ŚFiNiA

fiklit

zbadajmy U w 4)
czy U jest rozpoznawalne
czy U-U jest rozpoznawalne i U nie jest zbiorem pustym
czy [] jest rozpoznwalne i U nie jest zbiorem pustym
No nie.
Czyli U nie jest rpozpoznawalne i sprzeczność z 1)

rafal3006

fiklit

Bez związku z dzieleniem przez 0.
Co to znaczy "nie badamy".
Wg 1) jest rozpoznawalne, wg 4) i 2) jest nierozpoznawalne.
Sprzeczne jak cały ten chłam.

rafal3006

Fundamenty rozpoznawalności

Definicja rozpoznawalności pojęcia p:
Pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest jego zaprzeczenie w dziedzinie Uniwersum

Zastrzeżenie:
Uniwersum i zbiór pusty, jako zbiory krańcowe nie podlegają pod powyższą definicję rozpoznawalności pojęcia.

Zbiory krańcowe U i [] muszą mieć niezależne definicje, tak jak 0 i nieskończoność w matematyce klasycznej.

Definicje rozpoznawalności U i []:
Uniwersum jest rozpoznawalne na mocy definicji, bo rozpoznawalne są wszystkie elementy które zawiera
Zbiór pusty jest nierozpoznawalny na mocy definicji, bo nie zawiera żadnych elementów

Przykład:
P=[pies]
~P=[U-pies] - dowolne pojęcia z wykluczeniem psa np. kot, miłość, samochód etc
Pies to kot, samochód, miłość etc
Zbiory P i ~P są niepuste co jest dowodem rozpoznawalności pojęcia „pies”

Definicja zbioru pustego rozpoznawalnego:
Zbiór pusty jest rozpoznawalny wtedy i tylko wtedy gdy powstaje w wyniku działań na pojęciach rozpoznawalnych

Definicja zbioru pustego nierozpoznawalnego:
Zbiór pusty nierozpoznawalny to zbiór który nie zawiera żadnych elementów

Przykład zdania z użyciem zbioru pustego nierozpoznawalnego:
A1.
Jeśli […] to ma cztery łapy
[]=>4L
Zdanie fałszywe na mocy 2.
W dowolnym zdaniu wystarczy jeden obiekt nierozpoznawalny i już całe zdanie jest nierozpoznawalne.

Przykład zdania z użyciem zbiory pustego rozpoznawalnego:
A2
Jeśli zwierzę nie jest psem i jest psem to ma cztery łapy
~P*P =>4L =?
Prawo Kobry działa tu doskonale:
A3.
Jeśli zwierzę nie jest psem i jest psem to może ~~> mieć cztery łapy
~P*P ~~>4L = ~P*P*4L =[] =0
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> A3 jest fałszywe, zatem na mocy prawa Kobry zdanie A2 jest fałszywe.

Oczywistym jest, że jak mamy jawne zdanie A2 to dla uproszczenia możemy operować zbiorem pustym [], mając świadomość iż jest to zbiór pusty rozpoznawalny, czyli tworzony jest przy pomocy pojęć rozpoznawalnych

Zauważ fundamentalną różnicę między zbiorem pustym nierozpoznawalnym (A1), z zbiorami pustymi rozpoznawalnymi A2 i A3.

Jak to różnica?
Wszystkie pojęcia użyte w konstrukcji zdań A2 i A3 są rozpoznawalne!

Natomiast w zdaniu A1 tak nie jest:
Na mocy punktu 2 nie rozpoznaję tu zbioru pustego [], nie wiem co to jest.
A1
Jeśli [ ] to ma cztery łapy

Nie wszystkie pojęcia użyte do konstrukcji zdania A1 są rozpoznawalne!

fiklit

rafal3006

fiklit

rafal3006

fiklit

rafal3006

idiota

"Nie rozumiem dlaczego taki problem robisz z U i [], przecież w świecie rzeczywistym te pojęcia w formie bezwzględnej czyli U i [] bez podania zawartości są kompletnie bez sensu, czyli nie istnieją."

Naprawdę?
W twoim słowniku języka polskiego nie ma słów "wszystko" ani "nic"?

fiklit

rafal3006

Sprzeczność czysto matematyczna w logice Ziemian

fiklit

fiklit

Ad 2)
Nie wiem czy dobrze rozumiem Twoją tabelkę, ale twierdzisz, że LM w twierdzeniu pitagorasa jest jakieś
A: TP=> SK =1
B: TP~~>~SK=0
C:~TP=>~SK =1
D:~TP~~>SK =0

rafal3006

rafal3006

fiklit

Ustalmy dziedzinę - punkty w czasie co godzinę czasu UTC

idiota

"Ustalmy dziedziny:
1+1=2 - to operacja arytmetyczna na zbiorze liczb naturalnych
Słońce świeci - cecha słońca

Dziedziny są tu rozłączne, zatem zdanie fałszywe."

Jeżeli zrobię pączki, to Matylda będzie radosna.

Zdobię pączki - to operacja kulinarna
Matylda jest radosna - stan emocjonalny Matyldy

Dziedziny są tu rozłączne, zatem zdanie jest fałszywe.

fiklit

Nie. Wyjdź od normalnie sformułowanego twierdzenia pitagorasa i pokaż gdzie w LM pojawia sie jakieś D:~TP~~>SK =0

rafal3006

fiklit

To jest twoim zdaniem LM?

rafal3006

Fiklicie, myślę że wzajemne ataki na nasze systemy logiczne nie mają sensu.
Ja pod każdym swoim postem mogę napisać że AK jest wspaniała a LZ do kitu bo AK to jedyna poprawna logika matematyczna w naszym Wszechświecie.
Dokładnie to samo możesz napisać Ty, z twojego punktu odniesienia.
LZ działa wspaniale zaś AK jest do kitu bo LZ to jedyna poprawna logika w naszym Wszechświecie.
Z punktu odniesienia matematyki nasze systemy są logiczne są tożsame bo matematycznie nasze kwantyfikatory duże są matematycznie tożsame - mimo fundamentalnie innych definicji.
Ja rozumiem oba systemy, mam nadzieję że niektórzy ziemscy matematycy też zrozumieją oba systemy, wtedy będą mogli wybrać który system wolą.
Proponuję przejść do poważniejszych zagadnień niż U czy [], czy też twierdzenie Pitagorasa.
Kolejny post.

rafal3006

Kolejny przełomowy post w AK

Temat:
Prawdy twarde i miękkie w tabelach zero-jedynkowych.
Prawdy względne i bezwzględne w tabelach zero-jedynkowych

Weźmy implikację prostą |=> na sztandarowym przykładzie:
A.
Jeśli jutro będzie padać (P=1) to na pewno => będzie pochmurno (CH=1)
P=>CH =1
co matematycznie oznacza:
(P=1) => (CH=1) =1
W zapisie formalnym:
p=>q =1
co matematycznie oznacza:
(p=1)=>(q=1)
Padanie jest warunkiem wystarczającym => aby było pochmurno
Z prawdziwości warunku wystarczającego => A wynika fałszywość kontrprzykładu B (i odwrotnie)
B.
Jeśli jutro będzie padało (P=1) to może ~~> nie być podmurno (~CH=1)
P~~>~CH = P*~CH =0
co matematycznie oznacza:
(P=1)~~>(~CH=1) =0
W zapisie formalnym:
p~~>~q =0
co matematycznie oznacza:
(p=1)~~>(~q=1) =0
Niemożliwe jest aby padało i nie było pochmurno
… a jeśli nie będzie padało?
Prawo Kubusia poprawne i w implikacji i w równoważności:
P=>CH = ~P~>~CH
W zapisie formalnym:
p=>q = ~p~>~q
stąd:
C.
Jeśli jutro nie będzie padało (~P=1) to może ~> nie być pochmurno (~CH=1)
~P~>~CH =1
co matematycznie oznacza:
(~P=1)~>(~CH=1) =1
W zapisie formalnym:
~p~>~q =1
co matematycznie oznacza:
(~p=1)~>(~q=1)
Brak opadów jest warunkiem koniecznym ~> aby nie było pochmurno bo jak pada to na pewno => są chmury.
Mamy tu prawo Kubusia w naturalnej logice 5-cio latków:
~P~>~CH = P=>CH
lub
D.
Jeśli jutro nie będzie padało (~P=1) to może ~~> być pochmurno (CH=1)
~P~~>CH = ~P*CH =1
co matematycznie oznacza:
(~P=1)~~>(CH=1) = (~P=1)*(CH=1) =1
W zapisie formalnym:
~p~~>q = ~p*q =1
co matematycznie oznacza:
(~p=1)~~>(q=1) = (~p=1)*(q=1) =1
Możliwa jest sytuacja „nie pada” i są chmury

Prawdy twarde i miękkie

Zauważmy, że zdanie A daje nam 100% pewność (gwarancję matematyczną =>) że jeśli jutro będzie padało to na pewno => będzie pochmurno.
Jedynkę w linii A możemy zatem nazwać twardą prawdą, 100% pewnością.
Twarda prawda w linii A wymusza twardy fałsz w linii B (kontrprzykład dla zdania A).
Prawdziwość warunku wystarczającego => A wymusza fałszywość kontrprzykładu B (i odwrotnie)

Zdania C i D natomiast opisują sytuację co się stanie jeśli jutro nie będzie padać.
Jeśli jutro nie będzie padać to może ~> nie być pochmurno:
C: ~P~>~CH =1
LUB
Jeśli jutro nie będzie padać to może ~~> być pochmurno
D: ~P~~>CH = ~P*CH =1
Zdarzenia C (nie pada i nie ma chmur) oraz C (nie pada i są chmury) są rozłączne, jeśli jutro zajdzie zdarzenie C to zdanie C będzie prawdziwe, natomiast D fałszywe, natomiast jeśli zajdzie zdarzenie D to zdanie D będzie prawdziwe a zdanie C fałszywe.
O wynikowych jedynkach w liniach C i D możemy zatem powiedzieć, że to są prawdy miękkie, mogą zajść ale nie muszą.
Dokładnie to samo możemy powiedzieć o wynikowych zerach w zdaniach C i D iż są to fałsze miękkie, mogą zajść, ale nie muszą.
Wniosek:
Zdania C i D to najzwyklejsze „rzucanie monetą”, nierozłączny element implikacji prostej P|=>CH którą realizuje seria zdań A, B, C i D.

Zapiszmy powyższe zdania w tabeli w postaci zapisu formalnego, będziemy mieć wówczas matematyczny opis wszystkich implikacji prostych |=> a nie tylko tej jednej, o deszczu i chmurce.

Tabela 1
Przyjmijmy za punkt odniesienia zdanie:
A: p=>q