ŚFiNiA

Litek

Wiara w Boga albo w ludzi. Istnieją tylko 2 możliwości.

Semele

Irbisol

Irbisol

Michał Dyszyński

Irbisol

Weźmy więc pierwszą z brzegu:
"1. zarejestrowanie powtórzenia się jakiegoś odczytu n razy, powoduje, że priorytet zyskuje przekonanie, iż bezwzględnie się powtórzy się zarejestrowanie fenomenu kolejny raz."
Absolutnie nie trzeba w to wierzyć. Nawet nie powinno się - a wg ciebie bez takiej wiary "się nie da".

Michał Dyszyński

Irbisol

Pytałem o tezę, w którą trzeba wierzyć, żeby podjąć decyzję. O KONKRETNĄ tezę. Wskazałeś zbiór tez, żebym sobie wybrał - no to wybrałem.
Jak ci się nie podoba, to podaj tę konkretną tezę, w którą trzeba wierzyć.

Michał Dyszyński

Irbisol

O decyzję w scenariuszu, który omawiamy.

Michał Dyszyński

Irbisol

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Tak w ogóle to chyba powinienem dodać, iż mój język, którym się posługuję także na co dzień, różni się w aspekcie użycia pojęcia "wiary" w stosunku do tego, jak używają języka typowo ludzie. Tam, gdzie w potocznym użyciu ludzie użyją słowa "wiem" (albo "mam wiedzę"), ja użyję słowa "wierzę" ("to jest moja wiara"). Najlepiej to zilustrują przykłady:
- Typowo ludzie powiedzą "wiem, że sobie poradzę z tym zadaniem", gdy spotykają się po raz kolejny z zadaniem wyglądającym na podobne do tego, co wcześniej już raz czy dwa razy wystąpiło, a oni sobie rzeczywiście z tym zadaniem poradzili. Ja w podobnej sytuacji sformułuję zbliżoną myśl jako "wierzę, że poradzę sobie z tym zadaniem". Uważam za stosowne użycie słowa "wierzę", a nie "wiem", bo przecież nie znam wszystkich unikalnych aspektów każdej sytuacji, nie mam gwarancji, że mnie na etapie realizacji zadania nie dopadnie jakieś zamroczenie, albo ktoś lub coś mi dodatkowo nie przeszkodzi itp. Więc ja nie użyję tu słowa "wiem", lecz "wierzę".
- Typowo ludzie powiedzą "wiem, że mam wystarczające na pokrycie tego zakupu pieniądze na koncie bankowym". Ja tę samą z grubsza myśl sformułuję raczej jako "wierzę, że mam wystarczające na pokrycie tego zakupu pieniądze na koncie bankowym". Bo nawet jeśli przed chwilą sprawdzałem w aplikacji bankowej zawartość mojego konta i wyświetliło mi się, że pieniądze tam rzeczywiście są, to przecież mój smartfon mógł zostać zhakowany, albo mogła wystąpić pomyłka w banku, albo w ostatniej chwili bank może mi zablokować pieniądze z jakiegoś, nieznanego mi aktualnie powodu. Więc nie mam absolutnej pewności, że to pieniądze tam są i że pokryją mój zakup, czyli nie "wiem", a "wierzę", że są tam obecne.
itp. itd.
Ogólnie ja prawie nie używam słowa "wiem" w odniesieniu do rozlicznych życiowych okoliczności, tylko najczęściej jako "wiarę" opiszę sytuacje, w których ktoś inny by zadeklarował swoją "wiedzę". Bo przecież nie mam dostępu do absolutu wiedzy. :think:

Irbisol

Michał Dyszyński