ŚFiNiA

VRT659 · Dołączył: 21 Sty 2015 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów

"Nawet najbardziej pobożny wierzący musi przyznać, że nie ma naukowych dowodów na istnienie Boga ani czegokolwiek nadnaturalnego. Gdyby były, znajdowałyby się w podręcznikach obok dowodów elektryczności, grawitacji, neutrino i DNA. Nie przeszkadza to większości wiernych, ponieważ wielokrotnie słyszeli, że „nieobecność dowodu nie jest dowodem nieobecności".

Jednak powtarzanie zdania raz za razem nie czyni go prawdziwym. Jest wiele wypadków, gdzie nieobecność dowodu dostarcza mocnego dowodu nieobecności. Kluczowym jest tu pytanie, czy dowód powinien istnieć, ale go nie ma. Nigdy nie widziano słoni wędrujących po parku narodowym Yellowstone. Gdyby były tam, nie dałoby się ich nie zauważyć. Niezależnie od tego jak ukrywałyby się, obecność takich wielkich zwierząt byłaby zaznaczone obfitością śladów fizycznych - odchodami, zdeptaną roślinnością, kośćmi martwych słoni. Możemy więc bezpiecznie wyciągnąć wniosek, że słonie są nieobecne w tym parku.

Od trzydziestu lat fizycy szukają cząstki nazywanej bozonem Higgsa, która hipotetycznie odgrywa kluczową rolę we Wszechświecie, tak ważną, że mówi się o niej (może żartobliwie) jako o „Cząstce Boga". Według standardowego modelu cząstek i sił, zestawionego w latach 70. ub.w. i zgodnego ze wszystkimi obserwacjami od tych czasów, bozony Higgsa przepajają Wszechświat i generują masę, sam surowiec materii. Jak dotąd nie udało nam się ich zaobserwować, ponieważ nie mieliśmy niezbędnych instrumentów. Istnieją jednak dobre powody teoretyczne, by wierzyć, że Wielki Zderzacz Hadronów (LHC) w Genewie, zbierający obecnie dane początkowe, powinien dostarczyć dowodów na Higgsa. Jeśli tego nie zrobi — co większość fizyków uważa za możliwe — będzie to pokazaniem, że bozon Higgsa nie istnieje.

Taka jest sytuacja z judeo-chrześcijańsko-islamskim Bogiem. Do niedawna nieobecność dowodów na jego istnienie nie wystarczała, by go wykluczyć. Teraz jednak mamy dosyć wiedzy, by zidentyfikować wiele miejsc, w których powinny być dowody, ale ich nie ma. Nieobecność tych dowodów pozwala nam wykluczyć istnienie tego Boga poza wszelką rozsądną wątpliwość.

Nie mówię tu o wszystkich możliwych bogach. Z pewnością trudno wykluczyć boga deistycznego, który nie ingeruje w świat. Jednak Bóg judeo-chrześcijańsko-islamski, którego identyfikuję przy pomocy dużego G, odgrywa ponoć tak aktywną rolę we wszechświecie, że jego działania powinny dać się odkryć, potwierdzając w ten sposób jego istnienie. Chciałbym przedstawić cztery przykłady.

Zacznę od powstania widzialnego wszechświata. Nasza wiedza dzisiaj pozwala nam na dotarcie wstecz do zaledwie jednej bilionowej sekundy od początku wszechświata. Ekstrapolując stamtąd do początku stwierdzamy, że wszechświat zaczął się od maleńkiego (ale nie nieskończenie małego) regionu przestrzeni. Informacja istnieje tylko, jeśli jest ucieleśniona w jakimś systemie fizycznym i wiemy, że istnieje granica tego, jak zbita może być informacja. Ten maleńki region przestrzeni nie mógł zawierać więcej niż kilka bitów informacji - zdecydowanie zbyt mało, by określić wszechświat, który z tego wyewoluował.

Kiedy wszechświat rozszerzał się, mógł utrzymać więcej informacji. Stworzyło to środowisko, w którym mógł pojawić się porządek — co z czasem zrobił, poprzez nieskończoną serię losowych zdarzeń. Ale maleńka ilość informacji zawarta w bardzo wczesnym wszechświecie nie wystarczała, by włączyć jakiekolwiek plany jakiegoś stwórcy. To dopuszcza możliwość deistycznego boga, który nadał rzeczom bieg, rozpoczął losowe zdarzenia, a potem odszedł. Nie pozwala to na jakieś konkretne plany stworzenia, ucieleśnione we wszechświecie od samego początku. Boga z takim planem można wykluczyć poza rozsądną wątpliwość.

Rozważmy następnie twierdzenie, że wszechświat został zaprojektowany. Wielu ludzi podaje to jako powód swojej wiary w Boga. Nie widzą możliwości, by porządek wszechświata powstał naturalnie. Jednak przeczesano obserwacje fizyki, kosmologii i biologii w poszukiwaniu dowodów projektu we wszechświecie, dowodów, które powinny tam być, gdyby istniał Bóg projektant. Żadnego nie znaleziono. Dotyczy to także często słyszanego twierdzenia, że parametry fizyki i kosmologii wykazują dostrojenie do ewolucji życia. Ten temat omawiam szczegółowo w mojej następnej książce: The Fallacy of Fine-Tuning: How the Universe is not Designed for Us. Moim wnioskiem jest, że twierdzenia o dostrojeniu oparte są na niewystarczającej znajomości fizyki.

„Inteligentny projekt" w biologii został doszczętnie obalony w ostatnich latach, nie muszę więc wiele o tym mówić. Biolodzy, wszędzie gdzie patrzą, znajdują dowody losowości i chaotycznych ustawień, które nazwaliby niekompetentnymi, gdyby były zaprojektowane. Niezależnie od tego, gdzie naukowcy patrzą, wszechświat, jaki widzą, wygląda dokładnie tak, jak powinien wyglądać, jeśli nie było żadnego boskiego projektanta.

Po trzecie, rozważmy rzekomą moc modlitw wstawienniczych. Dobrze przeprowadzone eksperymenty szanowanych instytucji, takich jak Harvard, Duke i Mayo Clinic nie stwierdziły, by modlitwy pomagały w wyzdrowieniu pacjentów szpitalnych. Apologeci mówią po prostu, że Bóg postanowił nie reagować na ten test. Można się jednak założyć, że mówiliby coś innego, gdyby wyniki okazały się pozytywne. Przez tysiąclecia zaniesiono biliony modlitw. Oczywiście, większość chorych na ogół zdrowieje, poza ostatnim razem. Gdyby Bóg, którego wyznaje i do którego modli się większość ludzi, rzeczywiście istniał, modły wstawiennicze miałyby lepszą przeciętną niż to, co mamy z normalnego działania świata naturalnego, włącznie ze szczęściem. Nie mają.

I ostatni przykład: wyznawcy wierzą, że Bóg Abrahama mówi do ludzi i dostarcza informacji, której nie mają. Nic nie mogłoby być łatwiejsze do naukowego przetestowania. Wystarczy znaleźć kilka przykładów prawdy, która została objawiona, a potem potwierdzona. Mogłoby to być coś tak prostego, jak przepowiednia jakiegoś przyszłego zdarzenia, które potem zostaje potwierdzone. Nigdy się to nie zdarzyło.

Oczywiście, twierdzenia o objawieniu można znaleźć we wszystkich trzech religiach monoteistycznych, ale żadne nie ostaje się krytycznemu badaniu. Tak zwane przepowiednie w pismach świętych były wygłoszone w odległej przeszłości i nie można ich przetestować, ponieważ przepowiadane zdarzenia już zaszły, lub - jak w przypadku powrotu Jezusa w przeciągu pokolenia — dawno zostały sfalsyfikowane.

We wszystkich tych przykładach powinno się było znaleźć dowody istnienia Boga, ale ich nie znaleziono. Ta nieobecność dowodu jest dowodem nieobecności. W rzeczywistości nauka może powiedzieć — poza rozsądną wątpliwość — że Bóg, judeo-chrześcijańsko-islamski Bóg, nie istnieje."

Victor Stenger

[link widoczny dla zalogowanych]

O.K.

Ech...

Choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą

I tyle w tym temacie.

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Ludzki [oraz nie tylko] układ nerwowy to samo-rozwijający się hardware oraz software, który ma pewną ograniczoną [nawet bardzo] postać, ograniczoną funkcjonalność oraz istnieje, aby spełniać konkretne, bardzo ograniczone cele. Wszyscy jednak nieomal ludzie popełniają podstawowy błąd uznając ludzkie myślenie, odczuwanie, postrzeganie, doświadczanie za punkt odniesienia, za "jedynie słuszne narzędzie poznania"- podczas, gdy to narzędzie nie tylko jest niezmiernie ograniczone w swej funkcjonalności, ale nie po temu również działa.
Tak więc nieomal bezgraniczne ufanie w ludzki rozum, sposób rozumowania, odbierania otoczenia jest po prostu głupotą. Jeszcze większą głupotą wydaje się pokładanie ufności w wierze, która nie jest "podparta naukowo" [nie zapominajmy, że nawet "najtwardsze dowody" to też tylko wiara!]; jednak to w rzeczywistości może być omylne.
Jesteśmy tylko maszynkami, trybikami w Kosmosie. Czy zatem maszynka, komputerek jest [lub kiedykolwiek będzie] w stanie poznać całość otoczenia i jego funkcjonowanie? Czy taki ludzki komputerek ma w ogóle możliwości, by poznawać swego stwórcę- choćby tym "stwórcą" był przypadek? A sam przypadek istnieje jedynie jako pojęcie w ludzkich umysłach. To, co ludzie uważają za przypadek, w skali i odniesieniu do całego Kosmosu może być zupełnie czymś innym- jak zresztą wszystko, co ludzie sobie wyobrażają.

Jan Lewandowski

O.K.

Idiotyzm tych wywodów jest oczywisty dla każdego zaprawionego apologety.

Ale dla rozrywki i pożytku ogólnego mogę się pobawić i wskazać parę bzdurek. Będzie to także miła rozrywka pokazująca czym różni się nauka od scjentystycznych stwierdzeń.

mat

VRT659 · Dołączył: 21 Sty 2015 Posty: 16 Przeczytał: 0 tematów

Z bełkotliwego tekstu Stengera nie ostał się nawet kamyczek,zaś refutacja O.K. to istny huragan nad cukrem :brawo:

Nie da się ukryć,że Stenger zagalopował się w swoim irracjonalnym scjentyzmie tak daleko,że pewnie nawet nie zauważył kiedy przekroczył granice pomiędzy tym co śmieszne a żałosne ale chyba jest mu to najwyraźniej obojętne,podobnie zresztą jak tzw."nowym" ateistom,którzy
jego błędną metafizykę naiwnie łykają jak pelikany,będąc oczywiście przy tym święcie przekonanymi,że jego "argumenty" to czyste i bezsporne fakty naukowe

Jakiś czas temu sięgnąłem po jego sztandarowe dzieło "God:The failed hypothesis:How science shows that God does not exist",ogólnie pod względem poziomu taka sama kaszana jak jego opublikowany wyżej tekst,nic specjalnego choć przynajmniej można się pośmiać kiedy na przykład z pełną powagą w rozdziale 1 usiłuje obalić teizm przywołując "paradoks kamienia" albo jak w rozdziale 6 zarzuca teistom że zasiadanie Jezusa po prawicy Boga nie zostało zweryfikowane naukowo :rotfl:

Jan Lewandowski

Jan Lewandowski

O.K.

Jan Lewandowski

O.K.

mat

O.K.

Piotr Rokubungi

Dokładnie tak jest, jak sugeruje tytuł wątku tego.