ŚFiNiA

MaluśnaOwieczka

Ja jeszcze nigdy nie tęskniłem tak za kimś, jak tęsknię za nią.
Nie mam prawa tęsknić?

Tęsknię i nie umiem sobie z tym poradzić.
To co mam zrobić, żeby nie tęsknić?

To moja potrzeba, wiadomo że moja.
Tęsknota jest egoistyczna. To chyba oczywiste.

NIECH KTOŚ MI UDOWODNI, ŻE TĘSKNOTA NIE JEST EGOISTYCZNA!

To mi nawet nie wolno tęsknić, bo to znaczy, że jestem egoistą. A nie wolno być egoistą.
Czyli nie-egoista nie tęskni. Nie-egoiście nie zależy na kontakcie z tą osobą.

MaluśnaOwieczka

Tak, jestem egoistą bo tęsknię za nią.

A ona przez cały czas myślała tylko o mnie, bo się nie odzywała. Brak komunikacji świadczył o jej całkowitym oddaniu!
I ja mam teraz obowiązek podziękować za ten jej brak komunikacji z jej strony, uszanować tę jej mękę (że nie przedstawiała mi nigdy swojej perspektywy), i dać jej spokój, a swoją tęsknotę schować do kieszeni, bo jest egoistyczna.

MaluśnaOwieczka

Pytałem się jej: "Co ty we mnie widzisz?"

Ona na to, że mnie ceni za to, że jestem wrażliwy i przyznaję się do swoich słabości oraz otwarcie mówię o swoich problemach.

Minęły lata. Ona mówi, że mnie zostawia, bo jestem wrażliwy i ta moja wrażliwość łączy się ze skrajną słabością, i przytłaczam ją swoimi problemami, które ją przerosły. A ona potrzebuje prawdziwego dojrzałego mężczyzny. A moje ciągłe opowiadanie o swoich problemach dowodzi mego egocentryzmu.

No i co ja mam z tego zrozumieć?
Jak mam połączyć to, co mówiła kiedyś, z tym co powiedziała teraz? Jak ja mam to ze sobą skleić w jedną spójną całość?

MaluśnaOwieczka

Ja jestem człowiekiem, nie terminatorem.

MaluśnaOwieczka

Jak kiedyś płakałem przez telefon, to przez 2 kolejne tygodnie ani razu nie zadzwoniła, ani nie wysłała żadnej wiadomości z pytaniem, jak ja się czuję. Ani razu.

To jak ja miałem potem nie mieć do niej pretensji o to? Co w tym dziwnego, że miałem o to potem pretensje?

Natomiast gdyby to kobieta płakała facetowi przez telefon, a on by potem nie zapytał się przez 2 tygodnie ani razu jak się ona czuje.... no to oczywiście inna sprawa! Bo to jest kobieta! A kobieta jest zawsze specjalnej troski!

Zasrana polska kultura.

Semele

MaluśnaOwieczka

No nie rozumiem, dlaczego uważasz, że dla kogoś rutynowe spotkanie rodzinne nie jest ważne, bo rezygnuje z niego gdyż się boi o zdrowie i życie innej osoby...

Semele

MaluśnaOwieczka

MaluśnaOwieczka

To taki przykład.

Jesteś z ukochaną osobą w domu i zaraz macie przystąpić do świątecznej kolacji.
Aż tu nagle za oknem widać jak wybucha pożar i słychać krzyki.

Twój ukochany rezygnuje z kolacji z Tobą i wybiega na zewnątrz, żeby gasić pożar i ratować te krzyczące osoby i zwierzęta.

A po powrocie Ty masz do niego pretensje, że on tych obcych ludzi kocha bardziej niż Ciebie, bo dla nich zrezygnował z tak ważnej kolacji z Tobą...

Semele

MaluśnaOwieczka

Wcale nie do końca taki inny.

Różnica tylko taka, że Ty podzielasz opinię, że pożar i krzyki są istotne. Natomiast nie podzielasz opinii, że wirus jest istotny.
A dla niego ten wirus może mieć taki sam kontekst jak ów przykładowy pożar.

Semele

MaluśnaOwieczka

U mnie w domu było po prostu żarcie. Nikt sie nie przejmował żadnymi wędrowcami.
I tak byśmy nikogo nie wpuścili.

MaluśnaOwieczka

Trochę mi lepiej. Oglądam serial.
Jak się czymś zajmie głowę, to się tyle nie myśli.
Trochę lepiej.

MaluśnaOwieczka

Takie coś dzisiaj przeczytałem:

"Niemożliwe jest partnerstwo, jeśli odkrywa się wyłącznie jedna osoba."

To ja się ciągle odkrywałem. Ona wcale.

MaluśnaOwieczka

Po co przepraszać dając komuś kwiaty, jak potem i tak się znowu robi swoje...

Ja byłem zawsze zdania, że kwiaty na przeprosiny to bzdura, bo liczy się to, jak się zachowujemy na co dzień, a nie jakieś tam symbole. Symbol nic nie znaczy.

Raz złamałem swoją własną zasadę, no i popełniłem wielki błąd. Emocje są emocjami. Jeśli się coś obiecuje i daje kwiatki na dowód, to to ma szansę zadziałać tylko wtedy, gdy się już ma tę osobę, której sie daje kwiatka, kompletnie w dupie. Bo tylko wtedy można dotrzymać słowa.

Ja popełniłem błąd i dałem komuś kwiatka zanim przestał mnie obchodzić.

Kwiatka to można dać nauczycielce na zakończenie roku. Bo własną nauczycielkę zawsze ma się w dupie.

MaluśnaOwieczka

Gdybym miał Cię w dupie, tobym dotrzymał słowa.

Semele

MaluśnaOwieczka

A po co Putin dał Makreli?

Semele

Semele

MaluśnaOwieczka

Żarcie było dobre. Ale najlepsze było wspólne gotowanie.

Może kwiaty zobowiązują do niczego, chyba że ktoś napisze liścik, w którym się zobowiąże..

Mi mogłaby niezobowiązująco kupić frytkownice, bo nie mam, a szkoda mi kasy.

Jeśli podejrzewasz, że możesz mieć do kogoś jeszcze o coś w przyszłości żal, to nie dawaj mu kwiatów.

Semele

O miłości prawdziwie wirtualnej mówi w piękny sposób film pt. „Her”, wyreżyserowany przez Spike’a Jonze’a, w którym główny bohater, żyjący w przyszłości, zakochuje się i ma paradoksalnie mówiąc realny romans z systemem komputerowym… Film z pewnością wart uwagi i zastanowienia: czy taka rzeczywistość nas czeka? Jak będzie wyglądać? Czy miłość wirtualna i rzeczywista będą miały inny wydźwięk, inne znaczenie?

Pojęcia te mają również różne znaczenia w zależności od kultury w jakiej żyjemy i wychowujemy się. Dr Dariusz Skowroński, seksuolog pracujący w Tokio, opowiada, że w tym kraju bardzo powszechne jest posiadanie przez dorosłych żonatych mężczyzn internetowych animowanych kochanek, które są inteligentnymi programami komputerowymi. Mężczyźni w tych związkach znów mogą poczuć się jak nastolatkowie, bez problemów i odpowiedzialności. Związki te są utrzymywane w tajemnicy, a na zadane pytanie: „Kogo byś wybrał: żonę czy animowaną kochankę?”, twierdzą, że byłaby to bardzo trudna decyzja. Kultura ma więc ogromne znaczenie w rozumieniu pojęcia „wirtualna miłość”.

Na zakończenie warto podkreślić, że istnieją szczęśliwe związki, które swoje początki miały w świecie wirtualnym i ponieważ jest to zjawisko bardzo powszechne, nie bójmy się o nim mówić, a Dzień wirtualnej miłości niech będzie obrazem naszej społecznej akceptacji takiej formy zawierania znajomości.

[link widoczny dla zalogowanych]