ŚFiNiA

anbo

Alegoryzacji nie wymyślili Żydzi, ale Grecy, a wszystko zaczęło się od filozofa Ksenofanesa (VI i V w. p.n.e.), który krytykował antropomorfizm greckiej religii, co zaowocowało powstaniem szkoły egzegetów Homera. (Można też dopatrywać się tego u innych greckich filozofów, zwłaszcza stoików.) Głównym ośrodkiem tej szkoły najpierw był Pergamon, a potem Aleksandria. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na to, że nic nie wiadomo o tym, by to Bóg Jahwe natchnął Ksenofanesa, żeby alegoryzować, wygląda na to, że - rzecz to pewnie do do uwierzenia dla biblijnych teistów - sam z siebie na to wpadł, a przecież to podobno Biblia pełna jest wzniosłych myśli, glębokich przemyśleń itp., bo biblijnych autorów natchnął Bóg, człowiek sam z siebie nie mógłby czegoś takiego dokonać. Tylko pytanie, czy to Biblia taka jest, czy jej interpretacje? Wracając do historii alegoryzowania. W Aleksandrii mieszkało wówczas wielu shellenizowanych Żydów. To oni - zainspirowani tym, co robili greccy filozofowie z Homerem - zaczęli stosować alegoryzację przy interpretowaniu Biblii. Nigdy jednak tej metody nie stosowano w stosunku do wszystkich biblijnych opowieści. Zakres stosowania metody rozszerzano (wciąż to się robi) w miarę, jak nauka obalała biblijne opowieści (jeśli się je traktowało historycznie), a robiono to niechętnie (wszyscy znamy historie cenzurowania nauki Biblią).

Semele

Tu ciekawy przykład nauk chrześcijańskich, które są dla mnie wybitnie allegoryczne. Ale charyzma Szustaka JEST godna uwagi.

[link widoczny dla zalogowanych]

fedor

Semele

Fedor

fedor

anbo

fedor

anbo

Technika nie działa bo naukowcy mają rację, czyli działa przez przypadek albo dzieki modlitwom fedorów ;)

fedor

anbo

Interpretowanie biblijnych tekstów (które traktowane literalnie są niewygodne bo albo niezgodne z nauuką albo w złym świetle pokazują Boga) jako alegorie nie jest jedyną metodą, która powoduje, że Biblia jako przekaz od Boga jest w zasadzie nie do obalenia (co dla jednych czyni ją wiarygodną, a dla innych przeciwnie). Inną metodą jest określone interpretowanie tzw. proroctw. Dobrym przykłądem jest słynne proroctwo Izajasza:
"Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel”(Iz 7:14). Według wielu teologów, także chrześcijańskich i żydowskich, proroctwo Izajasza dotyczyło nie Jezusa, lecz syna Achaza, Ezechiasza. Wskazują na to następujące elementy:
- wyraz “alma” oznacza młodą kobietę, niekoniecznie dziewicę w dzisiejszym znaczeniu tego słowa, a także kobietę niezamężną, czyjąś narzeczoną;
- rodzajnik “ha” przed “alma” wskazuje,, że chodzi o niewiastę konkretną, znaną prorokowi;
- młodość i stan wolny są wysunięte na plan pierwszy, a nie dziewictwo w dzisiejszym znaczeniu tego słowa;
- treść proroctwa, sposób w jaki zostało podane, konteksty czasowe, historyczne i polityczne wskazują, że mogło chodzić o potomka króla Achaza, do którego Izajasz swe proroctwo kierował, a w każdym razie o kogoś współczesnego Izajaszowi.
Powyższe wyjaśnienie zaczerpnąłem z objaśnień do jednego z wydań Starego Testamentu, z Biblii Poznańskiej. Jak zatem tłumaczy się, że proroctwo izajasza dotyczy Jezusa? Otóż wyjaśnia się, że ono także dotyczy Jezusa. Przy takim podejściu można wybronić każde proroctwo mówiące rzekomo o Jezusie chociaż spełniło się (albo dotyczyło) na kimś innym (kogoś innego), bo można powiedzieć: proroctwo dotyczyło tamtej osoby oraz Jezusa. Tylko że takie zabiegi czynią całą koncepcję - delikatnie mówiąc - mocno podejrzaną. Drodzy chrześcijanie, czy takie same kryteria (i metody) stosujecie oceniając wiarygodność innych tzw. świętych ksiąg? Dla niektórych ludzi (fakt, że nie ma ich zbyt wielu) nawet mitologia grecka wciąż jest wiarygodnym źródłem wiedzy o bogach, wystarczy ją zalegoryzować.

Semele

Jak odczytywać Księgę Rodzaju?

Myślę, że każdy ma dzisiaj wybór. Tych sposobów jej odczytania, przetworzenia, interpretacji namnożyło się.
Oczywiście to jest możliwe gdy nie będziemy jej traktować jako świętej księgi.
Wyznawcy powinni jednak mieć jakiegoś przewodnika.

Mają nawet. Ale czy to jest ksiądz proboszcz?

fedor

Semele

Jesli przywołujemy Poppera warto zacytować:

Popper odrzuca postawę -postawę autorytaryzmu, zarówno w nauce, jak i w życiu społecznym. Proponuje w zamian postawę sokratejską, która „zakłada pewien stopień intelektualnej pokory. [ ... ] Rodzi się ona ze świadomości, że nie jesteśmy wszechwiedzący i że większość naszej wiedzy zawdzięczamy innym. Jest to postawa, która usiłuje przenieść możliwie najdalej do sfery szeroko rozumianych przekonań dwie zasady każdego postępowania: pierwszą, iż powinno się wysłuchać zawsze obu stron, i drugą, że nie jest dobrym sędzią ten, którego interes jest związany z jedną ze stron"
Za Adamem Chmielewskim

Kruchy04

Kruchy04

towarzyski.pelikan

fedor

Kruchy04

Kruchy04

fedor

Kruchy04

Dlaczego Bóg zasadził w raju drzewo poznania dobra i zła?
Po co sadzić takie drzewo w ogrodzie, po którym biega Twoje ukochane potomstwo?
Czy istnieje jakieś uzasadnienie w Biblii, ew. Tradycji?

tą opowieść nie ma sensu zarówno w sensie dosłownym, jak i metaforycznym. Cała odpowiedzialność i tak spada na wszechwiedzącego projektanta, który najpierw najwyraźniej spieprzył projekt, a potem się na niego obraził.

A jakie, jest wasze zdanie na ten temat?

Semele

fedor

Michał Dyszyński

Katolikus