ŚFiNiA

Michał Dyszyński

Przeczytałem niedawno tytuł artykułu, w którym pojawia się teza, o ustępowaniu demokracji na rzecz rządów autorytarnych. Tak w świecie. I chyba taki trend widać. Ale skąd się bierze?
Według mnie podstawowe mechanizmy są dwa:
- Pierwszym, chyba ważniejszym, jest zjawisko zawłaszczenia sobie demokracji przez grupy interesów. Widać to było bardzo wyraźnie w rządach PO w Polsce - lobbing pracodawców, różnych grup kapitałowych był bardzo wyraźnie widoczny w tworzeniu prawa, a także w jego egzekwowaniu. Więc nastąpiło odbicie w stronę PiS-u, który wykorzystał zmęczenie ludzkiego materiału przedłużającą sie sytuacją, przewlekłej "niemożności" zrobienia oczywistych rzeczy dla ogółu ludzi, skoro ucierpiałyby na tym interesy wybrańców (sam PiS z kolei też ulega lobbystom - szczególnie z branży energetycznej, ale nie tylko). Podobny mechanizm występuje we władzach Unii Europejskiej i chyba to on najbardziej przyczynia się do wzrostu popularności eurosceptyków.
- Drugi powód tego, ze demokrację mamy ostatnio w odwrocie jest oczywiście wzmocnienie się autokratów na całym świecie. Widać to właśnie po dość powszechnym naginaniu swobód obywatelskich dla potrzeb władzy. Po prostu na świecie - tym razem już w krajach bardziej demokratycznych - nastąpił "wysyp" autokratów.
Te dwa powody są ze sobą dość ściśle powiązane, bo autokraci na tym się promują, że wskazują nieskuteczność demokracji, wynikającą z przewagi, jaką mają w tym układzie grupy lobbingowe.
Zastanawiam się czy nie ma tu jakiejś trzeciej drogi - tzn. czy zawsze musi być władza autokratów, albo władza lobbingów?
- W aktualnym układzie chyba tak musi być. Aby to zmienić, należałoby jakoś lepiej "nastroić" procedury demokratyczne - dopuścić więcej otwartości, odejść od polityki "prywatności" (która służy najbardziej tym, którzy zamierzają coś ukryć), właśnie do polityki otwartości. Na razie nie zanosi się, aby w tym kierunku coś się ruszyło...

Piotr Rokubungi

No widzisz, Michałku- nie tylko A. Hitler i iluś tam podobnych chciało być nadludźmi; wielu, bardzo wielu tego chce...

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

W większości to prawda, co napisałeś w poprzedzającym ten post'cie, Michale. Ale brak odpowiedzialności to też stan pełnej swobody, wolności, czyli- wg mnie- największego szczęścia, wszelkiego wyzwolenia, może nawet nirwany. Trochę tak mają noworodki, małe dzieci; bardziej tak mają anioły...

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

Tak, Michale. Tylko jak wartościować? Na podstawie czego? Na czym opierać wartościowanie? Możemy tutaj mówić o pewnym paradoksie [choć może to nieodpowiednie słowo, zbyt mocne] co do czasu- nie tym fizykalnym, o którym tez kiedyś pisałem- lecz takim: trzeba doświadczyć przyszłości, żeby zrozumieć i naprawić przeszłość, albo przynajmniej, by nie kontynuować błędów...

JanelleL.

"Hierarchia wartości" ...jakoś nie kojarzy mi się najlepiej, tzn. niby mam z nią nie najlepsze doświadczenia :mrgreen:

...każdego dnia dzieje się tyle różnych, czasem nieprzewidzianych sytuacji, że układanie spraw według jakiejś sztywnej hierarchii ważności, tak czy inaczej doprowadza do wewnętrznego konfliktu.. albo jakiegoś typu znieczulicy..Wiadomo, że każdy ma jakieś sprawy ważne i mniej ważne, ale to, co jest ważniejsze czasem musi ustąpić miejsca czemuś mniej ważnemu, czasem z pozoru zupełnej błahostce..wszystko zależnie od sytuacji. Ktoś, kto ma sztywno ustanowioną ową hierarchię, trzyma się jej kurczowo jest mniej elastyczny w postrzeganiu świata, koncentruje się na najważniejszych sprawach, często bagatelizuje zupełnie te drobne, które zebrane do kupy tworzą jakąś niezbędną "przestrzeń" dla sensowności tej hierarchii. Kończy się to czasem tak, jak w przypadku dążenia do sukcesu zawodowego kosztem wszystkiego innego, nawet własnego zdrowia.

Tu jest może ogólnie jakaś różnica między kobietami, a mężczyznami - nie chcę stwierdzać, że na pewno ..a może w zależności od charakterów, niezależnie od płci...

Michał Dyszyński