ŚFiNiA

linoskoczek

Zdaję sobie sprawę, że temat trudnego problemu świadomości był już poruszany, jednak prosiłbym Was o opinię na temat rozwiązania trudnego problemu przez prof. Ducha. Przyznam, że nie wierzę za bardzo w możliwość rozwiązania tego problemu w kategoriach naukowych i stąd moje zainteresowanie tą teorią - autor wyraźnie stwierdza, że rozwiązał ten problem (na końcu strony z wykładem). Wydaje się, że autor jest też autorytetem w dziedzienie kognitywistyki (przynajmniej w Polsce) więc tym bardziej dziwny dla mnie jest brak recenzji jego prac.
Jeśli pozwolicie na razie nie będę pisał swojej opinii na jej temat - przemyślałem tę teorię pewnie kilkadziesiąt razy i nie zrozumiałem zaprezentowanego wytłumaczenia (a raczej nie zrozumiałem dlaczego miałoby tłumaczyć trudny problem) i potrzebuję świeżego i obiektywnego spojrzenia.
Będę niezmiernie wdzięczny nawet za Wasze drobne uwagi i koncepcje, nie wspominając już o dyskusji:)

Poniżej materiały, które uważam za istotne w tej materii:

fizyka.umk.pl/publications/kmk/02-neurok.html
fizyka.umk.pl/publications/kmk/03-Brainins.html

Powyższe zdają się dość mocno pokrywać w kwestii argumentów.
Zdaję sobie, że nie każdy ma czas zapoznawać się z nimi, więc proponuję jako alternatywę stronę z wykładem:

[link widoczny dla zalogowanych]

Na ile się zorientowałem, dość dobrze oddaje koncepcje zawarte w pracach.

rafal3006

linoskoczek

rafal3006

Skomentowałeś, ok
Czy możesz teraz przedstawić swoją własną wizję świadomości?

Mieliśmy tu już próby naukowego opisu tego zjawiska, choćby przez Marcina Kotasińskieo, który opisał ją na bazie emceka, odkrytego na nowo.

Na śfini nie masz się czego obawiać, nikt cie nie wyśmieje, tu są sami wizjonerzy ... od Wuja zaczynając - koncepcja powszechnego zbawienia.

linoskoczek

Nie mam precyzyjnej wizji świadomości - sporo czasu poświęciłem na poszukiwania naukowego wyjaśnienia i myślę, że albo nie ma takiego, albo i tak nie będziemy w stanie go stworzyć.
Jeśli chodzi o nienaukowe to wchodzimy rozważania filozoficzne i pewnie teologiczne, a tutaj jeszcze zostało mi bardzo dużo do przerobienia, żeby cokolwiek napisać.

Dlatego też sporo uwagi poświęciłem powyższej koncepcji - skoro naukowiec pisze wyraźnie, że problem rozwiązał i stoi to w opozycji do mojej wizji.
Na początku brałem pod uwagę dwie możliwości:

1. Autor ma rację i znalazł rozwiązanie, a ja nie mogę go zrozumieć
2. Autor się pomylił

Punkt 2. odrzuciłem bo widać, że zna się na rzeczy i gdyby nie był pewny to nie przedstawiałby swojego rozwiązania studentom jako jedynego słusznego

Zostało 1. i dlatego poprosiłem tutaj o pomoc, bo sam nie potrafię dostrzec prawdziwości rozwiązania.

Ostatnio jednak zacząłem rozważać czy nie ma tutaj prawa bytu opcja nr. 3, ale uważam, że za szybko na takie rozważania póki nie usłyszę opinii innych osób. Na co bardzo liczę swoją drogą.

wujzboj

linoskoczek

Piękne dzięki za odpowiedź. W zasadzie mam bardzo podobne spostrzeżenia, ale daje, a raczej nie dawało mi spokoju przekonanie autora co do słuszności jego twierdzenia (o czym już wspomniałem). Tak szczegółową odpowiedź wuja chętnie wykorzystam do dokładniejszej analizy, ale to już może w innym temacie.
Wracając do moich wątpliwości, oprócz dwóch pierwszych opcji przyszła mi do głowy dopiero niedawno inna - celowe wprowadzanie w błąd. Staram się unikać teorii spiskowych bo zdaję sobie sprawę, że są dla naszego umysłu bardzo smaczną przynętą, ale dzisiaj trafiłem na felieton, który sprawił, że zaczynam taką opcję traktować poważnie: [link widoczny dla zalogowanych]