ŚFiNiA

wujzboj

Tak, Andy, chodzi o to że qualia są subiektywne i nieprzekazywalne. I o to, że wzorzec czerwieni funkcjonuje na poziomie języka. I że quale to nie to świadomość, lecz nazwa na doznania, podkreślająca ich subiektywny i nieprzekazywalny charakter.

Nadal czekam na choćby jeden przykład potwierdzający słuszność choćby jednej twoich wczorajszych deklaracji . Prosiłem też nieco wcześniej, żebyś określił materię w sposób zrozumiały, tak żeby nie zawierało to odniesienia do obserwatora; pominąłeś to. Teraz znów pominąłeś to, co w w odpowiedzi na twoje oświadczenia napisałem o fizyce.

Określ proszę materię w sposób zrozumiały, tak żeby nie zawierało to odniesienia do obserwatora.

MaluśnaOwieczka

szaryobywatel

MaluśnaOwieczka

Kolory nie istnieją.

Andy72

wujzboj

Andy72

Gdy ktoś rozumie te wzory, ma poznanie pełne przynajmniej tej częśći świata idei matematycznych
A poznanie fizyczne polega na odwzorowaniu fizyki w idee matematyczne
Gorzej jest z qualiami, bo tych nie można zrozumiec ani przesłać

A co do fizyki to wiem, ża
wszechświat składa się z atomów,
te z protonów, neutronów,
elektrony po orbitach swoich mkną.

Michał Dyszyński

Andy72

Tak jak w tym dowcipie, ktoś zna 5 języków nie dogada się z tym który nie zna żadnego. Wuj zna tylko język subiektywizmu. Nie da się dogadać.

Semele

Niech się więc umysl sam ze sobą zmaga.
My ludzie sami ze sobą.

Atomów nie ma jak twierdził Ernst Mach.

Andy72

wujzboj

Andy72

wujzboj

MaluśnaOwieczka

Co to jest język prywatny i do czego służy?
Na pewno nie do myślenia, bo myśli nie są wyrażone w żadnym języku.

wujzboj

MaluśnaOwieczka

Wyrażenie myśli w języku to rzecz wtórna w stosunku do myśli.
Trudno to jest właśnie myśl wyrażać w języku.

Myśli nie mają przełożenia na żaden język. To, co mówisz lub piszesz, to zaledwie mozolna próba przekazania swoich myśli innym. Jednak myśli nie składają się z tego, co piszesz lub mówisz.

Najpierw masz myśl, wiesz o co ci chodzi, a dopiero potem się zastanawiasz, jak to w przybliżony sposób wyrazić językiem.

Nawet zdanie w języku, które masz ułożone tylko w myślach, nie stanowi tej myśli, z której się wywodzi.

MaluśnaOwieczka

Nie muszę mieć w myślach ułożonego zdania "Chce mi się pić", żeby wstać i pójść zrobić sobie coś do picia.
A to przecież nie znaczy, że zrobiłem to bezmyślnie.

wujzboj

Ależ oczywiście, że nie myślę najpierw słowami "chce mi się pić", potem "aby się napić, muszę wstać", a potem wstaję i idę się napić. Ani, że nie robiąc tak, postępuję bezmyślnie. Nigdzie niczego takiego nie napisałem i nie wiem, w jaki sposób udało ci się to wydobyć z moich słów.

Natomiast to, co opisuję, daje ogromną przewagę w każdej sytuacji, w której przewagę daje rozumowanie. Ta przewaga bierze się właśnie z prostoty przyspieszającej badanie, czy w jakąś ideę (ta zaś z reguły pojawia się niewerbalnie) warto jest inwestować czas. A także z prostoty pozwalającej w uporządkowany sposób KREOWAĆ idee, po prostu idąc po skojarzeniach i ignorując po drodze te skojarzenia, które werbalnie kupy się nie trzymają. Porównania czynione na poziomie werbalnym są wiele precyzyjniejsze, niż czynione na poziomie niewerbalnym, a porównywalny poziom precyzji jest wiele szybciej osiągany werbalnie niż niewerbalnie. Wiąże się to z tym, że do zwerbalizowanej myśli łatwiej jest wrócić pamięcią by rozważyć ją pod innym kątem. Jeśli zaś się chce podnieść stopień kontroli i precyzji, to warto nie tylko werbalizować, lecz także NOTOWAĆ. Pisać tekst literami. Pisanie jest znacznie wolniejsze niż myśl, ale zysk czasu biorący się ze znacznie łatwiejszego wychwytywania błędów potrafi być dramatyczny. To czy jest czy nie (a może być to nawet nie zysk, a duża strata czasu), zależy rzecz jasna od stopnia komplikacji problemu. Skrajną formą takich notatek jest stosowanie formalizmu matematycznego. Niekiedy okazuje się to być jedyną drogą prowadzącą w skończonym czasie do celu. Ale jeśli problem jest do tego niedostosowany, to łatwo może się okazać, że jego matematyzacja jest ogromną stratą czasu, albo jest niewykonalna, albo prowadzi do trywializacji odbierającej mu jakikolwiek praktyczny sens.

Tak, najczęściej najpierw formułuje się "myśl końcową", a potem szuka się werbalnej drogi do niej, wiodącej od "myśli początkowej". Ta droga werbalna jest procesem weryfikacji rozumowej. Tym różni się racjonalne myślenie od myślenia na czuja.

Semele

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Semele

wujzboj

MaluśnaOwieczka