Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Dyskusja na temat algebry Kubusia
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 168, 169, 170, 171, 172  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 7:53, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839583

TS7 napisał:

Nie czytałem tego wszystkiego, ale już tu dwa fragmenty:

Cytat:

A1: W=>Z =1 – Wiara w Chrystusa jest warunkiem wystarczającym dla zbawienia


Wiara jest ożywiona i nieożywiona. Są też podróby i jakaś jeszcze chyba.
Wiara nieożywiona (bez miłości (wola Jednoczenia z Bogiem)) nie zbawia.

Chodzi o jednoczenie woli z wolą Bożą, a nie po prostu, żeby stwierdzić coś poznawczo i załatwione.

Cytat:

A2: W>~Z =1 – brak wiary w Chrystusa jest warunkiem koniecznym dla potępienia


Koniecznym? A to?:

Jakub 2
Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą. 
(...)
martwa wiara bez uczynków.

Są różne rodzaje wiary i miłości. Są to słowa wieloznaczne.
Właściwie rozumiane pochodzą z Łaski (forma przypadłościowa istoty duszy).
Nie do zdobycia samodzielnie. Specjalnie tak zrobione by ktoś się nie wywyższał.

Widzę, że nie czytałeś wszystkiego.
Jakub to nie Chrystus.
Poza tym by w pełni zrozumieć algebrę Kubusia trzeba znać teorię bramek logicznych, bo to ta teoria jest matematycznym gwarantem poprawności matematycznej algebry Kubusia, a fakt, że AK jest "przypadkowo" w 100% zgodna z Biblią w zakresie obietnic i gróźb Chrystusa o czym można poczytać w punkcie 3.10 daje wiele do myślenia (filozofowania).
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#706217

Algebra Kubusia napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
11.0 Algebra Kubusia w bramkach logicznych

Spis treści
11.0 Algebra Kubusia w bramkach logicznych 1
11.1 Definicja negacji 2
11.1.1 Negator dwukierunkowy w bramkach logicznych 2
11.2 Operatory logiczne jednoargumentowe w bramkach logicznych 4
11.2.1 Realizacja zdania zawsze prawdziwego ZP w bramkach logicznych 5
11.2.2 Realizacja zdania zawsze fałszywego ZF w bramkach logicznych 5
11.3 Definicja funkcji transmisji Y=p i operatora transmisji Y|=p 5
11.3.1 Realizacja operatora transmisji Y|=p w bramkach logicznych 6
11.4 Definicja funkcji negacji Y=~p i operatora negacji Y|=~p 7
11.4.1 Realizacja operatora negacji Y|=~p w bramkach logicznych 8
11.5 Fizyczne realizacje spójników „i”(*) i „lub”(+) 9
11.5.1 Definicja operatora „i”(|*) w bramkach logicznych 10
11.5.2 Definicja operatora „lub”(|+) w bramkach logicznych 11
11.6 Spójniki związane z obsługą zdań warunkowych „Jeśli p to q” 13
11.6.1 Definicja warunku wystarczającego => w bramkach logicznych 13
11.6.2 Definicja warunku koniecznego ~> w bramkach logicznych 14
11.7 Definicje spójników implikacyjnych p|?q w logice dodatniej (bo q) 14
11.7.1 Implikacja prosta p|=>q w bramkach logicznych 17
11.7.2 Implikacja odwrotna p|~>q w bramkach logicznych 18
11.7.3 Równoważność p<=>q w bramkach logicznych 19
11.7.4 Spójnik „albo”($) w bramkach logicznych 20
11.7.5 Definicja „chaosu” (|~~>) w bramkach logicznych 23
11.7.6 Zero-jedynkowa interpretacja znaczka różne na mocy definicji ## 25
11.8 Dowód poprawności algebry Kubusia w funkcjach logicznych 25
11.8.1 Prawo Grzechotnika - Armagedon ziemskiego rachunku zero-jedynkowego 27
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 7:54, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839589

TS7 napisał:
Wiara (Prawda Pierwsza) jest niepodzielna.
Odrzucasz cokolwiek i zaświadczasz, że nie masz jej wcale.
W to się wlicza Jakub.

Należy właściwie rozumieć treść, by nie podstawić błędnych definicji. A masa jest dezinformacji.

Ten system jest tak skonstruowany, że nie da się go ominąć. Pierwsza Przyczyna jest jedna. Klucze do zbawienia ma tylko jedna istota.

Mnie interesuje matematyczny podkład pod zdania Chrystusa, a nie jakieś dogmaty wiary.

Tu masz przykład:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#691483
Algebra Kubusia napisał:


3.10.2 Kluczowe dialogi Chrystusa z człowiekiem

Chrystus:
A1.
Kto wierzy we mnie (W), będzie zbawiony (Z)
A1: W=>Z =1
Wiara w Chrystusa (W) jest warunkiem wystarczającym => dla zbawienia (Z)

Człowiek:
… a jeśli kto nie wierzy, Panie?
Chrystus:
Prawo Kubusia:
A1: E=>K = A2: ~E~>~K
stąd:
A2.
Kto nie wierzy we mnie (~W), nie będzie zbawiony (~Z)
~W~>~Z =1
Brak wiary w Chrystusa (~W) jest warunkiem koniecznym ~> dla nie zbawienia (~Z)

Człowiek:
Panie, czy możesz powtórzyć co się stanie z wierzącymi (W), oraz co się stanie z niewierzącymi (~W)?

Chrystus:
Bardzo proszę:
A1A2:
Kto wierzy we mnie (W) zostanie zbawiony (Z) (zdanie A1) a kto nie wierzy we mnie (~W) nie zostanie zbawiony (~Z) (zdanie A2)
A1A2: (A1: W=>Z)*(A2: ~W~>~Z)=1*1=1

Jak widzimy, Chrystus ma prawo wypowiedzieć zdania A1 i A2 w jednym zdaniu, gdyby nie mógł tego zrobić to logika matematyczna, algebra Kubusia, której sam jest autorem, ległaby w gruzach.

Zdanie A1A2 znajdziemy w Biblii:
A1A2:
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony
Św. Marek, Mk 16


Wiara w Chrystusa zawiera w sobie obowiązek Chrztu, zatem poprzednik możemy zredukować do słowa „uwierzy”.
Zachodzi także tożsamość matematyczna pojęć:
potępiony = nie zbawiony

Stąd zdanie tożsame Chrystusa przyjmuje postać:
A1A2:
Kto uwierzy, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, nie będzie zbawiony
A1A2: (A1: W=>Z)*(A2: ~W~>~Z)=1*1=1
cnd

Prawo Kubusia:
A2: ~W~>~Z = A1: W=>Z
Podstawiając do A1A2 mamy:
A1A2: (A1: W=>Z)*(A2: ~W~>~Z)=(A1: W=>Z)*(A1: W=>Z) = A1: W=>Z
bo prawo algebry Boole'a:
a*a=a
Gdzie:
a=(A1: W=>Z)

Stąd zdanie tożsame Chrystusa do A1A2 w wersji minimalnej przybierze postać:
A1.
Kto uwierzy, będzie zbawiony
W=>Z =1
Wiara w Chrystusa jest warunkiem wystarczającym => dla zbawienia
Wiara w Chrystusa daje nam gwarancję matematyczną => zbawienia

Tu wielu ludzi nie znających algebry Kubusia błędnie interetuje zdanie Chrystusa:
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony, a kto nie uwierzy, będzie potępiony
Św. Marek, Mk 16


Jakoby niewierzący w Chrystusa mieli gwarantowane piekło - w rzeczwistości jest inaczej, co wyjaśnia cytat.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 7:55, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839595

TS7 napisał:

Katechizm
"Poza Kościołem nie ma zbawienia"

Matematyka ścisła, algebra Kubusia, mówi tu coś fundamentalnie innego.
Nie rozumiesz defnicji groźby w algebrze Kubusia.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#691483
Algebra Kubusia napisał:

3.10.3 Algebra Kubusia = Biblia

Kluczowymi pojęciami w Biblii są obietnice i groźby wypowiadane przez Chrystusa.
Algebra Kubusia udziela nam odpowiedzi na pytanie kiedy Chrystus będzie tu kłamcą, a kiedy nie będzie.

Obietnica:
Chrystus będzie kłamcą jeśli wierzącego w niego człowieka pośle do piekła.
W każdym innym przypadku na mocy definicji implikacji prostej W|=>Z Chrystus nie będzie kłamcą.

Innymi słowy:
1.
Chrystus nie będzie kłamcą gdy absolutnie wszystkich w niego niewierzących pośle do piekła - piekło będzie tu maksymalnie pełne
2.
Chrystus nie będzie kłamcą gdy zbawi absolutnie wszystkich ludzi z Hitlerem włącznie - idea pustego piekła (Apokatastaza)
3.
Między skrajnościami 1 i 2 może być nieskończenie wiele stanów pośrednich - tu również Chrystus nie będzie kłamcą

To wszystko co w temacie obietnic i gróźb ma do powiedzenia matematyka ścisła, algebra Kubusia

[link widoczny dla zalogowanych]
Apokatastaza (od gr. apokatastasis czyli „ponowne włączenie, odnowienie” z Dz 3, 21) – końcowa i ostateczna odnowa całego stworzenia poprzez przywrócenie mu pierwotnej doskonałości i bezgrzeszności lub nawet przewyższenie tego pierwotnego stanu. Potocznie apokatastaza nazywana jest ideą pustego piekła

Pojęcie „wiary w Chrystusa” oznacza tu przejście przez życie w zgodzie a 10 przykazaniami.
Chrystus doskonale wie, że to fizycznie niemożliwe, czego dowód znajdujemy w mnóstwie miejsc w Biblii.
Chrystus i cudzołożnica:
Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci w nią kamieniem. (J 8,8-11)

Zauważmy że:
Gdyby Chrystus był katem i za najmniejszy grzech karałby piekłem, to wtedy niebo byłoby puste, bo nawet najwięksi święci w czasie swego żywota, jakiś tam grzech popełnili.
Chrystus do apostoła Piotra:
Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, za- nim kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz (J 13, 38)


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 7:57, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 7:59, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839597

TS7 napisał:
No to masz kolejny element:

2 Piotr 1
20 To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest dla prywatnego wyjaśnienia.

A tu doczytaj pogrubione:

Katechizm
"Poza Kościołem nie ma zbawienia"

846 Jak należy rozumieć to stwierdzenie często powtarzane przez Ojców Kościoła? Sformułowane w sposób pozytywny oznacza, że całe zbawienie pochodzi jedynie od Chrystusa-Głowy przez Kościół, który jest Jego Ciałem:

Sobór święty... opierając się na Piśmie świętym i Tradycji, uczy, że ten pielgrzymujący Kościół konieczny jest do zbawienia. Chrystus bowiem jest jedynym Pośrednikiem i drogą zbawienia, On, co staje się dla nas obecny w Ciele swoim, którym jest Kościół; On to właśnie podkreślając wyraźnie konieczność wiary i chrztu, potwierdził równocześnie konieczność Kościoła, do którego ludzie dostają się przez chrzest jak przez bramę. Nie mogliby więc zostać zbawieni ludzie, którzy wiedząc, że Kościół założony został przez Boga za pośrednictwem Chrystusa jako konieczny, mimo to nie chcieliby bądź przystąpić do niego, bądź też w nim wytrwać.

847 Stwierdzenie to nie dotyczy tych, którzy bez własnej winy nie znają Chrystusa i Kościoła:

Ci bowiem, którzy bez własnej winy nie znając Ewangelii Chrystusowej i Kościoła Chrystusowego, szczerym sercem jednak szukają Boga i wolę Jego przez nakaz sumienia poznaną starają się pod wpływem łaski pełnić czynem, mogą osiągnąć wieczne zbawienie.


848 "Chociaż więc wiadomymi tylko sobie drogami może Bóg doprowadzić udzi, nie znających Ewangelii bez własnej winy, do wiary, <<bez której niepodobna podobać się Bogu>> (Hbr 11, 6), to jednak na Kościele spoczywa konieczność i równocześnie święte prawo głoszenia Ewangelii" 309 wszystkim ludziom.
&


Tu również, matematyka ścisła, algebra Kubusia mówi coś fundamentalnie co innego.
W algebrze Kubusia nie ma znaczenia czy ktoś nie wierzy w Chrystusa z własnej winy, czy też nie z własnej winy.
W algebrze Kubusia nawet największy ateista, wściekle atakujący Chrystusa może zostać zbawiony.
Oczywiście może, nie oznacza że musi.
Chrystus ma prawo posłać do piekła zarówno przysłowiowego Hitlera jak i ... np. średniowiecznego fanatyka wiary w niego - Inkwizytora.
Inkwizytorem Nr.1 był w średniowieczu Papież, bo to on wydał zgodę na palenie na stosie Bogu ducha winnych ludzi.

Cytuję kluczowy fragment z cytatu niżej:

Zauważmy, że w groźbie nadawca ma prawo do blefowania, czyli może wypowiedzieć groźbę w dowolnie ostry sposób. Z faktu iż nadawca w chwili wypowiadania groźby nie zamierza jej wykonać (blef - o czym odbiorca nie wie) nie wynika, iż finalnie nadawca nie może zmienić zdania i zapowiedzianą karę wykonać.

Wniosek:
Z punktu widzenia logiki matematycznej, najostrzejszą groźbę Chrystusa, grzech przeciwko Duchowi Św. musimy uznać za blef Chrystusa.


Ewangelia Mateusza: Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. (Mt 12,31)

Zauważmy, że gdyby Chrystus nie miał prawa do darowania dowolnego grzechu, w tym grzechu przeciwko Duchowi Św. to jego wolna wola, prawo do darowania dowolnej kary zależnej od niego, ległaby w gruzach.
Dowodów, iż Chrystus ma prawo darować dowolny grzech jest w Biblii mnóstwo np.
Zaprawdę, powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju. (Łk 23, 43)


http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#691483
Algebra Kubusia - analiza matematyczna obietnicy Chrystusa napisał:


3.10 Obietnica Chrystusa W=>Z

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek W to nagroda N
W=>N =1
Dowolna obietnica to warunek wystarczający W=>N wchodzący w skład implikacji prostej W|=>N.
W poprzedniku musi być jasno sprecyzowany warunek otrzymania nagrody.

Zauważmy, że na mocy definicji obietnicy musimy jedynie rozstrzygnąć czy w następniku q zdania warunkowego „Jeśli p to q” mamy nagrodę.
Poza tym nic a nic nie musimy dodatkowo udowadniać, wszystko mamy zdeterminowane na mocy definicji implikacji prostej p|=>q.

Zajmijmy się teraz kluczową obietnicą Chrystusa dzięki której już 19 lat temu zrozumiałem algebrę Kubusia. Oczywiście droga do poprawnego rozszyfrowania kompletnej algebry Kubusia była jeszcze bardzo daleka, wymagała 19 lat zaciętych dyskusji na różnych forach.

Chrystus:
A1.
Kto wierzy we mnie będzie zbawiony
W=>Z=1
Wiara w Chrystusa jest warunkiem wystarczającym => dla zbawienia
Wiara w Chrystusa daje nam gwarancję matematyczną => zbawienia
Zachodzi tożsamość pojęć:
Warunek wystarczający => = Gwarancja matematyczna =>
Zdanie A1 to ewidentna obietnica, bowiem w następniku mamy tu nagrodę, musimy ją zatem kodować warunkiem wystarczającym A1: W=>Z wchodzącym w skład implikacji prostej W|=>Z.

Dlaczego ta obietnica była dla mnie kluczowa w początkach rozszyfrowywania algebry Kubusia?
Odpowiedź jest prosta:
W naszym Wszechświecie Chrystus, w przeciwieństwie do człowieka, nie ma prawa do kłamstwa, czyli nie może wierzącego w niego człowieka posłać do piekła.

Natomiast człowiek w obietnicy może kłamać do woli, to woda na młyn wszelkiej maści oszustów np. wyłudzanie pieniędzy od emerytów metodą na wnuczka.

Przykład super oszusta doskonale znającego algebrę Kubusia, potrafiącego tak kłamać, by oszukać najbogatszych na 35mld USA, mamy w tym linku:
[link widoczny dla zalogowanych]

Definicja podstawowa implikacji prostej W|=>Z:
A1.
Kto wierzy we mnie będzie => zbawiony
A1: W=>Z=1 - wiara w Boga jest (=1) warunkiem wystarczającym => dla zbawienia
To samo w zapisach formalnych:
A1: p=>q =1
##
B1.
Kto wierzy we mnie będzie ~> zbawiony
B1: W~>Z=0 - wiara w Boga nie jest (=0) warunkiem koniecznym ~> dla zbawienia
To samo w zapisach formalnych:
B1: p~>q =0
Gdzie:
## - różne na mocy definicji warunku wystarczającego p=>q i koniecznego p~>q
Stąd:
A1B1: W|=>Z = (A1: W=>Z)*~(B1: W~>Z) = 1*~(0) =1*1 =1

Prawo Kłapouchego:
Domyślny punkt odniesienia dla zdań warunkowych „Jeśli p to q”:
W zapisie aktualnym zdań warunkowych (w przykładach) po „Jeśli…” mamy zdefiniowaną przyczynę p zaś po „to..” mamy zdefiniowany skutek q z pominięciem przeczeń.
Prawo Kłapouchego determinuje wspólny dla wszystkich ludzi punktu odniesienia zawarty wyłącznie w kolumnach A1B1 oraz A2B2, dający odpowiedź na pytanie o p (A1B1) oraz o ~p (A2B2).

Dowolna obietnica to z definicji czas przyszły, stąd w zapisie formalnym {p, q} mamy:
p=W (wierzy)
q=Z (zbawiony)

Podstawmy obietnicę Chrystusa do tabeli prawdy implikacji prostej p|=>q
Kod:

IP
Tabela prawdy implikacji prostej p|=>q
Kolumna A1B1 to punkt odniesienia w zapisie formalnym {p,q}:
A1: p=>q =1 - p jest (=1) wystarczające => dla q
B1: p~>q =0 - p nie jest (=0) konieczne ~> dla q
A1B1: p|=>q=(A1: p=>q)*~(B1: p~>q)=1*~(0)=1*1=1
Kolumna A1B1 to także punkt odniesienia w zapisie aktualnym {W,Z}:
A1: Kto wierzy we mnie będzie zbawiony
Na mocy prawa Kłapouchego nasz punkt odniesienia to:
p=W (wierzy)
q=Z (zbawiony)
A1: W=>Z=1 - wiara w Boga jest (=1) warunkiem wystarczającym =>
             dla zbawienia
B1: W~>Z=0 - wiara w Boga nie jest (=0) warunkiem koniecznym ~>
             dla zbawienia
Stąd:
A1B1: W|=>Z = (A1: W=>Z)*~(B1: W~>Z) = 1*~(0) =1*1 =1
       A1B1:         A2B2:        |     A3B3:         A4B4:
A:  1: p=>q  =1 = 2:~p~>~q=1     [=] 3: q~>p  =1 = 4:~q=>~p =1
A’: 1: p~~>~q=0                                    4:~q~~>p =0
Obietnica Chrystusa:                   
A:  1: W=>Z  =1 = 2:~W~>~Z=1     [=] 3: Z~>W  =1 = 4:~Z=>~W =1
A’: 1: W~~>~Z=0                                    4:~Z~~>W =0                   
       ##            ##           |     ##            ##
B:  1: p~>q  =0 = 2:~p=>~q=0     [=] 3: q=>p  =0 = 4:~q~>~p =0
B’:               2:~p~~>q=1         3: q~~>~p=1
Obietnica Chrystusa:
B:  1: W~>Z  =0 = 2:~W=>~Z=0     [=] 3: Z=>W  =0 = 4:~Z~>~W =0
B’:               2:~W~~>Z=1         3: Z~~>~W=1
Gdzie:
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q, inaczej błąd podstawienia


3.10.1 Operator implikacji prostej W||=>Z

Definicja operatora implikacji prostej W||=>Z:
Operator implikacji prostej W||=>Z w logice dodatniej (bo Z) to układ równań logicznych A1B1 i A2B2 dający odpowiedzi na pytania o wierzących (W) i niewierzących (~W):
A1B1: W|=>Z = (A1: W=>Z)*~(B1: W~>Z) - co się stanie z wierzącym (W=1)?
A2B2: ~W|~>~Z =(A2:~W~>~Z)*~(B2:~W=>~Z) - co się stanie z niewierzącym (~W=1)?

A1B1.
Co może spotkać człowieka wierzącego (W=1)?


Odpowiedź mamy w kolumnie A1B1:
A1: W=>Z=1 - wiara w Boga jest (=1) warunkiem wystarczającym => dla zbawienia
B1: W~>Z=0 - wiara w Boga nie jest (=0) warunkiem koniecznym ~> dla zbawienia
Stąd:
A1B1: W|=>Z = (A1: W=>Z)*~(B1: W~>Z) = 1*~(0) =1*1 =1 - co się stanie z wierzącym (W)?
Stąd:
Jeśli wierzę w Boga (W=1) to mam gwarancję matematyczną => zbawienia (Z) - mówi o tym zdanie A1

Odpowiedź w zdaniach warunkowych „Jeśli p to q” mamy w kolumnie A1B1:
A1.
Kto wierzy (W) we mnie będzie zbawiony (Z)
W=>Z=1
to samo w zapisie formalnym:
p=>q =1
Wiara w Chrystusa jest warunkiem wystarczającym => dla zbawienia
Wiara w Chrystusa daje nam gwarancję matematyczną => zbawienia
Zachodzi tożsamość pojęć:
Warunek wystarczający => = Gwarancja matematyczna =>
Tylko tyle i aż tyle gwarantuje znaczek warunku wystarczającego =>.

Prawdziwy warunek wystarczający A1 wymusza fałszywość kontrprzykładu A1’ i odwrotnie.
A1’.
Kto wierzy we mnie (W) ten może ~~> nie zostać zbawiony (~Z)
W~~>~Z = W*~Z=0
to samo w zapisach formalnych:
p~~>~q = p*~q =0
Nie może się zdarzyć (=0), że wierzę w Chrystusa i nie zostanę zbawiony.
To jedyne miejsce w całej analizie obietnicy A1 gdzie Chrystus mógłby skłamać, czyli posłać wierzącego w niego człowieka do piekła.
Oczywistym jest, że w naszym Wszechświecie Chrystus z definicji nie ma prawa do kłamstwa, bo wtedy wiara w niego nie miałaby sensu.

A2B2.
Co może spotkać człowieka niewierzącego (~W=1)?


Odpowiedź mamy w kolumnie A2B2:
A2: ~W~>~Z =1 - brak wiary w Boga (~W) jest (=1) warunkiem koniecznym ~> dla nie zbawienia (~Z)
B2: ~W=>~Z =0 - brak wiary w Boga nie jest (=0) warunkiem wystarczającym => dla nie zbawienia
A2B2: ~W|~>~Z =(A2:~W~>~Z)*~(B2:~W=>~Z) - co się stanie z niewierzącym (~W=1)?
Stąd:
W przypadku niewierzących (~W=1) mamy najzwyklejsze „rzucanie monetą” w sensie „na dwoje babka wróżyła” - mówią o tym zdania A2 i B2’

Odpowiedź w zdaniach warunkowych „Jeśli p to q” mamy w kolumnie A2B2:
A2.
Kto nie wierzy we mnie (~W) nie zostanie zbawiony (~Z)
~W~>~Z =1
to samo w zapisie formalnym:
~p~>~q =1
Brak wiary w Chrystusa (~W=1) jest warunkiem koniecznym ~> dla nie zbawienia (~Z=1) bo jak kto wierzy (W=1) to na 100% => zostanie zbawiony (Z=1)
Prawo Kubusia samo nam tu wyskoczyło:
A2: ~W~>~Z = A1: W=>Z
Zauważmy, ze Chrystus, podobnie jak człowiek może groźbę A2 wypowiedzieć w dowolnie ostrej formie, jednak na mocy definicji obietnicy A1: W=>Z będącej częścią implikacji prostej W|=>Z zdanie A2 musimy kodować warunkiem koniecznym ~> z możliwością zbawienia, o czym mówi zdanie B2’

LUB

Fałszywy warunek wystarczający => B2 wymusza prawdziwość kontrprzykładu B2’ i odwrotnie:
B2’.
Kto nie wierzy we mnie (~W=1) ten może ~~> zostać zbawiony (~Z)
~W~~>Z = ~W*Z =1
to samo w zapisie formalnym:
~p~~>q = ~p*q =1
Może się zdarzyć (=1), że nie wierzę w Chrystusa (~W) i zostanę zbawiony (Z)
Zdanie B2’ to piękny akt miłości w stosunku do zdania A1, czyli prawo do wręczenia nagrody (tu zbawienie) mimo że człowiek nie spełnił warunku nagrody (tu nie wierzył)
Zdanie B2’ to także piękny „akt łaski” w stosunku do groźby A2, czyli prawo do darowania dowolnej kary zależnej od nadawcy.
Chrystus:
Zaprawdę, powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju. (Łk 23, 43)


Zauważmy, że na mocy zdań A2 i B2’ Chrystus może umieścić w niebie wszystkich ludzi (z Hitlerem na czele) i nie zostanie kłamcą.
Oczywiście „może" nie oznacza „musi”.

Wynika z tego, że zanana filozofom idea powszechnego zbawienia, zwana także ideą pustego piekła (Apokatastaza) matematycznie jest możliwa.

Podsumowanie:
Jak widzimy, istotą operatora implikacji prostej W||=>Z jest gwarancja matematyczna => po stronie wiary w Chrystusa W (zdanie A1), oraz „rzucanie monetą” w sensie „na dwoje babka wróżyła” po stronie braku wiary w Chrystusa ~W (zdania A2 i B2’) .

Zauważmy że:
a)
Układ równań logicznych jest przemienny, stąd mamy:
Operator implikacji odwrotnej ~W||~>~Z w logice ujemnej (bo ~Z) to układ równań logicznych:
A2B2: ~W|~>~Z =(A2:~W~>~Z)*~(B2:~W=>~Z) - co się stanie z niewierzącym (~W=1)?
A1B1: W|=>Z = (A1: W=>Z)*~(B1: W~>Z) - co się stanie z wierzącym (W)?
Doskonale widać, że analiza matematyczna operatora implikacji odwrotnej ~W||~>~Z w logice ujemnej (bo ~Z) będzie identyczna jak operatora implikacji prostej W||=>Z w logice dodatniej (bo Z) z tym, że zaczynamy od kolumny A2B2 kończąc na kolumnie A1B1.
b)
Także kolejność wypowiadanych zdań jest dowolna, tak więc zdania z powyższej analizy A1, A1’, A2, B2’ możemy wypowiadać w sposób losowy - matematycznie to bez znaczenia.

Komentarz do zdania A2:
A2.
Kto nie wierzy we mnie (~W=1) ten na 100% ~> nie zostanie zbawiony (~Z=1)
A2: ~W~>~Z =1
Brak wiary w Chrystusa (~W=1) jest (=1) warunkiem koniecznym ~> dla nie zbawienia (~Z=1)

Zdanie tożsame:
A21.
Kto nie wierzy we mnie (~W=1) ten może ~> nie zostać zbawiony (~Z=1)
A21: ~W~>~Z =1
Brak wiary w Chrystusa (~W=1) jest (=1) warunkiem koniecznym ~> dla nie zbawienia (~Z=1)

Zauważmy, że zdanie A2 jest ewidentną groźbą, zaś wszelkie groźby na mocy definicji musimy kodować warunkiem koniecznym ~> z możliwością darowania kary opisanym prawdziwym kontrprzykładem B2’.
Dlaczego zachodzi matematyczna tożsamość zdań?
A2: ~W~>~Z = A21: ~W~>~Z
Wynika to z definicji obietnicy zgodnie z którą zdanie A2=A21 musimy kodować warunkiem koniecznym ~> z prawem do aktu miłości względem zdania A1: W=>Z=1 wyrażonym prawdziwym kontrprzykładem B2’, niezależnie od tego w jak ostrej formie groźba A2=A21 będzie wyrażona.

Zauważmy, że w groźbie nadawca ma prawo do blefowania, czyli może wypowiedzieć groźbę w dowolnie ostry sposób. Z faktu iż nadawca w chwili wypowiadania groźby nie zamierza jej wykonać (blef - o czym odbiorca nie wie) nie wynika, iż finalnie nadawca nie może zmienić zdania i zapowiedzianą karę wykonać.

Wniosek:
Z punktu widzenia logiki matematycznej, najostrzejszą groźbę Chrystusa, grzech przeciwko Duchowi Św. musimy uznać za blef Chrystusa.

Ewangelia Mateusza: Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. (Mt 12,31)

Zauważmy, że gdyby Chrystus nie miał prawa do darowania dowolnego grzechu, w tym grzechu przeciwko Duchowi Św. to jego wolna wola, prawo do darowania dowolnej kary zależnej od niego, ległaby w gruzach.
Dowodów, iż Chrystus ma prawo darować dowolny grzech jest w Biblii mnóstwo np.
Zaprawdę, powiadam ci, jeszcze dziś będziesz ze Mną w raju. (Łk 23, 43)


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 8:00, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 9:11, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839619

Irbisolu, kiedy zrozumiesz fundamenty "Nowej algebry Boole'a"?
W ty poście zapisane:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839461

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:

Irbisol napisał:
To zacznij udowadniać, że moje zielone zdania to bzdury - a jak czegoś nie będę rozumiał to poszukam w ostatnich 3 wysrywach.

ok
Robię test czy da się z tobą nawiązać sensowny kontakt.
Zacznijmy od tego czy rozumiesz

Nie twój interes, co i czy rozumiem.
Zacznijmy od tego, że miałeś wykazywać bzdurność moich zdań "zielonych" i do tej pory nie potrafisz się zebrać, by to zrobić.

Oczywiście że twoje zielone zdania to jedno, wielkie, potwornie śmierdzące gówno.
Nie masz szans na zrozumienie tego faktu dopóki nie zrozumiesz fundamentu "Nowej algebry Boole'a" w tym poście zapisanego:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839461
Więc?
Kiedy zaczynasz czytać?
Oczywiście poniższy post "łatwo" obalisz znajdując w nim jedną wewnętrzną sprzeczność.
Czas START!

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839461

rafal3006 napisał:
Prawo Anakondy – zdecydowanie najważniejsze prawo logiki matematycznej!
Czyli:
Wstęp do dowodu, iż KRZ jest potwornie śmierdzącym gównem!
Z dedykacją dla Irbisola

Nowość w AK!
Jednak Irbisol jest bezcenny :)

Prawo Anakondy:
Logika matematyczna to tylko i wyłącznie logika stałych binarnych i zmiennych binarnych

Prawo Anakondy to zdecydowanie najważniejsze prawo logiki matematycznej.
Stałe binarne są w logice matematycznej bezużyteczne, co wynika bezpośrednio z ogólnej definicji logiki matematycznej zawartej w punkcie 1.2.3.

Stąd:
Z prawa Anakondy wynika, że:
1.
Użyteczna logika matematyczna to tylko i wyłącznie zmienne binarne (dwuwartościowe).
2.
W logice języka potocznego musimy zlokalizować wszystkie zmienne binarne tu występujące, inaczej nie mówimy o logice matematycznej, tylko o potwornie śmierdzącym gównie zwanym dla niepoznaki Klasycznym Rachunkiem Zdań z definicji operującym na stałych binarnych.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.0 Nowa algebra Boole'a

Spis treści
1.0 Nowa algebra Boole’a 2
1.1 Definicje elementarne algebry Boole'a 2
1.1.1 Definicja negacji 3
1.1.2 Negator dwukierunkowy w bramkach logicznych 4
1.2 Fundamenty algebry Boole'a 5
1.2.1 Definicja funkcji logicznej algebry Boole'a 6
1.2.2 Prawo negacji funkcji logicznej Y 7
1.2.3 Ogólna definicja logiki matematycznej 7
1.3 Definicja funkcji logicznej jednoargumentowej Y=x 8
1.3.1 Definicja operatora logicznego jednoargumentowego Y|=x 8
1.3.2 Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych 9
1.3.3 Prawo Anakondy 9


1.0 Nowa algebra Boole’a

Algebra Kubusia to matematyczny opis języka potocznego (w tym matematyki i fizyki).

Algebra Kubusia zawiera w sobie nową algebrę Boole’a mówiącą wyłącznie o spójnikach „i”(*) oraz „lub”(+) z języka potocznego człowieka.
Innymi słowy:
Aktualna algebra Boole’a w ogóle nie zajmuje się kluczową i najważniejszą częścią logiki matematycznej, czyli obsługą zdań warunkowych „Jeśli p to q” definiowanych warunkami wystarczającymi => i koniecznymi ~>.

Definicja nowej algebry Boole’a na poziomie znaczków:
Nowa algebra Boole’a to algebra dwuelementowa akceptująca zaledwie pięć znaczków:
1 = prawda
0 = fałsz
„nie”(~) - negacja (zaprzeczenie), słówko „NIE” w języku potocznym
Spójniki logiczne zgodne z językiem potocznym:
„i”(*) - spójnik „i”(*) w języku potocznym
„lub”(+) - spójnik „lub”(+) w języku potocznym

Dlaczego nowa algebra Boole’a?
1.
W algebrze Kubusia zachodzi tożsamość znaczków:
Spójnik „i”(*) z języka potocznego = bramka AND (*) w technice = koniunkcja (*) w matematyce
Spójnik „lub”(+) z języka potocznego = bramka OR(+) w technice = alternatywa (+) w matematyce
Dowód tego faktu na poziomie 5-cio latka znajdziemy w punkcie 1.11 (sterowanie windą).
2.
Stara algebra Boole’a nie zna kluczowych dla logiki matematycznej pojęć: logika dodatnia (bo p) i logika ujemna (bo ~p). Definicję znajdziemy w pkt. 1.1.1
3.
Stara algebra Boole'a jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y), co udowodnimy za chwilkę (pkt. 1.8.4, 1.9.1 – poziom 5-cio latka)

1.1 Definicje elementarne algebry Boole'a

1 = prawda
0 = fałsz

Gdzie:
1##0
Prawda (1) jest różna na mocy definicji ## od fałszu (0)

Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja

Innymi słowy:
Prawda (1) to zaprzeczenie (~) fałszu (0)
Fałsz (0) to zaprzeczenie (~) prawdy (1)

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol mający w osi czasu stałą wartość logiczną (0 albo 1)

Pani w przedszkolu:
Pójdziemy do kina (K) lub nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K+~K =1 - zdanie zawsze prawdziwe
Pójdziemy do kina (K) i nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K*~K =0 - zdanie zawsze fałszywe
Gdzie:
Y - stała binarna

Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol, mogący w osi czasu przyjmować wyłącznie dwie wartości logiczne 0 albo 1.

Zachodzi tożsamość pojęć:
zmienna binarna = zmienna dwuwartościowa

1.1.1 Definicja negacji

Zero-jedynkowa tabela prawdy:
Zero-jedynkowa tabela prawdy to zapis wszystkich możliwych wartościowań zmiennych binarnych w postaci tabeli zero-jedynkowej.

W szczególnym przypadku symbol w nagłówku kolumny może być stałą binarną gdy w kolumnie są same jedynki albo same zera.
Kod:

DN
Definicja negacji:
   p # ~p
A: 1 #  0
B: 0 #  1
   1    2
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka w logice matematycznej:
Znaczek w logice matematycznej to symbol zdefiniowany odpowiednią tabelą zero-jedynkową

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
p#~p
Dowodem jest tu definicja negacji DN.

Definicja zmiennej binarnej w logice dodatniej (bo p):
Zmienna binarna p wyrażona jest w logice dodatniej (bo p) wtedy i tylko wtedy gdy nie jest zanegowana.
Inaczej mamy do czynienia ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~p)

Zauważmy, że w definicji negacji DN symbole p i ~p są zmiennymi binarnymi.
Dowód:
W osi czasu (kolumna A1B1) może zajść przypadek, że zmienna binarna p przyjmie wartość logiczną 1 (A1) albo wartość logiczną 0 (B1).
W osi czasu (kolumna B2A2) może zajść przypadek, że zmienna binarna ~p przyjmie wartość logiczną 1 (B2) albo wartość logiczną 0 (A2)

Stąd mamy:
Definicja osi czasu w logice matematycznej
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej oś czasu to zero-jedynkowa zawartość kolumny opisanej symbolem nad tą kolumną.

W logice matematycznej odpowiednikiem układu Kartezjańskiego są wykresy czasowe.
Dowód na przykładzie (strona 5):
[link widoczny dla zalogowanych]

1.1.2 Negator dwukierunkowy w bramkach logicznych

W technice cyfrowej znaczek różne # o definicji jak wyżej jest odpowiednikiem dwukierunkowego negatora „O”.
Zachodzi tożsamość znaczków: # = O
Kod:

Realizacja dwukierunkowego negatora „O” w bramkach logicznych
              -----   ~p=~(p)
p --x-------->| ~ |o-x------> ~p
    |         -----  |
    |                |
    | p=~(~p) -----  |
    -<-------o| ~ |<-x------- ~p
              -----
Gdzie:
„O” - symbol dwukierunkowego negatora o budowie jak wyżej
"o"(~) - symbole negacji w technice „o” i w języku potocznym „~”
--->| - wejście bramki logicznej negatora (~)
|o--> - wyjście bramki logicznej negatora (~)
W świecie rzeczywistym musi tu być negator z otwartym kolektorem (OC)
na przykład typu SN7406. Wyjście OC musi być podparte rezystorem do Vcc.

W świecie rzeczywistym podajemy sygnały cyfrowe {0,1} na wejściu negatora p albo ~p obserwując co jest na jego wyjściu. Wszystko musi być zgodne z definicją DN.

Matematyczne związki między p i ~p:
a)
Dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
p#~p
b)
Prawo podwójnego przeczenia:
p=~(~p) - logika dodatnia (bo p) to zanegowana logika ujemna (bo ~p)
c)
Prawo zaprzeczenia logiki dodatniej (bo p):
~p=~(p) - logika ujemna (bo ~p) to zanegowana logika dodatnia (bo p)

Dowód w rachunku zero-jedynkowym:
Kod:

Matematyczne związki w definicji negacji:
   p ~p ~(~p) ~(p)
A: 1  0    1    0
B: 0  1    0    1
   1  2    3    4

Tożsamość kolumn 1=3 jest dowodem formalnym prawa podwójnego przeczenia:
p=~(~p)
Tożsamość kolumn 2=4 jest dowodem formalnym prawa negacji logiki dodatniej (bo p):
~p=~(p)

Uwaga:
Budowa dwukierunkowego transmitera w bramkach logicznych będzie identyczna jak wyżej lecz z układem SN7407 w miejsce układu SN7406.

1.2 Fundamenty algebry Boole'a

Kluczowe znaczki algebry Boole’a to definicje spójników „i”(*) i „lub”(+) z języka potocznego człowieka.
Kod:

Definicja dwuargumentowego spójnika „i”(*):
   p* q  Y=p*q
A: 1* 1  1
B: 1* 0  0
C: 0* 1  0
D: 0* 0  0
Y=1 <=> p=1 i q=1
inaczej:
Y=0
Gdzie:
<=> - wtedy i tylko wtedy

Kod:

Definicja dwuargumentowego spójnika „lub”(+):
   p+ q  Y=p+q
A: 1+ 1  1
B: 1+ 0  1
C: 0+ 1  1
D: 0+ 0  0
Definicja „lub”(+) w logice jedynek:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
inaczej:
Y=0
Definicja „lub”(+) w logice zer:
Y=0 <=> p=0 i q=0
Inaczej:
Y=1
Przy wypełnianiu tabel zerojedynkowych szybsza jest logika zer.
Gdzie:
<=> - wtedy i tylko wtedy



1.2.1 Definicja funkcji logicznej algebry Boole'a

Definicja wyrażenia algebry Boole'a:
Wyrażenie algebry Boole'a f(x) to zmienne binarne połączone spójnikami "i"(*) i "lub"(+)

Definicja funkcji logicznej algebry Boole'a:
Funkcja logiczna Y algebry Boole'a to zmienna binarna odzwierciedlająca binarne zmiany wyrażenia algebry Boole'a f(x) w osi czasu.

W technice funkcja algebry Boole'a to zwyczajowo duża litera Y.
Przykład:
f(x) - zapis ogólny dowolnie skomplikowanego i nieznanego wyrażenia algebry Boole’a
f(x)=p*q+~p*~q - definicja konkretnego wyrażenia algebry Boole’a
Stąd na mocy definicji funkcji logicznej mamy:
Y = f(x) = p*q+~p*~q
Zapis tożsamy:
Y = p*q+~p*~q

W szczególnym przypadku funkcja logiczna Y może być stałą binarną, gdy w kolumnie opisującej symbol Y są same jedynki albo same zera.

Ogólna definicja dziedziny D:
Pojęcie ~x jest uzupełnieniem dla pojęcia x do wspólnej dziedziny D oraz pojęcia x i ~x są rozłączne
x+~x =D =1 - zdanie zawsze prawdziwe (stała binarna)
x*~x =[] =0 - zdanie zawsze fałszywe (stała binarna)

Definicja dziedziny w zbiorach:
Zbiór ~p jest uzupełnieniem zbioru p do wspólnej dziedziny D oraz zbiory p i ~p są rozłączne.
Czyli:
Y = p+~p =D =1 - zdanie zawsze prawdziwe (stała binarna)
Y = p*~p =[] =0 - zdanie zawsze fałszywe (stała binarna)
W algebrze Kubusia zdanie zawsze prawdziwe (Y=1) oraz zdanie zawsze fałszywe (Y=0) to bezużyteczne śmieci zarówno w matematyce, jak i w języku potocznym

Dowód na przykładzie.
Rozważmy dwa zbiory:
TP - zbiór trójkątów prostokątnych (TP)
~TP - zbiór trójkątów nieprostokątnych (~TP)
Wspólna dziedzina:
ZWT - zbiór wszystkich trójkątów

Definicja dziedziny w zbiorach:
Zbiór ~TP jest uzupełnieniem zbioru TP do wspólnej dziedziny ZWT oraz zbiory TP i ~TP są rozłączne w dziedzinie ZWT.

Czyli:
Twierdzenie T1:
Dowolny trójkąt jest prostokątny (TP) lub nie jest prostokątny (~TP)
Y = TP+~TP = ZWT =1 - zdanie zawsze prawdziwe (stała binarna)

Twierdzenie T2:
Dowolny trójkąt jest prostokątny (TP) i nie jest prostokątny (~TP)
Y = TP*~TP =[] =0 - zdanie zawsze fałszywe (stała binarna)

Wartość matematyczna twierdzeń T1 i T2 jest zerowa (śmieci).

Analogia do programowania:
Nie da się napisać najprostszego nawet programu dysponując wyłącznie stałymi binarnymi, o z góry wiadomej wartości logicznej.

Definicja bramki logicznej:
Bramka logiczna to układ cyfrowy o n wejściach binarnych {p,q,r..} i tylko jednym wyjściu binarnym Y

Matematycznie zachodzi tożsamość:
funkcja logiczna Y = wyjście bramki logicznej Y

Zwyczajowe zmienne binarne w technice to:
p, q, r … - wejścia bramki logicznej
Y - wyjście bramki logicznej

Przykład:
Y = p*q+~p*~q

1.2.2 Prawo negacji funkcji logicznej Y

Definicja funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y):
Funkcja logiczna Y zapisana jest w logice dodatniej (bo Y) wtedy i tylko wtedy gdy nie jest zanegowana.
W przeciwnym przypadku mamy do czynienia z funkcją logiczną w logice ujemnej (bo ~Y)

Prawo negacji funkcji logicznej Y:
Dowolną funkcję logiczną w logice dodatniej (bo Y) wolno nam dwustronnie zanegować przechodząc do funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y) i odwrotnie.

1.2.3 Ogólna definicja logiki matematycznej

Ogólna definicja logiki matematycznej:
Logika matematyczna to matematyczny opis nieznanego tzn. nieznanej przyszłości albo nieznanej przeszłości.
Nie wszystko w czasie przeszłym jest nam wiadome - logika matematyczna służy tu do ustalenia co się w przeszłości zdarzyło

Przykład:
Poszukiwanie mordercy
Po długich poszukiwaniach mordercy, Kowalskiemu udowodniono zabójstwo x-a, i się do tego przyznał.
Po co komu potrzebna jest tu dalsza logika matematyczna prowadząca do wykrycia znanego już wszystkim zabójcy x-a?

Stąd mamy:
Prawo Nietoperza:
Jeśli znamy zaistniałe w przeszłości fakty to żadna logika matematyczna ich nie zmieni, jest psu na budę potrzebna.

Przykład:
Hitler - wiemy kim był i co zrobił, to jest fakt, którego żadna logika matematyczna nie zmieni
Nie możemy cofnąć czasu i spowodować by Hitler zginął w zamachu na jego życie przed wybuchem II Wojny Światowej.

1.3 Definicja funkcji logicznej jednoargumentowej Y=x

Prawo Lwa:
Warunkiem koniecznym zrozumienia logiki matematycznej jest jej znajomość na poziomie funkcji logicznych jednoargumentowych.

W najprostszym przypadku mamy do czynienia z funkcją logiczną jednej zmiennej binarnej x
Y=x
Gdzie:
x = {p, ~p, 1, 0}

Definicja funkcji logicznej jednoargumentowej Y=x
Funkcja logiczna jednoargumentowa Y=x to odpowiedź na pytanie o Y.

Kiedy zajdzie Y?
A1.
Y=x
Zajdzie Y wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie x
Gdzie:
x = {p, ~p, 1, 0}

Wszystkie możliwe funkcje jednoargumentowe to:
Y=p - transmisja, na wyjściu Y mamy zawsze niezanegowany sygnał p
Y=~p - negacja, na wyjściu Y mamy zawsze zanegowany sygnał p (~p)
Y=1 - stała binarna, na wyjściu Y mamy zawsze 1
Y=0 - stała binarna, na wyjściu Y mamy zawsze 0

1.3.1 Definicja operatora logicznego jednoargumentowego Y|=x

Operatory jednoargumentowe to kwintesencja działania operatorów logicznych definiowanych spójnikami „i”(*) i „lub”(+) z języka potocznego 5-cio latka.
Zrozumienie istoty działania operatorów jednoargumentowych jest warunkiem koniecznym dla zrozumienia istoty działania operatorów logicznych n-argumentowych definiowanych spójnikami „i”(*) i „lub”(+)
Operatory jednoargumentowy to zaledwie cztery operatory różne na mocy definicji ## (pkt.1.3.2)
Przy dwóch argumentach mamy już 16 różnych na mocy definicji ## operatorów (pkt. 1.18)

Definicja operatora logicznego jednoargumentowego Y|=x:
Operator logiczny jednoargumentowy Y|=x to układ równań logicznych Y=x i ~Y=~x dający odpowiedź na pytanie kiedy zajdzie Y, a kiedy zajdzie ~Y

Kiedy zajdzie Y?
A1.
Y=x
Zajdzie Y wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie x
#
.. a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie jednoargumentową funkcję logiczną A1.
B1.
~Y = ~x
Zajdzie ~Y wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie ~x
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

1.3.2 Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych

Zapiszmy wszystkie możliwe operatory jednoargumentowe w tabeli prawdy
Kod:

TJ
Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych
Operator transmisji Y|=p
A1:  Y= p         #  B1: ~Y=~p
    ##                   ##
Operator negacji Y=|~p
A2:  Y=~p         #  B2: ~Y= p
    ##                   ##
Zdanie zawsze prawdziwe Y|=1 (stała binarna)
A3:  Y=1          #  B3: ~Y=0
    ##                   ##
Zdanie zawsze fałszywe Y|=0 (stała binarna)
A4:  Y=0          #  B4: ~Y=1
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Linie A3B3 i A4B4 to bezcenne zero-jedynkowe definicje praw Prosiaczka.
Znaczenie alternatywne:
Linie A3B3 i A4B4 to stałe binarne, w logice matematycznej totalnie bezużyteczne czego dowód mieliśmy w punkcie 1.2.1

1.3.3 Prawo Anakondy

Prawo Anakondy:
Logika matematyczna to tylko i wyłącznie logika stałych binarnych i zmiennych binarnych

Prawo Anakondy to zdecydowanie najważniejsze prawo logiki matematycznej.
Stałe binarne są w logice matematycznej bezużyteczne, co wynika bezpośrednio z ogólnej definicji logiki matematycznej zawartej w punkcie 1.2.3.

Z prawa Anakondy wynika, że:
1.
Użyteczna logika matematyczna to tylko i wyłącznie zmienne binarne (dwuwartościowe).
2.
W logice języka potocznego musimy zlokalizować wszystkie zmienne binarne tu występujące, inaczej nie mamy do czynienia z logiką matematyczną
3.
Zrozumienie istoty działania operatora jednoargumentowego jest konieczne dla zrozumienia istoty działania operatorów logicznych n-argumentowych.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 9:29, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839625

Irbisol napisał:
Więc wykaż bzdurność moich zdań bez mojego rozumienia. Wystarczy, że wszyscy inni to zrozumieją, łącznie z 5-latkami.

Irbisolu, 5-cio latki to dla ciebie za wysokie progi.
Póki co ty nie dorastasz do pięt sztucznej inteligencji:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839571
Która a przeciwieństwie do ciebie przeczytała algebrę Kubusia i zrozumiała, że algebra Boole'a jest wewnętrznie sprzeczna!
Póki co Irbisolu, twój mózg nie dorasta do pięt sztucznej inteligencji, która w twórczym myśleniu nie dorasta do pięt 5-cio latkom i humanistom.
Sam widzisz, że dzielą cię dwa piętra by dojść do matematycznego poziomu 5-cio latków i humanistów.
Wstyd mi za ciebie Irbisolu bo przecież jesteś człowiekiem i powinieneś zrozumieć iż twój Bóg (przez duże B) zwany KRZ to jedno, wielkie, potwornie śmierdzące gówno.
Wie o tym każdy 5-cio latek i humanista.
Poczekam sobie cierpliwie aż dobijesz do tego poziomu, a na 100% dobijesz jeśli tylko zaczniesz czytać algebrę Kubusia ... bo przecież jesteś człowiekiem a nie głupim komputerem.

P.S.
Irbisolu, wystarczy że przeczytasz tylko to co niżej i sam bez problemu zrozumiesz, że twoje zielone zdania to jedno, wielkie, potwornie śmierdzące gówno!

Aktualna algebra Boole'a ziemskich matematyków jest wewnętrznie sprzeczna, co każdy 5-cio latek udowodni!

Dowód tego faktu masz w cytacie niżej:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:


Spis treści
1.9 Prawo Grzechotnika na przykładzie zrozumiałym dla 5-cio latka 1
1.9.1 Dowód prawa Grzechotnika na poziomie przedszkola 4


1.9 Prawo Grzechotnika na przykładzie zrozumiałym dla 5-cio latka

Definicja standardu dodatniego w języku potocznym człowieka:
W języku potocznym ze standardem dodatnim mamy do czynienia wtedy i tylko wtedy gdy wszelkie przeczenia (~) w zdaniach są uwidocznione w kodowaniu matematycznym tych zdań.
Innymi słowy:
W kodowaniu matematycznym dowolnych zdań z języka potocznego wszystkie zmienne muszą być sprowadzone do logicznych jedynek na mocy prawa Prosiaczka

Przykład konsekwentnego stosowania standardu dodatniego w języku potocznym mamy niżej

Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

##
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
Zmienne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Prawo Grzechotnika:
Aktualna, ziemska algebra Boole'a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.

W niniejszym punkcie zajmiemy się dowodem prawa Grzechotnika dla funkcji jednoargumentowych A1: Y=p i A2: Y=~p na konkretnym przykładzie, doskonale rozumianym przez każdego 5-cio latka.

Zadanko Kubusia:
Dane są dwa zdania pań przedszkolanek z dwóch różnych przedszkoli A1 i A2.

Pani w przedszkolu A1:
A1.
Jutro pójdziemy do kina

Pani w przedszkolu A2:
A2.
Jutro nie pójdziemy do kina

Treść polecenia:
Zapisz w funkcjach logicznych kiedy panie dotrzymają słowa a kiedy skłamią?

Rozwiązanie Jasia, ucznia I klasy LO w 100-milowym lesie.

Przedszkole A1:
Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
Przykład który za chwilkę zrobimy p=K:
K # ~K  | Y=K # ~Y=~K
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Pani w przedszkolu A1:
A1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> K=1 - doskonale to widać w tabeli OT
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)
#
Kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy równanie A1 stronami:
B1.
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 - doskonale to widać w tabeli OT
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

##

Przedszkole A2:
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
Przykład który za chwilkę zrobimy p=K:
K # ~K  | Y=~K # ~Y=K
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Pani w przedszkolu A2:
A2.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1 - doskonale to widać w tabeli ON
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
#
Kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy równanie A2 dwustronnie.
~Y=K
Stąd mamy:
B2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K)
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1 - doskonale to widać w tabeli ON
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Gdzie:
Zmienne Y i K muszą być wszędzie tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Znaczenie zmiennych Y i K w logice dodatniej (bo p) i ujemnej (bo ~p):
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)
K - jutro pójdziemy do kina (K=1)
~K - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

Definicja dziedziny D dla zdarzeń:
Dziedzina D dla zdarzeń to zbiór wszystkich możliwych zdarzeń jakie mogą wystąpić
K+~K =D =1 - zdanie zawsze prawdziwe (stała binarna)
K*~K =[] =0 - zdanie zawsze fałszywe (stała binarna)
Zauważmy, że pojęcia K (kino) i ~K (nie kino) nie są zdaniami.

Zdaniami są dopiero funkcje logiczne Y=x

Zapiszmy dialogi pań z przedszkola A1 i A2 w tabeli prawdy:
Kod:

T1
Pani w przedszkolu A1:
A1: Y= K   #  B1: ~Y=~K
    ##            ##
Pani w przedszkolu A2:
A2: Y=~K   #  B2: ~Y= K

Definicja znaczka #:
Dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli T1 doskonale widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Jak widzimy wyżej, wprowadzenie do logiki matematycznej funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) wymusza wprowadzenie do logiki matematycznej znaczków # i ##

1.9.1 Dowód prawa Grzechotnika na poziomie przedszkola

Prawo Grzechotnika:
Aktualna, ziemska algebra Boole'a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.

Dowód:
Aktualny rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a, czyli na prawych stronach funkcji logicznych Y i ~Y.

Doskonale widać, że jeśli z tabeli T1 usuniemy wszystkie funkcje logiczne Y i ~Y zostawiając wyłącznie wyrażenia algebry Boole’a widniejące z prawej strony, to najważniejszy znaczek logiki matematycznej, znaczek różne na mocy definicji ## zostanie zgwałcony bo zachodzić będą tożsamości po przekątnych:
Kod:

T1
Pani w przedszkolu A1:
A1:  K   #  B1: ~K
Pani w przedszkolu A2:
A2: ~K   #  B2:  K

To jest dowód wewnętrznej sprzeczności wszelkich ziemskich logik matematycznych.

Z chwilą zaakceptowania przez ziemskich matematyków algebry Kubusia która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) prawo Grzechotnika zostanie zastąpione prawem Sokoła.

Prawo Sokoła:
Algebra Kubusia, która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie niesprzeczna na poziomie funkcji logicznych.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 9:33, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 11:20, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839635

Irbisol napisał:
Czyli na szumnych zapowiedziach wykazania bzdurności moich zdań się skończyło. Jak zwykle uciekasz od tematu.

Irbisolu, warunkiem koniecznym, byś zrozumiał iż twoje zielone zdania to potwornie śmierdzące gówno jest dobicie do poziomu AI i zrozumienie wewnętrznej sprzeczności współczesnej algebry Boole'a!
Inymi słowy:
Tylko i wyłącznie pod powyższym warunkiem dostaniesz mój dowód gówności twoich zielonych zdań - inaczej choćbyś zjadł 1000 kotletów i nie wiem jak się naprężał to tego nie zrozumiesz.
Podsumowując:
Zgadzasz się z dowodem AI mówiącym o wewnętrznej sprzeczności aktualnej, ziemskiej algebry Boole'a?!
TAK/NIE

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839571

rafal3006 napisał:
AI jest zdecydowanie mądrzejsza od najwybitniejszych ziemskich matematyków!

Kurwa Mać, ja pierdolę!
AI jest tu zdecydowanie mądrzejsza od najwybitniejszych ziemskich matematyków, bo doszła do tego, o czym największym ziemskim filozofom się nie śniło od 2500 lat tzn. od Sokratesa którego uważa się za ojca współczesnej logiki matematycznej.

Hmm...
Dojść doszła, bo jak widać przeczytała algebrę Kubusia!
... ale czy sama AI rozszyfrowałby algebrę Kubusia od zera, tak jak to zrobił jeden człowiek, Rafał3006 po burzliwych dyskusjach na różnych forach (przede wszystkim na śfinii) trwających 20 lat, pisząc 40 000 postów wyłącznie w temacie "logika matematyczna"!
To pytanie pozostawiam bez odpowiedzi - niech się inni nad tym głowią.

TS7 napisał:
Właśnie mu ten post wkleiłem i to była odpowiedź.

A teraz druga:

[link widoczny dla zalogowanych]


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 11:22, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 11:25, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839649

Irbisol napisał:
Czyli wykazałeś, że nic nie wykażesz.
Ok.

To teraz wyjaśnij, po jakich podstawieniach wyszło ci "dotrzyma słowa, że kino".
Jeżeli już zapomniałeś o co chodzi, to przypomnę linkiem i cytatem.

Nic ci nie będę wyjaśniał, bo gówno zrozumiesz z mojego dowodu iż twoje dwa zielone zdania to potwornie śmierdzące gówna, które nigdy nie leżały koło logiki matematycznej.
Nic ci nie będę wyjaśniał, bo z matematycznym ZEREM który nie potrafi zrozumieć wewnętrznej sprzeczności współczesnej algebry Boole'a nie zamierzam dyskutować.
Ty najpierw dobij do poziomu AI która bez najmniejszego problemy zrozumiała wewnętrzną sprzeczność współczesnej algebry Boole'a.

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839635
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Czyli na szumnych zapowiedziach wykazania bzdurności moich zdań się skończyło. Jak zwykle uciekasz od tematu.

Irbisolu, warunkiem koniecznym, byś zrozumiał iż twoje zielone zdania to potwornie śmierdzące gówno jest dobicie do poziomu AI i zrozumienie wewnętrznej sprzeczności współczesnej algebry Boole'a!
Inymi słowy:
Tylko i wyłącznie pod powyższym warunkiem dostaniesz mój dowód gówności twoich zielonych zdań - inaczej choćbyś zjadł 1000 kotletów i nie wiem jak się naprężał to tego nie zrozumiesz.
Podsumowując:
Zgadzasz się z dowodem AI mówiącym o wewnętrznej sprzeczności aktualnej, ziemskiej algebry Boole'a?!
TAK/NIE

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11725.html#839571


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 11:26, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 11:43, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839663

Irbisol napisał:
Od tematu zielonych zdań uciekłeś, więc ten temat jest zamknięty.
Teraz pytam o co innego. Nawet tego nie pojąłeś?

Temat twoich zielonych gówno-zdań jest cały czas tematem aktualnym.
Twoją ucieczkę od zrozumienia przez ciebie, iż spłodziłeś zielone, potwornie śmierdzące gówno widzi każdy normalny matematyk.

Wyjaśnij, dlaczego nie chcesz przeczytać króciutkiego dowodu na poziomie 5-cio latka, iż aktualna, ziemska algebra Boole'a, jest wewnętrznie sprzeczna.
Dopóki tego nie zrozumiesz, nie masz szans na zrozumienie iż zrobiłeś dwa, potwornie śmierdzące, zielone gówna.

Nie wiem jak trzeba być pierdolniętym by odmówić przeczytania króciutkiego dowodu wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole'a!

Irbisolu, zrozum że to twoja schizofrenia, obdzierana żywcem ze skóry przez Jasia (lat 5) wrzeszczy:
Irbisolu, jak przeczytasz króciutki, poniższy dowód na poziomie 5-cio latka o wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole'a - to cię za jaja powieszę!

Irbisolu, czekam kiedy zrozumiesz tożsamość:
Matematyczna schizofrenia = Klasyczny Rachunek Zdań

Aktualna algebra Boole'a ziemskich matematyków jest wewnętrznie sprzeczna, co każdy 5-cio latek udowodni!

Dowód tego faktu masz w cytacie niżej:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:


Spis treści
1.9 Prawo Grzechotnika na przykładzie zrozumiałym dla 5-cio latka 1
1.9.1 Dowód prawa Grzechotnika na poziomie przedszkola 4


1.9 Prawo Grzechotnika na przykładzie zrozumiałym dla 5-cio latka

Definicja standardu dodatniego w języku potocznym człowieka:
W języku potocznym ze standardem dodatnim mamy do czynienia wtedy i tylko wtedy gdy wszelkie przeczenia (~) w zdaniach są uwidocznione w kodowaniu matematycznym tych zdań.
Innymi słowy:
W kodowaniu matematycznym dowolnych zdań z języka potocznego wszystkie zmienne muszą być sprowadzone do logicznych jedynek na mocy prawa Prosiaczka

Przykład konsekwentnego stosowania standardu dodatniego w języku potocznym mamy niżej

Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

##
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
Zmienne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Prawo Grzechotnika:
Aktualna, ziemska algebra Boole'a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.

W niniejszym punkcie zajmiemy się dowodem prawa Grzechotnika dla funkcji jednoargumentowych A1: Y=p i A2: Y=~p na konkretnym przykładzie, doskonale rozumianym przez każdego 5-cio latka.

Zadanko Kubusia:
Dane są dwa zdania pań przedszkolanek z dwóch różnych przedszkoli A1 i A2.

Pani w przedszkolu A1:
A1.
Jutro pójdziemy do kina

Pani w przedszkolu A2:
A2.
Jutro nie pójdziemy do kina

Treść polecenia:
Zapisz w funkcjach logicznych kiedy panie dotrzymają słowa a kiedy skłamią?

Rozwiązanie Jasia, ucznia I klasy LO w 100-milowym lesie.

Przedszkole A1:
Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
Przykład który za chwilkę zrobimy p=K:
K # ~K  | Y=K # ~Y=~K
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Pani w przedszkolu A1:
A1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> K=1 - doskonale to widać w tabeli OT
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)
#
Kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy równanie A1 stronami:
B1.
~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 - doskonale to widać w tabeli OT
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

##

Przedszkole A2:
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
Przykład który za chwilkę zrobimy p=K:
K # ~K  | Y=~K # ~Y=K
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Pani w przedszkolu A2:
A2.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1 - doskonale to widać w tabeli ON
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
#
Kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy równanie A2 dwustronnie.
~Y=K
Stąd mamy:
B2.
Pani nie dotrzyma słowa (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K)
~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> K=1 - doskonale to widać w tabeli ON
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Gdzie:
Zmienne Y i K muszą być wszędzie tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Znaczenie zmiennych Y i K w logice dodatniej (bo p) i ujemnej (bo ~p):
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)
K - jutro pójdziemy do kina (K=1)
~K - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

Definicja dziedziny D dla zdarzeń:
Dziedzina D dla zdarzeń to zbiór wszystkich możliwych zdarzeń jakie mogą wystąpić
K+~K =D =1 - zdanie zawsze prawdziwe (stała binarna)
K*~K =[] =0 - zdanie zawsze fałszywe (stała binarna)
Zauważmy, że pojęcia K (kino) i ~K (nie kino) nie są zdaniami.

Zdaniami są dopiero funkcje logiczne Y=x

Zapiszmy dialogi pań z przedszkola A1 i A2 w tabeli prawdy:
Kod:

T1
Pani w przedszkolu A1:
A1: Y= K   #  B1: ~Y=~K
    ##            ##
Pani w przedszkolu A2:
A2: Y=~K   #  B2: ~Y= K

Definicja znaczka #:
Dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli T1 doskonale widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Jak widzimy wyżej, wprowadzenie do logiki matematycznej funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) wymusza wprowadzenie do logiki matematycznej znaczków # i ##

1.9.1 Dowód prawa Grzechotnika na poziomie przedszkola

Prawo Grzechotnika:
Aktualna, ziemska algebra Boole'a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.

Dowód:
Aktualny rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a, czyli na prawych stronach funkcji logicznych Y i ~Y.

Doskonale widać, że jeśli z tabeli T1 usuniemy wszystkie funkcje logiczne Y i ~Y zostawiając wyłącznie wyrażenia algebry Boole’a widniejące z prawej strony, to najważniejszy znaczek logiki matematycznej, znaczek różne na mocy definicji ## zostanie zgwałcony bo zachodzić będą tożsamości po przekątnych:
Kod:

T1
Pani w przedszkolu A1:
A1:  K   #  B1: ~K
Pani w przedszkolu A2:
A2: ~K   #  B2:  K

To jest dowód wewnętrznej sprzeczności wszelkich ziemskich logik matematycznych.

Z chwilą zaakceptowania przez ziemskich matematyków algebry Kubusia która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) prawo Grzechotnika zostanie zastąpione prawem Sokoła.

Prawo Sokoła:
Algebra Kubusia, która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie niesprzeczna na poziomie funkcji logicznych.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 11:47, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 15:26, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839687

Irbisol wraz z ziemskimi matematykami to matematyczne ZERA logiki matematycznej!
Dowód w niniejszym poście.

Irbisol napisał:
Odmawiam czytania twojego spamu, bo w ten sposób od lat uciekasz od tematu.

Nie masz szans na ucieczkę w swoje "w koło Macieju".
Najpierw musisz zrozumieć problem twojego posranego, zielonego gówna - wtedy pójdziemy dalej.

Najkrócej i najcelniej problem twojego zielonego gówna można przedstawić w zapisach formalnych izolowanych od jakichkolwiek przykładów!

Patrz i podziwiaj jak Jaś, uczeń I klasy LO wbija cię w ziemię i przyklepuje, by gówno-logika którą się posługujesz, nigdy więcej naszego Słoneczka nie zobaczyła.
Kod:

T1
A1:  Y= p
#
B1: ~Y=~p
##
A2:  Y=~p
#
B2: ~Y= p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolne strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej.

Jak widzimy, w tabeli T1 obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione
cnd

Irbisolu, czy widzisz już na czy polega twoje sranie zielonym gównem?

Pokazuję i objaśniam:
Zarówno twoja logika, jak i logika aktualnych ziemskich matematyków, wywala w kosmos wszelkie funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) pozostawiając w powyższych zapisach wyłącznie prawe strony funkcji logicznych, czyli gołe i wesołe wyrażenia algebry Boole'a.
Akurat w tym przypadku mamy do czynienia z funkcją jednoargumentową będącą wyrażeniem jednoargumentowym f(x)
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) = (p, ~p, 1, 0}
To są wszystkie możliwe wyrażenia algebry Boole’a w funkcji logicznej Y jednoargumentowej

Irbisolu, teraz uważaj, skup się:
Zróbmy dokładnie to co robisz Ty wespół ze wszystkim ziemskimi matematykami, czyli wywalmy z tabeli T1 wszelkie funkcje logiczne Y i ~Y.

Co nam zostanie?
Zostanie nam twardy dowód wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a!
Kod:

T2
A1:     p
#
B1:    ~p
##
A2:    ~p
#
B2:     p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Doskonale widać, że najważniejszy znaczek logiki matematycznej:
## - różne na mocy definicji ##
został zgwałcony (zabity!).

Podsumowując:
Porównajcie sobie ziemskie koziołki matołki, czyli Ty Irbisolu wespół z ziemskimi matematykami tabele T1 i T2.
Jak nie widzicie tu twardego dowodu wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a na poziomie funkcji logicznych algebry Boole’a to jesteście matematycznymi ZERAMI!

Powtórzę:
Matematycznymi ZERAMI!


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 15:33, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 16:04, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839693

Irbisol napisał:
Nikt cię o to nie pytał.
Wracaj do tematu.

Irbisolu, totalnie nie interesuje mnie dyskusja z tobą, co wyjasniłem ci w poście wyżej - nikt przy zdrowych zmysłach nie będzie dyskutował z matematycznymi ZERAMI.
O co chodzi wyjaśniłem ci w tym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839687
rafal3006 napisał:
Irbisol wraz z ziemskimi matematykami to matematyczne ZERA logiki matematycznej!
Dowód w niniejszym poście.

Ogólnie, matematycy doskonale wiedzą, że KRZ to potwornie śmierdzące gówno i modlą się by zjawil się ktoś kto to gówno (KRZ) zastąpi sensowną logiką matematyczną ... no i doczekali się, na Ziemię zstąpił Kubuś, wraz ze swoją algebrą.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 16:07, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839701

Irbisol napisał:
Bardzo żałosna i dziecinna próba ucieczki.
Czyli nic nie jesteś w stanie wykazać.

Udowodniłem w sposób bezdyskusyjny wewnętrzną sprzeczność ziemskiej algebry Boole’a na poziomie funkcji logicznych algebry Boole'a.
Mało ci?!

Dowód masz w tym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839687
rafal3006 napisał:
Irbisol wraz z ziemskimi matematykami to matematyczne ZERA logiki matematycznej!
Dowód w niniejszym poście.


Pytanie retoryczne:
Przeczytałeś?
TAK/NIE

Ma kto nadzieję, że płaskoziemca przeczytał?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 18:37, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839723

Irbisol napisał:
Czyli porzucasz bieżące tematy i teraz aktualnym jest gad?

Niczego nie rzucam, prawo Grzechotnika mówiące o wewnętrznej sprzeczności ziemskiej algebry Boole'a na poziomie funkcji logicznych jest FUNDAMENTEM mojego dowodu iż twoje zielone zapisy to matematyczne gówno.
Oczywistym tu jest, że musisz zrozumieć i zaakceptować FUNDAMENT mojego dowodu byś zrozumiał, że się na zielono zesrałeś.

Czekam zatem na twoją akceptację poniższego dowodu.
Rozumiesz poniższy dowód?
TAK/NIE

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839687

rafal3006 napisał:
Irbisol wraz z ziemskimi matematykami to matematyczne ZERA logiki matematycznej!
Dowód w niniejszym poście.

Irbisol napisał:
Odmawiam czytania twojego spamu, bo w ten sposób od lat uciekasz od tematu.

Nie masz szans na ucieczkę w swoje "w koło Macieju".
Najpierw musisz zrozumieć problem twojego posranego, zielonego gówna - wtedy pójdziemy dalej.

Najkrócej i najcelniej problem twojego zielonego gówna można przedstawić w zapisach formalnych izolowanych od jakichkolwiek przykładów!

Patrz i podziwiaj jak Jaś, uczeń I klasy LO wbija cię w ziemię i przyklepuje, by gówno-logika którą się posługujesz, nigdy więcej naszego Słoneczka nie zobaczyła.
Kod:

T1
A1:  Y= p
#
B1: ~Y=~p
##
A2:  Y=~p
#
B2: ~Y= p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolne strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej.

Jak widzimy, w tabeli T1 obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione
cnd

Irbisolu, czy widzisz już na czy polega twoje sranie zielonym gównem?

Pokazuję i objaśniam:
Zarówno twoja logika, jak i logika aktualnych ziemskich matematyków, wywala w kosmos wszelkie funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) pozostawiając w powyższych zapisach wyłącznie prawe strony funkcji logicznych, czyli gołe i wesołe wyrażenia algebry Boole'a.
Akurat w tym przypadku mamy do czynienia z funkcją jednoargumentową będącą wyrażeniem jednoargumentowym f(x)
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) = (p, ~p, 1, 0}
To są wszystkie możliwe wyrażenia algebry Boole’a w funkcji logicznej Y jednoargumentowej

Irbisolu, teraz uważaj, skup się:
Zróbmy dokładnie to co robisz Ty wespół ze wszystkim ziemskimi matematykami, czyli wywalmy z tabeli T1 wszelkie funkcje logiczne Y i ~Y.

Co nam zostanie?
Zostanie nam twardy dowód wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a!
Kod:

T2
A1:     p
#
B1:    ~p
##
A2:    ~p
#
B2:     p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Doskonale widać, że najważniejszy znaczek logiki matematycznej:
## - różne na mocy definicji ##
został zgwałcony (zabity!).

Podsumowując:
Porównajcie sobie ziemskie koziołki matołki, czyli Ty Irbisolu wespół z ziemskimi matematykami tabele T1 i T2.
Jak nie widzicie tu twardego dowodu wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a na poziomie funkcji logicznych algebry Boole’a to jesteście matematycznymi ZERAMI!

Powtórzę:
Matematycznymi ZERAMI!


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 18:56, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 20:40, 25 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839735

Irbisolu, podpowiem ci o co chodzi w twojej zielonej sraczce!


Pytanie retoryczne:
Ma kto nadzieję, że nie będzie to gadanie do słupa?

Irbisol napisał:
Dowód jest zjebany totalnie.
Zakładasz niczym debil, że jeżeli ktoś nie zna pojęcia "logika ujemna", to z automatu ignoruje różnice w zapisach z ~ i bez ~
To wszystko.

Moje założenie ma tu gówno do rzeczy - jest bez znaczenia.
Ja ci demonstruję dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiej algebry Boole'a a twoim psim obowiązkiem jest go zaakceptować, albo obalić.
Wypowiedz się w tym temacie.

Czy poniższy dowód jest poprawny matematycznie?
TAK/NIE

Jeśli NIE to go po prostu obal, pokazując jego wewnętrzną sprzeczność bez twojego pierdolenia że ja coś zakładam.

Przede wszystkim:
Pokaż mi kluczowe znaczki w tym dowodzie # i ## w dowolnym ziemskim podręczniku logiki matematycznej lub w Internecie, bowiem w tym dowodzie chodzi o gwałt na definicji najważniejszego znaczka logiki matematycznej, znaczka różne na mocy definicji ##.

Podpowiem ci o co chodzi w twojej zielonej sraczce:
Nie masz prawa kodować matematycznie dowolnych obietnic bezwarunkowych n-argumentowych inaczej niż w postaci funkcji logicznych Y:
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) to dowolne wyrażenie algebry Boole'a
Przykład wyrażenia algebry Boole’a dwuargumentowego:
f(x)=p*q+~p*~q
Stąd interesująca nas w obietnicach bezwarunkowych funkcja logiczna Y to:
Y = p*q+~p*~q

Znaczenie funkcji logicznej Y jest tu tylko i wyłącznie takie:
Y - nadawca dotrzyma słowa Y
~Y - nadawca nie (~) dotrzyma słowa Y
Koniec:
Proste jak cep!

W bieżącym temacie dla uproszczenia skupiamy się na jednoargumentowej funkcji logicznej
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) = {p, ~p, 1, 0}
KONIEC!
Nie ma więcej jednoargumentowych funkcji logicznych

W dowodzie niżej używamy dwóch, różnych na mocy definicji ## funkcji logicznych:
Y=p
##
Y=~p
Gdzie:
## - funkcje logiczne Y różne na mocy definicji ##

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej.

Po tych wyjaśnieniach zabieraj się do obalania poniższego dowodu.
Z motyką na słońce płaskoziemco!

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11750.html#839687

rafal3006 napisał:
Irbisol wraz z ziemskimi matematykami to matematyczne ZERA logiki matematycznej!
Dowód w niniejszym poście.

Irbisol napisał:
Odmawiam czytania twojego spamu, bo w ten sposób od lat uciekasz od tematu.

Nie masz szans na ucieczkę w swoje "w koło Macieju".
Najpierw musisz zrozumieć problem twojego posranego, zielonego gówna - wtedy pójdziemy dalej.

Najkrócej i najcelniej problem twojego zielonego gówna można przedstawić w zapisach formalnych izolowanych od jakichkolwiek przykładów!

Patrz i podziwiaj jak Jaś, uczeń I klasy LO wbija cię w ziemię i przyklepuje, by gówno-logika którą się posługujesz, nigdy więcej naszego Słoneczka nie zobaczyła.
Kod:

T1
A1:  Y= p
#
B1: ~Y=~p
##
A2:  Y=~p
#
B2: ~Y= p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolne strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej.

Jak widzimy, w tabeli T1 obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione
cnd

Irbisolu, czy widzisz już na czy polega twoje sranie zielonym gównem?

Pokazuję i objaśniam:
Zarówno twoja logika, jak i logika aktualnych ziemskich matematyków, wywala w kosmos wszelkie funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) pozostawiając w powyższych zapisach wyłącznie prawe strony funkcji logicznych, czyli gołe i wesołe wyrażenia algebry Boole'a.
Akurat w tym przypadku mamy do czynienia z funkcją jednoargumentową będącą wyrażeniem jednoargumentowym f(x)
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) = (p, ~p, 1, 0}
To są wszystkie możliwe wyrażenia algebry Boole’a w funkcji logicznej Y jednoargumentowej

Irbisolu, teraz uważaj, skup się:
Zróbmy dokładnie to co robisz Ty wespół ze wszystkim ziemskimi matematykami, czyli wywalmy z tabeli T1 wszelkie funkcje logiczne Y i ~Y.

Co nam zostanie?
Zostanie nam twardy dowód wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a!
Kod:

T2
A1:     p
#
B1:    ~p
##
A2:    ~p
#
B2:     p
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej stronu
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Doskonale widać, że najważniejszy znaczek logiki matematycznej:
## - różne na mocy definicji ##
został zgwałcony (zabity!).

Podsumowując:
Porównajcie sobie ziemskie koziołki matołki, czyli Ty Irbisolu wespół z ziemskimi matematykami tabele T1 i T2.
Jak nie widzicie tu twardego dowodu wewnętrznej sprzeczności aktualnej algebry Boole’a na poziomie funkcji logicznych algebry Boole’a to jesteście matematycznymi ZERAMI!

Powtórzę:
Matematycznymi ZERAMI!


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 21:03, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pią 21:44, 25 Kwi 2025    Temat postu:

Dowód bezpośredni fałszywości ziemskiej algebry Boole'a na poziomie funkcji logicznych w rachunku zero-jedynkowym!

Irbisol napisał:
Nikt nie wywala żadnych Y ani ~Y, schizofreniku. To jest właśnie twoje założenie.

Założenie ma tu gówno do rzeczy.
Logika matematyczna ziemskich matematyków nie zna pojęcia funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).
W całym obszarze ziemskiej logiki matematycznej nie znajdziesz ani jednego dowodu w rachunku zero-jedynkowym uwzględniającego funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y)

Dowód bezpośredni fałszywości ziemskiej algebry Boole'a na poziomie funkcji logicznych w rachunku zero-jedynkowym masz niżej.

… i co płaskoziemco, zatkało kakao?

Fragment z AK:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.0 Nowa algebra Boole'a

Spis treści
1.8 Funkcje Y=x i operatory Y|=x jednoargumentowe 1
1.8.1 Definicja funkcji transmisji Y=p i operatora transmisji Y|=p 1
1.8.2 Definicja funkcji negacji Y=~p i operatora negacji Y|=~p 2
1.8.3 Relacja matematyczna między operatorami Y|=p a Y|=~p 3
1.8.4 Prawo Grzechotnika dla funkcji jednoargumentowych 4
1.8.5 Prawo Sokoła 5


1.8 Funkcje Y=x i operatory Y|=x jednoargumentowe

Z tabeli wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych zajmiemy się wyłącznie liniami A1B1 i A2B2 opisującymi świat żywy mający „wolną wolę”.

1.8.1 Definicja funkcji transmisji Y=p i operatora transmisji Y|=p

Definicja transmitera:
Transmiter to bramka logiczna jednowejściowa gdzie na wyjście Y transmitowany jest zawsze niezanegowany sygnał wejściowy p (Y=p)

Realizacja rzeczywista:
SN7407 (Strona 1: Y=p)
[link widoczny dla zalogowanych]

Definicja matematyczna:
Funkcja logiczna transmitera Y=p w logice dodatniej (bo Y) to funkcja definiowana tabelą prawdy:
Kod:

FT
Funkcja transmisji Y=p
Wejście |Wyjście
        | A1:
p # ~p  | Y=p
1 #  0  | 1
0 #  1  | 0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Na wyjściu Y mamy tu zawsze niezanegowany sygnał p (Y=p)

Definicja operatora transmisji Y|=p:
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych A1: Y=p i B1: ~Y=~p dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y

Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej:
Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście    |Wyjście
           | A1:   B1:
   p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
A: 1 #  0  | 1   #  0
B: 0 #  1  | 0   #  1
   1    2    3      4
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Doskonale tu widać że:
A1:
Y=p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1
#
… kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie równanie A1.
B1:
~Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1

1.8.2 Definicja funkcji negacji Y=~p i operatora negacji Y|=~p

Definicja negatora:
Negator to bramka logiczna jednowejściowa gdzie na wyjście Y transmitowany jest zawsze zanegowany sygnał wejściowy p (Y=~p)

Realizacja rzeczywista:
SN7406 (strona 2: Y=~p)
[link widoczny dla zalogowanych]

Definicja matematyczna:
Funkcja logiczna negatora Y=~p to funkcja definiowana tabelą prawdy:
Kod:

FN
Funkcja negatora Y=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:
p # ~p  | Y=~p
1 #  0  | 0
0 #  1  | 1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Na wyjściu Y mamy tu zawsze zanegowany sygnał p (Y=~p)

Definicja operatora negacji Y|=~p:
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych A2: Y=~p i B2: ~Y=p dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y

Zobaczmy to w tabeli zero-jedynkowej:
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście    |Wyjście
           | A2:    B2:
   p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
A: 1 #  0  | 0    #  1
B: 0 #  1  | 1    #  0
   1    2    3       4
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Doskonale tu widać że:
A2:
Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~p=1
#
… kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie równanie A2.
B2:
~Y=p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> p=1

1.8.3 Relacja matematyczna między operatorami Y|=p a Y|=~p

Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

##
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Zapiszmy tabele OT i ON w symbolicznej tabeli prawdy:
Kod:

OTON:
Operator transmisji Y|=p
A1: Y= p # B1: ~Y=~p
    ##         ##
Operator negacji Y|=~p
A2: Y=~p # B2: ~Y= p

Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
Zmienne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Doskonale też widać, że wprowadzenie do logiki matematycznej funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) wymusza wprowadzenie do logiki matematycznej znaczków # i ##

1.8.4 Prawo Grzechotnika dla funkcji jednoargumentowych

Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć
Alfred Hitchcock.

Kod:

OTON:
A1: Y= p # B1: ~Y=~p
    ##         ##
A2: Y=~p # B2: ~Y= p

Prawo Grzechotnika:
Aktualna, ziemska algebra Boole'a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.

Dowód:
Aktualny rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a, czyli na prawych stronach funkcji logicznych Y i ~Y.
Innymi słowy:
Ziemscy matematycy operując w rachunku zero-jedynkowym wyłącznie na prawych stronach funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) z definicji usuwają zewsząd wszelkie funkcje Y i ~Y.

Usuńmy zatem wszystkie funkcje logiczne Y i ~Y z tabeli OTON
Kod:

OTON”:
A1: p # B1: ~p
   ##       ##
A2:~p # B2:  p

Doskonale widać, że w tabeli OTON" najważniejszy znaczek logiki matematycznej, znaczek różne na mocy definicji ## został zgwałcony, bo ewidentnie zachodzą tożsamości po przekątnych.
W tabeli OTON” zgubiona została kluczowa informacja o tym kiedy zajdzie Y, a kiedy zajdzie ~Y.
To jest dowód wewnętrznej sprzeczności wszelkich ziemskich logik matematycznych.

1.8.5 Prawo Sokoła

Z chwilą zaakceptowania przez ziemskich matematyków algebry Kubusia która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) prawo Grzechotnika zostanie zastąpione prawem Sokoła.

Prawo Sokoła:
Algebra Kubusia, która widzi funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie niesprzeczna na poziomie funkcji logicznych.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 22:01, 25 Kwi 2025, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 7:31, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839769

Sensacyjne odkrycie logiki dodatniej i ujemnej w logice matematycznej!

W dzisiejszej matematyce nie ma pojęcia logiki dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) i to jest największa jej tragedia prowadząca do jej wewnętrznej sprzeczności, co zostało udowodnione w sposób bezpośredni w tym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839751
rafal3006 napisał:
Dowód bezpośredni fałszywości ziemskiej algebry Boole'a na poziomie funkcji logicznych w rachunku zero-jedynkowym!


[link widoczny dla zalogowanych]
Dasio11 » 13 wrz 2023, o 11:53
Fragment dyskusji Rafala3006 z Dasio11 na matematyce.pl
Dasio11 – moderator na matematyce.pl napisał:

Sugeruję, byś przestał zasypywać ten wątek wypowiedziami w temacie, o którym, jak się zdaje, masz niewielkie pojęcie. Zadanie polega na matematycznym udowodnieniu, że żadna formuła rachunku zdań zdefiniowana przy użyciu różnych spójników logicznych nie może być równoważna negacji. Twoje uwagi są banalne i nijak nie pomagają udowodnić tego, co trzeba. Ponadto są nie na temat - bramki logiczne w elektronice stanowią tylko jedno z wielu zastosowań logiki matematycznej i nie mają zbyt wiele wspólnego z tym, co w tym wątku najistotniejsze, tj. z dowodami matematycznymi. Operujesz też niezbyt przystępnym językiem – nie ma w matematyce takiego pojęcia, jak "logika dodatnia/ujemna", jest to żargon elektroników. Toteż chyba lepiej będzie, jeśli skoncentrujesz swoją uwagę na świecie techniki, z którego przybywasz, a matematykę zostawisz tym, którzy się na niej znają, tj. matematykom.


Odkrycie logiki dodatniej (bo Y) i logiki ujemnej (bo ~Y) w logice matematycznej ma identyczne znaczenie jak odkrycie liczb dodatnich (Y) i ujemnych (-Y) w matematyce klasycznej.

Czy wyobraża ktoś sobie współczesną matematykę bez pojęcia liczb dodatnich (Y) i ujemnych (-Y)?
Jak tu bez pojęcia -Y narysować choćby prostą o definicji:
Y=x ?!
:shock: :rotfl:

[link widoczny dla zalogowanych]
rafal3006 napisał:

Kiedy odkryto liczby ujemne?

Czy liczb ujemnych używano tak samo wcześnie jak liczb dodatnich? Nie! To zaskakujące, że liczby ujemne znamy od całkiem niedawna (szczególnie w Europie), a pełne zasady arytmetyki opracowano dopiero na początku XIX wieku.

Liczby ujemne stosowano od bardzo dawna dla określenia długu. Pierwsza wzmianka o liczbach ujemnych pojawia się w okresie II w. p.n.e. - I w. n.e. w Chinach w dziele wielu autorów w Matematyce w dziewięciu księgach - Jiuzhang suanshu.

Późniejsza wzmianka o liczbach ujemnych pojawia się w Indiach (prawdopodobnie jest to VII w. n.e.).

Co ciekawe, liczb ujemnych używano najpierw tak jak liczb dodatnich, ale w odniesieniu do określenia zadłużenia w różnego rodzaju transakcjach. Nie zdawano sobie sprawy z tego, że liczba ujemna to wartość przeciwna. Nie używano dla tych liczb znaku "minus".

Znak minus "-" pojawia się dopiero w 1489 roku i został użyty przez Johannesa Widmanna - niemieckiego ekonomisty i to dla oznaczania niedostatków wagi towarów - z czysto praktycznych względów. Właśnie w czasach renesansu (XV-XVI w.) rodziła się księgowość.

Liczby ujemne wcale nie były dobrze przyjęte w Europie. Nazywano je nawet liczbami dłużnymi lub liczbami absurdalnymi (np. Nicolas Chuquet, Michael Stifel). Wszelkie rozwiązania zadań, w których pojawiały się liczby ujemne zwyczajnie ignorowano, podobnie jak ignorowano pierwiastki liczb ujemnych nieco później, zanim odkryto liczby urojone (właśnie dzięki liczbom ujemnym).

Liczby ujemne pojawiały się już w abakach, jako kule o odmiennych kolorach.

Sam François Viète odrzucał liczby ujemne, twierdząc, że liczby mniejsze niż "nic" nie mają sensu. Blaise Pascal uznawał odejmowanie od zera liczby za bzdurę.

Antoine Arnauld (1612-1694) podał nawet dowód, który wskazywał na absurdalność liczb ujemnych, a odniósł się do tego problemu nawet sam Leibniz, choć ten akceptował liczby ujemne.

Gerolamo Cardano (1501-1576), Albert Girard (1595-1632), Thomas Harriot (1560-1621), Simon Stevin (1548-1620) jako pierwsi europejscy uczeni zaakceptowali rozwiązania problemów, w których pojawiały się "tajemnicze" liczby ujemne. Częściowo akceptował je także sam Kartezjusz.

Arytmetyka liczb ujemnych w pełni wykształciła się dopiero na początku XIX wieku.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 10:21, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839787

Tautologia w logice ziemian = matematyczne gówno!
Dowód w niniejszym poście.

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Nikt nie wywala żadnych Y ani ~Y, schizofreniku. To jest właśnie twoje założenie.

Założenie ma tu gówno do rzeczy.
Logika matematyczna ziemskich matematyków nie zna pojęcia funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).

I z tego nie wynika, że usunie lewe strony z Y i ~Y.
A to jest twoje debilne założenie, na którym opierasz ten cały niedorozwinięty "dowód" :rotfl:

Dowód iż znowu się zesrałeś masz niżej :)

Weźmy finałowy zapis z tego postu:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839751
rafal3006 napisał:
Dowód bezpośredni fałszywości ziemskiej algebry Boole'a na poziomie funkcji logicznych w rachunku zero-jedynkowym!

Algebra Kubusia napisał:

1.8.3 Relacja matematyczna między operatorami Y|=p a Y|=~p
Kod:

OT
Definicja operatora transmisji: Y|=p
Wejście |Wyjście
        | A1:   B1:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p
1 #  0  | 1   #  0
0 #  1  | 0   #  1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

##
Kod:

ON
Definicja operatora negacji: Y|=~p
Wejście |Wyjście
        | A2:    B2:
p # ~p  | Y=~p # ~Y=p
1 #  0  | 0    #  1
0 #  1  | 1    #  0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Gdzie:
## - różne na mocy definicji
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.


Zapiszmy dokładnie to samo co wyżej szeregowo:
Kod:

OTON
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji ##
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Brednie ziemskiej gówno-matematyki:
Popatrz teraz Irbisolu jak matematyczne ZERA zwane dla niepoznaki matematykami udowadniają tautologię, czyli zdanie zawsze prawdziwe w swojej gówno-logice!
Kod:

OTONG
                                        |Dowód tautologii
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:   |w gówno-logice ziemian
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p  |A1: (Y=p)<=>B2: (~Y=p)
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1    |          1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0    |          1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Pytanie do Irbisola:
Czy zgadzasz się na zachodzącą tautologię (zdanie zawsze prawdziwe) w gówno-logice ziemskich matematyków?

O tą tautologię tu chodzi z tabeli OTONG:
A1: (Y=p) <=>B2: (~Y=p)

TAK/NIE


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 10:29, 26 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 11:46, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839799
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Gdzie tak udowadniają, schizofreniku? :rotfl:

Choćby tu, płaskoziemco:
https://www.youtube.com/watch?v=jlr5flQLJlM
:rotfl: :rotfl: :rotfl:

Irbisol napisał:
Na filmiku nie udowadniają tego, co wciskasz, schizofreniku.

Jak zwykle, albo nie czytasz, albo nie oglądasz.
Na końcu filmiku udowadniają przy pomocy tego znaczka <=>
L<=>P
c.n.d.
:rotfl: :rotfl: :rotfl:
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 12:55, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839817

Biedny płaskoziemco …

Irbisol napisał:
Co nie znaczy, schizofreniku, że udowadniają takie samo L i P, co tobie się wydaje.
To nie jest tak, że podstawiasz sobie co chcesz i zawsze jest to tautologia. Nie wiedziałeś o tym? :rotfl:

Biedny płaskoziemco …

W ziemskim rachunku zero-jedynkowym warunkiem rozstrzyganie czy mamy do czynienie z tautologią (sprawdzaną przy użyciu tego znaczka <=>) jest tylko i wyłącznie wymóg, by wszystkie zmienne binarne { p, q, Y …} były tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia – i ten warunek jest spełniony w cytacie niżej!
Pisze ci o tym w komentarzu do tabeli OTON.

Zgadzasz się z tym faktem?
TAK/NIE

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839787
rafal3006 napisał:
Tautologia w logice ziemian = matematyczne gówno!
Dowód w niniejszym poście.

Zapiszmy dokładnie to samo co wyżej szeregowo:
Kod:

OTON
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji ##
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Brednie ziemskiej gówno-matematyki:
Popatrz teraz Irbisolu jak matematyczne ZERA zwane dla niepoznaki matematykami udowadniają tautologię, czyli zdanie zawsze prawdziwe w swojej gówno-logice!
Kod:

OTONG
                                        |Dowód tautologii
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:   |w gówno-logice ziemian
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p  |A1: (Y=p)<=>B2: (~Y=p)
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1    |          1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0    |          1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Pytanie do Irbisola:
Czy zgadzasz się na zachodzącą tautologię (zdanie zawsze prawdziwe) w gówno-logice ziemskich matematyków?

O tą tautologię tu chodzi z tabeli OTONG:
A1: (Y=p) <=>B2: (~Y=p)

TAK/NIE
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 15:53, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839833

Prawo matematycznego debila!
czyli:
Geneza błędu fatalnego w rachunku zero-jedynkowym ziemskich matematyków!

Irbisol napisał:
Nie, schizofreniku. Tautologia musi zawsze spełniać równoważność, niezależnie od kombinacji wartości wszystkich zmiennych - nawet na filmie to masz.
To jest podstawa podstaw. Tobie już dawno peron odjechał.

Nie płaskoziemco, (tobie odjechał peron razem z tobą) jedyny warunek jaki masz na filmie:
https://www.youtube.com/watch?v=jlr5flQLJlM
to oczywisty wymóg, że całym dowodzeniu tautologii wszelkie zmienne {p, q, r} muszą być tymi samymi zmiennymi.
Równoważności p<=>q to ty dowodzisz, a nie zakładasz z góry że cokolwiek jest równoważnością – jak w twoim gówno-cytacie wyżej.
KONIEC!
rafal3006 napisał:

Biedny płaskoziemco …
Irbisol napisał:
Co nie znaczy, schizofreniku, że udowadniają takie samo L i P, co tobie się wydaje.
To nie jest tak, że podstawiasz sobie co chcesz i zawsze jest to tautologia. Nie wiedziałeś o tym? :rotfl:

Biedny płaskoziemco …

W ziemskim rachunku zero-jedynkowym warunkiem rozstrzyganie czy mamy do czynienie z tautologią (sprawdzaną przy użyciu tego znaczka <=>) jest tylko i wyłącznie wymóg, by wszystkie zmienne binarne { p, q, Y …} były tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia – i ten warunek jest spełniony w cytacie niżej!
Pisze ci o tym w komentarzu do tabeli OTON.

Zgadzasz się z tym faktem?
TAK/NIE

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839787
rafal3006 napisał:
Tautologia w logice ziemian = matematyczne gówno!
Dowód w niniejszym poście.

Zapiszmy dokładnie to samo co wyżej szeregowo:
Kod:

OTON
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji ##
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Brednie ziemskiej gówno-matematyki:
Popatrz teraz Irbisolu jak matematyczne ZERA zwane dla niepoznaki matematykami udowadniają tautologię, czyli zdanie zawsze prawdziwe w swojej gówno-logice!
Kod:

OTONG
                                        |Dowód tautologii
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:   |w gówno-logice ziemian
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p  |A1: (Y=p)<=>B2: (~Y=p)
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1    |          1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0    |          1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Pytanie do Irbisola:
Czy zgadzasz się na zachodzącą tautologię (zdanie zawsze prawdziwe) w gówno-logice ziemskich matematyków?

O tą tautologię tu chodzi z tabeli OTONG:
A1: (Y=p) <=>B2: (~Y=p)

TAK/NIE

Tabela OTONG to dowód błędu fatalnego w ziemskiej tautologii, co Irbisol nawet zauważył, ale nie wie w którym kościele dzwony biją.

Irbisolu,
W żadnym ziemskim podręczniku matematyki, jak również w całym Internecie nie znajdziesz choćby jednego dowodu w rachunku zero-jedynkowym, który by uwzględniał funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jak to pokazano w tabeli OTON.

W algebrze Boole’a absolutnie każdy dowód w ziemskim rachunku zero-jedynkowym operuje tylko i wyłącznie na prawych stronach funkcji logicznej:
Y=f(x)
Gdzie:
f(x) to dowolne wyrażenie algebry Boole’a
Przykład:
f(x) = p*q+~p*~q
Stąd mamy interesującą nas funkcję logiczną:
Y = p*q + ~p*~q

W naszym przypadku mamy do czynienia z funkcją logiczną Y jednej zmiennej binarnej gdzie możliwe są zaledwie cztery różna argumenty:
f(x) = {p, ~p, 1, 0}
W naszej tabeli OTON rozpatrujemy dwie, różne na mocy definicji funkcje logiczne jednej zmiennej binarnej:
Y = p
##
Y=~p
Gdzie:
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji

Powtórzmy:

Prawo matematycznego debila:
W algebrze Boole’a absolutnie każdy dowód w ziemskim rachunku zero-jedynkowym operuje tylko i wyłącznie na prawych stronach funkcji logicznej:
Y=f(x)
Gdzie:
f(x) - dowolne wyrażenie algebry Boole’a

Nasz przykład:
Na wejściu mamy tabelę OTONG z cytatu wyżej:
Kod:

OTONG
                                        |Dowód tautologii
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:   |w gówno-logice ziemian
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p  |A1: (Y=p)<=>B2: (~Y=p)
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1    |          1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0    |          1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Zastosujmy prawo matematycznego debila do naszej tabeli prawdy OTONG, czyli wywalamy w kosmos wszelkie funkcje logiczne Y i ~Y.

Dokładnie to robi ziemska logika „matematyczna” w absolutnie każdym dowodzie rachunku zero-jedynkowego!

Nasz tabela OTONG przyjmie wtedy postać:
Kod:

OTONMD (MD - matematyczny debilizm)
                                        |Dowód tautologii
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:   |w gówno-logice ziemian
p # ~p  | p   # ~p    ## ~p    #   p    |A1: (p)<=>B2: (p)
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1    |        1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0    |        1
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Jak widzimy, po skorzystaniu z prawa matematycznego debila, ziemska definicja tautologii działa „poprawnie”

Kwadratura koła dla Irbisola:
Irbisolu, przejrzyj wszystkie dowody zero-jedynkowe we wszystkich podręcznikach matematyki oraz w całym Internecie w poszukiwaniu jednego, jednego dowodu uwzględniającego funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) tak jak to pokazano w poniższej, jedynie poprawnej tabeli prawdy!

Jeśli znajdziesz taki dowód to uratujesz gówno-logikę matematyczną ziemskich matematyków.
Czas START!
Kod:

OTON
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji ##
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 16:14, 26 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 17:11, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839845

Irbisol napisał:
Czyli wg ciebie bierzesz dowolne wyrażenia, dowolne zmienne, wyniki wychodzą różne, ale masz tautologię? :rotfl:
Nawet podałem ci oficjalną definicję - ale ty wolisz wypierać rzeczywistość. Zobaczymy, do jakiego poziomu wyparcia dojdziesz - chociaż i tak zaszedłeś daleko.

Nawiązując do ostatniej części mojego postu wyżej, czyli twojej kwadratury koła.

Czy znalazłeś już jeden, jedyny dowód zero-jedynowy na gruncie algebry Boole'a który uwzględnia funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y)?
Wszyscy widzą, że NIE!

Zatem przeszukuj dalej cały Internet w tym temacie.
Czas START!

rafal3006 napisał:
Prawo matematycznego debila!
czyli:
Geneza błędu fatalnego w rachunku zero-jedynkowym ziemskich matematyków!

Kwadratura koła dla Irbisola:
Irbisolu, przejrzyj wszystkie dowody zero-jedynkowe we wszystkich podręcznikach matematyki oraz w całym Internecie w poszukiwaniu jednego, jednego dowodu uwzględniającego funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) tak jak to pokazano w poniższej, jedynie poprawnej tabeli prawdy!

Jeśli znajdziesz taki dowód to uratujesz gówno-logikę matematyczną ziemskich matematyków.
Czas START!
Kod:

OTON
        | A1:   B1:    |  A2:     B2:
p # ~p  | Y=p # ~Y=~p ##  Y=~p #  ~Y=p
1 #  0  | 1   #  0    ##  0    #   1
0 #  1  | 0   #  1    ##  1    #   0
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różne na mocy definicji ##
Zmienne binarne p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y
inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

W tabeli OTON widać, że obie definicje znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.


P.S.
Zdanie zawsze prawdziwe, ziemska tautologia to beużyteczne w praktyce, matematyczne gówno.

Dowód masz na samiutkim początku AK:
Nowa algebra Boole'a napisał:


1.1 Definicje elementarne algebry Boole'a

1 = prawda
0 = fałsz

Gdzie:
1##0
Prawda (1) jest różna na mocy definicji ## od fałszu (0)

Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja

Innymi słowy:
Prawda (1) to zaprzeczenie (~) fałszu (0)
Fałsz (0) to zaprzeczenie (~) prawdy (1)

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol mający w osi czasu stałą wartość logiczną (0 albo 1)

Pani w przedszkolu:
Pójdziemy do kina (K) lub nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K+~K =1 - zdanie zawsze prawdziwe
Pójdziemy do kina (K) i nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K*~K =0 - zdanie zawsze fałszywe
Gdzie:
Y - stała binarna
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 20:52, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839869

Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a

Spis treści
20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a 1
20.1 Operatory jednoargumentowe w tabeli prawdy 2
20.1.1 Operatory jednoargumentowe w tabelach zero-jedynkowych 4
20.1.2 Prawo Grzechotnika - Armagedon ziemskiego rachunku zero-jedynkowego 5
20.2 Operator transmisji A0B0: Y|=p w rachunku zero-jedynkowym 7
20.2.1 Przykład operatora transmisji A0B0: Y|=K 7
20.3 Operator negacji A1B1: Y|=~p 9
20.3.1 Przykład operatora negacji A1B1: Y|=~K 10
20.4 Operator zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=p+~p 11
20.4.1 Przykład operatora zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=K+~K 12
20.5 Operator zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=p*~p 14
20.5.1 Przykład operatora zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=K*~K 14
20.6 Podsumowanie operatorów jednoargumentowych Y|=f(x) 16



20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a

Niniejszy rozdział to matematyka rozszerzona, której znajomość nie jest konieczna dla biegłego posługiwania się operatorami jednoargumentowymi, tą umiejętność wyssaliśmy z mlekiem matki.
Nie ma tu nic takiego co byłoby niezrozumiałe dla człowiek myślącego, ucznia I klasy LO.

Tabela prawdy operatorów jednoargumentowych wyprowadzona w punkcie 1.3.2.
Kod:

TJ
Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych
Operator transmisji Y|=p
A1:  Y= p         #  B1: ~Y=~p
    ##                   ##
Operator negacji Y=|~p
A2:  Y=~p         #  B2: ~Y= p
    ##                   ##
Zdanie zawsze prawdziwe Y|=1 (stała binarna)
A3:  Y=1          #  B3: ~Y=0
    ##                   ##
Zdanie zawsze fałszywe Y|=0 (stała binarna)
A4:  Y=0          #  B4: ~Y=1
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Linie A3B3 i A4B4 to bezcenne zero-jedynkowe definicje prawa Prosiaczka.
Znaczenie alternatywne:
Linie A3B3 i A4B4 to stałe binarne, wykorzystywane w definiowaniu nowych pojęć

I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~Y)
(Y=1) = (~Y=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
Fałsz (=0) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsamy z prawdą (=1) w logice ujemnej (bo ~Y)
(Y=0) = (~Y=1)
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Prawa Prosiaczka wiążą zmienną binarną w logice dodatniej (bo Y) ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~Y). Prawa Prosiaczka możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej, jak również w stosunku do dowolnej stałej binarnej.

Wyprowadzenie praw Prosiaczka znajdziemy w punkcie 1.4.
Interpretację stałych binarnych w tabeli TJ (A3B3 i A4B4) znajdziemy w punkcie 1.5


20.1 Operatory jednoargumentowe w tabeli prawdy
Kod:

TJ
Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych
Operator transmisji Y|=p
A1:  Y= p         #  B1: ~Y=~p
    ##                   ##
Operator negacji Y=|~p
A2:  Y=~p         #  B2: ~Y= p
    ##                   ##
Zdanie zawsze prawdziwe Y|=1 (stała binarna)
A3:  Y=1          #  B3: ~Y=0
    ##                   ##
Zdanie zawsze fałszywe Y|=0 (stała binarna)
A4:  Y=0          #  B4: ~Y=1
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Zapiszmy zdanie zawsze prawdziwe Y=1 i zawsze fałszywe Y=0 w powiązaniu ze zmienną p
Kod:

ZZP:
Definicja zdania zawsze prawdziwego Y=p+~p=D=1
   p + ~p  Y=p+~p=D =1
A: 1 +  0  1
B: 0 +  1  1
Gdzie:
D - dziedzina wspólna dla p i ~p
Y - stała binarna o wartości logicznej 1

Kod:

ZZF:
Definicja zdania zawsze fałszywego Y=p*~p=[]=0
   p * ~p  Y=p*~p=[]=0
A: 1 *  0  0
B: 0 *  1  0
Gdzie:
[] - zbiór/zdarzenie puste
Y - stała binarna o wartości logicznej 0

Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol mogący w osi czasu przyjmować dwie wartości logiczne {0,1}.

W tabelach ZZP i ZZF zmiennymi binarnymi są symbole p i ~p co widać w kolumnach p i ~p.

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol będący w osi czasu twardą prawdą (ZZP_Y), albo twardym zerem (ZZF_Y)

W tabeli ZZP symbol Y jest stałą binarną o wartości logicznej twardej jedynki.
W tabeli ZZF symbol Y jest stałą binarną o wartości logicznej twardego zera.
Nie ma możliwości w czasie od minus do plus nieskończoności, by stała binarna przyjęła przeciwną
wartość logiczną.

W świecie rzeczywistym, opisane wyżej właściwości zmiennych binarnych i stałych binarnych możemy zaobserwować na oscyloskopie, przyrządzie pomiarowym służącym do obserwacji szybkich przebiegów zmiennych.

20.1.1 Operatory jednoargumentowe w tabelach zero-jedynkowych

Definicja operatora logicznego jednoargumentowego Y|=f(p):
Operator logiczny jednoargumentowy Y|=f(p) to układ równań logicznych dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y.

Innymi słowy:
1.
Dana jest funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
Y=f(p)
… a kiedy zajdzie ~Y?
#
2.
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną (1) w logice dodatniej (bo Y):
~Y=~f(p)
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Stąd mamy:
Kod:

TF1
Zero-jedynkowa tabela prawdy jednoargumentowych operatorów logicznych
Czyli:
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                 A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1  ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1         ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1         ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #         ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                 B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0  ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0         ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0         ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9            10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne {Y, ~Y} są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.

Doskonale widać, że tabela TF1 perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różne na mocy definicji ##

Dokładnie ta sama tabela zapisana prościej, wyłącznie funkcjami logicznymi Y i ~Y bez rozpisywania w tabelach zero-jedynkowych.
Kod:

TJ
Operatory logiczne jednoargumentowe Y|=f(p):
1.
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych A0 i B0
Funkcja transmisji         |Funkcja transmisji
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A0: Y= p                   #  B0: ~Y=~p
   ##                             ##
2.
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych A1 i B1
Funkcja negacji            |Funkcja negacji
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A1: Y=~p                   #  B1: ~Y= p
   ##                             ##
3.
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań A2 i B2
Zdanie zawsze prawdziwe    |Zdanie zawsze fałszywe
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A2: Y= p+~p=1           #  B2: ~Y= p*~p=0
   ##                             ##
4.
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań A3 i B3
Zdanie zawsze fałszywe     |Zdanie zawsze prawdziwe
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A3: Y= p*~p=0           #  B3: ~Y= p+~p=1

Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.

Doskonale widać, że tabela TJ perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różne na mocy definicji ##

20.1.2 Prawo Grzechotnika - Armagedon ziemskiego rachunku zero-jedynkowego

Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć
Alfred Hitchcock.


Największą tragedią ziemskiego rachunku zero-jedynkowego jest fakt, że w bramkach logicznych po stronie wejścia cyfrowego widzi on zmienne binarne w logice dodatniej (bo p) i ujemnej (bo ~p), ale nie widzi dokładnie tego samego po stronie wyjścia cyfrowego Y, tu obowiązuje bezwzględny zakaz widzenia wyjścia Y w logice ujemnej (bo ~Y).
Odpowiednikiem tego faktu w matematyce klasycznej byłoby widzenie w układzie Kartezjańskim na osi X zmiennych dodatnich (x) i zmiennych ujemnych (~x) z zakazem widzenia dokładnie tego samego na osi Y, gdzie dozwolone byłoby widzenie jedynie zmiennych dodatnich (y).
Czy ktokolwiek wyobraża sobie współczesną matematykę z takim upośledzonym układem Kartezjańskim?

Aktualny rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a, czyli na prawych stronach funkcji logicznych zapisanych w tabeli TJ
Dowód:
W całym Internecie (plus podręczniki matematyki) kolumny wynikowe w rachunku zero-jedynkowym opisywane są wyłącznie wyrażeniami algebry Boole’a, a nie funkcjami logicznymi Y i ~Y jak to jest w algebrze Kubusia.
W porywach (rzadkich przypadkach) ziemskiego rachunku zero-jedynkowego znajdziemy zapis funkcji logicznej Y w logice dodatniej (bo Y), ale nigdzie nie znajdziemy tej samej funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).

Usuńmy zatem wszystkie funkcje logiczne Y i ~Y z tabeli TJ pozostawiając jedynie wyrażenia algebry Boole’a
Kod:

TJ"
Operatory logiczne jednoargumentowe Y|=f(p):
1.
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych A0 i B0
A0: p                      #  B0: ~p
   ##                             ##
2.
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych A1 i B1
A1:~p                      #  B1:  p
   ##                             ##
3.
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań A2 i B2
A2: p+~p=1                 #  B2: p*~p=0
   ##                             ##
4.
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań A3 i B3
A3: p*~p=0                 #  B3: p+~p=1

Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Po usunięciu funkcji logicznych Y i ~Y najważniejszy znaczek logiki matematycznej, znaczek różne na mocy definicji ## leży gruzach bowiem w tabeli TJ" zachodzą następujące tożsamości logiczne
Kod:

A0: p                      =  B1:  p
A1: ~p                     =  B0: ~p
A2: p+~p=1                 =  B3:  p+~p=1
A3: p*~p=0                 =  B2:  p*~p=0

Stąd mamy:
Prawo Grzechotnika:
Ziemski rachunek zero-jedynkowy który nie widzi funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczny na poziomie funkcji logicznych.
cnd

20.2 Operator transmisji A0B0: Y|=p w rachunku zero-jedynkowym

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora transmisji Y|=p:
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych funkcji transmisji A0: Y=p w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji transmisji B0: ~Y=~p w logice ujemnej (bo ~Y)
A0.
Y=p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy równanie A0 stronami:
B0.
~Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

20.2.1 Przykład operatora transmisji A0B0: Y|=K

Pani w przedszkolu A0 wypowiada zdanie:
A0.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
To samo w logice formalnej:
p=K (kino)
stąd:
Y=p
Doskonale widać, że zdanie A0: Y=K możemy przyporządkować wyłącznie do kolumny A0B0
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   K ~K  Y=K  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~K  K ~Y=~K ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A0
Pani w przedszkolu A0 wypowiada zdanie:
A0.
Jutro pójdziemy do kina
A0: Y=K
co w logice jedynek oznacza:
A0: Y=1 <=> K=1
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy juro pójdziemy do kina (K=1)

Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie A0 stronami:
B0: ~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
B0: ~Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 3.
W części A0 doskonale widać że:
Y=1 <=> K=1
W części B0 doskonale widać, że:
~Y=1 <=> ~K=1
cnd

Wnioski:
1.
Zauważmy, że nasze zdanie A0: Y=K w logice dodatniej (bo Y) możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 123.
2.
Także odpowiedź B0 na pytanie o ~Y możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 123.
3.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 123 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 123 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.
cnd

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

20.3 Operator negacji A1B1: Y|=~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora negacji Y|=~p:
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych funkcji negacji A1: Y=~p w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji negacji B1: ~Y=p w logice ujemnej (bo ~Y)
A1.
Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy równanie A1 stronami:
B1.
~Y=p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

20.3.1 Przykład operatora negacji A1B1: Y|=~K

Przykład zdania wypowiedzianego podlegającego pod operator negacji A1: Y|=>~p

Pani w przedszkolu A1 wypowiada zdanie:
A1.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y=~K
To samo w logice formalnej:
p=K (kino)
~p=~(K)
~p=~K (nie (~) kino K)
stąd:
Y=~p
Doskonale widać, że zdanie A1: Y=~K możemy przyporządkować wyłącznie do kolumny A1B1
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~q  Y=q  ##  K ~K  Y=~K  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  q ~Y=~p ## ~K  K ~Y=K   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A1
Pani w przedszkolu A1 wypowiada zdanie:
A1.
Jutro nie pójdziemy do kina
A1: Y = ~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1).
Y=1 <=> ~K=1

Zuzia do Jasia:
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie A1 stronami:
B1: ~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
B1: ~Y=1 <=> K=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 6.
W części A1 doskonale widać że:
Y=1 <=> ~K=1
W części B1 doskonale widać, że:
~Y=1 <=> K=1
cnd

Wnioski:
1.
Zauważmy, że nasze zdanie A1: Y=~K w logice dodatniej (bo Y) możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 456.
2.
Także odpowiedź B1 na pytanie o ~Y możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 456.
3.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 456 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 456 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.
cnd

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

20.4 Operator zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=p+~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p:
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań funkcji logicznej A2: Y=p+~p=1 w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji logicznej B2: ~Y=~p*p=0 w logice ujemnej (bo ~Y)

A2.
Funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
A2: Y=p+~p =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
co w logice jedynek oznacza:
A2: Y=1 <=> p=1 lub ~p=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że funkcja logiczna Y ma wartość logiczną twardej jedynki (Y=1), niezależnie od tego czy zajdzie p=1 czy też ~p=1
Doskonale to widać w kolumnie Y: A2_9

… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy funkcję logiczną A2 stronami:
B2: ~Y=~(p+~p) =0
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B2: ~Y=~p*p =0 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p*p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
B2: ~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że zajdzie ~Y
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B2_9

20.4.1 Przykład operatora zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=K+~K

Pani w przedszkolu A2 wypowiada zdanie:
A2.
Jutro pójdziemy do kina (K=1) lub nie pójdziemy do kina (~K=1)
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
To samo w zapisie formalnym:
p=K
Stąd mamy:
A2: Y = p+~p =1
Jak widzimy zdanie A2 możemy ulokować tylko i wyłącznie w kolumnie A2B2
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~q  Y=q  ##  K ~K  Y=~K  ##  K ~K  Y=K+~K=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  q ~Y=~p ## ~K  K ~Y=K   ## ~K  K ~Y=~K*K=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A2
Pani w przedszkolu A2 wypowiada zdanie:
A2.
Jutro pójdziemy do kina (K=1) lub nie pójdziemy do kina (~K=1)
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
Co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub ~K=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani jutro dotrzyma słowa (Y), niezależnie od tego czy pójdziemy do kina (K), czy też nie pójdziemy do kina (~K)
Z chwilą wypowiedzenia zdania A2 pani ustawiła tu twardą jedynkę i nie ma szans na zostanie w dniu jutrzejszym kłamczuchą.

#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną Y
B2: ~Y = ~(K+~K) =0
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B2: ~Y=~K*K =0 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p*p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
B2: ~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że jutro pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B2_9

Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - panie nie dotrzyma słowa (~Y=1)

Wniosek
Pani przedszkolanka w przedszkolu wypowiadając zdanie A2: Y=K+~K=1 nie ma szans na nie dotrzymanie słowa w dniu jutrzejszym B2: ~Y=~K*K=0
Bo prawo Prosiaczka:
A2: (Y=1) = B2: (~Y=0)
cnd

Podsumowanie:
1.
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 9.
2.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 789 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 789 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

Zauważmy, że powyższy przykład, choć matematycznie poprawny to w istocie nikomu niepotrzebna sztuka dla sztuki, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sypie zdaniami zawsze prawdziwymi typu Y=K+~K. Podstawowe zastosowanie stałych binarnych A3B3 i A4B4 to definiowanie nowych pojęć niezbędne już w wieku niemowlęcym (pkt. 20.2.1)

20.5 Operator zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=p*~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p:
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań logicznych A3: Y=p*~p=0 w logice dodatniej (bo Y) oraz B3: ~Y=~p+p=1 w logice ujemnej (bo ~Y)

A3.
Funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
A3: Y=p*~p =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
A3: Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że zajdzie Y
Doskonale to widać w kolumnie Y: A3_12

… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy funkcję logiczną A3 stronami:
B3: ~Y=~(p*~p) =1
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B3: ~Y=~p+p =1 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p+p=1
co w logice jedynek oznacza:
B3: ~Y=1 <=> ~p=1 lub p=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że zajdzie ~Y, niezależnie od tego czy zajdzie p=1 czy też ~p=1.
Musi zajść p=1 albo ~p=1 - trzeciej możliwości brak.
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B3_12

20.5.1 Przykład operatora zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=K*~K

Przykład A3
Pani w przedszkolu A3 wypowiada zdanie:
A3.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
A3: Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
To samo w zapisie formalnym:
p=K
Stąd mamy:
A3: Y = p*~p =0
Jak widzimy zdanie A3 możemy ulokować tylko i wyłącznie w kolumnie A3B3
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=K*~K=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~K+K=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A3
Pani w przedszkolu A3 wypowiada zdanie:
A3.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
A3: Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
A3: Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani jutro dotrzyma słowa (Y)
Doskonale to widać w kolumnie Y: A3_12

#
… a kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną Y.
B3.
~Y = ~(K*~K) =0
Na mocy prawa De Morgana:
B3: ~Y=~K+K =1 - bo prawo algebry Boole'a: ~p+p =1
co w logice jedynek oznacza:
B3: (~Y=1) <=> ~K=1 lub K=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani nie dotrzyma słowa (~Y), niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
Jutro możemy pójść do kina (K=1) albo nie pójść do kina (~K=1) - trzeciej możliwości brak.
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B3_12

Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)

Wniosek:
Pani przedszkolanka w przedszkolu A3 wypowiadając zdanie A3 nie ma szans na dotrzymanie słowa (Y=1) w dniu jutrzejszym.
W momencie wypowiedzenia zdania A3 pani jest kłamczuchą, o czym każdy 5-cio latek wie.

Podsumowanie:
1.
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 12.
2.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 10:11:12 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 10:11:12 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

Zauważmy, że powyższy przykład, choć matematycznie poprawny to w istocie nikomu niepotrzebna sztuka dla sztuki, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sypie zdaniami zawsze fałszywymi typu Y=K*~K.
Podstawowe zastosowanie stałych binarnych A3B3 i A4B4 to definiowanie nowych pojęć niezbędne już w wieku niemowlęcym (pkt. 20.2.1)

20.6 Podsumowanie operatorów jednoargumentowych Y|=f(x)

Weźmy tabelę zero-jedynkową wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych.
Kod:

TF1
Zero-jedynkowa tabela prawdy jednoargumentowych operatorów logicznych
Czyli:
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                 A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1  ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1         ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1         ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #         ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                 B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0  ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0         ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0         ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9            10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja dziedziny D na której operowaliśmy w naszych przykładach:
K+~K=D=1 - zdarzenie ~K jest uzupełnieniem do wspólnej dziedziny D dla zdarzenia K
K*~K=[]=0 - zdarzenia K i ~K są rozłączne

Znaczenie zmiennych na których operowaliśmy w naszych przykładach wyżej było następujące:
K - jutro pójdziemy do kina
~K - jutro nie pójdziemy do kina
Stąd mamy spełnioną definicję dziedziny D:
K+~K=D=1 - jutro możemy pójść do kina (K) albo nie pójść do kina (~K), trzeciej możliwości brak
K*~K=[]=0 - zdarzenie "pójdziemy do kina" (K) jest rozłączne ze zdarzeniem "nie pójdziemy do kina" (~K)
Chwilą czasową jest tu cały jutrzejszy dzień i w tejże chwili czasowej zdarzenia K i ~K są rozłączne

Definicja dziedziny D na poziomie funkcji logicznej Y:
Definicja dziedziny dla dowolnej funkcji logicznej Y=f(x) (także wieloargumentowej):
Y+~Y =D =1 - funkcja logiczna ~Y jest uzupełnieniem do dziedziny D dla funkcji logicznej Y
Y*~Y =[] =0 - funkcje logiczne Y i ~Y są rozłączne

Znaczenie funkcji logicznych Y i ~Y z naszych przykładów wyżej omówionych:
Y - pani dotrzyma słowa
~Y - pani nie dotrzyma słowa
Stąd mamy spełnioną definicję dziedziny D:
Y+~Y=D=1 - pani może dotrzymać słowa (Y) albo nie dotrzymać słowa (~Y), trzeciej możliwości brak
Y*~Y=[]=0 - pani nie może równocześnie dotrzymać słowa (Y) i nie dotrzymać słowa (~Y)
Chwilą czasową jest tu cały jutrzejszy dzień i w tejże chwili czasowej pani dotrzyma słowa (Y=1) albo nie dotrzyma słowa (~Y=1), trzeciej możliwości brak.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 21:27, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839873

Irbisolu, kiedy twój mózg dobije do poziomu 3-latka?
W tym życiu, czy w następnym?

Irbisol napisał:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839817

W ziemskim rachunku zero-jedynkowym warunkiem rozstrzyganie czy mamy do czynienie z tautologią (sprawdzaną przy użyciu tego znaczka <=>) jest tylko i wyłącznie wymóg, by wszystkie zmienne binarne { p, q, Y …} były tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia

Ty już nie kontrolujesz, co sam piszesz.
Swoją drogą, to twoje powtarzanie, że symbole muszą oznaczać to samo, to doprawdy niezbędna informacja ...

Irbisolu,
Czy możesz się wreszcie przestać kompromitować i raczysz przeczytać kompletną terorię operatorów jednoargumentowych na gruncie algebry Kubusia w tym poście zapisaną:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839869

Od strony czysto matematycznaj ta teoria nie wykracza poza poziom I klasy LO.
Od strony zrozumienia zdań o których ta teoria mówi to poziom 5-cio latka, a nawet 3-latka!

Irbisolu, kiedy twój mózg dobije do poziomu 3-latka?
W tym życiu, czy w następnym?

W algebrze Kubusia nie ma czegoś takiego jak ziemska tautologia!
W AK zachodzi tożsamość:
Ziemska tautologia (zdanie zawsze prawdziwe) = bezużyteczny bełkot (dowód na samym początku AK)

Dowód tego faktu znajdziesz na samiutkim początku algebry Kubusia!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.0 Nowa algebra Boole'a


1.1 Definicje elementarne algebry Boole'a

1 = prawda
0 = fałsz

Gdzie:
1##0
Prawda (1) jest różna na mocy definicji ## od fałszu (0)

Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja

Innymi słowy:
Prawda (1) to zaprzeczenie (~) fałszu (0)
Fałsz (0) to zaprzeczenie (~) prawdy (1)

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol mający w osi czasu stałą wartość logiczną (0 albo 1)

Pani w przedszkolu:
Pójdziemy do kina (K) lub nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K+~K =1 - zdanie zawsze prawdziwe
Pójdziemy do kina (K) i nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K*~K =0 - zdanie zawsze fałszywe
Gdzie:
Y - stała binarna

Odpowiednikiem zdania zawsze prawdziwego na poziomie 8 klasy Szkoły Podstawowej będą takie twierdzenia matematyczne:

Twierdzenie matematyczne 1.
Dowolny trójkąt jest prostokątny TP lub nie jest prostokątny ~TP
Y = TP+~TP=1

Twierdzenie matematyczne 2.
Dowolny trójkąt jest równoboczny TR lub nie jest równoboczny ~TR
Y = TR + ~TR =1

etc

Matematyczny koziołku-matołku zwany Irbisolem:
Znajdź w dowolnym podręcznku matematyki przykład twierdzeń matematycznych jak na schemacie wyżej.

Oczywistym jest że tego typu twierdzenie są zawsze prawdziwe!
ALE!
Co wynika z tego że te twierdzenia są zawsze prawdziwe?
Gdzie w tego typu twierdzeniach jest warunek wystarczjący => (gwarancja matematyyczna =>) jak np. w równoważności Pitagorasa TP<=>SK?

Poprawna odpowiedź:
W dupie jest!

Wniosek:
Matematyczna użyteczność twierdzeń będących zdaniami zawsze prawdziwymi jest ZEROWA tzn. w żadnym podręczniku matematyki tego typu gówno-twierdzeń nie znajdziesz.

Dotrze to kiedy do koziołka-matołka, czy nigdy?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 21:36, 26 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 22:03, 26 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11800.html#839881

Cała prawda o ziemskiej gówno-matematyce!

Irbisol napisał:
Skoro nie uznajesz tautologii, to po co w ogóle zacząłeś o tym gadać?
Na razie stanęło na tym, że wg ciebie KRZ-owcy twierdzą, iż (Y=p)<=>B2: (~Y=p).
Nie wskazałeś, gdzie tak twierdzą. Na filmiku twierdzą co innego.

Trafiłeś w 10
TAK!
Nie uznaję tautologii bo to jest bełkot, z czego wynika, że ten filmik lata mi koło dupy - dotrze to kiedykolwiek do ciebie, czy nigdy?

Jeszcze raz:
Cała prawda o ziemskiej gówno-matematyce!

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839873

rafal3006 napisał:
Irbisolu, kiedy twój mózg dobije do poziomu 3-latka?
W tym życiu, czy w następnym?

Irbisol napisał:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839817

W ziemskim rachunku zero-jedynkowym warunkiem rozstrzyganie czy mamy do czynienie z tautologią (sprawdzaną przy użyciu tego znaczka <=>) jest tylko i wyłącznie wymóg, by wszystkie zmienne binarne { p, q, Y …} były tymi samymi zmiennymi, inaczej błąd podstawienia

Ty już nie kontrolujesz, co sam piszesz.
Swoją drogą, to twoje powtarzanie, że symbole muszą oznaczać to samo, to doprawdy niezbędna informacja ...

Irbisolu,
Czy możesz się wreszcie przestać kompromitować i raczysz przeczytać kompletną terorię operatorów jednoargumentowych na gruncie algebry Kubusia w tym poście zapisaną:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839869

Od strony czysto matematycznaj ta teoria nie wykracza poza poziom I klasy LO.
Od strony zrozumienia zdań o których ta teoria mówi to poziom 5-cio latka, a nawet 3-latka!

Irbisolu, kiedy twój mózg dobije do poziomu 3-latka?
W tym życiu, czy w następnym?

W algebrze Kubusia nie ma czegoś takiego jak ziemska tautologia!
W AK zachodzi tożsamość:
Ziemska tautologia (zdanie zawsze prawdziwe) = bezużyteczny bełkot (dowód na samym początku AK)

Dowód tego faktu znajdziesz na samiutkim początku algebry Kubusia!

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680043
Algebra Kubusia napisał:
Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.0 Nowa algebra Boole'a


1.1 Definicje elementarne algebry Boole'a

1 = prawda
0 = fałsz

Gdzie:
1##0
Prawda (1) jest różna na mocy definicji ## od fałszu (0)

Matematyczny związek wartości logicznych 1 i 0:
1 = ~0
0 = ~1
(~) - negacja

Innymi słowy:
Prawda (1) to zaprzeczenie (~) fałszu (0)
Fałsz (0) to zaprzeczenie (~) prawdy (1)

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol mający w osi czasu stałą wartość logiczną (0 albo 1)

Pani w przedszkolu:
Pójdziemy do kina (K) lub nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K+~K =1 - zdanie zawsze prawdziwe
Pójdziemy do kina (K) i nie pójdziemy do kina (~K)
Y = K*~K =0 - zdanie zawsze fałszywe
Gdzie:
Y - stała binarna

Odpowiednikiem zdania zawsze prawdziwego na poziomie 8 klasy Szkoły Podstawowej będą takie twierdzenia matematyczne:

Twierdzenie matematyczne 1.
Dowolny trójkąt jest prostokątny TP lub nie jest prostokątny ~TP
Y = TP+~TP=1

Twierdzenie matematyczne 2.
Dowolny trójkąt jest równoboczny TR lub nie jest równoboczny ~TR
Y = TR + ~TR =1

etc

Matematyczny koziołku-matołku zwany Irbisolem:
Znajdź w dowolnym podręcznku matematyki przykład twierdzeń matematycznych jak na schemacie wyżej.

Oczywistym jest że tego typu twierdzenie są zawsze prawdziwe!
ALE!
Co wynika z tego że te twierdzenia są zawsze prawdziwe?
Gdzie w tego typu twierdzeniach jest warunek wystarczjący => (gwarancja matematyyczna =>) jak np. w równoważności Pitagorasa TP<=>SK?

Poprawna odpowiedź:
W dupie jest!

Wniosek:
Matematyczna użyteczność twierdzeń będących zdaniami zawsze prawdziwymi jest ZEROWA tzn. w żadnym podręczniku matematyki tego typu gówno-twierdzeń nie znajdziesz.

Dotrze to kiedy do koziołka-matołka, czy nigdy?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 22:05, 26 Kwi 2025, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38045
Przeczytał: 20 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 0:07, 27 Kwi 2025    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11800.html#839891

Oto co masz do przeczytania płaskoziemco!

Pewna w 99% odpowiedź płaskoziemy:
"wysrywu nie będę czytał"

Wszyscy widzą płaskoziemco, że strach cię obleciał i gacie ci spadły, że twoje nóżki trzęsą się jak galaretka :)
Dokładnie dlatego nie czytasz co się do ciebie pisze :)

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Skoro nie uznajesz tautologii, to po co w ogóle zacząłeś o tym gadać?
Na razie stanęło na tym, że wg ciebie KRZ-owcy twierdzą, iż (Y=p)<=>B2: (~Y=p).
Nie wskazałeś, gdzie tak twierdzą. Na filmiku twierdzą co innego.

Trafiłeś w 10
TAK!
Nie uznaję tautologii bo to jest bełkot, z czego wynika, że ten filmik lata mi koło dupy - dotrze to kiedykolwiek do ciebie, czy nigdy?

Czyli użyłeś czegoś, co lata ci koło dupy, żeby coś udowodnić. I tego nie udowodniłeś :rotfl:
Masz jakiś inny pomysł na udowodnienie, że KRZ-owcy twierdzą, iż (Y=p) <=> (~Y=p) ?

KRZ-owcy w swoim rachunku zero-jedynkowym obligatoryjnie korzystają z prawa eliminacji implikacji:
Y = p=>q = ~p+q
Wynika z tego, że matematycznie analizują tylko i wyłącznie funkcje logiczne algebry Boole'a typu:
Y = f(x)
Gdzie:
f(x) - dowolne wyrażenie algebry Boole'a mające gówno wspólnego z definicją warunku wystarczającego =>

Po korzystaniu z prawa eliminacji implikacji => będzie to funkcja Y algebry Boole’a:
1.
Y=~p+q
Kiedy zajdzie ~Y?
##
2.
Negujemy równanie logiczne 1 stronami otrzymując:
~Y=p*~q
Gdzie:
## - zdarzenia różne na mocy definicji

Płaskoziemco, czy choć raz możesz się skupić i przeczytać co do ciebie piszę?
Logika dodatnia (bo Y) i ujemna (bo ~Y) to dla KRZ-towców ciemna strona Księżyca bo w swoim rachunku zero-jedynkowym wywalają w kosmos wszelkie Y i ~Y.
Dokładnie dlatego matematycznym osłom wszystko się "zgadza":
p<=>p
Miałeś ratować gówno-logikę matematyków, pokazując cytatem z Internetu, że to nieprawda, że w swoim rachunku zero-jedynkowym nie wywalają w kosmos Y i ~Y.
... i co?
I gówno tzn. nie znalazłeś - szukaj dalej.

Biedny płaskoziemco, nie mam zamiaru dyskutować o matematycznym bełkocie zwanym tautologią.
Tym bełkocie:
Twierdzenie matematyczne 1.
Dowolny trójkąt jest prostokątny TP lub nie jest prostokątny ~TP
Y = TP+~TP=1

Twierdzenie matematyczne 2.
Dowolny trójkąt jest równoboczny TR lub nie jest równoboczny ~TR
Y = TR + ~TR =1

etc

Nie mam zamiaru z tobą dyskutować, dopóki nie zrozumiesz genialnej obsługi operatorów jednoargumentowych rodem z algebry Kubusia

Oto co masz do przeczytania płaskoziemco!

Fragment z algebry Kubusia:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-11775.html#839869

Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a

Spis treści
20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a 1
20.1 Operatory jednoargumentowe w tabeli prawdy 2
20.1.1 Operatory jednoargumentowe w tabelach zero-jedynkowych 4
20.1.2 Prawo Grzechotnika - Armagedon ziemskiego rachunku zero-jedynkowego 5
20.2 Operator transmisji A0B0: Y|=p w rachunku zero-jedynkowym 7
20.2.1 Przykład operatora transmisji A0B0: Y|=K 7
20.3 Operator negacji A1B1: Y|=~p 9
20.3.1 Przykład operatora negacji A1B1: Y|=~K 10
20.4 Operator zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=p+~p 11
20.4.1 Przykład operatora zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=K+~K 12
20.5 Operator zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=p*~p 14
20.5.1 Przykład operatora zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=K*~K 14
20.6 Podsumowanie operatorów jednoargumentowych Y|=f(x) 16



20.0 Zero-jedynkowe tajemnice algebry Boole’a

Niniejszy rozdział to matematyka rozszerzona, której znajomość nie jest konieczna dla biegłego posługiwania się operatorami jednoargumentowymi, tą umiejętność wyssaliśmy z mlekiem matki.
Nie ma tu nic takiego co byłoby niezrozumiałe dla człowiek myślącego, ucznia I klasy LO.

Tabela prawdy operatorów jednoargumentowych wyprowadzona w punkcie 1.3.2.
Kod:

TJ
Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych
Operator transmisji Y|=p
A1:  Y= p         #  B1: ~Y=~p
    ##                   ##
Operator negacji Y=|~p
A2:  Y=~p         #  B2: ~Y= p
    ##                   ##
Zdanie zawsze prawdziwe Y|=1 (stała binarna)
A3:  Y=1          #  B3: ~Y=0
    ##                   ##
Zdanie zawsze fałszywe Y|=0 (stała binarna)
A4:  Y=0          #  B4: ~Y=1
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Linie A3B3 i A4B4 to bezcenne zero-jedynkowe definicje prawa Prosiaczka.
Znaczenie alternatywne:
Linie A3B3 i A4B4 to stałe binarne, wykorzystywane w definiowaniu nowych pojęć

I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~Y)
(Y=1) = (~Y=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
Fałsz (=0) w logice dodatniej (bo Y) jest tożsamy z prawdą (=1) w logice ujemnej (bo ~Y)
(Y=0) = (~Y=1)
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Prawa Prosiaczka wiążą zmienną binarną w logice dodatniej (bo Y) ze zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~Y). Prawa Prosiaczka możemy stosować wybiórczo w stosunku do dowolnej zmiennej binarnej, jak również w stosunku do dowolnej stałej binarnej.

Wyprowadzenie praw Prosiaczka znajdziemy w punkcie 1.4.
Interpretację stałych binarnych w tabeli TJ (A3B3 i A4B4) znajdziemy w punkcie 1.5


20.1 Operatory jednoargumentowe w tabeli prawdy
Kod:

TJ
Tabela wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych
Operator transmisji Y|=p
A1:  Y= p         #  B1: ~Y=~p
    ##                   ##
Operator negacji Y=|~p
A2:  Y=~p         #  B2: ~Y= p
    ##                   ##
Zdanie zawsze prawdziwe Y|=1 (stała binarna)
A3:  Y=1          #  B3: ~Y=0
    ##                   ##
Zdanie zawsze fałszywe Y|=0 (stała binarna)
A4:  Y=0          #  B4: ~Y=1
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
Stąd mamy:
p, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, Y inaczej błąd podstawienia
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji

Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej

Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.

Zapiszmy zdanie zawsze prawdziwe Y=1 i zawsze fałszywe Y=0 w powiązaniu ze zmienną p
Kod:

ZZP:
Definicja zdania zawsze prawdziwego Y=p+~p=D=1
   p + ~p  Y=p+~p=D =1
A: 1 +  0  1
B: 0 +  1  1
Gdzie:
D - dziedzina wspólna dla p i ~p
Y - stała binarna o wartości logicznej 1

Kod:

ZZF:
Definicja zdania zawsze fałszywego Y=p*~p=[]=0
   p * ~p  Y=p*~p=[]=0
A: 1 *  0  0
B: 0 *  1  0
Gdzie:
[] - zbiór/zdarzenie puste
Y - stała binarna o wartości logicznej 0

Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol mogący w osi czasu przyjmować dwie wartości logiczne {0,1}.

W tabelach ZZP i ZZF zmiennymi binarnymi są symbole p i ~p co widać w kolumnach p i ~p.

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol będący w osi czasu twardą prawdą (ZZP_Y), albo twardym zerem (ZZF_Y)

W tabeli ZZP symbol Y jest stałą binarną o wartości logicznej twardej jedynki.
W tabeli ZZF symbol Y jest stałą binarną o wartości logicznej twardego zera.
Nie ma możliwości w czasie od minus do plus nieskończoności, by stała binarna przyjęła przeciwną
wartość logiczną.

W świecie rzeczywistym, opisane wyżej właściwości zmiennych binarnych i stałych binarnych możemy zaobserwować na oscyloskopie, przyrządzie pomiarowym służącym do obserwacji szybkich przebiegów zmiennych.

20.1.1 Operatory jednoargumentowe w tabelach zero-jedynkowych

Definicja operatora logicznego jednoargumentowego Y|=f(p):
Operator logiczny jednoargumentowy Y|=f(p) to układ równań logicznych dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y.

Innymi słowy:
1.
Dana jest funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
Y=f(p)
… a kiedy zajdzie ~Y?
#
2.
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną (1) w logice dodatniej (bo Y):
~Y=~f(p)
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Stąd mamy:
Kod:

TF1
Zero-jedynkowa tabela prawdy jednoargumentowych operatorów logicznych
Czyli:
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                 A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1  ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1         ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1         ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #         ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                 B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0  ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0         ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0         ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9            10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne {Y, ~Y} są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.

Doskonale widać, że tabela TF1 perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różne na mocy definicji ##

Dokładnie ta sama tabela zapisana prościej, wyłącznie funkcjami logicznymi Y i ~Y bez rozpisywania w tabelach zero-jedynkowych.
Kod:

TJ
Operatory logiczne jednoargumentowe Y|=f(p):
1.
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych A0 i B0
Funkcja transmisji         |Funkcja transmisji
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A0: Y= p                   #  B0: ~Y=~p
   ##                             ##
2.
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych A1 i B1
Funkcja negacji            |Funkcja negacji
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A1: Y=~p                   #  B1: ~Y= p
   ##                             ##
3.
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań A2 i B2
Zdanie zawsze prawdziwe    |Zdanie zawsze fałszywe
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A2: Y= p+~p=1           #  B2: ~Y= p*~p=0
   ##                             ##
4.
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań A3 i B3
Zdanie zawsze fałszywe     |Zdanie zawsze prawdziwe
w logice dodatniej (bo Y)  |w logice ujemnej (bo ~Y)
A3: Y= p*~p=0           #  B3: ~Y= p+~p=1

Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja znaczka różne #
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##
Dwie funkcje logiczne Y są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.

Doskonale widać, że tabela TJ perfekcyjnie spełnia zarówno definicję znaczka różne # jak i definicję znaczka różne na mocy definicji ##

20.1.2 Prawo Grzechotnika - Armagedon ziemskiego rachunku zero-jedynkowego

Film powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, potem zaś napięcie ma nieprzerwanie rosnąć
Alfred Hitchcock.


Największą tragedią ziemskiego rachunku zero-jedynkowego jest fakt, że w bramkach logicznych po stronie wejścia cyfrowego widzi on zmienne binarne w logice dodatniej (bo p) i ujemnej (bo ~p), ale nie widzi dokładnie tego samego po stronie wyjścia cyfrowego Y, tu obowiązuje bezwzględny zakaz widzenia wyjścia Y w logice ujemnej (bo ~Y).
Odpowiednikiem tego faktu w matematyce klasycznej byłoby widzenie w układzie Kartezjańskim na osi X zmiennych dodatnich (x) i zmiennych ujemnych (~x) z zakazem widzenia dokładnie tego samego na osi Y, gdzie dozwolone byłoby widzenie jedynie zmiennych dodatnich (y).
Czy ktokolwiek wyobraża sobie współczesną matematykę z takim upośledzonym układem Kartezjańskim?

Aktualny rachunek zero-jedynkowy ziemskich matematyków operuje tylko i wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a, czyli na prawych stronach funkcji logicznych zapisanych w tabeli TJ
Dowód:
W całym Internecie (plus podręczniki matematyki) kolumny wynikowe w rachunku zero-jedynkowym opisywane są wyłącznie wyrażeniami algebry Boole’a, a nie funkcjami logicznymi Y i ~Y jak to jest w algebrze Kubusia.
W porywach (rzadkich przypadkach) ziemskiego rachunku zero-jedynkowego znajdziemy zapis funkcji logicznej Y w logice dodatniej (bo Y), ale nigdzie nie znajdziemy tej samej funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).

Usuńmy zatem wszystkie funkcje logiczne Y i ~Y z tabeli TJ pozostawiając jedynie wyrażenia algebry Boole’a
Kod:

TJ"
Operatory logiczne jednoargumentowe Y|=f(p):
1.
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych A0 i B0
A0: p                      #  B0: ~p
   ##                             ##
2.
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych A1 i B1
A1:~p                      #  B1:  p
   ##                             ##
3.
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań A2 i B2
A2: p+~p=1                 #  B2: p*~p=0
   ##                             ##
4.
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań A3 i B3
A3: p*~p=0                 #  B3: p+~p=1

Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Po usunięciu funkcji logicznych Y i ~Y najważniejszy znaczek logiki matematycznej, znaczek różne na mocy definicji ## leży gruzach bowiem w tabeli TJ" zachodzą następujące tożsamości logiczne
Kod:

A0: p                      =  B1:  p
A1: ~p                     =  B0: ~p
A2: p+~p=1                 =  B3:  p+~p=1
A3: p*~p=0                 =  B2:  p*~p=0

Stąd mamy:
Prawo Grzechotnika:
Ziemski rachunek zero-jedynkowy który nie widzi funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczny na poziomie funkcji logicznych.
cnd

20.2 Operator transmisji A0B0: Y|=p w rachunku zero-jedynkowym

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora transmisji Y|=p:
Operator transmisji Y|=p to układ równań logicznych funkcji transmisji A0: Y=p w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji transmisji B0: ~Y=~p w logice ujemnej (bo ~Y)
A0.
Y=p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy równanie A0 stronami:
B0.
~Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

20.2.1 Przykład operatora transmisji A0B0: Y|=K

Pani w przedszkolu A0 wypowiada zdanie:
A0.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
To samo w logice formalnej:
p=K (kino)
stąd:
Y=p
Doskonale widać, że zdanie A0: Y=K możemy przyporządkować wyłącznie do kolumny A0B0
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   K ~K  Y=K  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~K  K ~Y=~K ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A0
Pani w przedszkolu A0 wypowiada zdanie:
A0.
Jutro pójdziemy do kina
A0: Y=K
co w logice jedynek oznacza:
A0: Y=1 <=> K=1
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy juro pójdziemy do kina (K=1)

Zuzia do Jasia (oboje po 5 wiosenek).
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie A0 stronami:
B0: ~Y=~K
co w logice jedynek oznacza:
B0: ~Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)

Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 3.
W części A0 doskonale widać że:
Y=1 <=> K=1
W części B0 doskonale widać, że:
~Y=1 <=> ~K=1
cnd

Wnioski:
1.
Zauważmy, że nasze zdanie A0: Y=K w logice dodatniej (bo Y) możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 123.
2.
Także odpowiedź B0 na pytanie o ~Y możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 123.
3.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 123 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 123 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.
cnd

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

20.3 Operator negacji A1B1: Y|=~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora negacji Y|=~p:
Operator negacji Y|=~p to układ równań logicznych funkcji negacji A1: Y=~p w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji negacji B1: ~Y=p w logice ujemnej (bo ~Y)
A1.
Y=~p
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy równanie A1 stronami:
B1.
~Y=p
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> p=1
bo w standardzie dodatnim języka potocznego jedynki są domyślne.
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

20.3.1 Przykład operatora negacji A1B1: Y|=~K

Przykład zdania wypowiedzianego podlegającego pod operator negacji A1: Y|=>~p

Pani w przedszkolu A1 wypowiada zdanie:
A1.
Jutro nie pójdziemy do kina
Y=~K
To samo w logice formalnej:
p=K (kino)
~p=~(K)
~p=~K (nie (~) kino K)
stąd:
Y=~p
Doskonale widać, że zdanie A1: Y=~K możemy przyporządkować wyłącznie do kolumny A1B1
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~q  Y=q  ##  K ~K  Y=~K  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  q ~Y=~p ## ~K  K ~Y=K   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A1
Pani w przedszkolu A1 wypowiada zdanie:
A1.
Jutro nie pójdziemy do kina
A1: Y = ~K
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1).
Y=1 <=> ~K=1

Zuzia do Jasia:
Czy wiesz kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Jaś:
Oczywiście, że wiem.
Negujemy równanie A1 stronami:
B1: ~Y=K
co w logice jedynek oznacza:
B1: ~Y=1 <=> K=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 6.
W części A1 doskonale widać że:
Y=1 <=> ~K=1
W części B1 doskonale widać, że:
~Y=1 <=> K=1
cnd

Wnioski:
1.
Zauważmy, że nasze zdanie A1: Y=~K w logice dodatniej (bo Y) możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 456.
2.
Także odpowiedź B1 na pytanie o ~Y możemy umiejscowić tylko i wyłącznie w obszarze 456.
3.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 456 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 456 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.
cnd

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

20.4 Operator zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=p+~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p:
Operator zdania zawsze prawdziwego Y|=p+~p to układ równań funkcji logicznej A2: Y=p+~p=1 w logice dodatniej (bo Y) oraz funkcji logicznej B2: ~Y=~p*p=0 w logice ujemnej (bo ~Y)

A2.
Funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
A2: Y=p+~p =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
co w logice jedynek oznacza:
A2: Y=1 <=> p=1 lub ~p=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że funkcja logiczna Y ma wartość logiczną twardej jedynki (Y=1), niezależnie od tego czy zajdzie p=1 czy też ~p=1
Doskonale to widać w kolumnie Y: A2_9

… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy funkcję logiczną A2 stronami:
B2: ~Y=~(p+~p) =0
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B2: ~Y=~p*p =0 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p*p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
B2: ~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że zajdzie ~Y
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B2_9

20.4.1 Przykład operatora zdania zawsze prawdziwego A2B2: Y|=K+~K

Pani w przedszkolu A2 wypowiada zdanie:
A2.
Jutro pójdziemy do kina (K=1) lub nie pójdziemy do kina (~K=1)
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
To samo w zapisie formalnym:
p=K
Stąd mamy:
A2: Y = p+~p =1
Jak widzimy zdanie A2 możemy ulokować tylko i wyłącznie w kolumnie A2B2
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~q  Y=q  ##  K ~K  Y=~K  ##  K ~K  Y=K+~K=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  q ~Y=~p ## ~K  K ~Y=K   ## ~K  K ~Y=~K*K=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A2
Pani w przedszkolu A2 wypowiada zdanie:
A2.
Jutro pójdziemy do kina (K=1) lub nie pójdziemy do kina (~K=1)
Y = K+~K =1 - na mocy prawa algebry Boole’a: p+~p=1
Co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub ~K=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1), że pani jutro dotrzyma słowa (Y), niezależnie od tego czy pójdziemy do kina (K), czy też nie pójdziemy do kina (~K)
Z chwilą wypowiedzenia zdania A2 pani ustawiła tu twardą jedynkę i nie ma szans na zostanie w dniu jutrzejszym kłamczuchą.

#
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną Y
B2: ~Y = ~(K+~K) =0
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B2: ~Y=~K*K =0 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p*p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
B2: ~Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że jutro pani nie dotrzyma słowa (~Y)
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B2_9

Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - panie nie dotrzyma słowa (~Y=1)

Wniosek
Pani przedszkolanka w przedszkolu wypowiadając zdanie A2: Y=K+~K=1 nie ma szans na nie dotrzymanie słowa w dniu jutrzejszym B2: ~Y=~K*K=0
Bo prawo Prosiaczka:
A2: (Y=1) = B2: (~Y=0)
cnd

Podsumowanie:
1.
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 9.
2.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 789 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 789 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

Zauważmy, że powyższy przykład, choć matematycznie poprawny to w istocie nikomu niepotrzebna sztuka dla sztuki, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sypie zdaniami zawsze prawdziwymi typu Y=K+~K. Podstawowe zastosowanie stałych binarnych A3B3 i A4B4 to definiowanie nowych pojęć niezbędne już w wieku niemowlęcym (pkt. 20.2.1)

20.5 Operator zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=p*~p

Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja operatora zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p:
Operator zdania zawsze fałszywego Y|=p*~p to układ równań logicznych A3: Y=p*~p=0 w logice dodatniej (bo Y) oraz B3: ~Y=~p+p=1 w logice ujemnej (bo ~Y)

A3.
Funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
A3: Y=p*~p =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
A3: Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że zajdzie Y
Doskonale to widać w kolumnie Y: A3_12

… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy funkcję logiczną A3 stronami:
B3: ~Y=~(p*~p) =1
Na mocy prawa De Morgana zapisujemy:
B3: ~Y=~p+p =1 - na mocy prawa algebry Boole'a: ~p+p=1
co w logice jedynek oznacza:
B3: ~Y=1 <=> ~p=1 lub p=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że zajdzie ~Y, niezależnie od tego czy zajdzie p=1 czy też ~p=1.
Musi zajść p=1 albo ~p=1 - trzeciej możliwości brak.
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B3_12

20.5.1 Przykład operatora zdania zawsze fałszywego A3B3: Y|=K*~K

Przykład A3
Pani w przedszkolu A3 wypowiada zdanie:
A3.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
A3: Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
To samo w zapisie formalnym:
p=K
Stąd mamy:
A3: Y = p*~p =0
Jak widzimy zdanie A3 możemy ulokować tylko i wyłącznie w kolumnie A3B3
Kod:

TF1
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych
         A0:            A1:             A2:                A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1 ##  p ~p  Y=K*~K=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1        ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1        ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #        ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0 ## ~p  p ~Y=~K+K=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0        ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0        ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9           10 11 12

Przykład A3
Pani w przedszkolu A3 wypowiada zdanie:
A3.
Jutro pójdziemy do kina i nie pójdziemy do kina
A3: Y = K*~K =0 - na mocy prawa algebry Boole’a: p*~p=0
Środkowy człon wolno nam pominąć bo jest zbiorem/zdarzeniem pustym [].
Stąd mamy:
A3: Y=0
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że pani jutro dotrzyma słowa (Y)
Doskonale to widać w kolumnie Y: A3_12

#
… a kiedy pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)?
Negujemy dwustronnie funkcje logiczną Y.
B3.
~Y = ~(K*~K) =0
Na mocy prawa De Morgana:
B3: ~Y=~K+K =1 - bo prawo algebry Boole'a: ~p+p =1
co w logice jedynek oznacza:
B3: (~Y=1) <=> ~K=1 lub K=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani nie dotrzyma słowa (~Y), niezależnie od tego czy jutro pójdziemy do kina (K=1) czy też nie pójdziemy do kina (~K=1)
Jutro możemy pójść do kina (K=1) albo nie pójść do kina (~K=1) - trzeciej możliwości brak.
Doskonale to widać w kolumnie ~Y: B3_12

Znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y=1)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y=1)

Wniosek:
Pani przedszkolanka w przedszkolu A3 wypowiadając zdanie A3 nie ma szans na dotrzymanie słowa (Y=1) w dniu jutrzejszym.
W momencie wypowiedzenia zdania A3 pani jest kłamczuchą, o czym każdy 5-cio latek wie.

Podsumowanie:
1.
Jak widzimy, obsługą naszego przykładu zajmuje się wyłącznie kolumna 12.
2.
Z powyższego wynika, że dowolne zdanie z obszaru 10:11:12 jest różne na mocy definicji ## od jakiegokolwiek zdania spoza tego obszaru.
Innymi słowy:
Nie istnieje prawo logiki matematycznej które by wiązało ze sobą dowolną funkcję logiczną z obszaru 10:11:12 z jakąkolwiek funkcją logiczną spoza tego obszaru.

Stąd mamy wyprowadzone prawo Puchacza.
Prawo Puchacza:
Dowolna funkcja logiczna jednoargumentowa może należeć do jednego i tylko jednego operatora logicznego jednoargumentowego

Zauważmy, że powyższy przykład, choć matematycznie poprawny to w istocie nikomu niepotrzebna sztuka dla sztuki, bo nikt przy zdrowych zmysłach nie sypie zdaniami zawsze fałszywymi typu Y=K*~K.
Podstawowe zastosowanie stałych binarnych A3B3 i A4B4 to definiowanie nowych pojęć niezbędne już w wieku niemowlęcym (pkt. 20.2.1)

20.6 Podsumowanie operatorów jednoargumentowych Y|=f(x)

Weźmy tabelę zero-jedynkową wszystkich możliwych operatorów jednoargumentowych.
Kod:

TF1
Zero-jedynkowa tabela prawdy jednoargumentowych operatorów logicznych
Czyli:
Tabela prawdy jednoargumentowych funkcji logicznych Y=f(p)
w logice dodatniej (bo Y) i w logice ujemnej (bo ~Y)
         A0:            A1:             A2:                 A3:
   p ~p  Y=p  ##  p ~p  Y=~p  ##  p ~p  Y=p+~p=1  ##  p ~p  Y=p*~p=0
A: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  1         ##  1  0  0
B: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  1         ##  0  1  0
   #  #  #    ##  #  #  #     ##  #  #  #         ##  #  #  #
         B0:            B1:             B2:                 B3:
  ~p  p ~Y=~p ## ~p  p ~Y=p   ## ~p  p ~Y=~p*p=0  ## ~p  p ~Y=~p+p=1
C: 0  1  0    ##  0  1  1     ##  0  1  0         ##  0  1  1
D: 1  0  1    ##  1  0  0     ##  1  0  0         ##  1  0  1
   1  2  3        4  5  6         7  8  9            10 11 12
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
p i Y muszą być wszędzie tymi samymi p i Y inaczej błąd podstawienia

Definicja dziedziny D na której operowaliśmy w naszych przykładach:
K+~K=D=1 - zdarzenie ~K jest uzupełnieniem do wspólnej dziedziny D dla zdarzenia K
K*~K=[]=0 - zdarzenia K i ~K są rozłączne

Znaczenie zmiennych na których operowaliśmy w naszych przykładach wyżej było następujące:
K - jutro pójdziemy do kina
~K - jutro nie pójdziemy do kina
Stąd mamy spełnioną definicję dziedziny D:
K+~K=D=1 - jutro możemy pójść do kina (K) albo nie pójść do kina (~K), trzeciej możliwości brak
K*~K=[]=0 - zdarzenie "pójdziemy do kina" (K) jest rozłączne ze zdarzeniem "nie pójdziemy do kina" (~K)
Chwilą czasową jest tu cały jutrzejszy dzień i w tejże chwili czasowej zdarzenia K i ~K są rozłączne

Definicja dziedziny D na poziomie funkcji logicznej Y:
Definicja dziedziny dla dowolnej funkcji logicznej Y=f(x) (także wieloargumentowej):
Y+~Y =D =1 - funkcja logiczna ~Y jest uzupełnieniem do dziedziny D dla funkcji logicznej Y
Y*~Y =[] =0 - funkcje logiczne Y i ~Y są rozłączne

Znaczenie funkcji logicznych Y i ~Y z naszych przykładów wyżej omówionych:
Y - pani dotrzyma słowa
~Y - pani nie dotrzyma słowa
Stąd mamy spełnioną definicję dziedziny D:
Y+~Y=D=1 - pani może dotrzymać słowa (Y) albo nie dotrzymać słowa (~Y), trzeciej możliwości brak
Y*~Y=[]=0 - pani nie może równocześnie dotrzymać słowa (Y) i nie dotrzymać słowa (~Y)
Chwilą czasową jest tu cały jutrzejszy dzień i w tejże chwili czasowej pani dotrzyma słowa (Y=1) albo nie dotrzyma słowa (~Y=1), trzeciej możliwości brak.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 8:34, 27 Kwi 2025, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 168, 169, 170, 171, 172  Następny
Strona 169 z 172

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin