ŚFiNiA

wujzboj

"Prawdy ateistyczne" istnieją w takim samym sensie, jak "prawdy teistyczne" - zależą od wyznawanej filozofii.

Dziękuję za zaproszenie.

vpprof

Ale co to jest „wszechmocna miłość” albo „pierwotna świadomość”? Chodzi mi o to, czy to jest jakiś konkretny obiekt czy tylko pojęcie? Bo jeśli to konkretny obiekt, to oczywiście można go poznać w taki sposób, w jaki się poznaje krzesło. Ale jeśli to pojęcie, to w zasadzie nie jest to żaden bóg. Wuju, proszę odpowiedz mi, czy „Bóg” to pojęcie, takie jak np. siła elektromotoryczna indukcji, czy też jakiś obiekt taki jak krzesło?

berber · Dołączył: 12 Mar 2012 Posty: 21 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Mężczyzna

vprof, Twój umysł to konkretny obiekt czy pojęcie?

berber · Dołączył: 12 Mar 2012 Posty: 21 Przeczytał: 0 tematów Płeć: Mężczyzna

Mija parę dni i nie ma żadnej odpowiedzi ze strony vprof.

To dla mnie normalne. Materialiści wymiękają przy kwestii umysłu. Czasami bredzą coś o tym, że umysł jest funkcją mózgu - ale tu Strawson - filozof ateista mówi, że z funkcjonalistami się nie dyskutuje - funkcjonalistom trzeba pomóc

Ostatnio też wyszła książka filozofa ateisty Thomasa Nagela "Mind and Cosmos: Why The Materialist Neo-Darwinian Conception of Nature Is Almost Certainly False", w której pokazuje, że materializm wymięka przy problemie umysłu

vpprof

Isa_bel

vpprof

Michał Dyszyński

Mam pewną swoją "teorię" na temat może nie tyle czym "jest" Bóg (bo uważam, że standardowy ludzki umysł ma znikome szanse na wyobrażenie sobie, uzyskanie dobrej odpowiedzi na to pytanie), ale czym "jawi się człowiekowi" Bóg.
Uważam, że Bóg celowo (!) zostawia człowiekowi margines wolności w pojmowaniu/wyobrażaniu/traktowaniu Boga. Ten margines wolności daje szansę na twórczość człowieka - od odrzucenia (tu można się przyjrzeć konsekwencjom takiego podejścia), poprzez różne formy teizmu tradycyjnego, aż do prób uchwycenia Boga głębszymi warstwami duchowości i myśli. Jestem przekonany, że ta twórczość jest właśnie jednym z celów Boga.
Co prawda są uboczne skutki owej twórczości - w szczególności opóźnienie jednostek na drodze do poznania Boga i siebie, ale dzięki temu człowiek staje sie lepiej "przetestowany", jego zdolność odpowiedzi na głos Boga w różnych aspektach, obejmuje szersze spektrum zachowań, możliwości.

Człowiek nie będzie umiał jeszcze długo odpowiedzieć na pytanie "czym jest Bóg". Może jednak tak przekształcać swój umysł, aby coraz lepiej odpowiadać na pytanie: kim mogę się sta(wa)ć, aby moje ja krystalizowało się pełniej w tej rzeczywistości jaką daje mi przestrzeń rozumienia siebie i tego co poza mną (przestrzeń przygotowana przez Boga)?
Jeszcze inaczej mówiąc - człowiek poznając siebie, poznaje Boga, a poznając Boga, poznaje siebie. I w pewnym sensie nawet czasem odchodząc od Boga w ostatecznym rozrachunku, z opóźnieniem, poznaje tego Boga. Poznaje Boga, bo w ten sposób lepiej poznaje siebie. To mu w przyszłości da narzędzia umysłu i woli, aby wrócić do Boga - już ze świadomością, na czym polega jakiś konkretny element relacji Bóg - Ja.

W tym kontekście moja "definicja" Boga brzmiałaby z grubsza tak:
Wariant definicji osobisty:
Bóg jest przestrzenią do poznawania mojej tożsamości i działania w niej w sensie kreacji myśli, odczuć, wyobrażeń.
Wariant definicji szerszy:
Bóg jest przestrzenią, systemem organizacji i podstawowych kryteriów do współistnienia istot, których jestestwo wyłoniło się z chaosu, w której to przestrzeni owe istoty osiągają coraz wyższe poziomy doskonałości.

Joker · Dołączył: 29 Lis 2007 Posty: 23 Przeczytał: 0 tematów

vpprof

ptr

krowa

.................

krowa

..............

krowa

.....................

krowa

..............

krowa

...............

Piotr Rokubungi

dromek, mam "podobną percepcję rzeczywistości". Bóg, czy raczej Kosmos jest wszystkim, i czymś ponad to. Ale czy człowiek będzie kiedykolwiek w stanie zaobserwować To Wszystko, a tym bardziej zrozumieć Wszystko? Ja wątpię..

malaavi

Dostrzegasz całą rzeczywistość, Piotrze? Albo nie rozumiesz wszystkiego, jako człowiek, i nie masz podstaw mówić o tym, czego z założenia nie rozumiesz, albo mówisz bo wiesz, wówczas potrafisz boga myślą objąć, imponujące, (nieprawdziwe) i sprzeczne z założeniami.

Gdy głosiciel głosi, że coś jest, ale niezrozumiałe, popada w sprzeczność. Mógłby głosić, że w przestrzeni euklidesowej trójkąty mają dowolną sumę kątów wewnętrznych, tylko nie można sobie tego wyobrazić. Zatem skąd wie, jeśli nie można?

Jeśli nie obserwujesz, bo nie obserwujesz, tego o czym gadasz, to po co to błędnie nazwać percepcją rzeczywistości? To są postulaty, spekulacje. Poezja.

Piotr Rokubungi

Ty malaavi kombinujesz, czy papierek, w który świstak zawija, jest aksjomatem czy też nie. A nie dostrzegasz, że ku planecie popier**la ogromna asteroida.. :cry:

malaavi

Nie, nie obserwuję ani świstaka, ani asteroidy.

Ty obserwujesz?

Piotr Rokubungi

Ja obserwuję, nie tylko oczami. I "widzę" więcej, niż to, co widoczne.