ŚFiNiA

miki · Dołączył: 01 Kwi 2006 Posty: 494 Przeczytał: 0 tematów

Panie Trąbka, myślę że popełnia Pan błąd w swoim rozumowaniu – a nawet dwa, z których wynika nie trafne moim zdaniem Pana samookreślenie się jako „ateista-katolik”.

Myślę - przypuszczam, że te błędy maja jednak jedno i to samo źródło, a mianowicie dość powszechne ateistyczne przekonanie – być może już „podświadome”, jakoby źródłem religijności człowieka był lęk przed śmiercią, a więc istotą religii i wiary było „zbawienie wieczne” i „życie poza grobowe”.

Tymczasem, jeśli zapozna się pan z przekazem biblijnym, przekona się pan – jak sądzę, że nie jest to istota tego o czym mówiąc prorocy – „Bóg jest Bogiem żywych, a nie umarłych” , i „nie jest rzeczą ludzką, zajmowanie się tym co po śmierci - w Niebie” (bardzo, bardzo luźno cytując biblię) - taki jest mniej więcej sens przekazu biblijnego, w tej materii – moim zdaniem.

Akcent, kładziony na powyższy aspekt, oraz „nadnaturalna przestrzeń” w jakiej rzekomo miałby funkcjonować Bóg, to domena nauki kościoła katolickiego – nie widzę więc uzasadnienia dla określania się przez Pana jako „katolik”, gdyż akurat te aspekty „katolickie”, a nie biblijne Pan kwestionuje.

Również w tym kontekście przeinterpretowania przekazu biblijnego, określenie „ateista” w stosunku do Pana, wydaje mi się nie na miejscy, skoro istnienia takiej (nie przypominam sobie w tym momencie jak to pan sam określił) „przemożnej siły” rządzącej ludźmi, Pan nie kwestionuje. Również, gdy bliżej się Pan przyjrzy znaczeniu słowa „osoba”, ale w odniesieniu nie do Boga, a właśnie do człowieka!, być może dostrzeże Pan – moim zdaniem fakt – że "Bóg Osobowy", jest pojęciem jak najbardziej na miejscu, zwłaszcza w kontekście słów Św. Jana – „na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo”(też "luźno" cytując).

Szanowny Panie Trąbka, całkowicie zgadzam się z Panem co do kierunku w jakim idzie Pana samookreślenie się światopoglądowe i przekonań jakie leżą u tego kierunku podstaw. Podobnie jak poprzednio, nie bardzo rozumiem tylko tego samomianowania się jako „ateista katolik”(taki skrót) – tego co za tymi słowami może się kryć, te mnie ciągle mylą i z nich wynikały moje poprzednie podejrzenia co chce Pan przez to powiedzieć – z czym się Pan identyfikuje. Teraz wiem, że moje tamte spekulacje były błędne – tak sądzę i interpretuje Pana wypowiedzi – więc:

Przepraszam i Pozdrawiam

levis

wujzboj

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów

Przede wszystkim, po zastanowieniu, wycofuję swoje roszczenie do bycia katolikiem w sensie wyznaniowym. Przyznam się, że upierałem się przy tym roszczeniu trochę przez przekorę, ale też trochę, żeby samemu przekonać się, sprawdzić, jak daleko mogę posunąć się w stronę katolicyzmu, nie rezygnując przy tym z mojego ateizmu. Oczywiście jednak roszczenie zatwardziałego ateisty, którym jestem, do bycia katolikiem w sensie wyznaniowym to absurd!

Pozostaję więc ateistą i katolikiem w sensie kulturowym!

Odpowiadając na ostatni post Pana levisa, mogę powtórzyć, że - owszem - nawet najbardziej nieprawdopodobne wyjaśnienia naturalistyczne są dla mnie wciąż bardziej prawdopodobne niż wyjaśnienia supranaturalistyczne, postulujące istnienie bytów nadprzyrodzonych, transcendentnych, istniejących zupełnie niezależnie od świata przyrody. Po prostu czymś niepodważalnym wydaje mi się stara, marksistowska zasada wszechzwiązku i wzajemnego oddziaływania zjawisk.

levis

Ja jestem za wydzieleniem offtopa:)

wujzboj

No to jak, tniemy, Panie Trabka?

I czy wycinamy jeden watek (trabka - wuj - levis), czy raczej dwa (trabka-levis o wiarygodności świadków i trabka-wuj o transcendencji i immanencji?

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów