ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Na czym polega twarda dyskusyjna agitacja?...
- Przede wszystkim na tym, aby za wszelką cenę wypromować własny pogląd na sprawy.
W miękkiej postaci agitacji dyskusyjnej agitator jeszcze stara się przynajmniej udawać, że nawiązał kontakt ze swoim rozmówcą. Ale "twardy" agitator, czyli osoba stawiająca na zablokowanie rozważania okoliczności niekorzystnych dla jego agitacji, będzie się zachowywał (w stopniu zależnym od owej "twardości") w dyskusjach jak głupek.

Gdy agitator skrajnie się skupia na celu "to ja im wcisnę teraz swoją namolnością perswazji to, co uważam za swoją rację", ignoruje argumenty oponentów, przesłanki, jest po prostu głuchy na to, co mu się przedstawia. Z zewnątrz to wygląda, jakby nie wiedział, o czym właściwie jest mowa, czyli taki agitator uczestniczy w dyskusji jak głupek, albo schizofrenik, który umie funkcjonować wyłącznie w świecie własnych urojeń.

Twardy agitator, gdy mówią mu "tu chcemy rozważyć aspekt A", odpowie na to "a ja wam na to, że obowiązuje teza Z".
Więc ludzie oponują wobec agitatora: ale teraz chodzi nam o to, aby ustalić stanowisko w kwestii A.
Na to agitator "głupi jesteście, liczy się teza Z".
Normalni dyskutanci na to: może i teza Z jest ciekawa, ale teraz rozpatrujemy kwestię A, która ma z też Z dopiero ewentualnie związek przez bardziej złożone zależności"
Na to znowu agitator: teza Z - na to patrzcie!
Ludzie powoli zaczynają się pukać w czoło: a ty, agitatorze nie jesteś w stanie podjąć intelektualnie kwestii innych, niż mantrowanie za tezą Z?...
Na to agitator: głupi jesteście, jeśli nie uznajecie tezy Z.
Ludzie już powoli zaczynają tracić nadzieję: czy ty, agitatorze, kompletnie nie czaisz, o czym tu rozmawiamy, nie rozumiesz, o czym tu jest mowa?
Agitator jednak ma swoją zdartą płytę: teza Z jest prawdziwa, o tamtym nie nawet rozmawiajcie, bo wtedy nazwę was nieprzyjemnym określeniem...
itd. itp...

Michał Dyszyński

Twardy agitator funkcjonuje w dyskusji, jakby nie wiedział, o czym jest mowa. Czyli jakby nie rozumiał przedmiotu dyskusji. Czyli niczym głupek.

Ktoś tu powie: ale on tak naprawdę przecież głupi nie jest. On przecież tylko chce wciąż wysterować uwagę dyskutantów w stronę przez siebie założonego postrzegania sprawy.
Na to jednak postawić można pytanie: a czy są jakieś twarde przesłanki, że to jest tylko gra?... A może faktycznie agitator ma zwyczajnie ograniczona zdolność pojmowania?...
- Jeśli nie widać, ze rozumie, o czym mowa, jeśli nie daje przesłanek ku temu, aby takowe domniemanie rozumienia mu przypisywać, to może faktycznie on nie rozumie, o czym jest mowa. Czyli, że kontekście danej dyskusji pełni rolę głupka, który funkcjonuje mentalnie poza tą dyskusją.

Michał Dyszyński

Twardy agitator w dyskusji musi rżnąć głupa, musi udawać, że trudniejsze argumenty, jakie wobec jego koncepcji postawiono, są nieistniejące, nie padły, albo że niby naprawdę chodzi w nich o coś innego, niż naprawdę chodzi. To oznacza, iż musi się wobec tych argumentów okazać jako ten, który nie zrozumiał, o co w nich chodzi, czyli jak głupek.

I nie ma jak być inaczej, bo twarda agitacja jest zwyczajnym rżnięciem głupa z samej swojej istoty.

Tu można postawić pytanie: a może takie uparte rżnięcie głupa kogoś przekona?...
Może i kogoś przekona. :think:

Wręcz jestem pewien, ze jakaś część odbiorców, tych mało krytycznych, a za to wrażliwych na przedstawianie im tez arbitralnie i z okazywaną pewnością siebie, da się przekonać do argumentacji twardego agitatora. Często zielonego pojęcia tak naprawdę oni nie będą mieli, z czym się właściwie zgadzają, bo oczywiście ani oni nic z tego nie zrozumieli, co głosił twardy agitator, ani nawet sam agitator to niezbyt rozumie, bo też zwykle owa rzecz jest nie tyle do rozumienia, ile do samego głoszenia.
Krytyczni odbiorcy uznają, że nie wytłumaczono im głoszonych kwestii, może nawet poirytują się tym, że ich przy agitacji zwodzono. A ostatecznie zapewne twardego agitatora zaklasyfikują jako osobą niezbyt mądrą, tylko namolną i po oślemu upartą.

Michał Dyszyński

Katolikus

Szkoda życia na tych, co chcą rżnąć głupa i umysłową kalekę. Tacy ludzie, potrafią być silnym hamulcem w rozwoju osobistym, bo jeśli poświęcisz im całą uwagę i energię to zabraknie ci czasu i sił na własne doskonalenie.
Nie ma też nadziei na nić porozumienia. Nigdy się nie dogadasz z kimś, kto tego celowo nie chce.
Trzeba iść do przodu, a głupich zostawić za sobą.

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Twarda agitacja jest manipulacją wymierzoną w obiektywną formę myślenia i dyskusji.
Twardy agitator stawia sprawę: relacje z przesłankami odłóżmy na bok, jako że nadrzędnym celem jest promowanie zadanego kierunku postrzegania sprawy.

Inaczej mówiąc, twardy agitator stawia sprawę na zasadzie: nic tu nie będziemy rozważać, nie użyjemy krytycznego, obiektywizującego podejścia, odrzucimy część, wyglądających na niewygodne przesłanek, a maksymalnie skupimy się na tym, jak zaagitować do zadanego sposobu traktowania spraw. To jest zafałszowanie myślenia samo w sobie.

Agitator nie jest kreatywny. To, że agitator skupia się na odrzucaniu wszystkiego, co wygląda na niesprzyjające celowi jego agitacji, powoduje bowiem, że zostaną z konieczności przeoczone wszystkie te przesłanki, które DOPIERO PO BLIŻSZYM ROZPATRZENIU zdają się sprzyjać agitowanej (właśnie tej cennej dla agitatora!) sprawie. Ale agitator już tych akurat, nieco skrytych przesłanek nie dostrzeże. Bo agitator rozpoznaje po pozorach, po własnych założeniach, a nie po tym wszystkim co niesie sprawa.

rafal3006