ŚFiNiA

Andy72

Ja lubię książki Chestertona, wnoszą poczucie ładu, którego tak brakuje w tych czasach.
Największe wrażenie sprawiła ksiązka "Człowiek, który był czwartkiem"

Semele

MaluśnaOwieczka

Słyszę pisk. Otwieram drzwi.
A tam kotka trzyma przerażoną mysz zębami. Nie chciała jej puścić.
Zamknąłem drzwi i schowałem się do domu włączając głośno telewizor, żeby nie słyszeć jej pisków.
Po kilku godzinach wychodzę, a tam mysz rozbebeszona leży w kilku kawałkach.
I tak samo miała przerażone oczy, jak wtedy, kiedy jeszcze żyła i piszczała w pysku tej kotki patrząc się z przerażeniem w moją stronę.

I po to jest to życie, żeby cierpieć, a potem i tak zdechnąć?

Semele

MaluśnaOwieczka

Nie zjadła. Rozszarpała na kawałki.

Może wieczorem jak przyjdą szopy to zjedzą.

Semele

MaluśnaOwieczka

Zrobiłem sobie zdjęcie do dowodu. Znowu sie zestarzałem.

Semele

MaluśnaOwieczka

Żeby był "sens", trzeba zaspokajać potrzeby. Wtedy człowiek wmawia sobie, że to wszystko ma sens, bo czuje się dobrze.

Semele

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

Ogrzej mnie....

Semele

Netlis

Owieczka, gdybyś miał czerwony przycisk, którego wciśnięcie unicestwi bezboleśnie wszelkie życie na planecie, to byś go wcisnął?

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5342 Przeczytał: 34 tematy

Wszelkie uświadomione istnienie jest myślą. Nie myśląc o cierpiących dzieciach w Afryce, nie dotyka to nas. Nie myśląc o niczym, nic nas nie dotyka, oprócz bieżących bodźców zmysłowych. Rodzi się pytanie, po co komuś niszczyć cierpienie przez unicestwienie życia, a nie myśli. Albo inaczej, dlaczego mimo tego, że ktoś może unicestwić myślowy generator cierpienia, nie robi tego? Bo w niego wierzy. Wierzy, że jest prawdziwy. Nawet jak wiemy, że dana myśl jest bolesna, to nie odrzucamy jej, jeśli wierzymy, że jest prawdziwa. Stawiając taką prawdę ponad własne samopoczucie, naturalnie stajemy się jej niewolnikami, a raczej niewolnikami danego światopoglądu. Widać to wyraźnie w sytuacjach, w których ludzie poświęcają się dla jakiejś idei, jak religia. Są w stanie nawet za to zginąć.
Problem można rozwiązać, rozumiejąc iluzoryczną naturę istnienia, albo po prostu identyfikując się nie ze swoją personą, czyli poglądem na siebie, a tylko ze swoim dobrym samopoczuciem.

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Netlis

Netlis

Może nie odpowiedzialny, ale tak jakbym nie zapobiegł złu.

Kiedy psy są chore na raka, nie ma szans na wyzdrowienie, a jedynie duża męczarnia, to właściciele pomimo miłości i przywiązania, decydują się uśpić zwierzę.

Wiadomo do ludzi podchodzi się jednak inaczej, ale już coraz bardziej podobnie. Czy na świecie jest więcej cierpienia czy szczęścia?

Cierpienie jest bardzo łatwo sobie sprawić, a szczęście (nie chwilową przyjemność), dużo trudniej, więc skoro takie są predyspozycje, to szacowałbym, że więcej jest cierpienia.

Banjankri · Dołączył: 17 Kwi 2012 Posty: 5342 Przeczytał: 34 tematy

MaluśnaOwieczka

Semele

Na pieska, owieczko?

Netlis

Nie ma tu ścisłych kryteriów decyzji.
Nie da się tego zmierzyć ilościowo. Jakie jest natężenie cierpienia?
Jak to zmierzyć? Czy jedna chwila szczęścia jest warta jednej chwili cierpienia? A może jednak chwila szczęścia jest warta wielu chwil cierpienia? Niektórzy mówią "dla takich chwil się żyje".

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Andy72

Bo jesteś pesymistą.
Może obiektywnie rzecz biorąc jedna chwila szczęścia jest warta więcej niż milion chwil cierpienia?