ŚFiNiA

Superstar

Książka wpadła mi ostatnio w ręce dziwna była jej treść:
Pewne własności całości nie są redukowalne do ich poszczególnych elementów. Teoria chaosu pozwala badać i przewidywać zachowania pewnych procesów nieliniowych, zastosowań autor wylicza setki: procesy społeczne, meteorologia, procesy pracy mózgu, badanie biosfery, zachowania stadne itd itp.
Przykładem jest np. ul. poszczególna pszczoła pamięta gdzie znajduje się pyłek ok 2 dni(nie pamiętam) zaś cały ul do 5 dni. Nie da się dojść do tego wniosku badając najmniejszy element struktury tj. pszczoły.
Jest to krytyka redukcjonizmu, dalej autor w sposób nie nachalny rozwija wodze wyobraźni i przenosi ten oto inny sposób spojrzenia na świat na caaały wszechświat.
Z punktu widzenia wzorów można uniwersum opisać jako całość w ciągłym ruchu. (Nie jest to TE, bo efekt motyla.)
Świat tak opisany jest bezduszną zupą samo ewoluującą. To znany pogląd ale najbardziej podobało mi się odmienne spojrzenie na cząstkę na element, który nie poprzez chaotyczne ruchy stwarza nowe, a pod wpływem ruchu całości zostaje zmuszony do obrania nowej roli.
Hadron sam z siebie nie rozpada bo i po co, tylko całość na niego wpływa tworząc to co chce uzyskać.
Powstaje koncepcja jednej wielkiej bezdusznej zupy samoorganizującej się w coraz to doskonalsze formy. Nie powiem spodobał mi się taka koncepcja.
Pytanie jest takie czy to nie jest nadużycie wobec teorii ? Żeby z tego zaraz monizm urodzić ?

wujzboj

Czy "zmusić do wybrania" to nie jest aby oksymoron?

A tak nawiasem mówiąc, to co znaczy "wola" w takim modelu? I co znaczy w nim "Superstar"?

Superstar

Na tym to polega, że wybór jest pozorny, lub minimalny.
Sam atom nie stworzy patelni z samego chaotycznego ruchu ze znajomymi. Trzeba spojrzeć szerzej na atomy jako zbiór atomów patelni, sama patelnia też jest bez sensu więc trzeba spojrzeć szerzej jako element kuchennego wyposażenia, sama kuchnia jako element też jest bez sensu i trzeba spojrzeć szerzej i tak wychodzi na to że to nie cząstki elementarne chaotycznym ruchem tworzą sens i nowe struktury a wszechświat wytwarza poszczególne potrzebne elementy i wtłacza je w konkretne role.
Nie ma woli, tylko rola. Podoba mi się takie spojrzenie na sprawę, bo faktycznie jak opisać proces redukując go do elementu, jednostki, kiedy to grupa sprawia że całości nadajemy sens, cel.

Osoba w materializmie to "skrót językowy, o znaczeniu wyłącznie semantycznym, oznaczający manifestację elementarnych oddziaływań między elementarnymi cząstkami materii". Ale ja się materializmu dopiero uczę, więc nie jestem pewien.

wujzboj

Tyle, że taka "osoba" nic nie znaczy. Patrz Master Argument.

Są też inne zarzuty, ale jeden kładący wystarczy.