ŚFiNiA

Czarna_Mańka

super! wielkie dzięki :szacunek:

hushek

"Partie polityczne to naturalna forma organizacji władców aktualnych czy potencjalnych, rady czy samorządy to naturalna forma organizacji mas".

Leszek Nowak - filozof, prawnik - 1943-2009

Adam Barycki · Gość

Co prawda, niezupełny idiota, ale idiota.

Adam Barycki

hushek

Oho...Pan Barycki Adam dorwał się w słowniku wyrazów trudnych do literki "I"-jak idiota.

Co mnie trochę martwi bowiem o ile pamietam był już pracował sumiennie w tym słowniku przy dalszej części alfabetu. Więc albo Pan Barycki się cofa w rozwoju, albo powtarza sobie co poniektóre literki... :wink:

hushek

"Tra-ta-ta-ta-tam! Tra-ta-ta-ta-tam!

Tutaj. I tu. I tam. I tam!

Jeden. Siedem. Czterysta cztery.

Panie. Na głowach. Mają. Rajtery.

Damy. Damy. Tyle tych. Dam.

Tam. Ta. To tu. To tam.

W willi. Nad morzem, Płacze. Skriabin.

Obcas. Karabin. Obcas. Karabin.

Ludzie. Ludzie. Ludzie. Do bram.

Tra-ta-ta-ta-tam! Tra-ta-ta-ta-tam!

Tam. Tam. Dalej. Za kantem.

Pani. Biała. Z pękiem. Chryzantem.

Pani. Biała. Czekała. W oknie.

Kwiat. Spadł. Kapnie. Na stopnie.

Szli. Szli. Rzędem. Po rzędzie.

Tam i tam. I dalej. I wszędzie.

Młodzi. Zdrowi. Silni. Jak byki.

Wozy. Wiozły. W kozły. Koszyki.

W tłumie. Dziewczyna. Uliczna. Stała.

Szybko. Pobiegła. Pocałowała.

Ach! Krzyk. Tylko. To jedno.

Kwiaty. W pęku. Na ręku. Wiedną.

Wolno. Cicho. Padają. Płatki.

W dół. Nabruk. Na konfederatki.

Ech! Pani. Pani. Biała.

Kurwa. Prosta. Przelicytowała!

Nam. Nam. Dajce. I nam!

Tra-ta-ta-ta-tam! Tra-ta-ta-ta-tam!"
(cdn…)
-Bruno Jot.
:wink:

hushek

Panie. Panny. Panowie. Konie.

Jedzie. Dzwoni. Auto. W melonie.

Praczki. Szwaczki. Okrzyki. Kwiatki.

-Chodźmy. Panna. Do. Separatki. –

Panna. Płacze: - Idą. Na wojnę.

Takie. Młode. Takie. Przystojne. –

Rzędem. Za rzędem. Z rzędem. Rząd.

Wszyscy. Wszyscy. Wszyscy. Na front.

Ech by było. Było Młodych. Mam!

Tra-ta-ta-ta-ta-am! Tra-ta-ta-ta-tam!

Ktoś się. Rozpłakał. Ktoś. Bez czapki.

Liście. Kapią. Jak gęsie. Łapki.

W parku. Żółknie. Gliniany. Heros.

Chłopak. Z redakcji. Pali. Papieros.

Ktoś. Ktoś. Upadł. Nagły. Krwotok.

Ludzie. Ludzie. Skłębienie. Potok.

Co?...Co?...Leży…Krew…

Łapią…Kapią…Liście…Z dzrzew…

-Poście! Puście! Puście! Ja nie chcę! –

Kurz. Kłębem. W zębach. Łechce.

Krzyk. Popłoch. Włosy. Drżą.

Krew…W krwi…Pachnie.. Krwią…

Tam…Tam…Poszli. Pobiegly.

Duszno. Pusto. Usta. O cegły.

Tu. I tam. I na rękach. Krew.

Bydło! Dranie! Ścierwy! Psiakrew!

Ech tam! Gdzie. Już. Mam!

Tra-ta-ta-tam! Tra-ta-ta-ta-tam!

Poszli. Przeszli. Ile tu. Kobiet.

Panie. Idą. Gotować. Obiad.

Ktoś. W żałobie. Nie wie. Gdzie iść.

Stanął. Stoi. Ogląda. Liść.

Podniósł. Z drogi. Pomięty kwiatek.

Tyle. Panien. Tyle. Mężatek.

Tyle. Przeszło. Tyle ich. Szło…

Słońce. Świeci. Żółto. I mdło.

Zaraz…Zaraz… Zaraz wam….Zagram…

Panie. W kawiarni. Piją. Mazagran.

Wieczorem w domach. W św. Samki.

Przed Matką Boską. Paliły. Się Lampki.

„Banda” – Pewność i zaufanie!
„Banda” – Sama Pierze!
„Banda” – Jaśniej Słońca!
„Cukier Krzepi” = „Banda” Lepiej!
„Banda” – Nawet But Ożywi!
„Banda” Co Nie chciała Niemca!
:mrgreen:

Bruno - ur. 17 lipca 1901, Klimontów
data i miejsce śmierci: 17 września 1938, Butyrki - kulą w łeb

Czarna_Mańka

Hus znowu wziął wysokie C więc mi nijako głupstwa słodkie wklejać

:oops:

wspinam się więc na palce i jadę Leśmianem

Nietzsche – o ile sobie przypominam – w jednym ze swoich utworów wygłasza taki aforyzm: "Cokolwiek się powie o kobiecie – jest prawdą". Możemy odmienić i odwrócić to zdanie: "Cokolwiek się powie o poezji, jest błędem".

Poezja żywcem się wymyka wszelkim określeniom. Określenie jest dla niej smutnym rodzajem trumny szklanej, która – przejrzyściejąc – zabija. Ileż to razy, naukowo rozważając niepochwytną i zmienną istotę poezji, nic innego nie czynimy – jeno uroczyście kołyszemy w próżni trumnę szklaną w tym przekonaniu, że oczom własnym i cudzym wspaniałomyślnie rozwidniamy przyłapaną na gorącym uczynku i odtąd już posłuszną nam tajemnicę poezji! A zauważmy to mimochodem, lecz niezupełnie od niechcenia, że ilekroć poezja przestaje być dla nas tajemnicą, tylekroć my dla niej przestajemy być poetami.

Muzyka i malarstwo rozporządzają dźwiękiem i barwą jako środkami artystycznymi. W dziedzinie sztuki – środek, wyzyskany i spełniony w akcie twórczym, staje się sam w sobie celem. Ów cel w malarstwie – barwi się, a w muzyce – dźwięczy. Dźwięk bowiem i barwa w obrębie swej sztuki mają tylko jedno zadanie do spełnienia, a mianowicie: być sobą – być barwą – być dźwiękiem.

W przeciwieństwie do barwy i do dźwięku – słowo jest skazane na żywot pełen bolesnego i tragicznego rozdwojenia, ma bowiem do spełnienia aż dwa biegunowo różne zadania! Z jednej strony na twórczych wyżynach poezji ma być sobą – słowem dla słowa – z drugiej strony na terenie życia bieżącego krąży w mowie potocznej jako utarte, bezbarwne, bezdźwięczne pojęcie.
Bolesław Leśmian, Z rozmyślań o poezji

Komandor · Gość

O qrcze...!

A tak lubiłem Leśmiana za te maliny ...

Janek Maślanka · Gość

Nazywam się Janek Maślanka.

hushek

hushek

Ale my tu gadu, gadu o poezji, a tymczasem policaje w międzywojniu tesz nieźle poloneza wodziły:

Sprawa Kowalskiej Marii

Protokół Nr 1.

Melduje posłusznie Panu Komisarzowi, że świadka KOWALSKIEGO Jana, lat: zero, miesięcy trzy, pomimo usiłowań nie mogłem przesłuchać na okoliczność przestępstwa z uwagi na to, że świadek KOWALSKI Jan, lat: zero, mięsięcy trzy nie umie jeszcze mówić.
-Wacław Parapuła
Starszy Posterunkowy Policji Państwowej

:rotfl:

Adam Barycki · Gość

No, to teraz, chyba Pan już Berię rozumie? Jakbyś Pan miał takich policjantów pod ręką w Katyniu, to zrobiłbyś Pan z nimi to samo, co on. Tylko nie kryguj mi tu się stara kurwo, bo w mordę.

Adam Barycki

hushek

Barycki Adamie,

Pan nie jesteś zwykły pajac. Nie o to chodzi. Problem w tym - widzi Pan lub raczej nie - że Pan jesteś niezwykły pajac/pacan/durak i chujwieco.... do bólu żałosny...

Komandor · Gość

Komandor · Gość

Gość

Kto tam zrozumie kobiety...

Adam Barycki · Gość

hushek

hushek

Aha,

Czarna pałka - made in DDR - to dopiero był wpierdol, nawet te ZOMO-wskie, długie lagi sjem nje umywajom. Kto nie zaznał tej piszczoty - njeh żałuje. Chuj z kombatanctwa - zero lekitymacji, nje da rady... :wink:

hushek

hushek

"Niedorzecznością jest przypuścić, że by na przykład jedna setna część narodu miała prawo powiedzieć dziewięćdziesięciu dziewięciu setnym - nie macie prawa stać na tej ziemi (...), bo ja całą tę ziemię płacąc morg po morgu kupiłem i zapłaciłem i ona jest moją wyłączną własnością i nikomu nie wolno na niej siedzieć ani jej orać..., jak tylko jeżeli ja mu pozwolę"
-Karol Brzostowski - Rzeczypospolita Sztabińska

hushek

Zupełnie ot czapeczki cytacik....

"Ten, kto nigdy nie zapomina, że jedynym właściwym postępowaniem w stosunku do siebie i innych jest ciągła radykalizacja - nie może się ani pomylić, ani zagubić".
- Raoul Vaneigem

No cósz. Sytuacjonista. Dureń czyly, abo cienszki młotek :wink:

nick

To ja troszkę lżej:

Jesli nagle w władzach sekcji
Ktoś się znajdzie bez protekcji,
Czy z tej sekcji przy selekcji
Nie wyrzucą go na pysk?

Pytania bez odpowiedzi, Jerzy Jurandot

hushek

Fajnie, że przypomniałaś Jurandota.

To ja w takim razie nieco z tej samej beczki. No podobnej...

Tadeusz Wittlin był swego czasu uprzejmy napisać ksionszkie - wspomnieniowom.

"Ostatnia cyganeria" - to się nazywało, a traktowała ta książeczka o ludziach piszących w Cyruliku Warszawskim i innych tego typu miglancach kabareciarskich. Ja pierdole jakie to były chlory, no nje mogie - durzo sjem musze jeszcze nauczyć. :wink:

Mniej więcej w tym samym czasie Kazimierz Krukowski (Lopek) popełnił prawie takie same wspomnienia w ksionżce pt.

"Mała antologia kabaretu"

...czytałem te obie wspominki z wypiekami na twarzy. T.W. nie wspomniał ani razu Lopka, a Lopek - T.W. raz jeden... :wink:

hushek

PANIENKI W LESIE

Zalistowiał cichosennie w cichopłaczu cicholas,

Jak chodziły nim panienki, pierwiośnianki, ekstazerki,

Kołysały się, schylały, rwały grzyby w bombonierki,

Atłasowe, żółte grzyby, te, co rosną tylko raz.

Opadały pierwsze liście na sukienki crêpe de chine,

Kołysały się rytmicznie u falbanek walansjenki,

Zapłakały białe brzozy, podkrążone demimondainki

I złe buki, stare mruki, pogrążone w wieczny spleen.

Zalistowiał, zakołowiał, zaechowiał w cichośnie,

Posypały się kropelki na pluszowe pantofelki,

Zostawiły żal maleńki, zostawiły żal niewielki...

Pójdą dalej cieniem alej. Będzie płacz... a może nie...
- Bróno Yot...