ŚFiNiA

wiwo · Wysłany: Sob 23:39, 01 Mar 2008 Temat postu:

Nie pytam o znaczenie samego zdania. Pytam o istotę Jezusa w kontekście Twojego wyobrażenia Boga.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

wiwo · Wysłany: Nie 11:14, 02 Mar 2008 Temat postu:

O pewne sprawy nie pytam wprost. Duchowość ludzka to bardzo subtelna struktura. Wolę aby pąglądy w tej materii wypływały z dyskusji.
Odpowiedź o istotę Jezusa jest jasna, ale niepełna. Brakuje przyczyny zaistnienia.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

Jezus nie zaistniał w konkretnym celu, w jakiś wyjątkowy sposób. Należy wyzbyć się przyczynowo skutkowej natury istnienia i Jezus nie jest tutaj wyjątkiem.

wiwo · Wysłany: Nie 12:44, 02 Mar 2008 Temat postu:

A to już nie jest jasna odpowiedź. To jest brak odpowiedzi. Jeżeli chcesz to oczywiście możesz się wstrzymać w poszukiwaniu odpowiedzi. Możesz wyzbyć się przyczynowo-skutkowej natury istnienia. I to w stosunku do Jezusa jak i wszystkiego innego. I mimo to, że Twój sposób myślenia podąża podobnym torem do mojego, to tutaj następuje rozdźwięk. Gdy zbliżasz się do granicy interpretacji, zanikasz myślowo w nieoznaczoności: "jest bo jest"," jest jaki jest", "był bo był". Dla mnie właśnie granice ludzkiego poznania, stanowią początek rozważań i mojej duchowości. Pomimo tego, że interpretujesz sens wypowiedzi prawidłowo, to dalej nie odpowiadasz na pytanie. Dlaczego Jezus? Dlaczego Jego nauczanie? Dlaczego zaistniało zdanie: "W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. - Jezus"
Zdanie jest Twoje, więc cytuję: Ja jestem w Ojcu moim.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

Jezus jako człowiek, który poznał SIEBIE. Takich ludzi było wielu, ale Jezus wybrał "najmocniejszą" drogę do przedstawienia tego co zrozumiał. Nie ma jakościowej różnicy między cieślą Jeshua, a jakimkolwiek innym człowiekiem. Różnica jest jedynie w zrozumieniu samego siebie i pełnym zaakceptowaniu tego stanu rzeczy.

wiwo · Wysłany: Nie 15:45, 02 Mar 2008 Temat postu:

Zawsze rozumiałem, że Ojciec w tym zdaniu znaczy Bóg, Ale mogę się mylić.
Jeżeli jednak się nie mylę to określenie "Ojciec" wskazuje na związek skutku z przyczyną.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

Ojciec-> pełnia
JA->świadomość
człowiek= JA + ja/ego/obraz
pełnia=świadomość + jej obraz/iluzja rzeczywistości
Świadomość zawiera się w pełni, a nie jest jej wytworem. Coś jak Atman i Brahman w hinduiźmie. Mimo że Brahman jest tożsamy z pełnią, można wydzielić w nim Atmana. Istnieje tylko świadomość, a wszystko inne jest jego manifestacją. Ego jest jak fala na morzu, która "chwilowo" przyjmuje tożsamość, aby ponownie rozpłynąć się w morzu tworząc kolejne nowe fale. Świadomość/woda pozostaje ciągle tym samym.
Na potrzeby przykładu:
ja/ego/obraz=fala/fale
JA/świadomość=woda
Pełnia/Bóg= morze.

"Ja jestem w Ojcu moim"="Woda jest w morzu".

Przykłady, choć nie do końca oddają istotę rzeczy, czasem pomagają przedstawić koncepcje trudne do opisania w inny sposób.

wiwo · Wysłany: Nie 20:42, 02 Mar 2008 Temat postu:

Przykład przez Pana podany jest zrozumiały i tok myślowy również. Jestem jednak przekonany, że nie możemy do czegość dojść. Aczkolwiek moje własne poglądy w wielu miejscach są zbieżne, (stąd zainteresownnie tematem), to jednak różni nas pogląd zasadniczy. Teraz ja posłużę się przykładem.
Jeżeli dziecko ma cukierek to pan stwierdzi, że sobie wziął, a ja, że dostał. Różnica niby niewielka ale oczywista. Jak już pisałem założenia stałości rzeczy i stwierdzenia 'jest bo jest' dla mnie są niewystarczające.W moim pojęciu nie ma miejsca dla stałości. Wszystko jest w ruchu, i podlega prawom przyczyn i skutków oraz współzależności.
Zostaję w poszanowanie Pańskich poglądów, jak i wszystkich tych, które służą rozwojowi duchowemu.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

Chciałeś coś przez to wrazić, czy może w taki sposób chcesz zakończyć tą dyskusję?

wiwo · Wysłany: Nie 22:03, 02 Mar 2008 Temat postu:

przepraszam za poprzedni post . Jakiś błąd.

2nd · Dołączył: 24 Cze 2007 Posty: 91 Przeczytał: 0 tematów

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

wujzboj · Wysłany: Pią 0:46, 14 Mar 2008 Temat postu:

Odyseusz

Bo Chrześcijański Bóg jest miłością i nie rozumiem co Cię tak dziwi. Czyżbyś uznał, że Chrześcijański Bóg to jest dokładnie to samo co Bóg jakiegoś bajdużysty? No nie, rozumującemu takie zachowanie nie przystoi.

:fight:

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

Wątpić rzecz ludzka

Po prostu nie rozumiem dlaczego obrazu za miłościwego Boga uważać, z pewnością są atrybuty którymi można go obdarzyć, np. wszechmoc, ale czemuż to miałby się miłością kierować ? Tego nie rozumiem.

Odyseusz

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

No i o to właśnie mi chodziło.
Wszechmoc jak rozumiem rozumiemy. Możność czynienia wszystkiego.
Ale widzę tu jakąś mieszaninę miłości, moralnej postawy i odpowiedzialności za czyn, dlaczego Bóg miał by być tak samo odpowiedzialny za czyny tj. moralny a moralnie idealny czyli miłościwy, jak człowiek ?

Odyseusz

Hanah

Dlaczego najinteligentniejszy byt czyli Bóg miałby /chciałby być miłością?
Wydaje mi się ,że każdy chciałby być podziwiany , sznowany , kochany itd. Bardziej zastanawiało mnie kiedyś dlaczego nawet tacy ludzie jak mafiozi i członkowie mafi, którzy mają w nosie wszelkie prawa. Nagle bez tych praw nie mogą wytrzymać i stwarzją sobie własne wewnętrzne. Taką namiastkę praw i oczywiście też chcą aby ich kochano i sami chcą kochać?
To dopiero jest dziwne dla mnie. :think:

Radosław

rozumujesz · Dołączył: 26 Gru 2007 Posty: 449 Przeczytał: 0 tematów

Zakurzył się temat troszkę

Jacol

Budyy