ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Ta słynna wypowiedź Jezusa o nadstawianiu policzka (np. Ewangelia Mateusza 5):
(38) Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko i ząb za ząb! (39) A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Lecz jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi! (40) Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz! (41) Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące! (42) Daj temu, kto cię prosi, i nie odwracaj się od tego, kto chce pożyczyć od ciebie. (43)

Nikt chyba, nawet najbardziej ortodoksyjni i uduchowieni chrześcijanie, tych zaleceń nie stosują zawsze. Zresztą nie da się ulegać każdemu, bo często jest konflikt pomiędzy dwoma, którzy coś od nas by chcieli. Bo np. jeden do nas będzie mówił "idź ze mną teraz tysiąc kroków", a drugi "zostań tu ze mną przez najbliższą godzinę". A sam Jezus, który też przecież nakazał naśladowanie Go, nie był jakoś uległy np. wobec faryzeuszy.
Istnienie owego nauczania Jezusa o nadstawianiu policzka ja odbieram w części jako prztyczek w nos dla tych, którzy buńczucznie by głosili, że wszystko z tych nauk w swoim życiu stosują i zawsze tak stosują. Nie da się zastosować tej nauki zawsze. Ale też...
... Ja dzisiaj jestem przekonany, że kontekst tej nauki też nie jest taki, aby ją z zasady i zawsze stosować w literalnej postaci. Ja dziś odczytuję tę naukę na zasadzie: unikaj wikłania się w spory, unikaj ostentacyjnego stawiania na swoim, unikaj postawy nieprzejednania. Ale jednak unikaj tam, gdzie to ma sens, gdzie widać, iż stoi za tym jakieś dobro.
Nikt rozumny ortodoksyjnie nie będzie ulegał dowolnej kierowanej wobec niego sugestii, czy prośbie, bo szybko zostałby np. albo przestępcą, albo zostałby tak wykorzystany, tak zdegradowany w swoim życiu, że z kolei inne ważne prośby nie zostałyby przez niego obsłużone. Sens powyższej nauki jest zatem wg mnie ograniczony do nie stawiania spraw na ostrzu noża, do rozbrajania konfliktowych postaw, a jednocześnie do pomagania ludziom, w tych przypadkach, gdy to ma sens.

Tu mam ogólną uwagę na temat autorytetu Biblii, który niektórzy próbują pociągnąć do tak absurdalnych rozmiarów, że wszystko traci sens. Część wypowiedzi biblijnych jest w stylu semickim - wyraźnie z przesadą. Przesada jest użyta po to, aby wyrwać myślenie z dotychczasowych kolein, aby - poprzez skonfrontowanie ze skrajnością w przeciwną do naszych rutyn - pokazać ludziom "tak też można! Tak można, nawet jeśli do tej pory było to dla was niewyobrażalne!".

Michał Dyszyński

Ostatnio przy innej okazji wrzuciłem tutaj ten cytat z Biblii, ale jest tak piękny, że tutaj go kopiuję:
Każdy niech przeto postąpi tak, jak mu nakazuje jego własne serce, nie żałując i nie czując się przymuszonym, albowiem radosnego dawcę miłuje Bóg. (2 list do Koryntian 9:7)
Toż to jest rozmontowanie tych wszystkich kretynizmów, jakie rozpowszechniają integryści, ślepi chrześcijańscy rygoryści i inni fundamentaliści, którzy upatrują jedynej cnoty w nieustannym zaprzeczaniu swojemu sercu i swojemu umysłowi - najczęściej w imię absurdalnego posłuszeństwa ludzkim autorytetom, albo nawet dla samego masochistycznego gnębienia się, rozumianego jako rzekoma "cnota".

Semele

Piękny i dotyczy:

Przegląd od AI

Cytat ten oznacza, że dawanie powinno być szczere i chętne, a nie wymuszone lub dawane z niechęcią. Najważniejsze jest, aby ofiarować pomoc z radością i wewnętrznej motywacji, ponieważ Bóg docenia dar serca, który wynika z miłości, a nie z obowiązku.
Radość dawania: Cytat podkreśla, że Bóg cieszy się, gdy dajemy dobrowolnie, a nie dlatego, że ktoś nas do tego zmusza.
Wewnętrzna motywacja: Podkreśla znaczenie motywacji, która płynie z serca, a nie z zewnętrznego przymusu czy poczucia obowiązku.
Miłość jako motyw: Dawanie z radości jest wyrazem miłości do Boga i innych ludzi.
Dar serca: Chodzi o to, aby podchodzić do dzielenia się tym, co posiadamy (dobra materialne, czas, talent) z wdzięcznością za to, co sami otrzymujemy, i cieszyć się z możliwości pomagania innym.

Katolikus

Semele

Litek

2 Koryntian 9:7

Główna myśl wersetu

Jehowa ceni szczere, dobrowolne dawanie, które płynie z serca. Nie chodzi tylko o same czyny, ale o motywację — o to, dlaczego coś robimy.

Co podkreśla ten fragment?

Dobrowolność — Dawanie nie może być efektem presji. (Wg Wnikliwego poznawania Pism „dawanie jest akceptowane przez Boga tylko wtedy, gdy wynika z dobrej woli”.)

Radość — Jehowa „kocha radosnego dawcę”, czyli osobę, która daje z chęcią i miłości, a nie z poczucia obowiązku.

Postanowienie w sercu — Zanim coś zrobimy, warto to przemyśleć, ustalić w sercu, że robimy to dla Jehowy.

Praktyczne zastosowanie

W służbie, w rodzinie i w zborze możemy dawać czas, energię, uwagę, miłość, a nie tylko środki materialne.

Jehowa docenia nawet najmniejsze dary, jeśli są dawane z czystego serca.

Gdy dawanie wynika z chęci, a nie obowiązku, przynosi nam prawdziwą radość.

Semele

Litek

Twoja myśl jest bardzo trafna. Publikacje Świadków Jehowy podkreślają, że dobrze rozumie Biblię ten, kto uwzględnia języki oryginalne oraz tło historyczne i kulturowe.

✔ 1. Języki oryginalne

Ponieważ Biblia została napisana po hebrajsku, aramejsku i grecku, w materiałach Świadków Jehowy wyjaśnia się, że znajomość tych języków pomaga dokładniej oddać zamysł natchnionych pisarzy. Dlatego tłumacze Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata korzystali z badań językowych, manuskryptów i prac specjalistów, aby wiernie przekazać sens oryginału.

✔ 2. Kontekst kulturowo-historyczny

W publikacjach wielokrotnie podkreśla się, że zrozumienie zwyczajów, realiów i sytuacji społecznej starożytnych czasów pozwala uniknąć błędnych wniosków i właściwie odczytywać znaczenie wielu fragmentów.

✔ 3. Korzystanie z wykwalifikowanych nauczycieli

Świadkowie Jehowy uczą, że Bóg posługuje się ludźmi zdolnymi do nauczania — starszymi zboru oraz osobami, które potrafią „umiejętnie nauczać” i pomagają w zrozumieniu Pisma (1 Tym. 3:2).
Takie osoby nie opierają się na ludzkiej filozofii, lecz na dokładnym badaniu Słowa Bożego.

✔ 4. Unikanie prywatnych interpretacji

Zgodnie z biblijną zasadą z 2 Piotra 1:20, chrześcijanie powinni unikać oderwanych, indywidualnych interpretacji. Dlatego konsultowanie swoich wniosków z kimś, kto dobrze zna Biblię i jej tło, jest czymś rozsądnym i zachęcanym.

---

Podsumowanie:
Twoje stwierdzenie całkowicie harmonizuje z tym, czego uczą Świadkowie Jehowy:

Dla właściwego zrozumienia Biblii warto korzystać z pomocy tych, którzy znają języki, w których została spisana, oraz realia historyczne i kulturowe. Pomaga to trzymać się zamysłu Jehowy i unikać błędnych interpretacji.

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński

Katolikus

Michał Dyszyński

Litek

Wiara jest żywa gdy szukamy okazji żeby głosić ludziom. Tylko ŚJ mają żywą wiarę , znani są z działalności misjonarskiej.

Ludzie z innych religii czy wyznań pokładają nadzieję w ludzkich rządach , nie wierzą że Królestwo Boże jest realnym niebiańskim rządem

Semele

Semele

27 X 2025
Musisz pobrać pdf

Litek

Kto głosi od drzwi do drzwi że tylko Boży rząd rozwiąże problemy świata ?

Semele

Litek

Semele

Litek

Semele

Semele

Już wiem Ķłajpeda. Może z jednym z użytkowników byśmy przyjechali. On nie jest ateistą. Taki chłodny katolik myślę.
Ma ok 40. Tak jak Ty.

Litek

Semele

Bał się. Ze go nawrócisz :-) ;-)