ŚFiNiA

Niepoprawna

Ups! Chyba za bardzo popłynęłam :rotfl:

Nie no, to był żart oczywiście. Nie wiem Marcin, czy potrafię się wczuć w kogoś, kim nie jestem. Myślę, że to jest tak, jak pisze Michał - nie poczuję tego, co czuje ktoś inny. Czuję tylko własne odczucia. Nawet jak myślę o sobie, że jestem facetem, to odczucia się nie zmieniają raczej...
Ale mi chodziło bardziej o to, co bym myślała, gdyby nie było NIC. Byłabym tylko ja, jako "podmiot myślący siebie". Co ja bym wtedy myślała?

Marcin Kotasiński

Niepoprawna jesteś bardzo niesforną człekowizną.

Niepoprawna

Staram się :wink:

Marcin, sprecyzuj bycie nikim. Mam nie mieć ciała, a zatem też odczuć zmysłowych, tak? Ani pamięci tych odczuć? :think:

P.S. To był artykuł o samoświadomości. Nie pamiętam jaki tytuł.

lucek

Marcinie, a co Ciebie powstrzymuje przed przejściem w stan "oświecenia". Nie kpię sobie. Przyznaję, że nie zaglądałem na Twoją stronę* do tej pory, a czytając Twoje posty, znów proszę o wybaczenie, uważałem, żeś zdrowo stuknięty. Dopiero ten tutaj twój ostatni post, pozwolił mi zrozumieć o co ci chodzi.

Dla tego pytam całkiem poważnie, czy ta twoja wiedza jest teoretyczna, czy praktycznie potrafiłbyś – uważasz, że byłbyś w stanie "od jutra" przejść w/w stan, czy też uważasz, że wymagałoby to jeszcze jakiegoś "treningu"? (może już jesteś "oświecony"?).

Pytam, bo sam się zastanawiam ciągle co wybrać ... a jestem ciekaw jak ty to u siebie widzisz. Pytam z ciekawości, a nie po to żeby sobie drwić z Ciebie, chociaż obawiam się, że moje pytanie nie umknie uwadze Pana Przerażonego.

*- zajrzałem, że ty tak na poważnie, ale nie czytałem więc nie wiem jakimi pojęciami się posługujesz

Marcin Kotasiński

lucek

wujzboj

Marcin Kotasiński

Niepoprawna

Pisałam o obserwacji świata, jako uogólnienie bardziej niż dosłowność. Większość naszej wiedzy nie pochodzi z bezpośredniego badania rzeczywistości, a z przekazów przodków, co pozwala na rozwój społeczeństwa (osiągnięcia cywilizacyjne). Ale gdzieś musiał być początek. Każdy z nas jest nie tylko czystym, niezależnym JA, ale to ja mieści w sobie kawałek JA rodziców, dziadków, pradziadków... a nawet znajomych (Ja, jako osobowość, bo samoświadomości nadal chyba nie rozumiem w taki sposób jak np. Marcin). Oni, ci wszyscy ludzie przekazują nam swoją wiedzę, którą my następnie internalizujemy (np. wzory), a więc pochodzi to z zewnątrz.

Pisząc, że myśl musi się zgadzać z obserwacją, mam na myśli prostą operację spostrzeganie --> myśl. Analiza spostrzeżenia odnosi się już do uwewnętrznionej wiedzy. A wiedza ta, przekazywana z pokolenia na pokolenie, mogła mieć swoje źródło w obserwacji.
Żadnego wzoru nigdy nie wymyśliłam, także nie wiem jak wygląda proces ich powstawania. Wydaje mi się, że fizycy jednak tworzyli wzory w oparciu o obserwacje (mój nauczyciel w liceum zawsze powtarzał, że fizyka to samo życie). No tak, ale kwestia stawiania hipotez jest dla mnie przekonująca. Nie wiem jednak, czy przekonuje mnie do pierwotności myśli wobec obserwacji w ogóle, czy raczej do tego, że myśl ludzka ewoluuje. Malutkie dziecko np. nie stawia hipotez (?). No ale są też popędy, które rzeczywiście mogą sugerować o "zaszczepionej" wiedzy, jak te popędy zaspokajać...

Wuju i Marcinie, jak wyobrażam sobie siebie teraz w absolutnej nicości, sama myśl, to jestem w stanie to sobie wyobrazić, bo nadal mogłabym myśleć swoje myśli abstrakcyjne, w oparciu o całe "dziedzictwo" wiedzy i własnych doświadczeń. O ile zachowałabym pamięć. A jeśli nie? O czym bym myślała?

A jeśli jest tak, że to samoświadomość umożliwia percepcję, a nie odwrotnie, i jest ona niezależna od wszystkiego, to zastanawia mnie jak to jest w przypadku utraty przytomności. Osoba nieprzytomna nie reaguje na bodźce, zaś po wybudzeniu nie wie co się z nią działo. Dlaczego nie wie, jeśli samoświadomość jest niezależna?

lucek

Niepoprawna

Lucek, ja nie zinterpretowałam w swoim poście Marcina koncepcji samoświadomości. Jeśli tak to brzmi, to nie miałam takiego zamiaru.

lucek

Niepoprawna, jeśli tak to zabrzmi, to nie miałem takiego zamiaru. Nie czytałem całego tematu tylko ostanie posty, i zgadzam się z Twoimi uwagami do postów Marcina. Resztę dopowiedziałem sobie sam.

Marcin Kotasiński

lucek

Marcinie, ja za to wiem, o czym mówisz i życzę powodzenia.

PS dziwię się trochę, że będąc tak blisko tej Wszechświadomości, tak trudno Ci zrozumieć co napisałem. /to taka mała złośliwość z mojej strony

/

wujzboj

Marcin Kotasiński

Niepoprawna

Czy apriorycznie znamy konkretną prawdę? Może jesteśmy zaprogramowani na poszukiwanie prawdy, ale mi chodzi o coś innego. Zarówno percepcja przedmiotu, jak i myśl o nim, to wewnętrzne odzwierciedlenie świata zewnętrznego. Nie są to niezależne od siebie opinie. Nie rozumiem, jak mogą one wystarczać do weryfikacji prawdy. W badaniach naukowych prawdę potwierdza się w wyniku przeprowadzania niezależnych badań. Dlatego właśnie Wuju pytałam o tę kolejność zmysłów i myśli w procesie poznawczym.
Choć nie jestem zwolenniczką teorii, że większość ma zawsze rację, to jednak wydaje mi się, że to dzięki komunikacji (weryfikacji) ze światem możemy, nie tyle poznać, co przekonać się o prawdzie.

lucek

Niepoprawna

Niepoprawna

Marcin, kiedy próbuję myśleć o "niczym", to łapię się na tym, że sprawdzam, czy nie myślę o czymś :rotfl:

Nie wiem czy moje myślenie o samoświadomości jest zupełnie czyste od myślenia o przedmiotach zewnętrznych. No choćby to, że myślę słowami :think:

Michał Dyszyński

lucek

Niepoprawna :"o ile nie wiem apriorycznie co jest prawdziwe"

coś tam wrodzone pewnie,... dalej, wiesz, z poprzedniego doświadczenia

"...więc są zależne od siebie" - no pewnie, ale nie są "nierozerwalne"

Niepoprawna

lucek

każde doświadczenie jest inne, bo nowe i widziane poprzez pryzmat poprzedniego - i bogatsze o poprzednie (jeśli, nie byłoby inne, nie było by zauważone)

Niepoprawna

Ale czy ma inne źródło niż zewnętrzne?