możliwość rozwinięcia nowej rzeczywistości, której nie można uchwycić intelektualnie, ale są osadzeni w ludzkie intencje i działania poprzez znaczenie, które przejawia się w tym, co myślimy, emotujemy, czujemy i robimy. Autor ma nadzieję, że nasze zrozumienie nas samych jako obdarzonych procesami obejmowania i rozwijania umocni nas do zainicjowania kluczowych zmian w naszym globalnym społeczeństwie, aby przekształcić go w samopodtrzymujące się światło ostrzegawcze o charakterze moralnym ze wszystkimi pożądanymi przejawami.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5344 Przeczytał: 34 tematy

Czytasz za dużo interpretacji.

Andy72

Dyskurs

Dyskurs

Andy72

Ale gdy odrzucamy Newtona nie musimy zaraz brać czegoś buddyjsko-podobnego!
To że fizyka kwantowa mówi o świadomości wynika z pychy "jestem bogiem, moja świadomość steruje rzeczywistością"
Wystarczy wziąć klasyczne doświadczenie z dwiema szczelinami, aby zobaczyć że tam świadomość nic nie ma do roboty.

Dyskurs

Fizyki Newton'a nie odrzucamy ale wzbogacamy ją fizyką kwantową. Fizyka kwantowa nie mówi o świadomości, bo nie jest osobą. O świadomości debatuje globalne środowisko akademickie i nieakademickie również. Nie da się tematu ominąć. My nie tylko "sterujemy" swoją rzeczywistością, my ją tworzymy, lecz nie każdy ma tego świadomość. Świadomość, jak słusznie zinterpretował Sir David Ramon Hawkins, M. D., Ph. D. jest "niewidzialną mocą która porusza wszystkim" - tego ostatniego nie jesteśmy w stanie roboczo zdefiniować, bo otwarty system staje się coraz szerszy i coraz bardziej otwarty i coraz większy jest poziom abstrakcji. Ale w starodruku zwanym Weda pisze "jak w mikro kosmosie, tak w makro kosmosie" więc "był czas przywyknąć". Budujemy mocniejsze instrumetny powiększające oraz instrumenty kosmiczne, ale przekonujemy się, że nasza "granica" mentalna rozpływa się. Niedawno mawialiśmy, że "the sky is the limit/limitem jest niebo" ale teraz przetransformowaliśmy ten idiom na "the sky has no limit/niebo nie ma limitu"

Andy72

wujzboj

Tak, sam są szczeliny, detektor, klisza. Fizyka nic nie mówi o świadomości. Natomiast fizyk jest istotą świadomą i twórcą fizyki. Dlatego wszystko, czym zajmuje się fizyka, DOTYCZY tego, czego fizyk jest lub może być świadomy. To są jednak dwie różne sprawy.

wujzboj

Pomorzanin

Andy72

Agent Tomek

Piotr Rokubungi

Przestanę chyba śledzić ten wątek, bo nawet wujzboj niczego mądrego w nim nie napisał... ;-P

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5344 Przeczytał: 34 tematy

Bawią mnie ludzie, którzy nie odróżniają Buddy od Hotei'a, a buddyzm znają z internetowych memów.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Dyskurs

Pomorzanin

Dyskurs, ale Jezus stworzył religie cierpienia i nadziei, od początku, przez wieki i do teraz, a więc odpowiada za wszystko.
Nie ma takie coś, ze liczy się tylko początek (jak robią ŚJ) albo udaje jak było na początku (jak robią KK), liczy kompletnie wszystko, nawet krzywda, np. wyłapanie 30 -40 milionów pogan w Afryce na rozkaz papieży i przewożenie ich statkami do ameryk, zrobię ich niewolników-murzynów.

A wiesz ile jest cytatów w książce Biblia wobec Pogan, pogardliwych i poniżających, a więc jak ktoś chce być Chrześcijaninem, musi wszystko łykać, a nie trochę.

decir

Pomorzanin

Semele

W jaki sposób Budda poznalby Jezusa i owrotnie?

Żyli w odległych epokach...