ŚFiNiA

[wodnik42]

Jest to watek nawiazujacy do watku pt.: Czy Wuj jest realista w zyciu codziennym ??

[wujzboj]

Jestem agnostykiem KONSEKWENTNYM, to znaczy, ze jestem agnostykiem w KAZDEJ kwestii filozoficznej. Czyli zdaje sobie sprawe z tego, ze w kazdej kwestii filozoficznej opinia moze opierac sie wylacznie na wierze. Wiem, ze nic nie wiem. Wiem, ze nie moge udowodnic istnienia Boga (ani udowodnic istnienia swiata, w ktorym nie ma Boga) - jestem wiec rzeczywiscie agnostykiem w kwestii (1). Wiem tez, ze z faktu niemozliwosci innego sensownego zdefiniowania ontologicznie przydatnego terminu "istnienie", niz ma to miejsce w idealizmie personalistycznym, nie wynika w najmniejszym stopniu, ze idealizm personalistyczny stanowi prawidlowe odbicie rzeczywisosci - a nawet, ze odbija rzeczywistosc lepiej, niz jakies jezykowo niepoprawne kierunki filozoficzne jak materializm czy reizm. Jezyk bowiem to jedno, a rzeczywistosc to drugie. Jestem wiec agnostykiem rowniez w kwestii (2).

Poniewaz jestem agnostykiem w KAZDEJ kwestii filozoficznej (swiatopogladowej), i poniewaz zdaje sobie przy tym sprawe z nieodzownosci swiatopogladu w zyciu codziennym, nie mam problemu z koniecznoscia wiary. Po prostu wiem, ze z koniecznoscia wiary trzeba zyc i zaden placz, zgrzytanie zebow, chowanie glowy w piasek, czy mocne trzymanie nianiusi za reke nic tu nie zmieni. Dlatego zamiast bac sie i wstydzic wiary, stwierdzam: kazdy wierzy, a tresc wiary swiadczy o jej posiadaczu. I w efekcie ograniczam sie do JEDYNEGO ZALOZENIA; do tego zalozenia, ktory kazdy tak czy owak musi przyjmowac, obojetne czy czyni to explicite czy implcite: "Moge zaufac moim opiniom".

Wiem, ze z tego zalozenia nie wynika, ze mam racje. Ale wiem tez, ze niczego sensowniejszego nie moge uczynic; wszystko inne byloby niekonsekwentne wobec faktu, ze tak czy owak nic nie wiem.

Jestem wiec agnostykiem w 100%, a dogmatykiem w 0%. A scislej: jestem agnostykiem w 100%, zas dogmatykiem w stopniu odpowiadajacym kwantowi dogmatyzmu, ktory to kwant musi byc obecny w kazdym swiatopogladzie i ktory agnostycyzmowi nie przeczy, lecz w rzeczywistosci z niego wynika.

[konrado5]

Ale nie jesteś agnostykiem co do prawdziwości twierdzenia, że ontologię musisz opierać na wierze. Poza tym wyjaśnij czym jest rzeczywistość. Mówisz ciągle o tym, że ontologia zajmuje się odbiciem rzeczywistości, a nawet nie zdefiniowałeś tego pojęcia.

[wodnik42]

W zasadzie mogę podpisac się pod wpisem Wuja. Również jestem (a może tylko staram się być) 100 % agnostykiem. Natomiast w zyciu codziennym jestem chyba realista krytycznym, a swiat postrzegam (na trzezwo) jak naiwny realista.

Jednak po przeczytaniu wpisu Wuja nasunely mi się nastepujace kwestie do dyskusji – najlepiej już w nowych watkach, które postaram się zalozyc:

1. Czy agnostycyzm sam siebie obala ?
2. Czy agnostyk jest sceptykiem ?
3. Czy agnostyk może być katolikiem ?
4. Czy agnostyk może być buddysta ?
5. Czy agnostyk może być idealista ?
6. Czy personalista może być idealista?

[wujzboj]

[wujzboj]

Wodniku, dzieki za nowe watki!

[konrado5]

[wujzboj]

Ontologia mowi o tym, co kryje sie za twoimi doznaniami.

[idiota]

ontologa mówić chce o tym co jest a nie o ciuciubabce.

[wujzboj]

A co znaczy wobec tego, ze cos "jest"?

Daj mi przyklad czegos, co jest (co jest ontologicznie). Ja w miedzyczasie udam sie do lozeczka

[idiota]

"co jest ontologicznie"
dla mnie to pleonazm. jak coś jest to jest.

[wujzboj]

Co znaczy, ze cos jest?