ŚFiNiA

Semele

Taka historia.

Kobieta mieszka sama w wielkim bloku.
Lubi sąsiadów ale nie chce im się narzucać.

Nagle ma ostry napad czegoś z okolic kręgosłupa pasów biodrowych i barkowych.

Co byś zrobił/zrobiła gdyby taka osoba poprosiła Ciebie o pomoc. Gdyby ja bolało to by może pukała do drzwi potem może krzyczała. Pewnie z małą siłą.

Może byś uważał, że nie ma prawa do pomocy bo jest sama?

Semele

To pytanie też do Michała Dyszyńskiego.

Bo on jest taki doskonały, że nigdy nie prosi o pomoc.

Myślę że ściemnia. Chciałabym się przekonać jak jest. Nie z plotek. Od niego samego.

Michał Dyszyński

Semele

Michał Dyszyński

szaryobywatel

Michał Dyszyński

lucek

W tym kontekście co sądzisz o wypowiedzi Michała Dyszyńskiego, jeśli tego przyznawania się do błędów, jak szaryobywatel, z tego co wiem, nikt nie zauwazył:

lucek

PS

GPT:
"
Czy masz na myśli przypowieść o faryzeuszu i celniku z Ewangelii wg św. Łukasza (Łk 18,9-14)?

Oto pełny cytat w tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia (V):

> „Opowiedział też niektórym, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść:
Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić: jeden faryzeusz, a drugi celnik.
Faryzeusz stanął i tak w duszy się modlił: Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie: zdziercy, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo też jak i ten celnik.
Zachowuję post dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam.
Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi, mówiąc: Boże, miej litość dla mnie, grzesznika!
Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony.”

Chcesz, żebym przygotował Ci też krótkie objaśnienie tej przypowieści w kontekście teologicznym i moralnym?

"

lucek

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

U mnie jest inaczej – emocje nie przeszkadzają mi w rozumieniu spraw, przeciwnie, pozwalają lepiej wyczuć, z kim mam do czynienia. Na forum rzadko chodzi o rywalizację – większość ludzi po prostu przedstawia swoje pomysły, czasem wskazuje błędy, czasem dyskutuje albo pisze z nudów.

ale skąd u Ciebie wrażenie, że emocje od razu wiążą się z rywalizowaniem. Z mojego punktu widzenia to raczej sposób, żeby lepiej zrozumieć drugą osobę i porządkować własne myśli. Czasem mam wrażenie, że niektóre wątki tracą w dyskusji na wyrazistości, bo więcej miejsca zajmuje pokazywanie, że się „przemyślało” temat, niż samo jego rozwinięcie – przynajmniej z mojego doświadczenia

Michał Dyszyński

lucek

Michał Dyszyński

lucek

nie uważam emocji za coś złego. rzadko ich żałuje. emocjom po prostu pozwalam działać, i jak napisałem testują, z kim mam do czynienia, są "drogą na skróty", tam gdzie rozmowa to i tak strata czasu. mało jest sytuacji, gdy nad nimi nie panuje.

"pochopne decyzję" gdy uznaje, że nie ma coś większego znaczenia - niczego nie zmienią, a mi się nie chce zastanawiać.

przede wszystkim, nie walczę z emocjami, jak ty, mam wrażenie, nie widzę w nich nic złego.

Semele

Emocje nie są niczym złym.
Zły może być sposób ich wyrażania.

Przegląd od AI

+8
Twoje spostrzeżenie jest bardzo trafne – same emocje, takie jak złość czy smutek, nie są ani dobre, ani złe; są naturalną reakcją na otaczający nas świat, a nieodpowiednie mogą być zachowania i sposoby ich wyrażania. Emocje pełnią ważną funkcję, informując nas o naszych potrzebach i potencjalnych zagrożeniach, dlatego kluczowe jest nauczenie się ich konstruktywnego wyrażania, zamiast tłumienia, co może prowadzić do negatywnych konsekwencji fizycznych i psychicznych.
Dlaczego emocje nie są złe?
Są naturalne:
Wszystkie emocje, zarówno te przyjemne (np. radość), jak i te nieprzyjemne (np. smutek, złość), są podstawowymi i naturalnymi reakcjami człowieka na wydarzenia.
Informują nas:
Emocje są jak system alarmowy, który informuje nas o tym, co się dzieje w naszym życiu – o zaspokojonych lub niezaspokojonych potrzebach, o potencjalnych zagrożeniach.
Wskazują na potrzeby:
Na przykład, odczuwanie smutku może sygnalizować stratę lub potrzebę czegoś, a złość może wskazywać na naruszenie naszych granic.
Co może być złe?
Nieodpowiednie reakcje:
Złe mogą być nasze reakcje na emocje, np. uderzanie w ścianę w przypływie złości.
Tłumienie emocji:
Wypieranie lub tłumienie emocji może prowadzić do negatywnych skutków, takich jak problemy zdrowotne, zaburzenia emocjonalne czy problemy z koncentracją.
Niewłaściwe sposoby wyrażania:
Niezależnie od emocji, sposób jej ekspresji może być destrukcyjny dla nas samych lub dla innych.
Jak konstruktywnie wyrażać emocje?
Nazwij emocję:
Zamiast mówić "jestem zły", powiedz "czuję złość" – to pomaga zdystansować się od emocji.
Komunikuj asertywnie:
Stosuj komunikaty "Ja", na przykład: "Czuję złość, gdy...", zamiast obwiniać drugą osobę: "Ty jesteś...".
Stosuj techniki relaksacyjne:
Techniki oddechowe czy medytacja pomagają złagodzić intensywne uczucia i zachować spokój.
Zastanów się nad przyczyną:
Ustal, co dokładnie wywołało daną emocję, co pozwoli lepiej zrozumieć jej źródło.
Daj sobie czas:
Jeśli czujesz, że zaraz wybuchniesz, zrób przerwę, zmień otoczenie i daj sobie czas na "złapanie oddechu".

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Łatwo jest zmanipulować kogoś, kto się kieruje emocjami. Bo emocje u większości ludzi (wyjątkiem będą osobowości, które umieją swoje emocje potraktować z dystansu, czyli też ocenić, często skorygować) mają "uprawnienie roota". Jesteśmy tak przez naturę zaprogramowani, aby emocje dostawały najwyższy priorytet w działaniu - szczególnie emocje walki i ucieczki. Antylopa, czując zagrożenie ze strony lwa, nie ma mieć prawa do rozmyślań, deliberowania, a ma rzucić się do ucieczki. Podobnie walczący o prawo do rozrodu samiec jelenia tak został przez naturę zaprogramowany, że nie jest jego rolą kalkulowanie, czy mu się ta walka opłaca, czy nie, lecz ma stanąć do walki, a nawet w tej walce odnieść śmiertelne rany. Ewolucja stworzyła nam emocje po to, aby te emocje nami władały, czyli czyniły nas niewolnikami.
Czy można się temu panowaniu emocji nad rozumem postawić?...
- Chyba można, ale jest to bardzo trudne!
Postawienie się tyranii emocji wymaga nie tylko determinacji, ale i treningu, "pracy badawczej" nad trybem, w jakim one działają, a potem testowania metod wpływu na swoją psychikę, która przynajmniej te najbardziej destrukcyjne reakcje emocjonalne jakoś opanuje.

Semele

Błąd