ŚFiNiA

Adam Barycki · Gość

Panie Dyszyński, pierdolić androny o świadomym obserwatorze, jako obowiązującej interpretacji naukowej o skokowej redukcji funkcji falowej, może Pan analfabetom. Świadomy obserwator jest czczym postulatem otumanionych kalek intelektualnych niezdolnych do abstrakcyjnego myślenia, ten wyssany z brudnego palucha postulat o świadomym obserwatorze nie wynika z formalizmu matematycznego. Ze mną, Panie Dyszyński, może Pan rozmawiać o mechanice kwantowej argumentując jej interpretacje matematyką, tak więc, pokaż Pan równanie, z którego wynika konieczność świadomego obserwatora, inaczej popierdol Pan sobie z Panem Krową o świadomym obserwatorze wektora stanu pipki Błyszczącookiej.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Panie Dyszyński, dla ludzi uczciwych i przyzwoitych oczywistym jest, dlaczego nie odpowiada Pan mnie chamowi, ale dlaczego nie odnosi się Pan do argumentów Pana Andy, tego ludzie uczciwi i przyzwoici nie rozumieją. Ale nie tylko tym robi Pan z siebie głupka, głupka Pan robi i swoimi argumentami. Sensowność Pańskiego twierdzenia argumentuje Pan brzytwą Ockhama, a przecie nawet Kubusiowe pięciolatki powiedzą Panu, że to nie realność materialna, a ów idealny interfejs wymusza nadmiarowe właściwości i to w nadmiarze nieskończonym, tak więc, brzytwa Ockhama tnie nie to co Pan chce nią ucinać, a wręcz odwrotnie, tnie Pański durnowaty interfejs.

Adam Barycki

PS. No i właśnie przed chwilką pojawiło się zasadnicze pytanie Pana Andy. Schowasz Pan, Panie Dyszyński, głowę w piasek, będzie kop w dupę, odpowiesz Pan, będzie w jaja.

krowa

Czy ktoś mi się czepia nogawek? Na zdrowie. I odlatuj.
http://www.youtube.com/watch?v=p4IcIN8BbTE&list=RD02o3M5zbjDUhE

Adam Barycki · Gość

Zapewne syn sąsiada. Powiedz Pan sąsiadowi, aby syna wygnał ze wsi.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

No i wykrakałem Panie Dyszyński, odpowiedział Pan na pytanie i sam kopnął się w jaja.

Pan Dyszyński proponuje uniwersalne podstawy światopoglądu dla teistów i ateistów:

Michał Dyszyński

Adam Barycki · Gość

Panie Dyszyński, skoro ten interfejs dla nie teistów jest medium niepostrzegającym, to tym samym jest czymś realnie zewnętrznym od świadomej osoby. Proszę mi zatem powiedzieć, dlaczego ów interfejs może być niezależnie od świadomej osoby realnym, a krzesło realnym już być nie może?

Zadałem już Panu podobne pytanie, na które, jak i na wiele innych, Pan nie odpowiedział. Cym różni się kod kulturowy od krzesła. Sokrates, Panie Dyszyński, miał tę przewagę nade mną, że za brak odpowiedzi na pytanie Sokratesa dostawało się kopa w dupę, a mi zamiast odpowiedzi może Pan nasikać na głowę, a ludzie uczciwi i przyzwoici i tak tego nie zauważą.

Adam Barycki

Michał Dyszyński

Adam Barycki · Gość

Panie Dyszyński, wystarczy uważnie przeczytać, by zauważyć, że ja napisałem „niepostrzegającym”, a nie „niepostrzeganym”. No i skoro Pan twierdzi, że Pan odpowiedział, a ja jestem nieuważny, to proszę być tak miłym i zacytować mi swoją odpowiedź na moje pytanie - dlaczego ów interfejs może być niezależnie od świadomej osoby realnym, a krzesło realnym już być nie może? Już teraz z góry bardzo Panu dziękuję za pomoc przy wyszukaniu i zacytowaniu Pańskiej odpowiedzi na powyższe pytanie.

Adam Barycki

SzamanCow · Gość

krowa

[quote="Michał Dyszyński"] Interfejs JEST POSTRZEGANY, będąc jednocześnie czymś zewnętrznym.
Można powiedzieć, że interfejs jest nawet w pewnym sensie czymś najbardziej postrzeganym. Bo nigdzie nie jest powiedziane, że (dla wszystkich) jest on przezroczysty.[/quote]

Konsumuj klonie: http://www.youtube.com/watch?v=kjozjwa3K4w

Michał Dyszyński

Adam Barycki · Gość

Panie Dyszyński, w odniesieniu do tego interfejsu użył Pan przymiotnika „zewnętrzny”, co w kontekście Pańskiej wypowiedzi oznacza, zewnętrzny wobec świadomej osoby. Natomiast, według Pana, krzesło jest tylko wewnętrznym odczuciem świadomej osoby, nieistniejącym realnie na zewnątrz tejże świadomej osoby, a tylko jest wewnętrznym stanem świadomości, tak jak w kopenhaskiej interpretacji mechaniki kwantowej pomiar jest tylko stanem świadomej wiedzy osoby, a nie realnym stanem mierzonej rzeczywistości.
W związku z tym, proszę mi powiedzieć, jak coś może być od świadomej osoby zewnętrzne i jednocześnie nierealne? Bardzo jestem tego ciekaw, bo byłaby to konstrukcja logiczna daleko bardziej wybiegająca ponad Algebrę Kubusia.
No i uparcie powrócę do mojego pytania. Dlaczego ów interfejs może być zewnętrznym od świadomej osoby, a krzesło już być zewnętrznym nie może? Co powoduje tak fundamentalną różnicę pomiędzy tymi oboma niepostrzegającymi bytami?
Panie Dyszyński, nie byłbym sobą, gdybym nie dopisał jeszcze z serca mojego przepełnionego wewnętrzną dobrocią wyrywającej się na zewnątrz troski mojej o Pana. W dupie mam to, co Panu się wydaje i jak Pan odczuwa rzeczywistość, ja tylko gorąco pragnę usłyszeć od Pana Pańskie odniesienie się do moich argumentów wykazujących wewnętrzną sprzeczność logiczną Pańskich twierdzeń.

A teraz Panie Dyszyński, kiedy pierdoły mamy już za sobą, zajmiemy się tym, co najbardziej raduje serce moje – waleniem, jak w pusty bęben, w obskurancki łeb antykomunisty. Mam nadzieję, że wybaczy mi Pan wyzwiska, którymi Pana obrzucę, Pańskie dobre serce w tym świątecznym czasie, zapewne uraduje się możliwością sprawienia mi radości.

Twierdzi Pan, że za PRL-u obywatele polscy nie byli właścicielami majątku państwowego. Skoro Pan wie, że nie byli, to zapewne posiada Pan wiedzę o tym, kto był tym właścicielem i ja bym bardzo chciał się od Pana tego dowiedzieć. Na razie, wiedza, którą posiadam pozwala mi nazwać Pana durniem, ponieważ cały dochód z majątku państwowego był rozdzielany na cele ogólnospołeczne, beneficjentem zysku byli wszyscy obywatele PRL-u. Oczywiście, że były przywileje i to dwojakie, dające się uzasadnić społecznie i również patologiczne, jednak ubytki dochodu państwa spowodowane patologicznymi przywilejami stanowiły mikroskalę i to bardzo mikro. Jak Pan doskonale wie, u dygnitarzy PRL-u nie zaobserwowano ukrytych majątków. Więc kto, durniu, jeżeli nie obywatele był konsumentem dochodu PRL-u?

Pański argument o zakazie wstępu na teren Stalowej Woli właścicielowi PRL-owskiemu, ma swoją moc, jednak ograniczoną tylko do przedszkola, tam Pańska argumentacja może powalać swoją mocą. Bo już w szkole podstawowej uczeń pierwszych klas powie Panu, aby kupił Pan sobie za kilka złotych jedną akcję Philipsa i już jako właściciel Philipsa spróbował wejść na teren jego zakładu.

Adam Barycki

Michał Dyszyński

Adam Barycki · Gość

Tak Panie Dyszyński, nadyskutował się Pan ze mną tak, jak i Pan Krowa, który nigdy mi nie odpowiedział skąd weźmie po milionie dla każdego i jak suwerenności Polski-Comunitas będzie broniło wojsko uzbrojone w drewniane dzidy, ani nawet skąd będzie brał siekiery do wrąbywania drzew. Jednak moja szczera troska o Pańskie dobro nie pozwala mi nie dyskutować z Panem i teraz porozmawiajmy sobie Panie Dyszyński o tym, o czym Pan tak bardzo lubi pouczać innych, a szczególnie ateistów, którym odbiera Pan prawo do uczuć wyższych i wartości wyższych. O humanizmie sobie porozmawiamy. Pan przecież jest humanistą, prawda, że Pan jest? No, to w kontekście Pańskiej poniższej wypowiedzi przypatrzymy się temu Pańskiemu „humanizmowi”.

Moralna deklaracja Pana Dyszyńskiego:

Adam Barycki · Gość

Pan Dyszyński nauczyciel fizyki uczy fizyki:

Adam Barycki · Gość

PS. Panie Dyszyński, aby dyskutować o interpretacji kopenhaskiej, wypadałoby rozumieć, ale przede wszystkim znać podstawowe fakty naukowe, a jak widać, Pan mając poważny problem z elementarzem, autorytarnie wypowiada się na tematy daleko wybiegające poza elementarz, a to jest już tylko kabotyństwem.

rafal3006

Adam Barycki · Gość

O, widzi Pan, Panie Dyszyński, Pan Kubuś jest niewątpliwie uczciwym i przyzwoitym, w sam raz nadaje się do dyskusji z Panem. Warto by było Panom rozważyć, czy zmykającemu oczy maluchowi znikają wraz ze wszystkimi przedszkolakami jego kapciuszki z nóżek i czy w związku z tym, stojąc z zamkniętymi oczyma, stoi na bosaka. To bardzo ważki problem, ludzkość czeka w napięciu na jego rozwiązanie.

Adam Barycki

SzamanCow · Gość

rafal3006

Adam Barycki · Gość

Panie Kubusiu, toż Algebra Kubusia wespół z kategorycznym imperatywem Pana Dyszyńskiego musi zatrwożyć wszystkie mamy, każda niewinna zabawa niewinnego dzieciątka w chowanego może spowodować przeziębienie stojącego na zimnej posadzce dziecka na bosaka. W tej wymagającej radykalnych decyzji sytuacji musimy pójść na kompromis i za przykładem zewnętrznego interfejsu musimy dla dobra dzieci uznać zewnętrzność kapci, nawet gdyby krzesło miało się na nas za to obrazić.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Panie Krowa, tragedią jest to, że Pan jako i całe pospólstwo nie jest zwidem, a realnym narzędziem kapitału rozpierdalającym podmiotowość człowieka. Niestety, Panie Krowa, Pański stojący huj nie jest istotą człowieczeństwa.

Adam Barycki

Adam Barycki · Gość

Pani Luzik, dlaczego nie staje Pani w mojej obronie, dlaczego Pani pozwala, aby taki huj Dyszyński epatował swoim obskurantyzmem? Czy Pani uważa, że ja sam mam tu pozostać, aby Panią bawić? Otóż, nie będę, musi Pani sobie wyszukać zastępstwo, czekoladki z likierem będą właściwym surogatem.

Adam Barycki