ŚFiNiA

Zbanowany Uczy

1. Świat jest wszystkim, co jest faktem.
1.1 Świat jest ogółem faktów, nie rzeczy.

A więc świat to albo 1) zbiór dystrybutywny wszystkich faktów albo 2) suma mereologiczna wszystkich faktów. Ale jeśli 2), czy operacje mereologiczne (dopełnienia, sumy, przekroju) można dokonywać na faktach? Inne ciekawe pytanie: czy są fakty negatywne, koniunkcyjne, alternatywne? Czy jest "Wielki Fakt"? (Davidson)
Pamiętajmy, że fakt to nie rzecz. Pytanie, co znaczą te pojęcia.

1.11 Świat jest wyznaczony przez fakty oraz przez to, że są to wszystkie fakty.
1.12 Ogół faktów wyznacza bowiem, co jest faktem, a także to, co faktem nie jest.

Mamy fakty f1, f2,...fn. Czy to "wyznaczają one świat?" Wittgenstein jakby sugerował, że "potrzebny" jest tu jeszcze jeden fakt: fakt, że są to wszystkie fakty, tj. nie istnieje żaden inny fakt prócz wymienionych. Ale 1) parafraza ta ukazuje, że jest to fakt negatywny (w sensie Russella) i 2) właściwie meta-fakt. To zaś prowadzi do sprzeczności: Skoro tylko f1...fn to fakty, to fakt, że są to wszystkie fakty, nie jest faktem. Czy nie przypomina to jakichś słynnych antynomii logicznych?

1.13 Światem są fakty w przestrzeni logicznej.

Czyli fakty to elementy przestrzeni - jakiej? Wydaje się, że najbardziej naturalna jest interpretacja leibnizjańska: przestrzeni możliwości, czyli uniwersum possybilistycznego.

1.2 Świat rozpada się na fakty.

Jest tworem ziarnistym!

Genkaku

Co to jest fakt ? Jak poznać co jest faktem a co nie ? Czy jeśli nie istnieje (do tej pory) metoda na obelenie 'faktu' to fakt ów jest pełnoprawnie prawdziwy ?

Zbanowany Uczy

Chwila, ja cytuję Tractatus tez po tezie i komentuję. Może Wittgenstein (niestety, wiedeński homoseksualista, ale zamiast paradować myślał - czego życzę naszym rodzimym homunculusom

) dalej wyjawi więcej.

idiota

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

Dużo chyba zależy tu od tego, jak się na Traktat patrzy, czy chce się dojść do tego, co Wittgenstein miał na myśli, czy rozważa się jakąś interpretacje (np. Wolniewiczowską), czy w ogóle jakąś nową około Suszkową czy inną filozofię się tworzy. Bo jedną z najciekawszych rzeczy w Traktacie, jest sposób, w jaki został napisany, tzn. łatwo można w nim wyczytać to, na co ma się ochotę. Ja np. w Traktacie odnalazłem bardzo ciekawą koncepcję duszy.

idiota

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

Zbanowany Uczy

dr Entropia od razu się zdradził, że przemyślał Traktat. No i Kuba też. Brawo!
O przestrzeni - coś mi tu nie pasuje. Owszem, widzę daleko idące analogie czas - przestrzeń - modalność, ale to różne twory. Mamy np. diachroniczną identyczność (ja wczoraj i ja dziś), transświatową (kontrfaktyczną) identyczność (czy mógłbym być Tobą?) i - może w mikroświecie (uniwersum kwantowym) diageometryczną identyczność (cząstka w punkcie A jest tą samą, co cząstka w punkcie B). Ale to różne rzeczy.
Znaczenie tezy 1.21 Entropia ujął zgrabnie. Ale stąd mamy już pewną ciekawą obserwację: czy np. że jestem człowiekiem i to, że jestem ssakiem, to fakty? Wydawałoby się, że tak. Ale z tezy 1.21 nie! Inaczej mógłbym nie być ssakiem, a byłbym człowiekiem.

2 To, co jest faktem - fakt - jest istnieniem stanów rzeczy.
2.01 Stan rzeczy jest połączeniem przedmiotów (obiektów, rzeczy).
2.011 Dla rzeczy jest istotne, że może być składnikiem stanu rzeczy.

Czyli nie jest to przypadek. Zauważmy: MOŻLIWOŚĆ ta nie jest przypadkiem - ale czy też to, że faktycznie jest składnikiem tego czy tamtego stanu rzeczy?

2.012 W logice nic nie jest przypadkowe. Jeżeli rzecz może wystąpić w stanie rzeczy, to jego możliwość musi już w niej być przesądzona.

Pisze "w logice", ale - zgodnie z rozumieniem possybilistycznym - w ontologii (ontologia to ogólna teoria możliwości - Leibniz, Ingarden). W rzeczy jest zakodowana MOŻLIWOŚĆ wystąpienia w stanie S.

Dygresja co do Traktatu: mimo wszystko lepiej czytać tak, jak napisał. A ontologii żadnej nie zakładam - usiłuję ją tylko wyłuskać z Traktatu, zapominając o Wolniewiczu, Suszce i innych (jasne, jestem szalony, ale nic na to nie poradzę).

wujzboj

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

idiota

idiota

Zbanowany Uczy

Uf, przepraszam, ale tyle ciekawych odpowiedzi na wątek ten i o Leibnizu i intencjonalności, że chyba przeholowałem. Trudno tu się do wszystkiego ustosunkować. Poza tym - dla uspokojenia - nie jestem żadnym "wittgensteinistą"; to tak sobie w ramach treningu.
O solipsyzmie są ciekawe tezy 5.62-5.641 Niestety, watpię, czy do nich dojdę; za pasem koniec ferii i harówa na uniwerze jak zwykle.
Więc może skoczę do tych tez i streszczę je (przykro mi, że niektóe rzeczy pominę, ale nie mam siły wszystkiego pisać):

Solipsyzm jest prawdziwy, ale nie da się jego wyrazić - to się widzi.
Świat jest bowiem moim światem. A pokazuje się to w tym, że granice mego języka są zarazem granicami megoświata. Nie ma podmiotu myśli itp. Opiszmy świat, jak go doświadczamy: to, co zostanie nienapisane, to podmiot. Podmiot to granica świata. Stąd, paradoksalnie, solipsyzm = czysty realizm. Podmiot kurczy się bowiem do zaledwie granicy czy punktu, a zostaje rzeczywistość. Można więc mówić o "ja", ale jest to ja niepsychologiczne. Nie jet to część świata.

Pytanie, czemu nie da się to wyrazić? A z reszty wynika coś bardzo podobnego choćby do "ja transcendentalnego" Husserla, tyle że Husserl tylko przez pewien okres (Idee I) twierdził, że nie da się je opisać, tylko się "widzi".

idiota

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

idiota

idiota

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

idiota

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

idiota

Cholera nie widzę ale niech wiśi ta kwestia...
Ale proponuję powrót do orginalnej nomenklatury - to co ja nazywam aspektem u Witt. nazywane jest "własnością wewnętrzną faktu" - gdy nie mogę pomyśleć przedmioty bez niej. To natomiast wynika z 1.21. A jak sprawdzić czy to co mam przed oczami (umysłu

) to fakt czy własność faktu? To nie dla ludzi zadanie! Trzebaby "wyjść" ze świata i "wyjąć" ów fakt i sprawdzić co się pozmianiało.

kuba · Dołączył: 10 Gru 2005 Posty: 169 Przeczytał: 0 tematów

idiota

świat w którym człowiek rybą... hę
ale tu wchodzi kwestia kryteriów identyczności międzyświatowej a to grząski grunt... skąd mamy wiedzieć że człowiek-ryba w jednym świecie to odpowiednik ludzi-ssaków w drógim. Znowu trza by chops ze świata na bok i porównywać (ale formalnie się zgadza więc ok.)