ŚFiNiA

Michał Dyszyński

W innym wątku popełniła mi się refleksja nad osobowością dyskutanta fajterskiego, kompulsywnie negującego wypowiedzi innych, walczącego z zasady - tak skrajnie nastawionego na polemikę - że niezdolnego już nawet do oceny CZYM JEST TEN POGLĄD, z którym on polemizuje.

Michał Dyszyński

Osobowości fajterskie NIE SPRAWUJĄ KONTROLI NAD ROZUMOWANIEM, lecz z zasady bezwiednie podążają za negacją oponenta.
Fajter dyskusyjny będzie (nieświadomie) przeczył sam sobie, jeśli tylko jego oponent akurat wyraził stanowisko, zgodne z jakąś wcześniejszą fajtera deklaracją. Wtedy fajterski dyskutant zaneguje tę ostatnią wypowiedź, "zniszczy" jej wydźwięk, nieświadomy tego, że gdyby teraz podejść do dyskusji całościowo i zestawić jego wcześniejsze wypowiedzi z późniejszymi, to wyjdzie na to, że się gostek mentalnie kompletnie zaplątał we własne nogi...

Ale fajterski typ reagowania przechodzi na pewnym etapie w odruch, staje się formą uzależnienia.

Michał Dyszyński

Od pewnego poziomu agresywności dyskutanta, dyskusja staje się mordęgą.

Typowymi objawami agresywności są:
1. Częste odnoszenie się do OSOBY dyskutanta w formie zarzutu
2. Domniemywanie (arbitralne, bo przecież nikt nie siedzi w cudzej głowie) intencji i chęci oponenta.
3. Używanie negatywnych, emocjonalnych określeń.

Przy czym...
Jeśli OBAJ dyskutanci takie formy wzajemnego zabawiania się agresją lubią i akceptują, to właściwie z mojego punktu widzenia to nie do końca jest TA agresja, o której myślę. Jeśli to lubią, to niech się tak bawią. Ta agresja, o której ja tu piszę w niewątpliwie negatywnym kontekście, jest agresją pojawiającą się w dyskusji, w której przynajmniej jeden z dyskutantów chce dyskutować o ideach, zdarzeniach, okolicznościach zewnętrznych, a nie jest zainteresowany nieustannym napieraniem na siebie polemiką i przytykami.

Dodam jeszcze tu moją osobistą zasadę: jeśli dyskutant jest notorycznie agresywny, to czuję się zwolniony z pewnych rygorów, które wobec dyskutantów ogólnie określanych jako "na poziomie", a które sobie wtedy sam narzucam i staram się przestrzegać:
- odpowiadania na (przynajmniej te nowe) uwagi drugiej strony
- tłumaczenia się z pomyłek
- tłumaczenia czasem wielokrotnie tego samego (bo wierzę, że naprawdę druga strona mogła czegoś nie zrozumieć, a nie tylko naciąga mnie na wysiłek tłumaczenia, dla zabawy, aby się tylko czepiać).

Oprócz napastliwości jest jeszcze przynajmniej jedna postawa dyskusyjna, która mnie zniechęca do dyskusji z kimś w dyskusji. Myślę tu o notorycznym nie czytaniu, co się napisało, ignorowaniu wcześniejszych wpisów, prowokowanie emocjami. Ja się raczej w dyskusji nie lubię bawić, mało mam intencji towarzyskich, bo chcę dyskutować o ideach, a nie tylko tracić czas na luźne pogaduszki.