ŚFiNiA

MaluśnaOwieczka

Czuję się tutaj ignorowany.

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

"Które te wartości porzuciło"

To znowu stwierdzenie, że jeśli nawet jednostka ma inne wartości niż społeczeństwo, to tylko w takim przypadku, gdy wyznaje wartości niegdyś przez to społeczeństwo wyznawane, ale porzucone...

Czyli oceny społeczne dalej są tu uznawane za nadrzędnego sędziego. Różnica tylko w tym, że nie musi to być aktualne społeczeństwo, ale na przykład historyczne.
Czyli masz prawo, Misiu, do wartości innych niż te wyznawane przez społeczeństwo, w którym żyjesz, ale tylko i wyłącznie w przypadku, jeśli te wartości były kiedyś dawniej wyznawane przez społeczeństwo.

Jeśli wierzysz w wartość, którą społeczeństwo nie wyznaje aktualnie, ani nigdy wcześniej nie wyznawało, to nie wierzysz nawet w wartość "którą społeczeństwo porzuciło".
A więc jesteś gówno warty i trzeba Cię zniszczyć.

A ja twierdzę inaczej.
Społeczeństwo ma wpływ na Twoje wartości, ale nie na zasadzie kalki z obecnego, czy też przeszłego historycznego społeczeństwa. Po prostu ma wpływ na te wartości.
Wartości wyznawane przez Ciebie mogą być zupełnie inne niż wartości społeczeństwa obecnego, czy też przeszłych historycznych społeczeństw. Niemniej jednak będą one istnieć pod wpływem tych społeczeństw.

Człowiek wychowany bez społeczeństwa też będzie miał jakieś wartości, bo na wartości wpływ ma nie tylko środowisko, ale też kwestie wrodzone. Zdolność do empatii jest cechą, którą mamy w genach. Społeczeństwo jedynie wpływa na kierunek rozwoju tej cechy. To nie oznacza, że bez społeczeństwa tej cechy nie będzie wcale.
Natomiast godność jest sprawą, która zawsze dotyczy relacji międzyludzkich i, co ważniejsze, HIERARCHII. Nie ma pojęcia godności bez pojęcia hierarchii. Stracić godność znaczy tyle, co spaść w hierarchii na dół.

I jeszcze jedno:
trudno powiedzieć o kimś, kto co parę lat, czy nawet miesięcy, wygłasza zupełnie inne poglądy i uznaje zupełnie inne wartości, że z tymi wartościami naprawdę się utożsamia. Taka osoba raczej sama nie wie, kim jest, ani co myśli.

Taka osoba nie ma ustalonych wartości. Ma co najwyżej wizje i objawienia. No i kompleks mesjasza.

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Tylko krowa nie zmienia zdania, ale kto zmienia zdania ze skrajności w inną skrajność, i na przemian, co pół roku? A każdego broni jak lew, żeby za chwile mieć zupełnie inne.
To nie jest objaw przemyśleń. To objaw urojeń. Psychozy. Ślepego podążania za objawieniem.

Może tylko pan Owieczka

Michał Dyszyński

MaluśnaOwieczka

Raczej nie o spasionej krowie.

Kompleks mesjasza czasami postępuje.

Najpierw może się przejawiać chęcią zbawienia jednej konkretnej osoby.
A potem przechodzi w drugą fazę. Ta jedna osoba już nie spełnia mesjaszowi potrzeby zbawiania. Teraz trzeba zbawić cały świat, żeby potrzebę zbawiania zaspokoić. Gdy druga faza się rozpocznie, wtedy ta osoba, którą mesjasz chciał zbawić, dostaje nożem w plecy, bo już nie jest potrzebna. Przecież już nie wystarczy mesjaszowi do zaspokajania swojej żądzy zbawiania innych. Jedna osoba to za mało.
Teraz mesjasz musi zbawić cały świat!

Jezusowi najpierw starczyłby Łazarz. Ale jednego zbawiać to za mało. No więc Łazarzowi w plecy sztylet i zepchnąć go ze skały, żeby nie przeszkadzał. A potem ruszyć zbawiać całą Amerykę.

A ten Łazarz nie wiedział, z kim ma do czynienia. Myślał, że Jezusowi naprawdę na nim zależy. Nie miał pojęcia, że Jezus wykorzystał go tylko do spełnienia swojej chorej żądzy zbawiania innych.

Jezusowi nigdy nie zależało na Łazarzu. Łazarz był jego celem. Środkiem do spełnienia jego potrzeby zbawiania innych.

MaluśnaOwieczka

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

These individuals either spend their entire life thinking of being responsible for helping others out or they experience episodes of psychosis and hysteria often induced by specific triggers. In extreme cases, people tend to idolize Jesus thus they opt unsustainable trend of living by putting others’ needs before their own. If they fail to help out others they become aggressive and frustrated with themselves. They go to the last limit of taking someone out of trouble and when they do, they experience a state of euphoria because of the victory. Their efforts and victory further cements their belief and the dangerous cycle of being a savior continues.

Osoby te albo spędzają całe życie myśląc o byciu odpowiedzialnym za pomaganie innym, albo doświadczają epizodów psychozy i histerii często wywoływanych przez określone czynniki wyzwalające. W skrajnych przypadkach ludzie mają skłonność do ubóstwiania Jezusa, dlatego wybierają niezrównoważony trend życia, stawiając potrzeby innych ponad własne. Jeśli nie pomagają innym, stają się agresywni i sfrustrowani sobą. Dochodzą do ostatniej granicy wyciągania kogoś z kłopotów, a kiedy to robią, doświadczają stanu euforii z powodu zwycięstwa. Ich wysiłki i zwycięstwo jeszcze bardziej umacniają ich wiarę, a niebezpieczny cykl bycia zbawicielem trwa nadal.

MaluśnaOwieczka

Łazarz nie chciał bohatera. Łazarz chciał jeno przyjaciela.
Jezus był bohaterem i Łazarzowi zabrał zbyt wiele.

Łazarz nie był traktowany przez Jezusa jako przyjaciel. Łazarz był tylko elementem misji, jaką Jezus sobie wyznaczył.
Cechą osób z kompleksem mesjasza jest właśnie poczucie misyjności. Taka osoba zawsze znajduje sobie jakąś misję do wykonania.

Dla Jezusa nie liczył się Łazarz. Liczyła się misja.

MaluśnaOwieczka

[link widoczny dla zalogowanych]

Oto jak w pozytywny sposób media zachodnie wypowiadają się o strasznej okrutnej broni, która rozcina ludzi na kawałki.
Jak fajna ta bomba ninja! zawahiriego rozcięła na kawałki!

Ale wartością zachodniego społeczeństwa jest: nie wolno zabijać.

A ludzie sie dziwią, że media rosyjskie w pozytywnym tonie wypowiadają się o masakrze w Buczy, czy bombardowaniu Mariupola...
A przecież to jest wszystko to samo, co na zachodzie. Tylko inna polaryzacja.

Semele

MaluśnaOwieczka

Hitler też miał kompleks mesjasza. Bynajmniej nie był on romantyczny.

Przytoczony przez Ciebie artykuł źle opisuje kompleks mesjasza.

Kompleks mesjasza, o czym ten artykuł nie wspomniał, wiąże się przede wszystkim z urojeniami.
W kompleksie mesjasza nie chodzi o to, że osoba z tego typu przypadłością chce pomagać. Tej osobie wydaje się, że jest zbawcą.

To poczucie bycia zbawcą gra tu pierwsze skrzypce, a nie chęć udzielania pomocy.

MaluśnaOwieczka

A Jezus powinien zrozumieć, że Łazarz ma prawo do wyrażania złości.

Jednak Jezusowi się wydaje, że tylko on ma do wszystkiego prawo (w końcu jest zbawcą), a Łazarz ma się tylko podporządkować (przecież jest na łasce Jezusa).

Semele

MaluśnaOwieczka

Mesjasze nie posiadają wysoko rozwiniętej empatii. Liczy się misja, a nie inna osoba.

Semele

Semele

Apologeci nigdy niczego się nie wstydzą. Działają W imię Boga. Są misjonarzami...

Może mam jakiś uraz do nich.
Jednak czesto mam wrażenie, że chcą ateistów bardzo zmienić.
Na świecie mogą być przecież i teiści i ateiści.
Czy jest jakaś przeszkoda?

Michał Dyszyński

Michał Dyszyński

Semele

Bardzo ładnie to ująłeś Michale.

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

Jeśli ktoś był łajdakiem, to Jezus. Nie Łazarz.

Semele

Michał Dyszyński