ŚFiNiA

Eremita

Czy może być w ogóle taka teoria, która obejmuje wszechświat, wiele dziedzin nauki, np. fizykę i teologię. Poszukiwania trwają. Ja również poszukuję, a niby czemu nie? Bo nie jestem profesorem w jakiejś dziedzinie? Tu nie jest potrzebna specjalizacja, raczej widok z lotu ptaka, by ogarnąć morze wiedzy. A może potrzebne jest jakieś objawienie? :think:

Otóż mam taką teorię ;P

Teraz większość robi tak :shock:

No problem :grin:

przekonajmy się czy jestem wariatem :mrgreen:

Eremita

Sprawa wzięła się z następującej konkluzji: Mój rozum jest ograniczony, więc nie potrafi pojąć rzeczy nieograniczonych (nieskończonych). Chrzanić nieskończoność! Wprowadza zamęt i niepojęte definicje. Nic nie wiadomo o tej nieskończoności :fuj:

Założenie 1 - Nic nie jest nieskończone.

A ponieważ nie lubię życia bez sensu, albo wolałbym żyć po śmierci :mrgreen:

Założenie 2 - Istnieje Bóg, który stworzył świat i ustanowił prawa przyrody.

Po drodze pojawi się jeszcze jakieś założenie lub parę, ale nie za dużo.
Zacznijmy więc od genesis.

Eremita

Z założenia 1 wynika, że Bóg nie jest nieskończony, ani wszechmocny. Z czego więc stworzył ten świat? :think:

Nie ma innej rady, musiał świat stworzyć z samego siebie.
Załóżmy, że Bóg składa się z jakiejś rozumnej materii, którą nazwiemy Duchem. Podobnie jak ocean składa się z wody. Zresztą może się składać z wielu rodzajów materii, ale któraś musi być (tworzyć) Jego świadomość i Rozum. Jakby nie było trzeba stworzyć świat z materii "nierozumnej" a raczej "nieświadomej".
Ponieważ opcja Boga składającego się z jednej rozumnej i świadomej materii (Ducha) jest najprostsza, będę się jej trzymał. Także z innego powodu. Objaśnia to tzw. motyw upadku anioła(ów), w różnych wersjach pojawiający się w różnych kulturach. Na czym miałoby to polegać?
Bóg postanowił stworzyć wszechświat ale nie ma z czego, przypominam, że nie jest wszechmocny. Musi stworzyć świat z własnego ciała, ale jest to materia świadoma i rozumna. Należy więc pozbawić ją tych atrybutów. Naturalnie Bóg tworzy świat z części Swojego Ducha, uprzednio degradując tą część (upadek Anioła), pozbawiając tę część świadomości i rozumu. Tak powstają fundamenty świata.

Z założenia 1 nie wynika, że nie istnieje nic poza Naszym Wszechświatem. Może ich być więcej itd. itp. Pierwsze założenie ma na celu założenie granic Naszego Świata, zarówno fizycznego i duchowego. Aby móc zrozumieć ten świat naszym ograniczonym rozumkiem, nie możemy wybiegać w nieskończoność, której nie sposób pojąć. Podobnie można przyjąć, że kosmos kończy się na Drodze Mlecznej. Nie będzie to wielkim uszczerbkiem dla zrozumienia większości praw które znamy.
A zresztą, przecież nie wiemy czy świat jest skończony, czy nie. Akurat może być skończony i taki mnie się podoba :grin:

Eremita

Panie i Panowie przedstawiam moją hipoteze celem krytyki. Czy mam rozumieć, że nie macie na razie żadnych ale.. :think:

A może te rozmyślania nie są godne Waszej uwagi?

Zaraz, zaraz chyba rozumiem. Otóż nie jestem Nabugłombem, jestem Eremit z forum Faktów i Mitów, przegnałem tego debila stamtąd :fight:

wujzboj

Jakąś tam Teorię Wszystkiego ma każdy. Tyle, że TA Teoria Wszystkiego, za którą byłaby nagroda Nobla, to nie model ontologiczny, lecz takie napisanie równań fizyki, żeby wszystkie oddziaływania fizyczne były jednego rodzaju i żeby mechanika kwantowa i teoria względności pasowały do siebie. Innymi słowy, TA Teoria Wszystkiego to kawał bardzo zaawansowanej matematyki. Tego rzeczywiście chyba tutaj nie oczekujemy; w przeciwnym razie nie pisałbyś bowiem tego na Śfinię, lecz do Physical Review

.

Oczekujemy więc "po prostu" spójnej ontologii. Test na wariata chyba wobec tego nie przejdzie, bo nie trzeba być wariatem, by taką ontologię mieć i nie trzeba być wariatem, by jej nie mieć

. Ale pomysł spisania swoich poglądów publicznie jest moim zdaniem SUPER. Daj tylko proszę znać, w którym miejscu opis jest już na tyle kompletny, że komentarze i pytania nie będą go mąciły.

Eremita

Po mału dojdziemy i do fizyki, równań nie będzie, bo się na nich nie znam, będą za to wytyczne do ich wyprowadzenia. Cały opis trochę zajmie, bo nie lubię pisać wielkich postów. Można jednak w trakcie wnosić uwagi :wink:

wujzboj

No to ja na początek nie bardzo rozumiem niezrozumienia nieskończoności.

Nie jest prawdą, jakoby wszystko, co znamy, miało znany nam koniec. Chwila teraźniejsza, liczby całkowite, ilość obrotów o 360°, która nie zmienia perspektywy... Nieskończoność występuje nawet w bajkach dla dzieci; pamiętasz butelkę niewypijkę czy brata Li, który potrafił dowolnie wydłużyć sobie nogi? W idei nieskończoności nie chodzi o wyobrażenie sobie kresu, którego nie ma, lecz raczej odwrotnie: o niewyobrażanie sobie kresu.

Naturalnie, z faktu, że coś nie sprawia problemu pojęciowego nie wynika, że to coś jest realne. Można więc śmiało założyć, że wszystko jest skończone - i zobaczyć, co z tego wynika.

Eremita

wujzboj

Eremita

wujzboj

Eremita

wujzboj

Czas jest nieobecny, na przykład, w arytmetyce. Czas jest nieobecny w wielu teoriach fizycznych, na przykład, w optyce geometrycznej albo w nawet w najprostszej formie równań mechaniki kwantowej, jakie dają sensowny opis atomu wodoru.

Matematyczne pojęcie nieskończoności jest niezbędne chociażby ze względu na liczby. Ogólnie, właśnie ze względu na brak granic, przynajmniej tych ZAUWAŻALNYCH granic. Wprowadzanie granic tam, gdzie ich nie widać, nie jest najlepszym pomysłem, prawda? Mówiąc równaniu "nieskończoność", mówisz mu: "tu nie ma granic". Na przykład, prościutka elektrostatyka stałaby się skomplikowana, gdybyś się uparł wprowadzać jakieś brzegi przestrzeni. A tak uzyskujesz dla prostych obiektów proste zależności, na przykład w rodzaju 1/r, gdzie r jest odległością od obiektu.

OK. Może po prostu pójdźmy dalej przyjmując założenie, że w opisie fizycznym mają prawo występować tylko wielkości skończone. Co zresztą nie jest niczym specjalnie nowatorskim (sorki), bo równania fizyczne nie znoszą nieskończonych wielkości. Dopuszczalna nieskończoność występuje w nich jedynie jako warunki brzegowe (jako brak granic właśnie) albo jako symetria (to też brak granic, na przykład w ilości obrotów).

(Naturalnie, możemy jeszcze trochę porozmawiać o nieskończoności, jeśli uważasz, że to jest nadal ciekawa rozmowa.)

Eremita

OK, zanim przeczytałem Twój post pomyślałem podobnie by zakończyć temet nieskończoności. Sam w sobie może być ... nieskończony.

Jedyne na czym mi zależało to uzasadnienie 1 założenia, że nie wzięło się z sufitu.
Po prostu nie pasuje mi pojęcie nieskończoności.
Przejdziemy dalej, ale nie dzisiaj, bo już padam i kropkę stawiam właśnie nosem.

Eremita

Trele morele ciąg dalszy :grin:

Powróćmy więc do tej kwantowej przestrzeni, uznałem że wszystkie kwanty (kryształki przestrzeni) są jenakowe. Nailepiej trzymać się najprostszych rozwiązań. A załóżmy że byłbym stwórcą, po co miałbym komplikować sobie żywot. Od rzeczy najprostszych bym zaczął, one i tak same później się komplikują....

Nasza przestrzeń jednak "gdzieś tam" się kończy, powinna być to przestrzeń zamknięta, ale kto ją tam wie :think:

W każdym razie uznałem, że musi występować jakieś powiązanie pomiędzy kwantami przestrzeni, inaczej rozleciałoby się to i pierdykło w "poza przestrzeń"
Chodzi o to, jak to się dzieje, że przestrzeń się zakrzywia. W tym miejscu można pójść w różnych kierunkach. Nadać jakieś właściwości kp, by się odkształcały i oddziaływały między sobą. Przyzanm, że intuicyjnie poszedłem inną drogą.

Aby nadać sprężystość takiej przestrzeni pomiędzy kwntami umieściłem pewną masę, która jest zajebiście sprężysta (coś około sprężystości sławetnego eteru). Masa ta również "skleja" kwanty przestrzeni, aby się nie rozsypały. Czyli pomiędzy kp istnieje kleisto-gumowa materia = klegum

O klegumie później :wink: Teraz, co nam to daje :think:

Takie coś:

[link widoczny dla zalogowanych]

Wchodzi tylko miniatura :evil: Ale wiadomo o co chodzi, te kwadraty to kwanty przestrzeni, a między nimi klegum.
Wiadomo, że ciut ciężko wyobrazić sobie 4 i więcej wymiarów, więc naszą przestrzeń redukujemy do 2 wymiarów

wiwo

Eremita

Wiwo, cieszę się, że Cię rozbawiłem :wink:

PS. Czy można tu wrzucić jakiś obraz bezpośrednio z kompa?

wiwo

chyba tak. Inni to robią

Eremita

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Qrwa tylko miniatury wchodzą!

OK, tak wyglądałaby cząstka - zakrzywienie przestrzeni gdybyśmy zadziałali na nią siłą. Inaczej mówiąc, energia (siła) powoduje manifestację "cząstki" materialnej. Można to porównać do umieszczonej kulki na naciągniętej membranie (naszej przestrzeni).

Co się stanie gdy umieścimy tam 2 kulki (2 siły zakrzywiające przestrzeń) :think:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Dwie powstałe cząstki będą zmierzały ku sobie, tak jakby się przyciągały!
Wynika to z samej właściwości przestrzeni, która będzie dążyć do zmniejszenia powstałego jej napięcia.

wujzboj

Problem: wprowadzając tę gumę, zaprzeczasz idei, od której wystartowałeś. Bowiem cała przestrzeń miała się u ciebie składać z owych kostek. Natomiast teraz dodałeś do niej jeszcze przestrzeń pomiędzy kostkami, i to przestrzeń wypełnioną jakąś rozciągliwą gumą! Miałeś zlikwidować ciągłość (bo ciągłość implikuje nieskończoność), a tymczasem za chwilę ją odbudowałeś.

Jeśli chcesz być konsekwentny, to po pierwsze musisz mówić o topologii, a nie o gumie. Nie wyobrażaj sobie więc tych "kostek" jako kawałków przestrzeni mających jakieś tam rozmiary i siedzących w innej przestrzeni (wypełnionej gumą). Wyobrażaj je sobie jako PUNKTY (ewentualnie jako obiekty dalej podzielne, na innego rodzaju PUNKTOWE kwanty), czyli jako pojedyncze całości, posiadające pewne własności ale nie posiadające żadnej rozciągłości. Dodaj do tego MIARĘ ODLEGŁOŚCI w taki sposób, by odległość pomiędzy dwoma punktami nie mogła być mniejsza niż coś tam. W przestrzeni ciągłej odległość ta może być dowolnie mała; kwantyzacja przestrzeni oznacza, że w każdej konkretnej sytuacji fizycznej minimalna odległość jest skończona. Skończona nie znaczy zawsze ta sama - i tutaj masz topologię zamiast gumy. Topologia siedzi w owej MIERZE ODLEGŁOŚCI; jest to po prostu własność relacji, jaka łączy ze sobą punkty (kwanty) przestrzeni. Można powiedzieć, że jest to własność tych kwantów; ich własność kolektywna, bo dotyczy tego, jak się mają jedne kwanty do innych.

Eremita

W tym kierunku co proponujesz zmierzałem, ale do niczego nie doszedłem.
Klegum objawił mi się intuicyjnie, ponadto nie jest powiedziane, że ta materia jest ciągła. Podałem tylko jej własności. Zresztą na skończoność fizyczną, na którą się zgodziłeś to wystarczy. Przestrzeń fizyczna, to właśnie te kryształki i to jest ten najmniejszy wymiar.
Klegum jeszcze się przyda do wielu, wielu rzeczy, dopiero zaczynam swój wykład :mrgreen:

Zaraz sie przekonasz, że to zajebista "rzecz" o ile wyjdzie mi Twój numer z obrazkiem :brawo:

Eremita

[link widoczny dla zalogowanych]

_________________________________
SN zrobiła małe czary-mary

wujzboj

Tak na oko to różnica pomiędzy topologią a gumą jest głównie w słowach. I tak cała istota jest ukryta w równaniach. Sugeruję, ująć to tak: z formalnego punktu widzenia nie ma tu żadnej ciągłej substancji, wszystko da się opisać poprzez stan układu dyskretnych punktów z metryką określającą relacje zachodzące pomiędzy nimi. Natomiast łatwiej myśli się o gumie, wobec tego lejemy gumę między kwanty i jedziemy dalej na tej gumie. Będziemy się martwić dopiero, jak coś zacznie pękać.

Eremita

Zgadzam sie zupełnie z powyższą uwagą :szacunek:

Ale nie wypowiedziałeś się co do "mojego" fotonu. Guma między kwantami przestrzeni zajebiście fajnie wyjaśnia korpuskularno-falowy charakter fotonu (i nie tylko). Zero masy i nie występuje w spoczynku. Na rysunku powyżej (dzięki za czary mary) widać jak powstaje coś w rodzaju "fotonowej dziury" która się przemieszcza. Załóżmy że "uderzyliśmy" w kwant przestrzeni.
Wystarczy tylko dobrać sprężystość klegumu i tajemnica korpuskularno-falowych zagadek rozwiązana!

[link widoczny dla zalogowanych]

wujzboj

Nie bardzo widzę, jak się ma ten rysunek do fotonu. Gdzie jest foton jako cząstka?

______________
PS. Czary mary padły, ale mam nadzieję że dlatego, że wrzuta dostała czkawki. Jeśli padłość będzie na dłużej, to po prostu wrzucaj nie na wrzutę, ale w jakieś bardziej romantyczne miejsca. Chwilowo zapisałem obrazek na [link widoczny dla zalogowanych]