Forum ŚFiNiA Strona Główna ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Algebra Kubusia '2018 cdn
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 31, 32, 33 ... 64, 65, 66  Następny
 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Sob 18:30, 22 Wrz 2018    Temat postu:

Padają kolejne bariery na drodze do 100% rozszyfrowania algebry Kubusia!

Algebry Kubusia nie da się nie zrozumieć, bo to jest logika matematyczna której ekspertami są 5-cio latki, panie przedszkolanki i gospodynie domowe.
Uwaga:
Przepraszam ziemskich matematyków za atak ad personam w poście wyżej nazywając ich koziołkami matołkami.
Myślę, że normalni matematycy przyjmą to z humorem i się nie obrażą, bo w istocie taka jest prawda.
Na poletku matematyki obowiązuje zasada:
„Gorzka prawda jest lepsza od słodkich kłamstw”

Najważniejszy (bo ostatni) kluczowy przełom w algebrze Kubusia!

Fragment niniejszego postu:
Wprowadźmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Ya możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
A1.
Ya = P=>CH =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Ya
A2.
~Ya = P=>CH =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Ya




Kubuś i przyjaciele w drodze ku świetlanej przyszłości!

Niezbędna teoria dla zrozumienia niniejszego postu:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/podstawowe-definicje-i-prawa-algebry-kubusia,11451.html#399473

Algebra Kubusia w definicjach napisał:

1.0 Algebra Kubusia w definicjach

Definicja algebry Kubusia:
Algebra Kubusia to badanie nieznanego, nieznanej przyszłości albo nieznanej przeszłości.
Przeszłość wbrew pozorom nie musi być znana np. poszukiwanie mordercy.
Jeśli znamy przeszłość to logika matematyczna jest zbędna, bo nie dowiemy się niczego więcej, ponad to, co wiemy.

Definicja logiki matematycznej:
Logika matematyczna to badanie relacji między dowolnymi pojęciami z obszaru Uniwersum człowieka.
Uniwersum człowieka to wszelkie pojęcia dla niego zrozumiałe.

1.1 Definicja algebry Boole’a

Definicja algebry Boole’a:
Algebra Boole’a opisuje wzajemne relacje dwóch zbiorów p i q we wszelkich możliwych, wzajemnych położeniach.

Algebra Boole’a jest podzbiorem podstawowej teorii zbiorów w zakresie znaczków:
p*q - iloczyn logiczny (*) zbiorów (zdarzenie możliwe)
p+q - suma logiczna (+) zbiorów (zdarzeń)

Definicja algebry Boole’a od strony rachunku zero-jedynkowego:
Algebra Boole’a to tylko i wyłącznie 5 znaczków plus rachunek zero-jedynkowy z którego wynikają wszelkie prawa logiki matematycznej.
Znaczki rozpoznawalne w algebrze Boole’a to:
{0,1} - dwa wyróżnione elementy (w logice matematycznej cyfry 0 i 1)
(~) - negacja, słówko NIE (przeczenie)
„i”(*) - spójnik „i” z języka potocznego człowieka
„lub”(+) - spójnik „lub” z języka potocznego człowieka

1.1.1 Definicja funkcji logicznej

Definicja zmiennej binarnej:
Zmienna binarna to symbol mogący w osi czasu przyjmować tylko i wyłącznie dwie wartości logiczne 1 albo 0.

Definicja stałej binarnej:
Stała binarna to symbol którego wartość logiczna w osi czasu jest niezmienna i wynosi 1 albo 0

Definicja funkcji logicznej:
Funkcja logiczna to wyróżniony symbol Y definiujący równanie algebry Boole’a n-zmiennych binarnych
Przykład funkcji logicznej:
Y = p*q + ~p*~q

Zapiszmy jednoargumentowe funkcje logiczne: Y, Z i ~Z
Kod:

T1
   p ~p  Y=p ~Y=~p Z=p+~p=1 ~Z=~(p+~p)=~(1)=0
A: 1  0   1    0    1         0
B: 0  1   0    1    1         0
   1  2   3    4    5         6

Doskonale widać że symbole p, ~p, Y, ~Y to zmienne binarne, bowiem w kolumnach opisujących te symbole występują miękkie jedynki i miękkie zera.

Definicja miękkiej jedynki:
Definicja miękkiej jedynki związana jest z definicją zmiennej binarnej.
Zmienna p może przyjąć w osi czasu wartość logiczną jeden, ale nie musi

Definicja miękkiego zera:
Definicja miękkiego zera związana jest z definicją zmiennej binarnej.
Zmienna p może przyjąć w osi czasu wartość logiczną zero, ale nie musi

Doskonale widać, że symbole Z i ~Z to stałe binarne bowiem w kolumnach opisujących te symbole występują wyłącznie jedynki (kolumna 5) albo wyłącznie zera (kolumna 6)

Definicje twardej jedynki i twardego zera:
Definicje twardej jedynki i twardego zera związana jest z definicją stałej binarnej.
Stała binarna to symbol który w osi czasu ma niezmienną wartość logiczną:
Z=1 - kolumna 5 (twarda jedynka)
albo
~Z=0 - kolumna 6 (twarde zero)
Oczywistym jest, że z twardej jedynki (Z=1) wynika twarde zero (~Z=0) i odwrotnie.

Podsumowując:
Algebra Boole’a jest de facto logiką czterowartościową bo istnieją tu cztery definicje:
- miękka jedynka
- miękkie zero
- twarda jedynka
- twarde zero

1.1.2 Prawa Prosiaczka

Prawa Prosiaczka zachodzą w tabeli T1 w poziomie miedzy dowolną zmienną niezanegowaną (bo p) i zanegowaną (bo ~p). Prawa Prosiaczka możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej, jak również do dowolnej stałej binarnej.

I Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
(p=1)=(~p=0)
Tabela T1:
A1: (p=1) = A2: (~p=0)
Przykład:
(K=1)=(~K=0)
Prawdą jest (=1) że byłem w kinie (K) = Fałszem jest (=0) że nie byłem w kinie (~K)

II Prawo Prosiaczka:
Prawda (=1) w logice ujemnej (bo ~p) jest tożsama z prawdą (=1) w logice dodatniej (bo p)
(~p=1)=(p=0)
Tabela T1:
B2: (~p=1) = B1: (p=0)
Przykład:
(~K=1)=(K=0)
Prawdą jest (=1) że nie byłem w kinie (~K) = Fałszem jest (=0) że byłem w kinie (K)


1.2 Prawa rachunku zero-jedynkowego wystarczające do minimalizacji funkcji logicznych
1.
Kod:

Zero-jedynkowa definicja spójnika „i”(*):
   p  q Y=p*q
A: 1  1  1
B: 1  0  0
C: 0  1  0
D: 0  0  0
Y=1 <=> p=1 i q=1
Inaczej:
Y=0

2.
Kod:

Zero-jedynkowa definicja spójnika „lub”(+):
   p  q Y=p+q
A: 1  1  1
B: 1  0  1
C: 0  1  1
D: 0  0  0
Y=1 <=> p=1 lub q=1
Inaczej:
Y=0

3.
Kolejność wykonywania działań w algebrze Boole’a:
Nawiasy, Iloczyn logiczny zbiorów (*), suma logiczna zbiorów (+)
4.
Przemienność argumentów:
p*q=q*p
p+q=q+p
5.
Element neutralny w iloczynie logicznym to 1 (dziedzina):
p*1=p
p*0=0
6.
Element neutralny w sumie logicznej to 0 (zbiór pusty):
p+0=p
p+1=1
7.
Prawa dziedziny (D=1):
p+~p=1 - zbiór ~p jest uzupełnieniem do dziedziny dla zbioru p
p*~p=0 - zbiory p i ~p są rozłączne
8.
Prawa De Morgana:
p+q = ~(~p*~q)
p*q = ~(~p+~q)
9.
Prawo Wilka:
Dowolną funkcję logiczną można dwustronnie zanegować
Y=f(x)
~Y=~f(x)
Przykład:
Y=p+q
~Y=~(p+q) = ~p*~q - na mocy prawa De Morgana
10.
Skrócone przejście do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki na przeciwne
1: Y=(p*q)+(~p*~q)
2: ~Y=(~p+~q)*(p+q)
Uzupełnienie brakujących nawiasów w 1 jest kluczowe.
11.
Mnożenie wielomianów logicznych jak w matematyce klasycznej
~Y=(~p+~q)*(p+q) = ~p*p + ~p*q + ~q*p + ~q*q = p*~q+~p*q

Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne są różne na mocy definicji ## jeśli nie istnieją przekształcenia czysto matematyczne oparte o prawa rachunku zero-jedynkowego przekształcające jedną funkcję logiczną w drugą.

Przykład:
Y=p*q ## Y=p+q

Definicja znaczka #:
Funkcje logiczne są różne w znaczeniu znaczka # wtedy i tylko wtedy jedna strona znaczka # jest negacją drugiej strony

Przykład:
Y=p+q # ~Y=~p*~q

Definicja dziedziny równania algebry Boole’a:
Dziedziną równania algebry Boole’a o n zmiennych binarnych jest suma logiczna funkcji w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y)
Y+~Y=D =1 - zbiór (funkcja) ~Y jest uzupełnieniem do dziedziny dla zbioru (funkcji) Y
Y*~Y=[] =0 - zbiory (funkcje) Y i ~Y są rozłączne

Przykład:
Y=p+q # ~Y=~p*~q
Y+~Y = p+q + ~p*~q = (p+q) + ~(p+q) =D =1
Y*~Y = (p+q)*(~p*~q) = (p+q)*~(p+q) =[] =0

Wniosek:
W redukcji dowolnego równania logicznego zamiast 1 można wstawić dziedzinę D, zaś zamiast 0 można wstawić zbiór pusty [].
Prawa algebry Boole’a dla zbiorów:
f(x)*D = f(x) - iloczyn logiczny dowolnej funkcji f(x) i dziedziny D jest funkcją f(x)
f(x)+D = D - suma logiczna dowolnej funkcji f(x) z dziedziną D, jest dziedziną D
f(x)*[] =[] - iloczyn logiczny funkcji logicznej f(x) ze zbiorem pustym [] jest zbiorem pustym [].
f(x)+[] =f(x) - suma logiczna dowolnej funkcji f(x) ze zbiorem pustym jest funkcją logiczną f(x)
Przykład:
Y = p+p*q = p*1+p*q = p*(1+p) = p*1 =p - klasyka
Y = p+p*q = p*D+p*q = p*(D+q) = p*D =p - to samo w zbiorach


1.2.1 Prawo Kłapouchego

Prawo Kłapouchego:
Dowolną tabelę zero-jedynkową wyrażoną spójnikami „i”(*) i „lub”(+), w tym operatory logiczne, definiuje układ równań logicznych Y i ~Y:
1: Y=f(p,q) - logika dodatnia (bo Y)
2: ~Y=~f(p,q) - logika ujemna (bo ~Y)

Kolejność wykonywania działań w algebrze Boole’a:
Nawiasy, Iloczyn logiczny zbiorów (*), suma logiczna zbiorów (+)

Przykład:
1: Y = (p*q)+(~p*~q) - równanie alternatywno-koniunkcyjne (alternatywa koniunkcji)
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników:
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) - równanie koniunkcyjno-alternatywne (koniunkcja alternatyw)
Doskonale widać, że uzupełnienie brakujących nawiasów w 1 jest kluczowe.
Przejście z 2 do funkcji alternatywno-koniunkcyjnej poprzez wymnożenie wielomianu:
3: ~Y = (p*~q) + (~p*q) - równanie alternatywno-koniunkcyjne
Powrót do logiki dodatniej (bo Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
4: Y = (~p+q)*(p+~q) - równanie koniunkcyjno-alternatywne
Logiczne tożsamości to:
1: Y = 4: Y
Y = p*q+~p*~q = (~p+q)*(p+~q)
oraz:
3: ~Y = 2: ~Y
~Y = p*~q+~p*q = (p+q)*(~p+~q)
Z powyższych tożsamości logicznych wynika, że do obsługi logiki matematycznej w zakresie spójników „i”(*) i „lub”(+) wystarczą doskonale rozumiane przez każdego 5-cio latka równania alternatywno-koniunkcyjne. W języku potocznym żaden człowiek nie rozumie równań koniunkcyjno-alternatywnych.


1.3 Logika zdań warunkowych

Definicja zdania warunkowego „Jeśli p to q”:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
Gdzie:
p - poprzednik (fragment zdania po „Jeśli ..”)
q - następnik (fragment zdania po „to ..”)

Cała logika matematyczna w obsłudze zdań warunkowych „Jeśli p to q” stoi na zaledwie trzech znaczkach =>, ~>, ~~>

Elementarne definicje w algebrze Kubusia to:
p=>q - definicja warunku wystarczającego =>
p~>q - definicja warunku koniecznego ~>
p~~>q - definicja elementu wspólnego zbiorów ~~> (w zdarzeniach: sytuacja możliwa)
p~~>~q=p*~q - definicja kontrprzykładu

1.3.1 Definicja warunku wystarczającego =>

Definicja warunku wystarczającego => w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p=>q =1
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
Inaczej: p=>q =0

Definicja warunku wystarczającego => w zdarzeniach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p=>q =1
Definicja warunku wystarczającego => jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zajście zdarzenia p wymusza => zajście zdarzenia q
Inaczej: p=>q =0

1.3.2 Definicja warunku koniecznego ~>

Definicja warunku koniecznego ~> w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p~>q =1
Definicja warunku koniecznego ~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q
Inaczej: p~>q =0

Definicja warunku koniecznego ~> w zdarzeniach:
Jeśli zajdzie p to zajdzie q
p~>q =1
Definicja warunku koniecznego ~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy zajście zdarzenia p jest konieczne ~> dla zajścia zdarzenia q
Inaczej: p~>q =0

1.3.3 Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~> lub zdarzenia możliwego ~~>

Definicja elementu wspólnego ~~> zbiorów:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q =1
Definicja elementu wspólnego zbiorów ~~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy iloczyn logiczny zbiorów p i q nie jest zbiorem pustym
Inaczej: p~~>q = p*q =[] =0 - zbiory p i q są rozłączne

Definicja zdarzenia możliwego ~~>
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q =1
Definicja zdarzenia możliwego ~~> jest spełniona (=1) wtedy i tylko wtedy gdy możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Inaczej:
p~~>q = p*q =0


1.4 Podstawowe definicje i prawa algebry Kubusia

1.4.1 Definicja kontrprzykładu

Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane definicją elementu wspólnego zbiorów p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =0 wymusza prawdziwość warunku wystarczającego p=>q =1 (i odwrotnie.)
Prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =1 wymusza fałszywość warunku wystarczającego p=>q =0 (i odwrotnie)

1.4.2 Prawo Kobry i prawo rozpoznawalności pojęcia p

Prawo Kobry:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q" przy argumentach w tej samej fazie (oba niezanegowane lub oba zanegowane) jest istnienie wspólnego elementu zbiorów ~~>.
Dlaczego argumenty muszą być w tej samej fazie?

Prawo rozpoznawalności dowolnego pojęcia p:
Pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest jego zaprzeczenie ~p
p<=>~p= A: (p=>~p)* C: (~p=>p) =1*1 =1
Warunki wystarczające => A i C to:
A.
Jeśli wiem co znaczy pojęcie p to na 100% => wiem co znaczy pojęcie ~p
p=>~p=1
C.
Jeśli wiem co znaczy pojęcie ~p to na 100% => wiem co znaczy pojęcie p
~p=>p =1
Oczywiście nie ma tu mowy, aby zachodziła tożsamość pojęć (zbiorów):
p=~p =0 - to jest fałsz

Dowód abstrakcyjny:
Wyobraźmy sobie że żyjemy we Wszechświecie o idealnej temperaturze
t=constans
W takim Wszechświecie pojęcia ciepło (C=1) i nie ciepło (~C=1) nie istnieją, bo nie możemy zmierzyć choćby najmniejszej różnicy temperatur.

1.4.3 Prawo Pytona

Prawo Pytona:
Zdanie twierdzące prawdziwe to skrócona forma zapisu warunku wystarczającego => prawdziwego zachodzącego w zdaniu warunkowym „Jeśli p to q”.

1.4.4 Prawa Papugi

I Prawo Papugi
Jedyną funkcją logiczną wyrażoną spójnikami „i”(*) i „lub”(+) rozumianą w języku potocznym człowieka jest funkcja alternatywno-koniunkcyjna.
Funkcja koniunkcyjno-alternatywna jest niezrozumiała dla każdego człowieka, zatem jest sprzeczna z jego naturalną logiką matematyczną.

II prawo Papugi
Do obsługi języka potocznego pasują prawa:
Prawo iloczynu logicznego warunków wystarczających =>:
(p=>r)*(p=>r) = (p+q)=>r
Prawo iloczynu logicznego warunków koniecznych ~>:
(r~>p)*(r~>q) = r~>(p+q)

Do obsługi języka potocznego nie pasują prawa (są fałszywe):
Prawo sumy logicznej warunków wystarczających =>:
(p=>r) + (q=>r) = (p*q)=>r =0
Prawo sumy logicznej warunków koniecznych ~>:
(r~>p)+(r~>q) = r~>(p*q) =0
Na mocy II prawa Papugi wywalamy w kosmos prawo sumy warunków wystarczających => i prawo sumy warunków koniecznych ~>.

III prawo Papugi
Do obsługi języka potocznego idealnie pasują prawa przechodniości warunków wystarczających => i koniecznych ~> o definicji z algebry Kubusia.

Prawo przechodniości warunków wystarczających =>:
(p=>q)*(q=>r) => (p=>r)
Prawo przechodniości warunków koniecznych ~>:
(r~>q)*(q~>p) => (r~>p)


1.5 Definicje operatorów logicznych w algebrze Kubusia

1.5.1 Definicja implikacji prostej p|=>q
Implikacja prosta p|=>q to spełnienie wyłącznie warunku wystarczającego => między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku:
p=>q =1 - zachodzi (=1) warunek wystarczający =>
p~>q =0 - nie zachodzi (=0) warunek konieczny ~>
Definicja implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) =1*1 =1

1.5.2 Definicja implikacji odwrotnej p|~>q
Implikacja odwrotna p|~>q to spełnienie wyłącznie warunku koniecznego ~> między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p~>q =1 - zachodzi (=1) warunek konieczny ~>
p=>q =0 - nie zachodzi (=0) warunek wystarczający =>
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q w równaniu logicznym:
p|~>q = (p~>q)*~(p=>q) = 1*~(0) = 1*1 =1

1.5.3 Definicja równoważności p<=>q
Równoważność p<=>q to jednoczesne zachodzenie zarówno warunku wystarczającego => jak i koniecznego ~> między tymi samymi punktami i w tym samym kierunku
p=>q =1 - zachodzi (=1) warunek wystarczający =>
p~>q =1 - zachodzi (=1) warunek konieczny ~>
Definicja równoważności p<=>q w równaniu logicznym:
p<=>q = (p=>q)*(p~>q) = 1*1 =1

1.5.4 Definicja operatora chaosu p|~~>q
Operator chaosu p|~~>q to pokazanie jednego elementu wspólnego zbiorów p i q oraz nie zachodzenie ani warunku wystarczającego => ani też warunku koniecznego ~> między tymi samymi punktami
p~~>q =1 - istnieje (=1) element wspólny
p=>q =0 - nie zachodzi (=0) warunek wystarczający =>
p~>q =0 - nie zachodzi (=0) warunek konieczny ~>
Definicja operatora chaosu p|~~>q w równaniu logicznym:
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0)*~(0) = 1*1*1 =1


1.6 Prawa rachunku zero-jedynkowego dla zdań warunkowych

1.6.1 Prawa Kubusia

Kod:

Zero-jedynkowa definicja warunku wystarczającego =>:
   p  q p=>q
A: 1  1  1
B: 1  0  0
C: 0  1  1
D: 0  0  1
Definicja w równaniu algebry Boole’a:
p=>q = ~p+q

Kod:

Zero-jedynkowa definicja warunku koniecznego ~>:
   p  q p~>q
A: 1  1  1
B: 1  0  1
C: 0  1  0
D: 0  0  1
Definicja w równaniu algebry Boole’a:
p~>q = p+~q


Prawa Kubusia
Prawa Kubusia wiążą warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> bez zamiany p i q
I Prawo Kubusia
p=>q = ~p~>~q
II Prawo Kubusia
p~>q = ~p=>~q

Interpretacja dowolnego prawa logicznego
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej „=” wymusza fałszywość drugiej strony

1.6.2 Prawa Tygryska

Prawa Tygryska:
Prawa Tygryska wiążą warunek wystarczający => i konieczny ~> z zamianą p i q
I Prawo Tygryska
p=>q = q~>p
II Prawo Tygryska:
p~>q = q=>p

1.6.3 Matematyczne związki warunków wystarczających => i koniecznych ~>

Matematyczne związki warunku wystarczającego => z koniecznego ~>:
T1: 1: p=>q = 2: ~p~>~q [=] 3: q~>p = 4: ~q=>~p [=] ~p+q
Matematyczne związki warunku koniecznego ~> i wystarczającego =>:
T2: 1: p~>q = 2: ~p=>~q [=] 3: q=>p = 4: ~q~>~p [=] p+~q
Matematycznie zachodzi:
T1: p=>q = ~p+q ## T2: p~>q = p+~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji

1.6.5 Prawo Kangura:
Każde pojęcie (zbiór) jest tożsame z samym sobą

Dowód prawa Kangura:
Każde pojęcie jest podzbiorem => siebie samego
Każde pojęcie jest nadzbiorem ~> siebie samego
Stąd:
p=p = p<=>p = (p=>p)*(p~>p) =1*1 =1
cnd


1.7 Obietnice i groźby

Definicja obietnicy:
Jeśli dowolny warunek to nagroda
W=>N =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona na mocy definicji, tu nic nie musimy udowadniać.
Spełnienie warunku nagrody jest warunkiem wystarczającym => do otrzymania nagrody z powodu że spełniony został ten konkretny warunek otrzymania nagrody (W).
Prawo Kubusia:
W=>N = ~W~>~N
Brak spełnienia warunku nagrody ~W jest warunkiem koniecznym ~> dla nie otrzymania nagrody ~N.
Jeśli odbiorca nie spełni warunku nagrody ~W to nadawca może ~> nie dać nagrody ~N, lub może ~~> dać nagrodę N (akt miłości) i nie ma szans na zostanie matematycznym kłamcą

Definicja groźby:
Jeśli dowolny warunek to kara
W~>K =1
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona na mocy definicji, tu nic nie musimy udowadniać.
Spełnienie warunku kary (W) jest warunkiem koniecznym ~> wykonania kary (K), ale nie wystarczającym, bowiem nadawca może darować dowolną karę zależną od niego (akt łaski)
Gwarancja matematyczna => w groźbie wynika z prawa Kubusia:
W~>K = ~W=>~K
Brak spełnienia warunku kary (~W) jest warunkiem wystarczającym => do nie karania (~K) z powodu że odbiorca nie spełnił tego, konkretnego warunku kary. Z innych powodów można karać.

Prawa Tygryska:
Prawa tygryska wiążą warunek wystarczający => i konieczny ~> z zamianą p i q
I Prawo Tygryska
p=>q = q~>p
II Prawo Tygryska:
p~>q = q=>p

Uwaga:
W prawie Tygryska, wyłącznie w obietnicach (warunek wystarczający =>) i groźbach (warunek konieczny ~>) czas przyszły transformuje się do czasu przeszłego



Udajmy się do przedszkola i wspólnie z 5-cio latkami przeanalizujmy poniższe zdanie:
A.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% będzie pochmurno
Ya = P=>CH =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P=[P*CH] jest podzbiorem => zbioru CH=[P*CH, P*~CH]
Poprzednik w zdaniu A ogranicza zakres działania tego zdania wyłącznie do sytuacji gdy jutro będzie padało.
Zbiór „pada” definiuje jedno zdarzenie:
P=[P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Następnik w zdaniu A definiuje sytuację „chmury” które mogą wystąpić zarówno wtedy gdy pada jak i wtedy gdy nie pada, stąd zbiór opisujący sytuację „chmury” jest zbiorem dwuelementowym:
CH = (P*CH, ~P*CH] = [pada i są chmury + nie pada i są chmury] =1 - sytuacje możliwe (=1)
Uwaga:
Przecinek rozdzielający elementy w zbiorze jest tożsamy ze spójnikiem „lub”(+) - sumą logiczną zbiorów.

Wprowadźmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Ya możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
A1.
Ya = P=>CH =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Ya
A2.
~Ya = P=>CH =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Ya

Kolejne i ostatnie możliwe zdanie dotyczące „padania” w poprzedniku brzmi.
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0 - nie jest możliwa sytuacja „pada i nie jest pochmurno”.
Sytuacja „pada” jest zbiorem jednoelementowym:
P = [P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Sytuacja „nie ma chmur” też jest zbiorem jednoelementowym:
~CH = [~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Doskonale widać że zbiory P=[P*CH] i ~CH=[~P*~CH] są rozłączne.
Dowód:
Mnożymy logicznie te zbiory:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = [P*CH]*[~P*~CH] =[] =0 - sytuacja niemożliwa

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yb możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
B1.
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb

Zauważmy, że zdanie A będące twardą prawdą, wymusza => fałszywość zdania B będącego twardym fałszem. Zachodzi też odwrotnie, czyli twardy fałsz w zdaniu B wymusza => twardą prawdę w zdaniu A.
Stąd mamy bardzo ważną w logice matematycznej definicję kontrprzykładu:

Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane definicją elementu wspólnego zbioru p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =0 wymusza prawdziwość warunku wystarczającego p=>q =1 (i odwrotnie.)
Prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =1 wymusza fałszywość warunku wystarczającego p=>q =0 (i odwrotnie)

Dla zdania A korzystamy z prawa Kubusia wiążącego warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> bez zamiany p i q.
Prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Nasze zdanie A:
A: P=>CH = C: ~P~>~CH
Na mocy prawa Kubusia prawdziwość zdania C mamy jak w banku, niczego nie musimy dowodzić, ale możemy.
Na mocy prawa Kubusia zdanie C opisuje sytuację „nie pada” o której mówi poprzednik zdania warunkowego „Jeśli p to q”. Żadnych innych sytuacji zdanie C nie dotyczy!

C.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~> nie być pochmurno
Yc = ~P~>~CH =1
Zbiór „nie pada” (~P) to dwie możliwe sytuacje:
~P = [~P*~CH, ~P*CH] = [nie pada i nie ma chmur, nie pada i są chmury] =1 - sytuacje możliwe (=1).
Zbiór „nie ma chmur” to jedna możliwa sytuacja:
~CH=[~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Stąd mamy:
~P~>~CH
[~P*~CH + ~P*CH] ~> [~P*~CH]
Definicja warunku koniecznego spełniona bo zbiór ~P jest nadzbiorem ~> zbioru ~CH

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yc możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
C1.
Yc = ~P~>~CH =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yc
C2.
~Yc = ~P~>~CH =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yc

Drugim i ostatnim zdaniem warunkowym „Jeśli p to q” opisującym sytuację zdefiniowaną w poprzedniku „nie pada” jest zdanie D.
LUB
D.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~~> być pochmurno
Yd = ~P~~>CH = ~P*CH =1*1 =1 - sytuacja możliwa
Matematycznie musimy tu udowodnić że istnieje element wspólny zbiorów ~P*CH.
Sytuację „nie pada” opisują dwa zdarzenia:
~P=[~P*~CH + ~P*CH] = [nie pada i nie ma chmur + nie pada i są chmury] =1 - zdarzenia możliwe (=1)
Sytuację „chmury” również opisują dwa zdarzenia:
CH = [P*CH + ~P*CH] = [pada i są chmury + nie pada i są chmury] =1 - zdarzenia możliwe (=1)
Stąd mamy:
~P~~>CH = ~P*CH = [~P*~CH + ~P*CH]*[P*CH + ~P*CH] = [~P*CH] =1 - sytuacja możliwa

Doskonale widać, że zbiór ~P=[~P*~CH+~P*CH] nie jest nadzbiorem ~> zbioru CH=[P*CH+~P*CH] zatem warunek konieczny ~> tu nie zachodzi:
~P~>CH =0
Podobnie zbiór ~P=[~P*~CH+~P*CH] nie jest podzbiorem => zbioru CH=[P*CH+~P*CH] zatem warunek wystarczający =. również nie zachodzi:
~P=>CH =0

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yd możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
D1.
Yd = ~P~~>CH = ~P*CH =1*1 =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yd
D2.
~Yd = ~P~~>CH = ~P*CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yd

Wnioski:
1.
W zdaniu A mamy do czynienia z twardą jedynką wymuszającą twarde zero w zdaniu B i odwrotnie.
2.
W zdaniach C i D natomiast mamy do czynienia z najzwyklejszym „rzucaniem monetą” czyli z miękkimi jedynkami i miękkimi zerami - wszystko może się zdarzyć.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~> nie być pochmurno (prawdziwe C, fałszywe D) lub jeśli jutro nie będzie padało to może ~~> być pochmurno (prawdziwe D, fałszywe C)
3.
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta to zachodzenie wyłącznie warunku wystarczającego => miedzy tymi samymi punktami i w tym samym kierunku:
p=>q =1
p~>q =0
stąd mamy definicję implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1

Zauważmy że nasze zdanie A spełnia (=1) definicję warunku wystarczającego =>:
A.
P=>CH =1
[P*CH] => [P*CH + ~P*CH] =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P jest podzbiorem zbioru CH

Zauważmy że, zdanie A nie spełnia (=0) definicji warunku koniecznego ~>:
A.
P~>CH =0
[P*CH] ~> [P*CH + ~P*CH] =0
Zbiór P=[P*CH] nie jest (=0) nadzbiorem ~> zbioru CH=[P*CH+~P*CH]

Wniosek:
Wszystkie cztery zdania A, B, C i D tworzę definicję implikacji prostej P|=>CH:
P|=>CH = (P=>CH)*~(P~>CH) = 1*~(0) = 1*1 =1
cnd


Podsumowanie:
Myślę że to jest ostatni akt rozszyfrowywania algebry Kubusia!

Po 12 letniej wojnie na śmierć i życie:
Algebra Kubusia vs gówno-logika matematyczna ziemian
Dotarliśmy do brzegu roznosząc w puch błędne wyobrażenia ziemskich matematyków o logice matematycznej.

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-2018-cdn,10787-750.html#407083
Irbisol napisał:

@fiklit

Nie gadaj z nim - on tylko na to czeka, żeby zmienić temat.
Na pytanie, które pokazuje, ile warta jest ta jego zasrana logika, specjalnie nie odpowiada, bo wie, że się ośmieszył.

Za późno się zorientowałeś Irbisolu w co tu jest grane.
Dzięki za pomoc w rozszyfrowywaniu algebry Kubusia.
Ludzkość o tobie nie zapomni do końca naszego Wszechświata.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 17:25, 23 Wrz 2018, w całości zmieniany 29 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Nie 7:59, 23 Wrz 2018    Temat postu:

[link widoczny dla zalogowanych]
Wątek:
Logika matematyczna w Liceum
krl napisał:
Nie zgadzam się z wyjaśnieniami udzielanymi w tym wątku. Ale i same pytania w pierwszym wpisie też mi się niezbyt podobają.
1. "Do czego to się może przydać na maturze"?
Właściwie do niczego. Można się obejść bez znajomości logiki na maturze. Można też być matematykiem nie znając logiki w ogóle.
2. "Podać przykład, gdzie we wnioskowaniu wykorzystywana jest logika":
Tak naprawdę to matematycy zazwyczaj nie korzystają w swoich rozumowaniach z logiki. Po prostu ich rozumowania są zgodne z prawami logiki.
No to po co uczyć się logiki? No właśnie, właściwie to nie trzeba. (patrz punkt 1).

Szczerze mówiąc, cieszę się, że nie ma logiki na maturze. Bo logika na maturze traktowana jak odpytywanie z prostych logicznych układanek (w rodzaju zadania z Twojego pierwszego wpisu) byłaby głupia. Logika oczywiście ma też wyższy poziom, ale on nie jest raczej odpowiedni do liceum. Ta poważna logika byłaby na maturze za trudna.

Ta „poważna” logika o której w ostatnim zdaniu to gówno-logika zbudowana na gównie wszech czasów zwanym Klasyczny Rachunek Zdań. Ta „poważna” logika zniknie wkrótce z umysłów wszystkich matematyków (mówię o kolejnych pokoleniach) i nawet najmniejszy ślad po niej nie zostanie.
Poprawna logika matematyczna jest jedna i tylko jedna - to algebra Kubusia której niedoścignionymi (dla ziemskich matematyków) ekspertami są: 5-cio latki, panie przedszkolanki i gospodynie domowe.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 9:54, 23 Wrz 2018, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Pon 7:27, 24 Wrz 2018    Temat postu:

rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Chciałem tabelę dla różnych rodzajów jedynek z odpowiedziami bramki AND na te jedynki.
Czyli:

1(1) * 1(1) = ?
1(2) * 1(2) = ?
itd. wszelkie kombinacje - najlepiej w formie tabeli, jakkolwiek wyżej mamy formę listy.
Liczba w nawiasie to kolejny rodzaj jedynki - o żadnych zerach nie ma tu mowy.

Irbisolu,
dostałeś szczegółową odpowiedź na twoje pytanie w tym poście wyżej:

To nie jest szczegółowa odpowiedź, bo nie uwzględnia kombinacji miękkich i twardych jedynek.
A jeżeli to nie ma znaczenia, jaka to jest jedynka, to po kiego to rozróżniałeś w kontekście tego pytania?

Czekam na PEŁNĄ odpowiedź.
Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Pon 9:59, 24 Wrz 2018    Temat postu:

Kolejny przełom w drodze do rozszyfrowania algebry Kubusia - logiki 5-cio latków!

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Chciałem tabelę dla różnych rodzajów jedynek z odpowiedziami bramki AND na te jedynki.
Czyli:

1(1) * 1(1) = ?
1(2) * 1(2) = ?
itd. wszelkie kombinacje - najlepiej w formie tabeli, jakkolwiek wyżej mamy formę listy.
Liczba w nawiasie to kolejny rodzaj jedynki - o żadnych zerach nie ma tu mowy.

Irbisolu,
dostałeś szczegółową odpowiedź na twoje pytanie w tym poście wyżej:

To nie jest szczegółowa odpowiedź, bo nie uwzględnia kombinacji miękkich i twardych jedynek.
A jeżeli to nie ma znaczenia, jaka to jest jedynka, to po kiego to rozróżniałeś w kontekście tego pytania?

Czekam na PEŁNĄ odpowiedź.
Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.

Dzięki że jesteś.
Proponuję zacząć od problemu prostszego, czyli od funkcji jednoargumentowej.
Nie wolno ci przecież powiedzieć, że moja logika obsługuje zdania typu:
A.
Jutro pójdziemy do kina i do teatru
Y=K*T
Natomiast na zdaniach prostszych typu:
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
już nie działa.
Taka logika byłaby bez sensu, mam nadzieję że się zgadzamy.

Zaczynamy:
Pani w przedszkolu:
1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
co w logice miękkich jedynek oznacza:
Y=1<=> K=1
Czytamy:
1A
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)
Y=1<=>K=1
Dla lewej strony korzystam z prawa Prosiaczka:
(Y=1) = (~Y=0)
Stąd zapis matematycznie tożsamy to:
~Y=0 <=> K=1
Czytamy:
1B
Fałszem jest (=0) że pani nie dotrzyma słowa (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Matematycznie mamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y) = Pani skłamie (~Y)
Stąd zdanie tożsame do 1B:
1C.
Fałszem jest (=0) że pani skłamie (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro pójdziemy do kina (K=1)

Mam nadzieję Irbisolu, że zgadzasz się na tożsamość zdań:
1A=1B=1C

… a kiedy pani skłamie (~Y)?
Negujemy równanie otrzymując równanie 2:
2.
~Y=~K
co w logice miękkich jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1
Czytamy:
2A.
Prawdą jest (=1) że pani skłamie (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
~Y=1 <=> ~K=1
Skorzystajmy dla lewej strony z prawa Prosiaczka:
(~Y=1) = (Y=0)
stąd zapis matematycznie tożsamy:
(Y=0) <=> (~K=1)
Czytamy:
2B.
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K=1)
Matematycznie mamy:
Fałszem jest (=0) że pani dotrzyma słowa (Y) = Prawdą jest (=1) że pani skłamie (~Y)
Zachodzi tożsamość zdań.
2A=2B

Cała nasza analiza wyżej opisuje nieznaną przyszłość gdzie wszystko może się zdarzyć.
Pojutrze jednak obietnica pani przedszkolanki zostanie zdeterminowana do twardej jedynki (Y’=1):
1: (Y’=1)=(~Y’=0) - wczoraj byliśmy w kinie (pani dotrzymała słowa Y’=1)
lub twardego zera (Y’=0):
2: (~Y’=1)=(Y’=0) - wczoraj nie byliśmy w kinie (pani skłamała Y’=0)

Moja propozycja:
Fakt zdeterminowania sygnałów cyfrowych (tu Y i ~Y) oznaczamy (Y’ i ~Y’)

Zauważ Irbisolu, że:
A.
Jeśli wczoraj zaszło 1: (Y’=1), czyli:
1: Y’=1 - prawdą jest (=1) że pani wczoraj dotrzymała słowa (Y’)
to na mocy prawa Prosiaczka zdanie tożsame to:
1: ~Y’=0 - fałszem jest (=0) że pani wczoraj skłamała (~Y’)

Natomiast:
Jeśli wczoraj zaszło 2: (~Y’=1), czyli:
B.
2: ~Y’=1 - prawdą jest (=1) że wczoraj pani skłamała (~Y’)
to na mocy prawa Prosiaczka zdanie tożsame to:
2: Y’=0 - fałszem jest (=0) że wczoraj pani dotrzymała słowa (Y’)

Oczywistym jest że jeśli wczoraj zaszła sytuacja A to nie mogła zajść sytuacja B i odwrotnie.
Innymi słowy:
1.
W świecie zdeterminowanym (pojutrze) poprawne jest wyłącznie jedno z równań A albo B.
2.
Natomiast w świecie niezdeterminowanym (dzisiaj) poprawne są oba równania A i B

W tabelach zero-jedynkowych będzie to tak:

Świat niezdeterminowany (dzisiaj):
Kod:

T1.
   K  ~K   Y=K   ~Y=~K |
A: 1   0    1      0   | Y=1<=> K=1
B: 0   1    0      1   |~Y=1<=>~K=1

Świat zdeterminowany (pojutrze) przy założeniu że zaszło:
Y’=1 - pani dotrzymała słowa (Y’=1)
Kod:

T2.
   K’ ~K’ Y’=K’ ~Y’=~K’ |
A: 1   0    1      0    | Y’=1<=> K’=1
 

Świat zdeterminowany (pojutrze) przy założeniu że zaszło:
~Y’=1 - pani nie dotrzymała słowa (~Y’=1)
Kod:

T3
   K’ ~K’ Y’=K’ ~Y’=~K’ |
B: 0   1    0      1    |~Y’=1<=>~K’=1

Zauważmy, że wszystkie te tabele są zgodne z naszymi teoretycznymi rozważaniami wyżej - zgodne z językiem potocznym 5-cio latka!

Oczywistym jest bowiem że jeśli wczoraj pani dotrzymała słowa:
Y’=1 - wczoraj pani dotrzymała słowa (=1)
To nawet Bóg nie ustawi tu:
Y’=0 - wczoraj pani skłamała (=0)

Jeśli natomiast wczoraj pani skłamała:
Y’=0 - wczoraj pani skłamała (=0)
to nawet Bóg nie ustawi tu:
Y’=1 - wczoraj pani dotrzymała słowa (=1)


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pon 10:49, 24 Wrz 2018, w całości zmieniany 4 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Pon 10:57, 24 Wrz 2018    Temat postu:

rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Czekam na PEŁNĄ odpowiedź.
Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.

Dzięki że jesteś.
Proponuję zacząć od problemu prostszego, czyli od funkcji jednoargumentowej.

Twoja propozycja została odrzucona - jak chcesz pisać o czym innym, to sobie załóż osobny temat.

Twoim zadaniem jest wpisać 4 wartości do tabelki.
Podołasz razem ze swoją logiką?

Teraz będziemy mieli kilka miesięcy pierdolenia o wszystkim, byle tylko na pytanie nie odpowiedzieć.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Pon 15:29, 24 Wrz 2018    Temat postu:

rafał jeszcze nie wie, a dowie się przypadkiem.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 1:01, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:
Czekam na PEŁNĄ odpowiedź.
Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.

Dzięki że jesteś.
Proponuję zacząć od problemu prostszego, czyli od funkcji jednoargumentowej.

Twoja propozycja została odrzucona - jak chcesz pisać o czym innym, to sobie załóż osobny temat.

Twoim zadaniem jest wpisać 4 wartości do tabelki.
Podołasz razem ze swoją logiką?

Teraz będziemy mieli kilka miesięcy pierdolenia o wszystkim, byle tylko na pytanie nie odpowiedzieć.

Niestety widać Irbisolu że nigdy nie napisałeś żadnego programu bo nie odróżniasz stałych od zmiennych.
W asemblerze Z80 masz tak:
Przypisanie stałej symbolicznej o nazwie STALA twardej wartości liczbowej 25
Stałej program nie może zmieniać.
STALA EQU 25
Deklaracja adresu zmiennej ZMIENNA np. jakiegoś licznika który w programie się zmienna.
Początkowa wartość licznika to liczba miękka którą program MOŻE zmieniać.
ZMIENNA: DB 15

Czy ty w ogóle odróżniasz w programie stałe symboliczne których wartości liczbowej żaden program nie jest w stanie zmienić (liczba twarda) od zmiennej w programie (liczba miękka) która w każdym programie z definicji ulega zmianom.

Podsumowując z przykładu wyżej:
Ty pokazujesz mi dwie liczby 25 (tej liczby nie można zamienić na inną) i 15 (tą liczbę można zamienić na inną) i żądasz ode mnie bym ci odpowiedział która liczba jest twarda a która miękka.
Czy widzisz najzwyklejszą głupotę takiego żądania?

W logice masz tak:

Stałe binarne:
MP=1 - prawdą jest (=1) że Mickiewicz był Polakiem (MP)
PNW=1 - prawdą jest (=1) że Płock leży nad Wisłą (PNW)
Wartości logiczne stałej binarnej nawet Bóg nie jest w stanie zmienić

Zmienne binarne:
1.
Pani w przedszkolu:
Jutro pójdziemy do kina
K=1 - pani dotrzyma słowa gdy dzieci pójdą do kina
Tu pani spokojnie może ustawić tą zmienną zarówno na K=1 (dotrzyma słowa) jak i na K=0 (skłamie)
2.
Pani w przedszkolu:
Jutro nie pójdziemy do kina
~K=1 - pani dotrzyma słowa ~K=1 gdy dzieci nie pójdą do kina oraz skłamie ~K=0 gdy pójdą do kina
Tu również pani może ustawić zmienną binarną zarówno na ~K=1 jak i na ~K=0

Zauważ, że zarówno w stałych binarnych, jak i zmiennych binarnych jak usuniesz zdania z języka potocznego i zostawisz gołe zera i jedynki to wszystko robi się bez sensu!

Ty żądasz ode mnie odpowiedzi na pytanie które w powyższych przykładach jedynki są twarde a które miękkie pokazując mi wyłącznie cyferki 0 i 1 ogołocone z jakiejkolwiek treści, czyli pozbawione SENSU.

Czy rozumiesz bezsens twojego żądania?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Wto 11:38, 25 Wrz 2018    Temat postu:

rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:

Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.

Niestety widać Irbisolu że nigdy nie napisałeś żadnego programu bo nie odróżniasz stałych od zmiennych.

Odróżniam - co widać w tabelce wyżej.

Cytat:
Ty pokazujesz mi dwie liczby 25 (tej liczby nie można zamienić na inną) i 15 (tą liczbę można zamienić na inną) i żądasz ode mnie bym ci odpowiedział która liczba jest twarda a która miękka.

Nie, pajacu - w tabelce masz już podane, która jedynka jest twarda, a która miękka.
Ty masz tylko podać wynik działania i powinieneś o tym doskonale wiedzieć.
Albo więc jesteś totalnym debilem, albo - jak było do przewidzenia - próbujesz się nieudolnie wymigiwać od odpowiedzi.

BTW. KRZ zna odpowiedź na pytanie, które zadałem.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
fiklit




Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów


Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 11:45, 25 Wrz 2018    Temat postu:

@Irbisol mógłbyś podrzucić tu tę wypowiedź rafała gdzie on stwierdził że dla niewszystkich jedynek AND zwraca 1. Czy jakos tak. Tzn. to o co go męczysz.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Wto 13:11, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Teraz chodzi mi o co innego.
A przykłady 1*1=0 są aż w nadmiarze w wątku obok, z tytułem o p i q.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 14:25, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Irbisol napisał:

Teraz chodzi mi o co innego.
A przykłady 1*1=0 są aż w nadmiarze w wątku obok, z tytułem o p i q.

Tu akurat zmieniłem minimalnie system zapisu bo to co dla mnie jest oczywiste, dla kogoś kto nie akceptuje logiki ujemnej (bo ~Y) nie jest.

Tą zmianę zapisów wytłumaczyłem w tym historycznym poście:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-2018-cdn,10787-775.html#407177

Cytuję fragment zaznaczając kluczowe fragmenty na czerwono abyś mógł dojrzeć o co chodzi w zapisie:
1*1=0
Rafal3006 napisał:

Udajmy się do przedszkola i wspólnie z 5-cio latkami przeanalizujmy poniższe zdanie:
A.
Jeśli jutro będzie padało to na 100% będzie pochmurno
Ya = P=>CH =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P=[P*CH] jest podzbiorem => zbioru CH=[P*CH, P*~CH]
Poprzednik w zdaniu A ogranicza zakres działania tego zdania wyłącznie do sytuacji gdy jutro będzie padało.
Zbiór „pada” definiuje jedno zdarzenie:
P=[P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Następnik w zdaniu A definiuje sytuację „chmury” które mogą wystąpić zarówno wtedy gdy pada jak i wtedy gdy nie pada, stąd zbiór opisujący sytuację „chmury” jest zbiorem dwuelementowym:
CH = (P*CH, ~P*CH] = [pada i są chmury + nie pada i są chmury] =1 - sytuacje możliwe (=1)
Uwaga:
Przecinek rozdzielający elementy w zbiorze jest tożsamy ze spójnikiem „lub”(+) - sumą logiczną zbiorów.

Wprowadźmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Ya możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
A1.
Ya = P=>CH =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Ya
A2.
~Ya = P=>CH =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Ya

Kolejne i ostatnie możliwe zdanie dotyczące „padania” w poprzedniku brzmi.
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0 - nie jest możliwa sytuacja „pada i nie jest pochmurno”.
Sytuacja „pada” jest zbiorem jednoelementowym:
P = [P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Sytuacja „nie ma chmur” też jest zbiorem jednoelementowym:
~CH = [~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Doskonale widać że zbiory P=[P*CH] i ~CH=[~P*~CH] są rozłączne.
Dowód:
Mnożymy logicznie te zbiory:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = [P*CH]*[~P*~CH] =[] =0 - sytuacja niemożliwa

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yb możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
B1.
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb

Zauważmy, że zdanie A będące twardą prawdą, wymusza => fałszywość zdania B będącego twardym fałszem. Zachodzi też odwrotnie, czyli twardy fałsz w zdaniu B wymusza => twardą prawdę w zdaniu A.
Stąd mamy bardzo ważną w logice matematycznej definicję kontrprzykładu:

Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego p=>q nazywamy to samo zdanie z zanegowanym następnikiem kodowane definicją elementu wspólnego zbioru p~~>~q=p*~q
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =0 wymusza prawdziwość warunku wystarczającego p=>q =1 (i odwrotnie.)
Prawdziwość kontrprzykładu p~~>~q=p*~q =1 wymusza fałszywość warunku wystarczającego p=>q =0 (i odwrotnie)

Dla zdania A korzystamy z prawa Kubusia wiążącego warunek wystarczający => z warunkiem koniecznym ~> bez zamiany p i q.
Prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Nasze zdanie A:
A: P=>CH = C: ~P~>~CH
Na mocy prawa Kubusia prawdziwość zdania C mamy jak w banku, niczego nie musimy dowodzić, ale możemy.
Na mocy prawa Kubusia zdanie C opisuje sytuację „nie pada” o której mówi poprzednik zdania warunkowego „Jeśli p to q”. Żadnych innych sytuacji zdanie C nie dotyczy!

C.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~> nie być pochmurno
Yc = ~P~>~CH =1
Zbiór „nie pada” (~P) to dwie możliwe sytuacje:
~P = [~P*~CH, ~P*CH] = [nie pada i nie ma chmur, nie pada i są chmury] =1 - sytuacje możliwe (=1).
Zbiór „nie ma chmur” to jedna możliwa sytuacja:
~CH=[~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Stąd mamy:
~P~>~CH
[~P*~CH + ~P*CH] ~> [~P*~CH]
Definicja warunku koniecznego spełniona bo zbiór ~P jest nadzbiorem ~> zbioru ~CH

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yc możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
C1.
Yc = ~P~>~CH =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yc
C2.
~Yc = ~P~>~CH =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yc

Drugim i ostatnim zdaniem warunkowym „Jeśli p to q” opisującym sytuację zdefiniowaną w poprzedniku „nie pada” jest zdanie D.
LUB
D.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~~> być pochmurno
Yd = ~P~~>CH = ~P*CH =1*1 =1 - sytuacja możliwa
Matematycznie musimy tu udowodnić że istnieje element wspólny zbiorów ~P*CH.
Sytuację „nie pada” opisują dwa zdarzenia:
~P=[~P*~CH + ~P*CH] = [nie pada i nie ma chmur + nie pada i są chmury] =1 - zdarzenia możliwe (=1)
Sytuację „chmury” również opisują dwa zdarzenia:
CH = [P*CH + ~P*CH] = [pada i są chmury + nie pada i są chmury] =1 - zdarzenia możliwe (=1)
Stąd mamy:
~P~~>CH = ~P*CH = [~P*~CH + ~P*CH]*[P*CH + ~P*CH] = [~P*CH] =1 - sytuacja możliwa

Doskonale widać, że zbiór ~P=[~P*~CH+~P*CH] nie jest nadzbiorem ~> zbioru CH=[P*CH+~P*CH] zatem warunek konieczny ~> tu nie zachodzi:
~P~>CH =0
Podobnie zbiór ~P=[~P*~CH+~P*CH] nie jest podzbiorem => zbioru CH=[P*CH+~P*CH] zatem warunek wystarczający =. również nie zachodzi:
~P=>CH =0

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yd możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
D1.
Yd = ~P~~>CH = ~P*CH =1*1 =1
Prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yd
D2.
~Yd = ~P~~>CH = ~P*CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yd

Wnioski:
1.
W zdaniu A mamy do czynienia z twardą jedynką wymuszającą twarde zero w zdaniu B i odwrotnie.
2.
W zdaniach C i D natomiast mamy do czynienia z najzwyklejszym „rzucaniem monetą” czyli z miękkimi jedynkami i miękkimi zerami - wszystko może się zdarzyć.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~> nie być pochmurno (prawdziwe C, fałszywe D) lub jeśli jutro nie będzie padało to może ~~> być pochmurno (prawdziwe D, fałszywe C)
3.
Definicja implikacji prostej p|=>q:
Implikacja prosta to zachodzenie wyłącznie warunku wystarczającego => miedzy tymi samymi punktami i w tym samym kierunku:
p=>q =1
p~>q =0
stąd mamy definicję implikacji prostej p|=>q w równaniu logicznym:
p|=>q = (p=>q)*~(p~>q) = 1*~(0) = 1*1 =1

Zauważmy że nasze zdanie A spełnia (=1) definicję warunku wystarczającego =>:
A.
P=>CH =1
[P*CH] => [P*CH + ~P*CH] =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zbiór P jest podzbiorem zbioru CH

Zauważmy że, zdanie A nie spełnia (=0) definicji warunku koniecznego ~>:
A.
P~>CH =0
[P*CH] ~> [P*CH + ~P*CH] =0
Zbiór P=[P*CH] nie jest (=0) nadzbiorem ~> zbioru CH=[P*CH+~P*CH]

Wniosek:
Wszystkie cztery zdania A, B, C i D tworzę definicję implikacji prostej P|=>CH:
P|=>CH = (P=>CH)*~(P~>CH) = 1*~(0) = 1*1 =1
cnd


Podsumowanie:
Myślę że to jest ostatni akt rozszyfrowywania algebry Kubusia!

Po 12 letniej wojnie na śmierć i życie:
Algebra Kubusia vs gówno-logika matematyczna ziemian
Dotarliśmy do brzegu roznosząc w puch błędne wyobrażenia ziemskich matematyków o logice matematycznej.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 14:27, 25 Wrz 2018, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Wto 14:37, 25 Wrz 2018    Temat postu:

A nie mówiłem, że będzie zmieniał temat, byleby nie odpowiedzieć?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 15:16, 25 Wrz 2018    Temat postu:

rafał nie chciał powiedzieć co dadzą dwie jedynki w koniunkcji, to rozmnożył je do dwóch rodzajów. Teraz znów nie chce powiedzieć co dadzą te rozmnożone jedynki jak je powstawiamy w koniunkcję.
Teraz musi wymyślić kolejny sposób na rozmnożenie tych jedynek na kolejne dwa podgatunki, żeby znów nie chcieć powiedzieć co one robią po wstawieniu ich w koniunkcję.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 15:54, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Irbisol napisał:

A nie mówiłem, że będzie zmieniał temat, byleby nie odpowiedzieć?


Kluczowy dla logiki matematycznej tekst, którego póki co nie jesteś w stanie pojąć, a który to tekst rozumie każdy 5-cio latek zamieszczam niżej.
Rafal3006 napisał:

Kolejne i ostatnie możliwe zdanie dotyczące „padania” w poprzedniku brzmi.
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0 - nie jest możliwa sytuacja „pada i nie jest pochmurno”.
Sytuacja „pada” jest zbiorem jednoelementowym:
P = [P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Sytuacja „nie ma chmur” też jest zbiorem jednoelementowym:
~CH = [~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Doskonale widać że zbiory P=[P*CH] i ~CH=[~P*~CH] są rozłączne.
Dowód:
Mnożymy logicznie te zbiory:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = [P*CH]*[~P*~CH] =[] =0 - sytuacja niemożliwa

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yb możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
B1.
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb

Przecież odpowiadam ci na twój zakichany i urojony problem:
1*1 =0
Nie wolno wyrywać sobie jedynek i zer z kontekstu zdania, bo wyjdą ci głupoty takie, jakie ci wychodzą, tłumaczę to non-stop.

Powiększyłem ci kluczowy fragment bo masz za słabe okulary i niedowidzisz.

Operator AND(|*) to złożenie spójnika „i”(*) w logice dodatniej (bo Y) i spójnika „lub”(+) w logice ujemnej (bo ~Y):
1.
Y=p*q
co w logice miękkich jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1 i q=1
2.
~Y=~p+~q
co w logice miękkich jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 lub ~q=1

Wynika z tego że na wejściu operatora AND(|*) dostępne są sygnały (p, ~p, q, ~q) zaś na wyjściu sygnały (Y i ~Y).
Poprawność powyższych równań łatwo można sprawdzić w laboratorium bramek logicznych.
Ja widać w cytacie, twoją zakichaną bramkę „i”(*) realizuje równanie:
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Jest oczywistym że jeśli na wyjściu operatora AND(|*) sygnał:
~Yb=1
to sygnał Yb=0 na mocy prawa Prosiaczka:
(~Yb=1) = (Yb=0)
inaczej teoria bramek logicznych, czyli prawo Prosiaczka leży w gruzach.

Powtórzę ci jeszcze większymi literami:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb

Czy możesz napisać czego nie rozumiesz w niniejszym poście … zrozumiałym dla wszystkich 5-cio latków?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 15:59, 25 Wrz 2018, w całości zmieniany 3 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 16:13, 25 Wrz 2018    Temat postu:

"Nie wolno wyrywać sobie jedynek i zer z kontekstu zdania"

Co to, kurwa, znaczy?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 16:22, 25 Wrz 2018    Temat postu:

idiota napisał:
"Nie wolno wyrywać sobie jedynek i zer z kontekstu zdania"

Co to, kurwa, znaczy?


Znaczy dokładnie to co opisałem wyżej, jak sobie wyrwiesz jedynki z kontekstu to wyjdzie ci głupota:
1*1=0
... ale jak to co wyżej powiążesz z tekstem to będzie znaczyło że zapis powyższy znaczy to samo co zapis:
1*1 =1
Również powiązany z tekstem!
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 16:29, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Ale to u ciebie te głupoty wychodzą, bez twoich wydumanych opcji w stylu "Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb"

Zresztą nawet zapisać w znaczkach tej myśli nie potrafisz.
Gdzie w napisie:
"Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0"
masz stwierdzenie, że prawdziwe jest zdanie Yb?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 17:08, 25 Wrz 2018    Temat postu:

idiota napisał:
Ale to u ciebie te głupoty wychodzą, bez twoich wydumanych opcji w stylu "Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb"

Zresztą nawet zapisać w znaczkach tej myśli nie potrafisz.
Gdzie w napisie:
"Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0"
masz stwierdzenie, że prawdziwe jest zdanie Yb?


Bardzo proszę, prawo Prosiaczka:
(~Yb=0) = (Yb=1)
Inaczej matematyka ścisła, teoria bramek logicznych leży w gruzach.

Poparz na to:
(K=1) = (~K=0)
Prawdą jest (=1) że wczoraj byliśmy w kinie (K) = fałszem jest (=0) że wczoraj nie byliśmy w kinie (~K)

Doskonale tu widać że jak wyrwiemy z kontekstu 0 i 1 to wyjdzie nam potworna głupota:
1=0
Tą potworną głupotą jest logika matematyczna która posługuje się Irbisol, bo dokładnie to robi, czyli bierze sobie gołe zera i jedynki mając w dupie w jakim kontekście one się znajdują ... i jeszcze udaje, że wie co robi.

Tożsamość zdań (K=1)=(~K=0) jest oczywista dla każdego 5-cio latka.
Czy dla Idioty i Irbisola też?
Poprosze o odpowiedź.


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 17:12, 25 Wrz 2018, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 17:36, 25 Wrz 2018    Temat postu:

"Poparz na to:
(K=1) = (~K=0)
Prawdą jest (=1) że wczoraj byliśmy w kinie (K) = fałszem jest (=0) że wczoraj nie byliśmy w kinie (~K) "

No właśnie.
Gdzie w napisie:
"Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0"
masz stwierdzenie, że prawdziwe jest zdanie Yb?
twierdzisz, że ten napis znaczy, że "Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb"
Gdzie masz tam napisane, że Yb jest prawdziwe?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Irbisol




Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 14103
Przeczytał: 31 tematów


PostWysłany: Wto 17:46, 25 Wrz 2018    Temat postu:

rafal3006 napisał:

1*1 =0

Dla każdego rodzaju jedynek?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 18:29, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Mam wrażenie, ze tu to już nie chodzi o jedynki z wiagrą i bez, tu mu się jeszcze jeden problem zawinął - to kretyńskie Y co je stawia niezależnie czy ma to sens (tak to nawet się jeszcze nie zdarzyło), czy nie.
On sobie sam zrzuca na stopy cegłówki i potem opowiada, ja cudownie było.
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 18:32, 25 Wrz 2018    Temat postu:

Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:

1*1 =0

Dla każdego rodzaju jedynek?

Rafal3006 napisał:

Kolejne i ostatnie możliwe zdanie dotyczące „padania” w poprzedniku brzmi.
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0 - nie jest możliwa sytuacja „pada i nie jest pochmurno”.
Sytuacja „pada” jest zbiorem jednoelementowym:
P = [P*CH] = [pada i są chmury] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Sytuacja „nie ma chmur” też jest zbiorem jednoelementowym:
~CH = [~P*~CH] =[nie pada i nie ma chmur] =1 - sytuacja możliwa (=1)
Doskonale widać że zbiory P=[P*CH] i ~CH=[~P*~CH] są rozłączne.
Dowód:
Mnożymy logicznie te zbiory:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = [P*CH]*[~P*~CH] =[] =0 - sytuacja niemożliwa

Powtórzmy kluczowe dla logiki matematycznej oznaczenia:
Yx=1 - prawdą jest (=1) że prawdziwe jest zdanie Yx
~Yx=0 - fałszem jest (=0) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yx
Doskonale widać, że powyższe zdania znaczą to samo, to jest nieznane ziemskim matematykom prawo Prosiaczka.
Prawo Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
Prawda (=1) w logice dodatniej (bo p) jest tożsama z fałszem (=0) w logice ujemnej (bo ~p)
Dowód na przykładzie widać ciut wyżej.

Z prawa Prosiaczka wynika że zdanie Yb możemy zakodować na dwa tożsame sposoby:
B1.
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb

Logika matematyczna to algebra zbiorów (zdarzeń).
Interprwtacja zdania B1 brzmi:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
Oba zbiory istnieją P=1 i ~CH=1, ale są rozłaczne stąd iloczyn logiczny tych zbiorów jest równy []=0.
Na wyjściu Yb mamy tu ewidentny zbiór pusty Yb=[] =0, ale na mocy prawa Prosiaczka na wyjściu ~Yb mamy 1!
Prawo Prosiaczka:
(Yb=0)=(~Yb=1)

stąd zdanie tożsame brzmi:
B2.
~Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =1
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb

Definicja bramki "i"(*) jest tu spełniona (1*1=1) w zdaniu B2:
~Yb=1
Prawo Prosiaczka:
(~Yb=1) =(Yb=0)
Po stronie logiki dodatniej (bo Yb) musi tu być na wyjściu 0, inaczej teoria bramek logicznych leży w gruzach.

Sam widzisz Irbisolu że bez akceptacji logiki ujemnej (bo ~Y) logika jest bez sensu bo nie jesteś w stanie zaakceptować oczywistych banałów na poziomie 5-cio latka.

Tych banałów:
(K=1) = (~K=0)
Prawdą jest (=1) że wczoraj byliśmy w kinie (K) = fałszem jest (=0) że wczoraj nie byliśmy w kinie (~K).

Ty w powyższym zapisie widzisz głupotę bo widzisz wyłacznie 0 i 1 czyli widzisz to:
1=0
Problem w tym że to jest twoja głupota urojona bo 5-cio latek widzi to samo tak:
(K=1) = (~K=0)
Ciekaw jestem kiedy twój mózg dorośnie do poziomu 5-cio latka i zrozumie ..
Prawo Prosiaczka!
(p=1)=(~p=0)
Oczywistym jest że tego, jednego z naważniejszych praw logiki matematycznej w swoich gówno podręcznikach nie znajdziesz.

Kwadratura koła dla Irbisola:
Jaki rodzaj ma w powyższym gówno zapisie (ogołoconym z treści) równanie:
1=0
Jaki to rodzaj jedynek i zer w twojej gówno-logice?

Podsumowując:
Czy uznajesz prawo Prosiaczka za prawo logiki matematycznej?


Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Wto 18:43, 25 Wrz 2018, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
idiota




Dołączył: 10 Lut 2006
Posty: 3604
Przeczytał: 0 tematów

Skąd: stolnica

PostWysłany: Wto 18:45, 25 Wrz 2018    Temat postu:

"Interprwtacja zdania B1 brzmi:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb "

Gdzie masz w tym zdaniu napisane, że Yb jest prawdziwe?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 18:52, 25 Wrz 2018    Temat postu:

idiota napisał:
"Interprwtacja zdania B1 brzmi:
Yb = P~~>~CH = P*~CH = 1*1 =0
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb "

Gdzie masz w tym zdaniu napisane, że Yb jest prawdziwe?

Notacje SYMBOLICZNĄ przyjmujemy taką:
Yb - zdanie prawdziwe
~Yb - zdanie nieprawdziwe
Prawo Prosiaczka:
(Yb=0) (~Yb=1)
Fałszywość zdania Yb udowodniliśmy teorią zbiorów.
Stąd mamy:
(Yb=0)
Czytamy:
Fałszem jest (=0) że prawdziwe jest zdanie Yb
Zdanie tożsame na mocy prawa Prosiaczka:
(~Yb=1)
Prawdą jest (=1) że nie jest (~) prawdziwe zdanie Yb
cnd
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia



Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32589
Przeczytał: 41 tematów

Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna

PostWysłany: Wto 18:57, 25 Wrz 2018    Temat postu:

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-2018-cdn,10787-775.html#407609
Irbisol napisał:
rafal3006 napisał:
Irbisol napisał:

Oto tabelka do uzupełnienia:

Kod:

            1T            1M
1T        1T*1T=?    1T*1M=?
1M        1M*1T=?    1M*1M=?

Chyba że masz więcej tych jedynek, to trzeba tabelę rozszerzyć.

Niestety widać Irbisolu że nigdy nie napisałeś żadnego programu bo nie odróżniasz stałych od zmiennych.

Odróżniam - co widać w tabelce wyżej.

Cytat:
Ty pokazujesz mi dwie liczby 25 (tej liczby nie można zamienić na inną) i 15 (tą liczbę można zamienić na inną) i żądasz ode mnie bym ci odpowiedział która liczba jest twarda a która miękka.

Nie, pajacu - w tabelce masz już podane, która jedynka jest twarda, a która miękka.
Ty masz tylko podać wynik działania i powinieneś o tym doskonale wiedzieć.
Albo więc jesteś totalnym debilem, albo - jak było do przewidzenia - próbujesz się nieudolnie wymigiwać od odpowiedzi.

BTW. KRZ zna odpowiedź na pytanie, które zadałem.

Sprawdźmy zatem co gówno zwane KRZ rozumie!

Udajmy się do przedszkola:
(K=1) = (~K=0)
Prawdą jest (=1) że wczoraj byliśmy w kinie (K) = fałszem jest (=0) że wczoraj nie byliśmy w kinie (~K).

Ty w powyższym zapisie widzisz głupotę bo widzisz wyłacznie 0 i 1 czyli widzisz to:
1=0
Problem w tym że to jest twoja głupota urojona bo 5-cio latek widzi to samo tak:
(K=1) = (~K=0)
Ciekaw jestem kiedy twój mózg dorośnie do poziomu 5-cio latka i zrozumie ..
Prawo Prosiaczka!
(p=1)=(~p=0)
Oczywistym jest że tego, jednego z naważniejszych praw logiki matematycznej w swoich gówno podręcznikach nie znajdziesz.

Kwadratura koła dla Irbisola:
Jaki rodzaj ma w powyższym gówno zapisie (ogołoconym z treści) równanie:
1=0
Jaki to rodzaj jedynek i zer w twojej gówno-logice?

Podsumowując:
Czy uznajesz prawo Prosiaczka za prawo logiki matematycznej?
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Metodologia / Forum Kubusia Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Idź do strony Poprzedni  1, 2, 3 ... 31, 32, 33 ... 64, 65, 66  Następny
Strona 32 z 66

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin