Czy świat ma Stwórcę?

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Czy świat ma Stwórcę?
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 65, 66, 67 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Filozofia

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

fedor

Dołączył: 04 Paź 2008
Posty: 15215
Przeczytał: 96 tematów

Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Pią 18:00, 06 Sty 2023 Temat postu: Re: Czy świat ma Stwórcę?

anbo napisał:

mat napisał:

anbo napisał:

Jest pytanie o stwórcę Stwórcy

O tym nic powiedziec za bardzo nie mozna, bo wykracza poza nasze uniwersum.

Skoro nic o stwórcy powiedzieć nie można, to także tego, że nie ma przyczyny. Tym bardziej, gdy się uprzednio stwierdzi, że wszystko musi mieć swoją przyczynę (w dowodzie kosmologicznym wedle założenia, że ogniw łańcucha przyczynowości nie możemy dokładać wstecz w nieskończoność).

mat napisał:

anbo napisał:

Napisałeś, że "wszystko wskazuje, że jakiś stwórca jest". No to ja się pytam: co konkretnie? Jak z faktu, że istnieją ludzie/świat wyprowadzasz wniosek, że istnieje ich/jego stwórca?

Na tej samej zasadzie, jak to, ze istnieje jakis budynek, urzadzenie, narzedzie, sugeruje ze stoi za tym jakis stworca.

To, że za tymi rzeczami stoi stwórca wiesz z doświadczenia: budynki, urządzenia i narzędzia są dziełem człowieka (w każdym razie jakiejś inteligentnej istoty, teoretycznie także na przykład kosmity). O roślinach i zwierzętach, a także planetach i gwiazdach już tego wiedzieć nie możesz. Obserwujesz jedynie przeistaczanie się czegoś w coś (wody w lód, nasienia w roślinę itd., itp.) i dotyczy to poszczególnych elementów świata, a nie świata jako takiego. Tymczasem w dowodzie kosmologicznym z obserwacji elementów wnioskuje się o całości.
Tu warto zauważyć, że przesłanka w dowodzie kosmologicznym pochodzi z empirycznych obserwacji (oraz co najmniej dyskusyjnego założenia o niemożliwości nieskończonego łańcucha, a już na pewno nie obserwowanego), a Lewandowski w swoim dziele o zaletach apologetyki presupozycyjnej napisał, że dowodzenie metodami empirycznymi istnienia Boga spoza świata materialnego jest bez sensu.

Ponieważ fedor z uporem maniaka wciąż uprawia tę apologetykę, to pozwolę sobie tutaj na kilka uwag.
Załóżmy, że faktycznie ateista nie ma na co się powołać, żeby uzasadnić, że może poprawnie rozumować, coś zasadnie sądzić itp (N). Z tego jednak nie wynika, że faktycznie nie może poprawnie rozumować itp. (R) A skoro tak, to uporczywe domaganie się od niego odpowiedzi na sztandarowe pytanie presupozycjonisty jest albo nierozumieniem, że z N nie wynika R, albo rozumienie i celowe wprawianie (z pewnością nie każdego) ateisty w zakłopotanie, innymi słowy uprawianie apologetyki presupozycyjnej to jedynie uprawianie pewnej odmiany erystyki apologetycznej. A także swego rodzaju wywieszenie białej flagi. Uprawianie apologetyki presupozycyjnej to nic innego jak ucieczka od dyskusji. Nie ucieka ten kto sądzi, że ma mocne argumenty.

Znowu same arbitralne stwierdzenia. Anbuś nadal nie wie skąd wie, że cokolwiek wie i skąd wie, że cokolwiek poprawnie zrozumiał. Wczoraj zadałem mu pytania na ten temat i oczywiście zwiał