ŚFiNiA

Prosiak · Wysłany: Sob 11:23, 19 Mar 2016 Temat postu: Kto podsuwa Ci myśli?

Zróbmy mały eksperyment myślowy. Skąd biorą się nasze myśli, decyzje, uczucia? Świadoma osoba, która ma kontakt ze swoim wnętrzem wie, że myśli pojawiają się w głowie i znikają. Są jak takie bańki generowane przez jakiś mechanizm w głowie. Jest zdarzenie - pyk, jest i komentarz wewnętrzny. Jest wątpliwość - pyk, jest dialog wewnętrzne, jest medytacja - pyk, myśli płyną sobie same, mózg zawsze przetwarza jakieś dane. Umysł jest zbudowany z kilku "pięter". Może wybrać jakieś myśli, podejmować decyzje, zaniechać decyzji itd. Wszystko jednak idzie na zasadzie przyczyna -> skutek. Czyli:
1. Są myśli i emocje
2. Jest pytanie
3. Jest intuicyjna odpowiedź
4. Jest logiczna odpowiedź
5. Jest porównanie
6. Jest wybór
7. Jest działanie

Oczywiście to może być bardziej skomplikowany proces. Oznacza to, że każdy apersonalista jest obserwatorem tego procesu, który dzieje się w jego umyśle. Natomiast personalista próbuje sobie przypisać to co dzieje się w tym procesie. Obaj opiszą to tak samo, użyją tych samych słów "pomyślałem, poczułem, wybrałem". Oczywiście "ja wybrałem". Dla apersonalisty to opis, a dla personalisty to utożsamienie się z wyborem umysłu. W takim razie skąd apersonalista ma te myśli i wybór? Z umysłu, z mechanizmów. Natomiast personalista musi mieć myśli od KOGOŚ. Nie ma innego wyboru - personalizm to błędne koło. Personalista przypisujący sobie wybór umysłu, to ktoś kto kłamie, albo jest nieświadomy. Jak mógłby z tego wybrnąć? hmm a może to demony podsuwają złe myśli, a Bóg podsuwa te dobre? Skąd się bierze wybór? To proste - demony wybierają zły wybór, a Bóg wybiera dobry wybór. Czyli są osoby dobre i złe, a ten kto jest zły musi mieć duszę częściowo sterowaną przez szatana, a ten kto jest dobrym tym steruje Bóg. Skąd Bóg lub demony biorą te myśli? Błędne koło.

I jakoś tak Bóg steruje sztywnymi osobami, które zabraniają się cieszyć i wszędzie widzą zło i konsekwencje. Czy to nie dziwne?

Każdy człowiek myślący musi się tu ze mną zgodzić. Mam np taką sytuację: idę do sklepu i kupuję piwko. Skąd wzięła się moja decyzja? Najpierw była myśl, która jest pragnieniem, potem ocena mentalna i podjęcie decyzji, a potem wykonanie jej.

Ten proces może być inny:
1. pragnienie
2. zaprzeczenie pragnieniu, próba kontroli
3. ominięcie tej myśli i wykonanie innej czynności

Dlaczego tak, a nie inaczej? Ano zadziałał inny proces. Świadomość nie może działać tym procesem, bo musiałaby wyprzedzać obliczenia podświadomości, a to te obliczenia prowadzą do decyzji.

Nikt nie może być odpowiedzialny za to jaką miał myśl i jaka myśl pojawiła się następnie aby wybrać.

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 13:02, 19 Mar 2016 Temat postu: Re: Kto podsuwa Ci myśli?

Prosiak · Wysłany: Sob 13:33, 19 Mar 2016 Temat postu:

Dlatego odrzucam ten paskudny personalizm i nagle okazuje sie ze wiekszosc problemow sami sobie tworzymy wierzac w personalizm.

Czemu personalizm oznacza ze ktos nam podsyla mysli? Ano dlatego ze personalizm jest zalozeniem blednokolowym lub arbitralnym. Per. blednokolowy oznacza ze mysli pochofza ze swiadomosci czyli skoro zastajemy nasze mysli jako ciag przyczyn i skutkow to musza one pochodzic od Boga lub szatana.

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 15:58, 19 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Sob 16:30, 19 Mar 2016 Temat postu:

No to wlasnie o tym caly czas pisze ze nie ma zadnych nas i nie moze byc. Samo to ze tak mowimy to tylko slowne metafory. Nic nie pochodzi ode mnie bo ja jestem tylko obserwatorem bedacym opcja w biorobocie.

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 16:59, 19 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Sob 21:25, 19 Mar 2016 Temat postu:

Nie. Bycie kims to zycie w iluzji i nie bycie soba prawdziwym. To Twoje bycie kims jezt dla mnie tym co stanowi najwieksze zniewolenie i oddalenie od rozwoju duchowego. Wierzysz w ego i tak to widze

Michał Dyszyński · Wysłany: Sob 23:37, 19 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Nie 0:12, 20 Mar 2016 Temat postu:

Co tylko podsuwa mi hipotezę, że sam nie wiesz o czym mówisz, bo pod tym względem o dziwo kierują Tobą emocje.

Niestety (co jest bolesne) prawda leży poza emocjami.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 12:20, 21 Mar 2016 Temat postu:

Błażej · Wysłany: Pon 14:11, 21 Mar 2016 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 15:13, 21 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Pon 16:23, 21 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Pon 16:33, 21 Mar 2016 Temat postu:

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 18:22, 21 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Pon 18:55, 21 Mar 2016 Temat postu:

Potem sobie przeczytam link, a teraz mogę napisać tylko tyle, że to właśnie emocje są błędnokołowe, podobnie jak sama logika. Tylko, że można to oddzielić i dziwi mnie, że mężczyzna pisze, że nie można. Przecież kiedy obliczasz jakieś działania matematyczne, to właśnie jest to czysta logika bez emocji. Przynajmniej ja nie odczuwam żadnych emocji rozwiązując działania.

Czasami ludzie osiągają względną spójność emocji i logiki. Czasami... Raczej są to 2 osobne żywioły nie do pogodzenia. Ja mam tak, że przełączam się między różnymi trybami myślenia i emocje są jednym z nich, a logiczne myślenie czymś innym. To właśnie jest patrzenie wieloaspektowe.

Model joginów jest bardzo dobry, bo oddaje nasze myślenie. Najpierw na coś patrzysz i kategoryzujesz lub reagujesz emocjonalnie (to zależy). Z kategoryzacji połączonej z przyczynowością powstają teorie. Poziom mentalny jest też wydzieleniem obiektów. No i emocje są pod logicznym myśleniem. Logiczne myślenie może też być sterowane emocjami, np mam ochotę na pieniądze, więc myślę logicznie jak je zdobyć. Jednak najpierw na poziomie mentalnym musi mi wyjść, że warto zarobić pieniądze (a to już w zasadzie jeszcze wyższy poziom wartości). Same pieniądze jednak nie dają sensu. Potrzebuję pieniędzy np na fajny samochód i to da mi frajdę, więc jest już sens.

Czyli generalnie taka hierarchia jest dość uniwersalna:
1. emocje
2. myślenie logiczne
3. ciągi przyczynowe (prawda na poziomie intersubiektywnym)
4. ocena wartości
5. sens wynikający z dodatniej wartości
6. poczucie wolności

Ten model ma jeszcze poniżej poziom fizyczny i eteryczny (odczucia cielesne). To też się zgadza - odczucia cielesne też powodują emocje, a emocje są odczuwalne w ciele.

No i każdy poziom może mieć "raka", czyli na poziomie fizycznym to normalny rak, na eterycznym obżarstwo, uzależnienie od seksu, na emocjonalnym typowe myślenie kobiece lub myślenie dresa i uzależnienie od alkoholu, na mentalnym życie w świecie myśli i własnych niestworzonych teorii jakby to był real (narkotyk to amfetamina, kokaina), na przyczynowym to psychopatia w klasycznym wydaniu (maksymalne wykorzystywanie ciągów przyczynowych pod swój egoizm), na wartościach to pochłonięcie regulaminami, "formalny" charakter (najbardziej nie cierpię takich ludzi), na poziomie idei religia, na poziomie wyboru coaching, "rozwój osobisty", "wychodzenie ze strefy komfortu". Mi ten model pasuje, choć nie jest idealny.

A teraz wyobraź sobie jakiegoś Prosiaka sprzed kilku lat, który miał ułożone całe to "drzewko", ale z jeszcze wyższego poziomu zobaczył bezsensowność "siebie". I tu pozostaje wybór: zmienić się w CAŁOŚCI, usunąć starą osobowość i na jej miejsce wstawić nową (awykonalne), albo pozbyć się myślenia o sobie jako osobie. Ewentualnie samobójstwo i to by była chyba najlepsza opcja gdyby nie to, że są osoby nieświadome, którym wydawało się, że Prosiak musi żyć, bo jest przecież ich przedmiotem na ich planszy życia i jest skojarzony z jakimiś emocjami, więc jeśli umrze, to będą cierpieć, a szczególnie jak się odjebie, to będzie im się wydawało, że mogli temu zapobiec. No, ale z innych powodów nie zdecydowałem się na ten krok i nie wiem czy to dobrze czy źle, ale w każdym razie kiedy nie ma tego trybu osobowego to system się nie zwiesza i działa całkiem sprawnie, emocje jakoś sobie swobodnie płyną gdzieś tam i czasem nie zaprzątają mi nawet głowy. Celem jest dojście do stanu gdzie w ogóle nie będzie tej "osoby" dawnego Prosiaka.

Michał Dyszyński · Wysłany: Pon 19:28, 21 Mar 2016 Temat postu:

Prosiak · Wysłany: Pon 19:38, 21 Mar 2016 Temat postu:

No właśnie nie "siebie"

Oczywiście, myślenie nieraz jest kompulsją i np siedzę w nocy i coś czytam żeby się czegoś dowiedzieć, a potem myślę i są jakieś emocje, które odnoszą się np do moich emocji. Są to jakby emocje obok emocji, ale odróżniam to. Te emocje towarzyszące myślom są takie płaskie. Nie są to moje emocje tylko jakieś mentalne tryby. Zauważ, że emocje, o których piszesz nie są związane z treścią myśli, tylko z czynnością myślenia. Ja to jakoś odróżniam. I od strony mentalnej mam tak, że obserwując swoje normalne emocje też zaczynam widzieć je jako tryby, np podczas rozmowy mogę myśleć, że teraz odpaliła się taka maska, a potem inna, choć "dawny Prosiak" był w oczach tej maski.

Często jest tak, że bez emocji siadam i myślę. I dochodzę do jakiś neutralnych wniosków, które dotyczą obiektów, obserwacji, przyczyn. I potem to co wychodzi porównuję z mentalnym obiektem "siebie". Natomiast mam wrażenie graniczące z pewnością, że większość ludzi postępuje na odwrót, tzn myślą to co jest im potrzebne, a w zasadzie to co wydaje im się potrzebne. I ten tryb mentalny wynika z tych emocji, co jest zniekształceniem, które powoduje, że coś robimy źle.

Czyli mogę czuć jako Prosiak, a mogę myśleć tak, że Prosiaka wtedy nie ma, ale są obiekty i jest mapka, na której Prosiak jest kropką.

Powstaje wtedy coś takiego, że "dawny Prosiak" ma jakieś własne aksjomaty przypisane emocjom, a na mapce te aksjomaty są zaznaczone już jako "jeśli myśli się tak, to tak" i wtedy Prosiak nie pasuje, czyli nie powinien czuć tak jak czuje, tylko tak jak wyszło na mapce, że powinien. I wg mnie religia jest inną wersją tej mapki, tylko ja tworzę własną mapkę, a religia daje Ci gotowy skan wykonany przez kogoś i raz, że musisz w to uwierzyć, a dwa, że ta mapka ma same "defaulty" i miliony innych ludzi mają podobne mapki i myślą prawie tak samo, jakbym rozmawiał z jedną osobą w różnych wcieleniach. I ich "osoba" też mi jakoś zanika, podobnie jak osoba wyborcy PO, PiS, czy powiedzmy wegetarianina. Jestem sobie postacią w grze, którą sobie sam utworzyłem w trybie "custom", a ludzie śmigają na "default" i kiedy wchodzę z nimi w interakcje, to nieraz jest playstation jak cholera, np zamiast myśleć o tym co ktoś do mnie mówi, wiem że teraz należy nacisnąć kombosa trójkąt, kółko, krzyżyk, trójkąt i dwa razy strzałkę w dół, albo jakiś inny

To co ci ludzie mówią to często taka kwestia pojawiająca się na ekranie, którą wypowiada jakiś typowy koleś i wtedy jest na to typowa odpowiedź. Ludziom podobają się typowe patterny i algorytmy, wiadomo co trzeba im powiedzieć żeby poczuli to co chcę. No, a że nie chcę pociągać za sznurki nad tymi ludźmi, to mogę jeszcze być realnie "sobą", ale to już się ludziom często nie podoba, bo nie mówię tego co chcą usłyszeć i wtedy staję się nieraz chamem.

Banjankri

Piotr Rokubungi

Banjankri

Piotr Rokubungi

Banjankri

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi