ŚFiNiA

Wuk.

Język (etniczny lub przedmiotowy) dotyczy TYLKO konkretnych przypadków. Innych przypadków zresztą nie ma. Tautologia ma sens w każdym języku, co jest warunkiem sformułowania samego języka. To jest zupełnie jednoznaczne: def. tautologii: x<->x, gdzie x=cokolwiek np. noworodek, uczucie sytości, itd. Nie rozumiem w czym problem. Tautologia zrelatywizowana do systemu pojęciowego? Żarty! Myli Pan rzecz z nazwą rzeczy. Moja litania problemów pokazuje, co Pan kładzie przyjmując takie dziwadło.
Rzeczywiście, chyba wyrosłem z dziecinnej potrzeby konfrontowania własnej niewiedzy z niewiedzą innych. "Ilekroć poszedłem do ludzi, mniejszym wróciłem człowiekiem" mawia mędrzec.

Michał Dyszyński

Wuk.

Michał Dyszyński

Eremita

Łoj tam, tak mu się chlapnęło, że zawsze :mrgreen:

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Na poczatku cytat z wątku o wszechmocy
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/wszechmoc-jako-zdolnosc-do-tego-co-nielogiczne,2837-200.html#64879 . Uważam, że moja odpowiedź bardziej geograficznie pasuje pod tym tematem wątku, więc ją tu umieszczam,

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Każde dwa stany są sprzeczne w tym znaczeniu. To jest spojrzenie na sprzeczność w świecie niesprzecznym: ponieważ świat jest uporządkowany, możemy znajdować w nim podobieństwa, definiować własności i za ich pomocą - obiekty. Do tego celu możemy użyć kryterium unikania sprzeczności, mówiącego, że każdą sytuację można dostatecznie dokładnie opisać za pomocą takich obiektów, że każdy z nich można z kolei w pełni (czyli w każdym interesującym nas kontekście sytuacyjnym) opisać zbiorem takich własności, że dla każdej z tych wartości X albo prawdziwe jest, że obiekt X posiada, albo, że obiekt X nie posiada.

Drugie spojrzenie na sprzeczność wychodzi od momentu, w którym kryterium unikania sprzeczności zostało (hipotetycznie) złamane: oto mamy istotną sytuację, której nie da się opisać za pomocą niesprzecznych obiektów. Oznacza to, że jakiś istotny aspekt naszej sytuacji jest niemożliwy do kontrolowania, te same informacje i założenia prowadzą bowiem, w zależności od drogi rozumowania, raz do jakiegoś wniosku, a inny raz - do zaprzeczenia tegoż wniosku. Taki stan rzeczy oznacza, że obszar rzeczywistości, w którym pojawiła się ta sytuacja, jest niemożliwy do uporządkowania. Czyli, że jest on chaotyczny.

Michał Dyszyński

wujzboj

Ależ ja właśnie mówię, że w przypadku świata chaotycznego istota skończona (nie-wszechwiedząca) NIE JEST W STANIE skonstruować żadnego języka. Czyli nie jest w stanie podać opisu.

Michał Dyszyński