ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Polskie stanowisko znowu jest niepostępowe:
[link widoczny dla zalogowanych]

Tak się jakoś zrobiło, że objawem postępu, nowoczesności i poprawności politycznej jest entuzjastyczna postawa obywateli względem seksualnych inności. Na początku "prawa" wywalczyły sobie środowiska homoseksualne, ale lista tego co lewica kocha w zakresie upodobań seksualnych względnie szybko urosła do żądania polubienia przez społeczeństwa:
- osób transseksualnych
- osób nie identyfikujących się z płcią
ogólnie jak najbardziej swobodnego traktowania spraw seksu.

Obserwując to jako pewien proces historyczny, dochodzę do przekonania, że jesteśmy dopiero na początku drogi w zakresie zmian w pojmowaniu "nieprawidłowości" w postrzeganiu spraw płci i seksu. Czas uświadomić społeczeństwom traumę, problemy emocjonalne i konieczność dowartościowania osób, które swoje spełnienie seksualne osiągają na zasadzie:
- obnażania się przypadkowo spotkanym osobom (dlaczego nie dowartościujemy owych osób?...)
- prezentowanie swoich organów płciowych przez internet
- masturbowania się podczas nudnych zebrań organizowanych przez zarząd firmy
- uprawiania seksu z coraz to bardziej doskonałymi robotami, czy lalkami seksualnymi
- nie wolno zapominać o fetyszystach
- gerontofile - dlaczego nie doczekali się naszej życzliwości, to w końcu też seksualna inność i chyba nie jest gorsza, niż inne...
- nekrofile - oni też zasługuję na mentalne wsparcie
- a co z tymi biednymi i niedocenianymi, którzy satysfakcję seksualną osiągają wyłącznie podczas skoku ze spadochronem?...
- właściwie to seks ze zwierzętami - komu przeszkadza? (tak wiem, na razie to jest nie do pomyślenia, ale jakieś 50 lat temu akceptacja dla homoseksualistów też była nie do pomyślenia)
- uzależnienie od pornografii - dzisiaj jest postrzegane jako coś złego. Ale przecież jest to aktywność seksualna, jak każda inna, dlaczego nie wdrażamy programów społecznej akceptacji miłośników pornografii?... Dlaczego wciąż oni są na cenzurowanym?...
- ogólna otwartość na kolejne pomysły w zakresie wyrażania swojej seksualności: np. dowartościowanie stosunków seksualnych w warunkach mikrograwitacji, na ośmiotysięcznikach, w atmosferze silnie wzbogaconej tlenem itp. itd.
Jest wiele potencjalnych obszarów seksualnej inności, więc skoro już dowartościowujemy inność jednego rodzaju, to dlaczego nie robimy tego z innościami kolejnych rodzajów. Może to kwestia czasu...

Dodam komentarz a propos transseksualności. Lewicowa politpoprawna narracja stawia sprawę jednoznacznie i prosto: powinniśmy zaakceptować tę "inność", pozwolić osobom, które zmieniają płeć uczynienia się nieodróżnialnymi od "natywnych" seksualnie. Tak miałoby być dobrze i właściwie. Zastanawiam się, skąd ów paradygmat słuszności ukrywania biologicznego oryginału płciowości miałby się wziąć?...
- Chyba należy go przyjąć... BO TAK.
Interesujące są badania naukowe w zakresie postrzegania płci. Okazuje się, ta umiejętność - rozróżniania płci przez osobniki (nie tylko ludzkie) jest wręcz instynktowna, wrodzona. Badania wykazuję, że owo rozpoznanie płci następuje dużo szybciej, niż rozpoznanie innych cech osobnika naszego gatunku (w ułamku sekundy). Tak nas biologia zaprogramowała, że widząc kogoś mimowolnie będziemy zadawać sobie pytanie: jakiej on/a jest płci?...
Można się domyślać powodu aż takiego powiązania naszych struktur poznawczych z rozpoznawaniem płci. Dla przetrwania i rozmnożenia się kluczowe jest szybkie ustalenie kwestii: potencjalny partner do rozmnażania, czy rywal? Kto przyjmie agresywną postawę wobec partnera, odrzuci go, być może straci szanse na przekazanie genów; kto zaś potraktuje rywala jako partnera i odsłoni się, może zostać "skasowany". Pewna postać obrzydzenia dotyczącego potencjalnego stosunku seksualnego z osobą niewłaściwej płci też jest automatyczne, nie wyuczona. Oto z jakichś powodów (jakich?!...) pewne gremia uznały, że wyższy priorytet ma pragnienie ukrycia swojej genetycznej, chromosomalnej płci nad pragnieniem wrodzonym rozpoznania owej płci wg naturalnych zasad. Ktoś uznał, że transseksualna osoba, niezależnie od tego, jaką traumę, poczucie wstrętu i wstydu wywoła to oszukanego partnera owej osoby, ma większe prawo do zaprezentowania się TAK JAK ONA TO CHCE, niż prawo drugiej strony do rozpoznania TAK JAK ONA TO CHCE (rozpoznawać). Nieważne jest odczucie tych osób (większość), które mają odczucia biologicznie zaprogramowane. Tak to się pewnym gremiom wydało słuszne i oczywiste. Ja tutaj dobrego uzasadnienia nie poznałem. Pewnie jestem "transfobem", a gdybym mieszkał w Szwajcarii, to groziłoby mi za to więzienie...
[link widoczny dla zalogowanych]
Zadziwiające jest, że prawo do posiadania pogladów, w tym tzw. wolność sumienia (uznawania tego, co jest dobre, a co złe) w dzisiejszych czasach zostało - w zakresie seksualności - anulowane. Mam prawo uważać, że kolor czerwony jest ładniejszy niż niebieski, łysi są lepsi od zarośniętych, mam prawo (w każdym razie nie wsadzą mnie za to do więzienia) uważać bogaczy za drani bez serca, a myśliwych za zabójców, ale gdyby nie spodobało mi się ukrywanie przez kogoś jego wrodzonej, chromosomalnej płci, to tego akurat już mi (przynajmniej w Szwajcarii) nie wolno. Zastanawiam się, dlaczego ta kwestia seksualności została tak silnie wyróżniona w stosunku do wszelkich innych poglądów, przekonań, upodobań?...
Tak po prostu ma właśnie tak być...
Czy czasem ktoś tu nie robi z ludzi durni?... :think:

Dyskurs

Michał Dyszyński

Dyskurs

Michał Dyszyński