ŚFiNiA

[Michał Dyszyński]

Co jest duchowo gorsze? - bycie bezideowym, oportunistycznym, miałkim, czy np. np. fanatycznie wyznawać złe idee?...

Z punktu widzenia otoczenia, chyba prościej się żyje z bezideowcem, niż z aktywnym propagatorem złych idei, złych pomysłów na życie, bo u tych ostatnich często dochodzi wręcz do agresji, w skrajnym wypadku są to ludzie przyprawiający o śmierć tych, którzy się z nimi nie zgadzają. Ale bezideowość totalna potrafi też na tyle zatruć psychikę, że ogarnięta nią osobowość ostatecznie jawi się otoczeniu jako przykra, nawet destrukcyjna. W ostatecznym rozrachunku wg mnie nie da się jednoznacznie ustalić, co jest gorsze dla otoczenia.
A co jest gorsze (w duchowym sensie) dla samego zainteresowanego?
Złe idee ściągają na wyznawcę najczęściej liczne grzechy uczynkowe - np. zaangażowany wyznawca faszyzmu, skrajnego fundamentalizmu religijnego, czy innego fanatyzmu przyczyni się (czasem jako główny sprawca) do krzywd ludzkich, będzie rozsiewał wokół siebie nieszczęścia. Z drugiej strony bycie bezideowym, pogrążenie się w gnuśności intelektualnej i duchowej sprawia zwykle, iż osobowość takiej osoby karleje, nie wydaje owoców.

W Biblii jest bardzo dużo fragmentów, wypowiedzi Jezusa o konieczności wydawania owocu przez osobę. Jest pochwała dla postawy owocowania duchowego - jak np.: (8) Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.(Ewangelia Jana 15:8)

Powyższy cytat jest o tyle ciekawy, że na pierwszym miejscu jest w nim owocowanie, a dopiero na drugim stawanie się uczniem Jezusa. Z tego wynikałaby sugestia, iż może "uczniem Jezusa" stają się właśnie ci, którzy przynoszą owoc. Z drugiej strony choćby przypowieść o siewcy odwraca tu zależność, bo to dzięki słowu pojawia się plon - owocowanie. Można by zatem razem to połączyć mentalnie i uznać, wzajemne się wspomaganie - bycie uczniem Jezusa usposabia do owocowania, zaś owocowanie powstaje jako efekt nabywania nauk zgodnych z duchem chrześcijańskim.

Tu warto chyba postawić pytanie: co jest głównym powodem powstawania i krzewienia się złych idei?
Ja na pierwszym miejscu listy powodów, że człowiek zaczyna wyznawać złe idee, widziałbym NAIWNOŚĆ, a dalej związaną z nią ULEGŁOŚĆ INSTYNKTOWNYM, BEZWIEDNYM, UPROSZCZONYM OCENOM rzeczywistości.
Ściśle wiąże się to z brakiem samokrytycyzmu, czyli postawą pychy.

[Michał Dyszyński]