ŚFiNiA

konrado5

No jeżeli chcesz założyć osobny wątek na temat dyskutowany w tym wątku to go załóż. W każdym razie chcę widzieć twoją odpowiedź i nie ma znaczenia, czy będzie w osobnym wątku czy nie.

wujzboj

Konrado, poświęć się i załóż, bo mnie w tej chwili jest technicznie trudno to wszystko polinkować, TPSA ciągle mnie wywala.

Przy okazji będziesz mógł sprawdzić na początku tego wątku, jak brzmi odpowiedź na twoje ostatnie pytanie

. Podpowiedź: sprawdź proszę, w jakim celu jest definiowana wszechmoc "bez ograniczeń logiką". Być może jeśli sam to wyszukasz, to zwrócisz na to uwagę i zniknie potrzeba dalszej dyskusji, z zakładaniem nowego wątku włącznie.

Semele

Michał Dyszyński

Piotr Rokubungi

wujzboj

Piotr Rokubungi

wujzboj

Piotrku, a twoje wydumane widzimisia nie wydają ci się wydumanymi widzimisiami? Twoje bajkopisarstwo wydaje ci się prawdą absolutną lub wynikiem ścisłych badań naukowych? Już wiele razy była o tym mowa: KAŻDY ŚWIATOPOGLĄD TO WYDUMANE WIDZIMISIE i wytykanie tego komukolwiek jest samooszukiwaniem się. Można co najwyżej zastanawiać się. czy dany światopogląd jest logicznie spójny, czy świat jaki on przedstawia zgadza się z tym, co obserwujemy, oraz czy wynikające z niego konsekwencje są akceptowalne. Oraz można porównywać, jak pod tym względem radzą sobie różne światopoglądy. Czyli różne "bajki".

To są bajki. Ale jakieś bajki są w tym miejscu KONIECZNE. Niezbywalne. Zamiatanie tego faktu pod dywan jest bardzo poważnym samooszustwem.

Jedynym poprawnym pytaniem, jakie tu zadałeś, jest więc pytanie: PO CO Boga (nie: boga, ale: Boga) w ogóle sobie wyobrażać. Odpowiedź brzmi: po to, że jeśli sobie ktoś czegoś nie wyobraża, to nie może w ogóle się tym zajmować. A po co zajmować się Bogiem? W poście powyżej podałem jeden istotny powód (Bóg jest jedynym gwarantem racjonalności naszej Rzeczywistości). Innym powodem, wielokrotnie dyskutowanym, jest że Bóg jest jedynym gwarantem ludzkiej wolności i jedynym powodem, dla którego w ogóle warto żyć wiecznie. Innymi słowy, wiara w Boga jest jedynym sposobem racjonalnego zbudowania sobie otwartej perspektywy istnienia. A czy to słuszna perspektywa, tego nie wiemy, ale o ile człowiek nie jest z gruntu szalony lub okłamywany przez Rzeczywistość, o tyle powinien on ją za słuszną uznać, bo takie właśnie uznanie jest KONSEKWENCJĄ uznania tego braku szaleństwa i tego braku okłamywania.

Dlaczego zaś racjonalizm? BO RACJONALIZM DZIAŁA. Doświadczenie uczy, że rozum działa wiele skuteczniej, niż jego brak. Pojedyncze "wypadki przy pracy" tylko potwierdzają tę regułę.

Aha, jeszcze taki drobiazg. Kiedy piszę o Bogu, NIE piszę o żadnej bzdryndze. Podkreślałem to i tobie ze sto tysięcy razy, więc nie wiem, skąd naraz twój pomysł, że robię inaczej.

Piotr Rokubungi

wujzboj

Piotrku, te twoje widzimisia (ani te moje) nie mają akurat żadnego związku z badaniami naukowymi, bo badania naukowe w ogóle się nie zajmują ontologią. A my tutaj o ontologii właśnie.

Badania naukowe można co najwyżej interpretować na podstawie owych widzimiś czy widzimisiów. Ale to już nieco inna historia.

Jeśli o zwierzęta chodzi, to oczywiście, że każde z nich używa swoich własnych bajek. Bajki nie wymagają zaawansowanego umysłu. Konieczność korzystania z bajek jest konsekwencją braku wiedzy absolutnej.

Racjonalizm to postępowanie według tego, co się rozumie. Człowiek postępujący racjonalnie może się mylić; ważne jest tylko, żeby starał się rozumieć, co robi. Każdy z nas nierzadko działa irracjonalnie - ale to nie są momenty chwały.

Racjonalizm zawsze działa lepiej od irracjonalizmu. Nie znam żadnego kontrprzykładu. A ściślej mówiąc: wszystkie kontrprzykłady sprowadzają się albo do efektów statystycznych dobrze wytłumaczalnych na bazie teorii gier, albo do przypadków, w których działanie było w rzeczywistości racjonalne, tyle, że nie oparte na zwerbalizowanym rozumowaniu, na zwerbalizowanych przesłankach, lecz raczej na zrozumieniu intuicyjnym.

Irracjonalizm polegający na odrzuceniu rozumu kończy się zawsze tak samo, jak wyłupienie sobie oczu. Kalectwem się kończy.

Jeśli zaś o Boga chodzi, to zanim będziesz wyskakiwał z bzdryngami, dowiedz się, o czym ja w ogóle mówię. Zresztą, wyjaśniałem ci chyba nie raz, i gdybyś sobie teraz mniej więcej przypomniał, co opowiadałem, to raczej trudno by ci było to jako bzydryngę sklasyfikować. Spróbuj zresztą. Co jest fundamentalnie niepojętego, bezwzględnie niemożliwego do wyobrażenia w koncepcji Boga, o której mówię?

Semele

Semele

Jesteś katolikiem i uważasz, że wszyscy Polacy musza być katolikami?

Piotr Rokubungi

@ wujzboj:

Piotr Rokubungi

yatzeck

"Nie ma powodów by twierdzić, że prawa, które Bóg nadał człowiekowi, są jednocześnie prawami, które są nadrzędne wobec Boga."

wuju czy to znaczy,iż Bóg ów nadał człowiekowi prawa,których sam nie musi respektować?
a jeśli nie musi,to pewnie z tego,że istnieje w jakimś wyimaginowanym świecie- znaczy poza światem,który stworzył.
izolując się od tego,co stworzył.
Weług Biblii, Bóg czyni wszystko, co zechce (Psalm 115:3)
co do wszechmocy - czy w zbiorze nazwanym wszechmoc nie zawierają się pojęcia ograniczeń?
z czego to ograniczanie wszechmocy? wszechmoc to coś takiego,jak pędzący samochód bez hamulców?
i czy zasadna jest logika pozbawiająca Boga możliwości samoograniczania własnej wszechmocy?
kończąc zacytuję tu tylko słowa kolędy -otóż "ma granice nieskończony"....

Piotr Rokubungi

Może napiszę tutaj, bo temat jest podobny, łączy się z kwestiami, które poruszyłem w wątku "Dlaczego bóg osobowy nie może być wszechmocny?" oraz w wątku o banalnym rozwiązaniu paradoksu kamienia, czyli wersji paradoksu omnipotencji. Otóż- co do drugiego- to Bóg może "ograniczyć się" do nieuniesienia takiego kamienia, po czym go unieść. Macie z tym problem? Przecież przy wszechmocy nie ma również sprzeczności!

Natomiast- co do pierwszego zagadnienia- to przykładowy bóg ze świadomością podobną ludzkiej nie może być wszechwiedzący, ani wszechmocny, bo zachodzi problem pojmowania i realizowania nieskończoności; po prostu nieskończoność jest nie do ogarnięcia ludzkim rozumowaniem. Jeśli komukolwiek wydaje się, że ją "ogarnia", rozumie, to wyprowadzam z błędu: człowiek może pojąć, zrozumieć jedynie "dążenie do"- jak mawiają matematycy- nieskończoności, lecz nie samą nieskończoność [również nie tą w zerze, bo zero, czyli nicość, to także rodzaj nieskończoności].

yatzeck

zero to rodzaj nieskończoności? chyba nie,to tylko termin matematyczny,symbol albo stan osadzony między minus nieskończonością i plus nieskończonością.

Piotr Rokubungi

yatzeck

nicość? to coś nie istnieje,chyba,że jako teoretyczne założenie dla wszystkiego co istnieje.
rozumiem założenie,iż dla istnienia czegoś musi również istnieć owa nicość...jako ów drugi biegun.

w kontekście ontologicznym? a cóż to oznacza? ontologia to nauka o wszystkim,co jest.
być może problematycznym jest uściślanie i oddzielanie tego,co jest,od tego,co również jest,ale tylko w ludzkim umyśle,czyli w praktyce nie istnieje,chyba,że jako ów antagonizm dla wszystkiego,czyli nicość.
sam sobie przeczę,bo udowadniam istnienie nicości.
ale jeśli chodzi o tę kwestię,kwestię istnienia i nicości - użyję metafory,iż ziemia jest płaska,czyli że nie istnieje nicość,jako drugi biegun.

Piotr Rokubungi

yatzeck

to,że coś jest nie do pojęcia ludzkim rozumem to twierdzenie na wyrost.

możesz opisać relację nicości z nieskończonością?jeśli istnieją oddzielnie,jako oddzielne byty.
nieskończoność jest jedna,czy istnieje nieskończenie wiele nieskończoności?
zero,czyli początek nieskończonści,czy zero jako granica pomiędzy nicością,a nieskończonoscią? granica,albo zero jako podstawa na której osadza się nieskończoność?
i w kontekscie świadomości,lub praktyczności - co na to wszystko brzytwa ockhama?

twierdzenie,iż nieskończoność przerasta ludzkie zrozumienie jest tak samo prawdziwym twierdzeniem,jak to,że nie da się obliczyć pola powierzchni koła,bo można utknąć w martwym punkcie wprowadzając do wzoru liczbe PI,która jak powszechnie wiadomo jest nieskończona.

nicość to też rodzaj nieskończoności,a nieskończoność rodzajem nicości.
byt znajduje się pomiędzy nicościa,a nieskończonością -tu i teraz.

Piotr Rokubungi

yatzeck

nieadekwatne? z mojego,praktycznego punktu widzenia jak najbardziej adekwatne.
mój praktyczny punkt widzenia zakłada istnienie bytów użytecznych i bezużytecznych.

a to,że sam sobie odpowiadam na pytania oznacza tylko to,że mój umysł nie szuka,jak koziołek matołek odpowiedzi błądząc po świecie.egzystuje na pustyni,w nicości... nicość to świat,w którym oczekując odpowiedzi od innych błądzi się po manowcach.

Piotr Rokubungi

yatzeck

żeby wykorzystywać nieskończoność w nieskończoność.
nieskończoność to wymysł na użytek tych,co w nieskończoność chcieliby dociekać tak,by nie dociec.
inaczej rzecz ujmując - alchemików,co to wpatrują się w węzeł gordyjski i ni chuja nie wiedzą jak [albo nie chcą] użyć brzytwy ockhama,by go przeciąć.