ŚFiNiA

Jacol

Jak to rozumiecie?

mat

Jacol

Mat, naprawdę mnie oświeciłeś, dzieki!

Oless

Nic nowego. Współczesna fizyka teoretyczna już dawno wkroczyła na pole metafizyki.

wujzboj

Nic mi o tym nie wiadomo, jakoby fizyka wkraczała na pole metafizyki...

Oless

wystarczy się spytać co miałem na myśli, ja nie gryzę :grin:

wszechświaty, zasady antropiczne, niektóre interpretacje teorii kwantowych zwane przez sceptyków "romantycznymi" ( te dotyczące wieloświatów Everetta lub świadomego obserwatora począwszy od von Neumanna)

To wszystko jest metafizyką w tym znaczeniu, że nie jest to już fizyka, w której napotkane problemy można rozstrzygnąć drogą eksperymentalną. A jednak koncepcjami tymi zajmowały się największe umysły fizyki XX wieku.

wujzboj

OK. Ale czemu "a jednak" w ostatnim zdaniu? Przecież od tego jest umysł, żeby i metafizyką się zajmował. Ważne jest tylko, żeby wiedział, kiedy ma z czym do czynienia.

Hanah

Hmmm ...

Wygląda na to, że jednak religia zaczyna stykać się z nauką.
Fakt podobny usiłował przedstawić kiedyś Klegum. I teza ta tłumaczyła by ciągłe niepowodzenia jakie napotykam mimo przeciwnych kreacji. I tłumaczyło by to dlaczego ma nastać koniec czasów a nie jednego przecież zdawało się czasu jaki biegnie. Bo to by znaczyło , że każde ego ma swój własny czas. :think:

Oless · Wysłany: Wto 13:50, 02 Mar 2010 Temat postu:

bol999

Jacol
Cały temat zaczyna się od stwierdzenia, że;

wujzboj

idiota

wujzboj

Raczej za dużo filozofii w nauce.

bol999

idiota

wujzboj

O, witaj Bolek, jak było w Singapurze?

bol999

snycerz

Wuj Zbój jest wyznawcą wielkiego wybuchu. Wspominał o ekperymencie naukowym. Który potwierdził co? że pod wpływem eksplozji materia się rozszerza i że materia wrzechświata się rozszerza? Nie widzę ppolączenia logicznego z bajką, że wrzechświat powstał w wielkim wybuchu 17? miliardów lat temu. To tak jak ze słońcem. Po odkryciu ognia ludzie myśleli, że słońce to wielka pochodnia, po odkryciu energii at?omoej myślimy, że to wielka bomba jądrowa. No coments.
Wiellki wybuch w kształcie jaki Wam 1%wiedzącym fizykom się roi nie miał miejsca. Prawda?

Piotr Rokubungi

Wiedza to też tylko wiara. Jednak wiara oparta na percepcji, sprawdzalności i użyteczności. Co jednak nie wyklucza, iż "nasza rzeczywistość" to jakby sen, a prawdziwa Rzeczywistość jest czym innym [może zawierać "naszą rzeczywistość"]. Mogą to być też rzeczywistości rozłączne, może równoległe, może równoważne...
Co do pytania z tematu wątku: Nie my kreujemy Rzeczywistość- to Rzeczywistość wykreowała m. in. nas.
Podstawowym problemem ludzi jest ich ego- oraz antropocentryzm. Wszystko ma się "kręcić" wokół nich. Uważają się za gatunek wyjątkowy, może jedyny w swoim rodzaju, własną planetę do niedawna uważali za centrum świata, nawet bogów "tworzycie" na własne prawdopodobieństwo! I do tego uważacie swoje postrzeganie i rozumienie świata za słuszne- szczególnie tacy solipsyści. Ale to wszechświat "lachę kładzie" na wasze mizerne zdolności percepcyjne, interpretacyjne i t. d. Logika ludzka- to wasz wymysł, który może nijak mieć się do prawdziwej Rzeczywistości!

mar/konto zamknięte

Piotr Rokubungi

wujzboj

Wszystko się kręci wokół nas, Piotrku, bo mamy do dyspozycji tylko to, co poznajemy. I tylko o tym mówić możemy z sensem; reszta to ciągi słów pozbawione znaczenia, czyli mówiąc brzydko - bełkot ułożony w zadania według formalnych zasad gramatyki.

Mamy tylko nasz punkt widzenia i tylko z niego możemy korzystać. Stąd antropocentryzm. Nie ma od niego ucieczki. Odwagi więc.

Piotr Rokubungi

wujzboj

Piotrku, "istnieje" posiada znaczenie. Prawda?

Piotr Rokubungi

Kertul

Troszku odbiegli panowie od pierwotnego pytania. Ja sobie czytałem te audycję, mam wrażenie, iż jest ona mocno stara i czerpie z obalonej już teorii strun. Mówiła ona, iż świat jest zbiorem strun. Ogółem struny są niczym liny zwitkiem kilku mniejszych sznurków. Każdy sznurek to jakaś możliwość zajść na świecie. Czyli stając na skrzyżowaniu masz cztery możliwe ścieżki, wybranie jednej z nich to jeden sznurek. Ktoś w pewnym momencie uznał, iż prawdziwe struny zależą od najdrobniejszych części znanego świata ( jako że aktualnie najgłębiej dostaliśmy się do operacji kwantowych itp wybrano je jako wyrocznie ). Według mnie każdorazowe próby połączenia religi i nauki lub stwarzanie takich daleko idących wniosków jest oznaką wypalania się naukowca. Gdy był u szczytu sławy bo czegoś dokonał było mu dobrze. Jednak znaczenie odkryć maleje wraz z ich upowszechnieniem. Jednak dokonać kolejnego wielkiego odkrycia to często jednego życia brakuję. W efekcie zaczyna się wmawiać sobie jakieś wyższe zrozumienie i w efekcie wychodzą takie ( tak zwykłem je nazywać nie jest to na siłe wstawiony wulgaryzm ) gówno teorie.

Ale to moje zdanie.