ŚFiNiA

wujzboj

Zostańmy na razie przy tym zastrzeżeniu - chyba. że uznajesz je za poprawne.

Ponieważ celem eksperymentu jest zbadanie, czy TERAZ jestem w stanie jawy, zaś wynikiem eksperymentu jest stwierdzenie, że PRZEDTEM nie byłem w stanie jawy, to wynik i cel mijają się ze sobą. Falsyfikacja dotyczy czegoś innego, niż zamierzone. To tak, jak byś pojechał na uczelnię z zamiarem zdania egzaminu z angielskiego, a następnie oblałbyś egzamin ale za to przy okazji zdał byś egzamin z logiki. Fajnie, że logikę masz w ten sposób z głowy, ale nie zmienia to faktu, że nie możesz twierdzić, jakobyś angielskiego nie oblał

.

konrado5

wujzboj

Chcesz się dowiedzieć teraz o tym, co jest teraz, a nie potem o tym, co było przedtem.

Prorokować o przeszłości to żadna sztuka.

konrado5

wujzboj

Słucham? To ZAWSZE będzie PO CZASIE. Dowiadujesz się dzisiaj, co było wczoraj. Dowiadujesz się nie tego, czy TERAZ jesteś w stanie jawy, lecz tego, że WCZORAJ nie byłeś w stanie jawy.

konrado5

wujzboj

Masz bowiem falsyfikować tezę dzisiejszą. Teza "jestem na jawie" dotyczy chwili teraźniejszej, a nie przeszłej. Gdy dotyczy chwili przeszłej, brzmi: "byłem na jawie".

konrado5

wujzboj

Jak ją falsyfikujesz jutro, to jest to INNA teza. Brzmiąca "WCZORAJ BYŁEM na jawie".

konrado5

wujzboj

Nie. Wczorajszy śnieg to nie to samo, co śnieg dzisiejszy.

Jest taki stary dowcip: prorokowanie jest trudne, szczególnie, jeśli dotyczy przyszłości. Konrado, czy uznałbyś za proroka kogoś, kto przewiduje wyniki kolejki ligowej po ich oficjalnym ogłoszeniu? A przecież mówiłby bądź co bądź o tym samym...

konrado5

wujzboj

"O siódmej trzynaście odjeżdża pociąg do Torunia" nie mówi o tym samym zjawisku, co "o siódmej piętnaście odjeżdża pociąg do Torunia". Co możesz sprawdzić, przychodząc na pociąg dwie minuty po jego odjeździe.

konrado5

wujzboj

Po pierwsze, nie ma formalnej różnicy, czy różnica jest na poziomie dni czy minut.

Po drugie, zjawisko jest to samo, jeśli nie potrzebujesz dostać informacji na czas

. A tu pociąg odjechał... O siódmej czternaście informacja "odjazd o 7:15" daje ci jeszcze jakieś szanse. Biegniesz po schodach na peron i już jesteś w pociągu). Ale informacja "odjazd o 7:13" szans nie daje wtedy ci żadnych. Pociąg odjechał.

Twoja "weryfikacja" daje tyle, co pocieszanie się "lepiej późno, niż wcale", gdy się na pociąg spóźniło.

Niezależnie od tego, ile byś weryfikował, NIE dowiesz się, czy TERAZ nie znajdujesz się w stanie świadomości, z którego można się "obudzić".

konrado5

Nadal się nie zrozumieliśmy. Dlaczego zły miałby być taki argument za istnieniem świadomości u innych ludzi: Wtedy gdy wyję odczuwam ból. Na tej podstawie przypuszczam, że jak ktoś inny wyje to również czuje ból. Nie jest to dowód w sensie matematycznym, ale jest to racjonalne przypuszczenie. Dlaczego zatem pozostawać przy tym, że polipsyzm się zakłada z powodu preferencji?

wujzboj

Ja nie mówię, że taki argument nie jest racjonalny. On JEST racjonalny. Ale to nie jest dowód, tylko powód. Jako kandydat na ścisłe rozumowanie, taka argumentacja jest natomiast błędem polegającym tym, że na podstawie jednego znanego przypadku zachodzenia związku pomiędzy dwoma zjawiskami (ja czuję ból i ja wyję) wnioskuje się o zachodzeniu powszechnej korelacji pomiędzy tymi zjawiskami (jeśli obiekt wyje, to jest osobą czującą ból). Właśnie dlatego polipsyzm jest wynikiem prywatnej preferencji, a nie czymś wyprowadzonym z pierwszych i niepodważalnych zasad.

konrado5

Nawet w fizyce stosuje się głównie wnioskowanie indukcyjne, a nie dedukcyjne. Czy to oznacza, że prawa fizyki są wynikiem prywatnej preferencji? Przecież one nie są wyprowadzone z pierwszych i niepodważalnych zasad.

wujzboj

Prawa fizyki są wynikiem analizy świata uzyskanym w ramach pewnej umowy, zawartej w pewnym celu. To, że ktoś przyjmuje sobie ten a nie inny cel, jest wynikiem jego prywatnych preferencji. To, że zajmuję się fizyką, jest wynikiem moich prywatnych preferencji. To, że wyżej oceniam praktyczną przydatność komputera zbudowanego na zasadzie praw fizyki niż komputera narysowanego kredką na ścianie, jest wynikiem mojej prywatnej preferencji. Natomiast tego, czy same prawa fizyki są wynikiem mojej preferencji, czy też żelazną konsekwencją celów, jakim ma służyć fizyczny opis? Tego nie wiem, ale ponieważ nie jestem solipsystą to przypuszczam, że ewentualny udział moich preferencji jest w tych prawach minimalny, jeśli w ogóle jakikolwiek.

konrado5

Czy przekonanie o prawdziwości twierdzenia "Jutro zajdzie słońce?" zależy od twoich preferencji tak samo jak przekonanie o fałszywości solipsyzmu? Chodzi o to, że nie ma ścisłego dowodu na to, że jutro też zajdzie słońce, bo to że dotychczas tak było nie oznacza, że zawsze tak będzie.

wujzboj

Tak, zależy od moich preferencji.

konrado5

Czyli przyjmowanie za prawdziwe praw fizyki zależy od preferencji?

wujzboj

Tak. Niektórzy je odrzucają

konrado5

wujzboj

Irracjonaliści na przykład.

Prawo grawitacji? Weź prostszy, klasyczny przykład: "jutro wzejdzie słońce". Niby można to wyprowadzić z praw astronomii. Ale czy stąd wynika, że jutro słońce wzejdzie? Nie. Mogę ci podać nawet naukowo uzasadnione powody, dla których nie wzejdzie; mogę ci też podać filozoficzne powody, dla których nie wzejdzie. Nawet ów nihilizm aczasowy, o którym od czasu do czasu rozmawiamy stwierdza, że jutro słońce nie wzejdzie, gdyż nie będzie żadnego "jutro", jutro to fantazja, jest tylko nieulegające zmiany dziś.

Nauka jest tylko i wyłącznie opisem relacji pomiędzy obserwacjami. To, jak się do tych obserwacji odniesiesz, nie jest sprawą nauki, lecz twojej filozofii. Możesz więc umieć wyprowadzić z obserwacji wszystkie aktualnie znane prawa fizyki, a mimo to uważać je za fałszywe w filozoficznym sensie: jako opis złudzenia, a nie opis, który jest przydatny do czegokolwiek.

Wszystko zależy od twojego stosunku do tych obserwacji, które są domeną fizyki. A ściślej: do wartości tego sposobu opisywania, jaki musi do tych obserwacji zastosować fizyka.