 |
ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
 Wysłany: Śro 22:47, 11 Lis 2015 Temat postu: Algebra Kubusia dla Liceum |
|
|
Algebra Kubusia
dla Liceum
Spis treści
1.0 Teoria spójników implikacyjnych =>, ~> i ~~> 1
1.1 Definicje spójników implikacyjnych w zdarzeniach 2
1.2 Definicja spójników implikacyjnych w zbiorach 2
1.3 Implikacyjne operatory logiczne 4
2.0 Definicje operatorów implikacyjnych 4
2.1 Operator chaosu |~~> 5
2.2 Definicja operatora implikacji prostej |=> 8
2.2.1 Prawo Komandora 10
2.2.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora 13
2.3 Definicja operatora implikacji odwrotnej |~> 15
2.3.1 Prawo Komandora 18
2.3.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora 20
2.4 Równanie ogólne implikacji 22
2.5 Definicja równoważności <=> 24
2.5.1 Prawo Komandora 25
2.5.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora 28
2.5.3 Alternatywne definicje równoważności 30
2.5.4 Prawa kontrapozycji w równoważności 31
1.0 Teoria spójników implikacyjnych =>, ~> i ~~>
Definicja zdania warunkowego Jeśli p to q” wszystkich ludzi jest niesłychanie trywialna:
A.
Jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q
W logice matematycznej między p i q mogą być tylko i wyłącznie trzy spójniki implikacyjne.
I
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q
II
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
III
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
1.1 Definicje spójników implikacyjnych w zdarzeniach
I
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q
A1.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => będzie pochmurno
P=>CH =1
Warunek wystarczający => spełniony bo wymuszam deszcz i pojawiają się chmury
II
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
A2.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> padać
CH~>P =1
Warunek konieczny ~> spełniony bo zabieram chmury i znika mi możliwość padania
III
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
B2.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> nie padać
CH~~>~P = CH*~P =1
Kwantyfikator mały ~~>spełniony bo możliwa jest sytuacja „są chmury” i „nie pada”
B2’.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> nie padać
CH~>~P =0
Warunek konieczny ~> w zdaniu B2’ nie jest spełniony bo zabieram chmury nie wykluczając sytuacji „nie pada”.
Prawo Czarnej Mamby (roznoszące w puch totalnie całą logikę „matematyczną” ziemian):
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>
Przykłady:
A1’.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
A2’.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
1.2 Definicja spójników implikacyjnych w zbiorach
1.
=> - warunek wystarczający (kwantyfikator duży)
Zbiór na podstawie wektora => jest podzbiorem zbioru wskazywanego przez strzałkę wektora =>
A.
Jeśli zajdzie przyczyna p to na pewno => zajdzie skutek q
p=>q
Zbiór p jest podzbiorem zbioru q z czego wynika że:
Zajście p wystarcza => dla zajścia q
Zajście p gwarantuje => zajście q
To samo zdanie zapisane kwantyfikatorem dużym:
Dla każdego elementu x, jeśli x należy do zbioru p(x) to na pewno => x należy do zbioru q(x)
/\x p(x)=>q(x)
Przykład:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to na pewno => jest podzielna przez 2
Jeśli zajdzie przyczyna, wylosuję liczbę podzielną przez 8, to na pewno => zajdzie skutek, liczba ta będzie podzielna przez 2
P8=>P2
Przyjmujemy sensowną dziedzinę:
D=[1,2,3,4,5,6,7,8..] - zbiór liczb naturalnych
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór P8=[8,16,24..] jest podzbiorem => zbioru P2=[2,4,6,8..]
Przynależność liczby do zbioru P8 daje nam gwarancję matematyczną => iż ta liczba należy także do zbioru P2.
2.
~> - warunek konieczny
Zbiór na podstawie wektora ~> jest nadzbiorem zbioru wskazywanego przez strzałkę wektora ~>
Jeśli zajdzie przyczyna p to może ~> zajść skutek q
p~>q
Zajście p jest warunkiem koniecznym ~> zajścia q
Zabieram p i znika mi możliwość zajścia q
Przykład:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 2 to może ~> być podzielna przez 8
Jeśli zajdzie przyczyna, wylosuję liczbę podzielną przez 2, to może ~> zajść skutek, liczba ta będzie podzielna 8
P2~>P8
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór P2=[2,4,6,8..] jest nadzbiorem ~> zbioru P8=[8,16,24..]
Zabieram zbiór P2 i znika mi zbiór P8
3.
~~> - naturalny spójnik „może” ~~> (kwantyfikator mały)
Zbiór na podstawie wektora ~~> musi mieć co najmniej jeden element wspólny ze zbiorem wskazywanym przez strzałkę wektora ~~>
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Tu wystarczy znaleźć jeden wspólny element zbiorów p i q co kończy dowód prawdziwości tego zdania.
To samo zdanie zapisane kwantyfikatorem małym:
\/x p(x)*q(x)
Istnieje element x należący jednocześnie do zbiorów p(x) i q(x)
Przykład:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może~~> być podzielna przez 2
Jeśli zajdzie przyczyna, wylosuję liczbę podzielną przez 2, to może ~~> zajść skutek, liczba ta będzie podzielna 8
P8~~>P2 = P8*P2 =1 bo 8
Pokazuję jeden wspólny element zbiorów P8=[8,16,24..] i P2=[2,4,6,8..] co kończy dowód prawdziwości zdania zapisanego kwantyfikatorem małym ~~>.
1.3 Implikacyjne operatory logiczne
Implikacyjne operatory logiczne to zawsze seria czterech zdań A, B, C i D z precyzyjną kombinacją spójników implikacyjnych.
Implikacyjne operatory logiczne to:
|~~> - operator chaosu
|=> - operator implikacji prostej
|~> - operator implikacji odwrotnej
<=> - operator równoważności
Operator chaosu |~~>:
| Kod: |
p|~~>q
A: p~~> q =1
B: p~~>~q =1
C:~p~~>~q =1
D:~p~~> q =1
|
Operator implikacji prostej |=>:
| Kod: |
p|=>q
A: p=> q =1
B: p~~>~q =0
C:~p~>~q =1
D:~p~~> q =1
|
Operator implikacji odwrotnej |~>:
| Kod: |
p|~>q
A: p~> q =1
B: p~~>~q =1
C:~p=>~q =1
D:~p~~> q =0
|
Operator równoważności <=>:
| Kod: |
p<=>q
A: p=> q =1
B: p~~>~q =0
C:~p=>~q =1
D:~p~~> q =0
|
2.0 Definicje operatorów implikacyjnych
Definicja operatora logicznego:
Operator logiczny to odpowiedź układu na wszystkie możliwe przeczenia p i q
Operatory implikacyjne to:
|~~> - operator chaosu
|=> - operator implikacji prostej
|~> - operator implikacji odwrotnej
<=> - operator równoważności
Zero-jedynkowe definicje operatorów implikacyjnych:
| Kod: |
Matryca
wymuszeń
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1
C: 0 0 =1 =1 =1 =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1
1 2 3 4 5 6
|
Na mocy definicji zachodzi:
p|=>q ## p|~>q ## p<=>q ## p|~~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Dowód:
Dla identycznej matrycy wymuszeń na wejściach p i q kolumny wynikowe 3,4,5,6 są różne
2.1 Operator chaosu |~~>
Definicja operatora chaosu |~~>:[/b]
Zbiór p ma cześć wspólną ze zbiorem q i żaden z nich nie jest podzbiorem drugiego
p|~~>q
Zapis matematyczny:
p|~~>q = (p~~>q)*~(p=>q)*~(q=>p)
Symboliczna definicja operatora chaosu w spójniku ~~> oraz w spójnikach „i”(*):
| Kod: |
Tabela 1
Matryca |Symboliczna definicja |Co matematycznie oznacza
zero-jedynkowa |operatora chaosu |~~> |
|w spójnikach „i”(*) |
p q ~p ~q | p|~~>q |
A: 1 1 0 0 | p~~> q = p* q =1 |( p=1)~~>( q=1) = ( p=1)*( q=1)
B: 1 0 0 1 | p~~>~q = p*~q =1 |( p=1)~~>(~q=1) = ( p=1)*(~q=1)
C: 0 0 1 1 |~p~~>~q =~p*~q =1 |(~p=1)~~>(~q=1) = (~p=1)*(~q=1)
D: 0 1 1 0 |~p~~> q =~p* q =1 |(~p=1)~~>( q=1) = (~p=1)*( q=1)
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c d
|
Definicję symboliczną operatora chaosu |~~> w kwantyfikatorze małym ~~> tworzymy z tabeli zero-jedynkowej ABCD1234 zapisując w kolejnych liniach zmienne z nagłówka tej tabeli o wartości logicznej równej jeden. Kolumnę wynikową determinuje nam definicja operatora chaosu w zbiorach.
Możemy zatem powiedzieć, że w symbolicznej definicji operatora chaosu mamy wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek. Pokazuje to tabela symboliczna ABCDabcd.
W algebrze Kubusia zbiory mają wartość logiczną:
1 - zbiór niepusty [x] (istnieje, zawiera co najmniej jeden element)
0 - zbiór pusty [] (nie istnieje, nie zawiera żadnego elementu)
Zauważmy, że w definicji symbolicznej mamy wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek.
Wnioski:
1.
W algebrze Kubusia, w tabeli symbolicznej opisanej kwantyfikatorami małymi ~~> żaden ze zbiorów p, q, ~p i ~q nie może być zbiorem pustym, wszystkie muszą istnieć.
2.
W algebrze Kubusia, w tabeli symbolicznej opisanej kwantyfikatorami małymi ~~> zbiory puste mogą występować wyłącznie jako wynik iloczynu logicznego zbiorów rozłącznych
Zero-jedynkowa definicja operatora chaosu |~~> to tabela ABCD129.
| Kod: |
p q p|~~>q
A: 1 1 =1
B: 1 0 =1
C: 0 0 =1
D: 0 1 =1
1 2 9
|
W świecie rzeczywistym mając dowolne zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> nie wiemy w skład jakiego operatora to zdanie wchodzi, musimy to dopiero udowodnić badając serię czterech zdań A, B, C, D pod kwantyfikatorem małym ~~> we wszystkich możliwych przeczeniach p i q.
Prawo Komandora:
W świecie rzeczywistym to definicja symboliczna przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kwantyfikatorze małym ~~> (ABCD5678) wymusza tabelę zero-jedynkową operatora logicznego, nigdy odwrotnie!
Przykład:
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi zdanie A.
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 3
P8~~>P3 = P8*P3
Przyjmując za dziedzinę:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9..] - zbiór liczb naturalnych
Rozwiązanie:
Wyznaczenie wszystkich możliwych zbiorów:
Dziedzina:
LN=[1,2,3,4,5,6,7,8,9..] - zbiór liczb naturalnych
P8=[8,16,24..] =1 - zbiór niepusty
P3=[3,6,9,12,15,18,21,24..] =1 - zbiór niepusty
~P8=[LN-P8] = [1,2,3,4,5,6,7..9..] - zbiór niepusty
~P3=[LN-P3] = [1,2..4,5..7,8..] - zbiór niepusty
Analiza przez wszystkie możliwe przeczenia:
A.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 3
P8~~>P3 = P8*P3 =1 bo 24
B.
Jeśli liczba jest podzielna przez 8 to może ~~> nie być podzielna przez 3
P8~~>~P3 = P8*~P3 =1 bo 8
C.
Jeśli liczba nie jest podzielna przez 8 to może ~~> nie być podzielna przez 3
~P8~~>~P3 = ~P8*~P3 =1 bo 2
D.
Jeśli liczba nie jest podzielna przez 8 to może ~~> być podzielna przez 3
~P8~~>P3 = ~P8*P3 =1 bo 3
Odpowiedź:
Zdanie A wchodzi w skład definicji operatora chaosu:
P8|~~>P3
2.2 Definicja operatora implikacji prostej |=>
Definicja operatora implikacji prostej |=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Diagram implikacji prostej |=> w zbiorach:
Definicja podzbioru:
p=>q
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy każdy element zbioru p należy do zbioru q
Pełną definicję symboliczną implikacji prostej p|=>q w logice dodatniej (bo q) odczytujemy bezpośrednio z diagramu.
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q w kwantyfikatorze małym ~~>:
| Kod: |
Tabela 1IP
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q w kwantyfikatorze małym ~~>:
p|=>q
A: p~~> q = p* q =1 - istnieje wspólny element zbiorów p i q
B: p~~>~q = p*~q =0 - nie istnieje wspólny element zbiorów p i ~q
C:~p~~>~q =~p*~q =1 - istnieje wspólny element zbiorów ~p i ~q
D:~p~~> q =~p* q =1 - istnieje wspólny element zbiorów ~p i q
|
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q w spójnikach implikacyjnych =>,~>,~~>:
| Kod: |
Tabela 2IP
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q w spójnikach =>,~>,~~>:
p|=>q=~p|~>~q
A: p=> q =1 - bo p jest podzbiorem => q, wymuszam dowolne p i pojawia się q
B: p~~>~q= p*~q=0 - bo zbiory p i ~q są rozłączne
C:~p~>~q =1 - bo ~p jest nadzbiorem ~> zbioru ~q, zabieram ~p i znika mi ~q
D:~p~~>q =~p* q=1 - istnieje ~~> wspólny element należący do zbiorów ~p i q
|
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q wraz z kodowaniem zero-jedynkowym:
| Kod: |
Tabela 3IP
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji prostej |=>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
p q ~p ~q | p|=>q |
A: 1 1 0 0 | p~~> q = p* q =1 | p=> q =1
B: 1 0 0 1 | p~~>~q = p*~q =0 | p~~>~q=0
C: 0 0 1 1 |~p~~>~q =~p*~q =1 |~p~>~q =1
D: 0 1 1 0 |~p~~> q =~p* q =1 |~p~~>q =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
Doskonale widać, iż w definicjach symbolicznych wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek.
Zero-jedynkowa definicja operatora implikacji prostej |=> to tabela ABCD129.
| Kod: |
Tabela 4IP
p q p|=>q |~p ~q ~p|~>~q
A: 1 1 =1 | 0 0 =1
B: 1 0 =0 | 0 1 =0
C: 0 0 =1 | 1 1 =1
D: 0 1 =1 | 1 0 =1
1 2 9 3 4 0
|
Tożsamość kolumn wynikowych 9 i 0 jest dowodem formalnym prawa Kubusia dla operatorów:
p|=>q = ~p|~>~q
Prawo Kubusia obowiązuje też na poziomie spójników implikacyjnych:
p=>q = ~p~>~q
Definicja tożsamości „=” w algebrze Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Prawdziwość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza prawdziwość po drugiej stronie
Fałszywość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza fałszywość po drugiej stronie
Analiza matematyczna symbolicznej definicji implikacji prostej |=>:
A.
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q
Dowolny element zbioru p należy => do zbioru q
Dodatkowo zbiory p i q nie są tożsame co wymusza definicję implikacji prostej |=> w logice dodatniej (bo q):
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Twierdzenie:
Jeśli zbiór p jest podzbiorem => zbioru q to iloczyn logiczny zbiorów p*q jest równy p
Stąd mamy definicję warunku wystarczającego => w zbiorach:
A: p=>q = [p*q=p] =1
Wartość logiczna jeden bo zbiór p jest podzbiorem => zbioru q, a nie że zbiór wynikowy jest niepusty!
Bezpośrednio z prawdziwości warunku wystarczającego A wynika fałszywość kontrprzykładu B.
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =[] =0
Oba zbiory istnieją (p=1 i ~q=1) ale są rozłączne, co wymusza w wyniku zbiór pusty o wartości logicznej 0.
Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego => A:
A: p=>q
Nazywamy zdanie B z zanegowanym następnikiem, kodowane naturalnym spójnikiem „może” ~~>:
B: p~~>~q = p*~q
Prawdziwość kontrprzykładu B wymusza fałszywość warunku wystarczającego A (i odwrotnie)
Fałszywość kontrprzykładu B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A (i odwrotnie)
Zauważmy, że udowodnienie iż żaden element zbioru p nie należy do zbioru ~q determinuje przynależność wszystkich elementów p do zbioru q, widać to doskonale na powyższym diagramie.
Jest to zatem dowód tożsamy do dowodu prawdziwości warunku wystarczającego A wprost, gdzie dowodzimy iż każdy element zbioru p należy do zbioru q.
Zauważmy także, że wystarczy znaleźć jeden element x ze zbioru p który należy do zbioru ~q i już kontrprzykład B jest prawdziwy, co wymusza fałszywość warunku wystarczającego A.
.. a jeśli zajdzie ~p?
Prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
C.
Jeśli zajdzie ~p to może ~> zajść ~q
~p~>~q
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór ~p jest nadzbiorem ~> dla zbioru ~q
Zabieram zbiór ~p i znika mi zbiór ~q, co doskonale widać na powyższym diagramie.
Dodatkowo zbiory ~p i ~q nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~> w logice ujemnej (bo ~p):
Zbiór ~p jest nadzbiorem ~> zbioru ~q i nie jest tożsamy ze zbiorem ~q
~p|~>~q = (~p~>~q)*~[~p=~q]
Twierdzenie:
p~>q
Jeśli zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q to iloczyn logiczny zbiorów p*q jest równy q
Stąd mamy definicję warunku koniecznego ~> w zbiorach:
p~>q = [p*q=q] =1
Wartość logiczna jeden bo zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q, a nie że zbiór wynikowy jest niepusty!
W przełożeniu na nasze zdanie C mamy:
~p~>~q = [~p*~q=~q] =1
co doskonale widać na diagramie implikacji prostej wyżej.
lub
D.
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =1
W zdaniu D nie zachodzi warunek konieczny ~> bo prawo Kubusia:
D: ~p~>q = B: p=>~q
Prawa strona tożsamości logicznej jest fałszem (patrz zdanie B), zatem w zdaniu D nie może zachodzić warunek konieczny ~>.
Zdanie D jest prawdziwe na mocy naturalnego spójnika „może” ~~>, wystarczy pokazać jeden element wspólny dla zbiorów ~p i q, wystarczy sama możliwość jednoczesnego zajścia sytuacji ~p i q.
2.2.1 Prawo Komandora
W świecie rzeczywistym badając dowolne zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> nie wiemy w skład jakiego operatora to zdanie wchodzi, musimy to dopiero udowodnić badając zdania pod kwantyfikatorem małym ~~> we wszystkich możliwych przeczeniach p i q.
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy istnieje wspólna cześć zbiorów p i q
Przykład:
A.
Jeśli zwierze jest psem to może ~~> mieć cztery łapy
P~~>4L = P*4L =1 - bo istnieje wspólna cześć zbiorów P i 4L, to pies
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zdarzeniach
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe, gdy możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Przykład:
A.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1 - bo możliwe jest zdarzenie „pada” i „są chmury”
W obu definicjach badamy rzeczywiste relacje między p i q.
Wniosek:
W obu definicjach zmienne p i q mogą być w dowolnych przeczeniach, to bez znaczenia.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>
Przykłady:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
A2.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
Prawo Komandora:
W świecie rzeczywistym to definicja symboliczna przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kwantyfikatorze małym ~~> (ABCD5678) wymusza tabelę zero-jedynkową operatora logicznego, nigdy odwrotnie!
Korzystając z prawa Czarnej Mamby i prawa Komandora dowolne zdanie „Jeśli p to q” możemy zapisać w kwantyfikatorze małym po czym skorzystać z algorytmu Komandora.
Algorytm Komandora:
1.
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” przekształcamy do zdania pod kwantyfikatorem małym ~~>:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q
2.
Tworzymy serię zdań A, B, C i D uwzględniającą wszystkie możliwe przeczenia p i q
Wszystkich możliwych przypadków może być tylko i wyłącznie cztery.
| Kod: |
Tabela 5
p q ~p ~q
A: 1 1 0 0 p~~> q = p* q =?
B: 1 0 0 1 p~~>~q = p*~q =?
C: 0 0 1 1 ~p~~>~q =~p*~q =?
D: 0 1 1 0 ~p~~> q =~p* q =?
|
3.
Otrzymana kolumna wynikowa decyduje o tym, z jakim operatorem logicznym mamy do czynienia.
Zauważmy, że kolejność linii nie ma tu najmniejszego znaczenia jednak by od razu, bez porządkowania linii otrzymać założoną, definicyjną tabelę zero-jedynkową (Tabela 3IP), musimy się trzymać kolejności przeczeń przedstawionej w Tabeli 5 (zgodność z tabelą 3IP).
Przykład działania algorytmu Komandora:
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi zdanie A.
A.
Jeśli jutro będzie padło to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Definicja kwantyfikatora małego spełniona bowiem możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
Korzystając z algorytmu Komandora możemy precyzyjnie ustalić w skład jakiego operatora logicznego wchodzi to zdanie.
Rozwiązanie:
A.
Jeśli jutro będzie padło to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
P~~>~CH = P*~CH =0
Niemożliwa jest sytuacja „pada” i „nie ma chmur”
C.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
~P~~>~CH = ~P*~CH =1
Możliwa jest sytuacja „nie pada” i „nie ma chmur”
D.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
~P~~>CH = ~P*CH =1
Możliwa jest sytuacja „nie pada” i „są chmury”
Nanosimy powyższą analizę na tabelę zero-jedynkową.
| Kod: |
Tabela 5IP
P CH ~P ~CH P|=>CH
A: 1 1 0 0 P~~> CH = P* CH =1 - możliwy jest stan P*CH=1
B: 1 0 0 1 P~~>~CH = P*~CH =0 - niemożliwy jest stan P*~CH=1
C: 0 0 1 1 ~P~~>~CH =~P*~CH =1 - możliwy jest stan ~P*~CH=1
D: 0 1 1 0 ~P~~> CH =~P* CH =1 - możliwy jest stan ~P*CH=1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Doskonale widać, iż nasze zdanie A wchodzi w skład operatora implikacji prostej P|=>CH o definicji zero-jedynkowej w tabeli ABCD129.
2.2.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora
Ogólne definicje spójników implikacyjnych:
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q (kwantyfikator duży)
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
Definicja kontrprzykładu w algebrze Kubusia i logice matematycznej ziemian!
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego A nazywamy zdanie B z zanegowanym następnikiem kodowane kwantyfikatorem małym ~~>:
A.
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Kontrprzykład dla zdania A to zdanie B.
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q
W kwantyfikatorze małym ~~> wystarczy pokazać jeden wspólny element zbiorów p i ~q czyniący to zdanie prawdziwym.
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A
Prawdziwość kontrprzykładu B wymusza fałszywość warunku wystarczającego A
Mamy tu do czynienia z równoważnością:
A: p=>q =1 <=> B: p~~>~q =0
B: p~~>~q =1 <=> A: p=>q =0
Zauważmy, iż powyższą definicję kontrprzykładu na 100% stosują w praktyce wszyscy ziemscy matematycy (mimo że jej nie znają!) z czego wynika, iż jedyna poprawna definicja kwantyfikatora małego ~~> to ta związana z definicją kontrprzykładu jak wyżej.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>.
Prawo Kobry:
Kwantyfikator mały ~~> jest konieczny i wystarczający do wszelkich rozstrzygnięć w logice matematycznej.
Dowód:
Zapiszmy symboliczną analizę naszego przykładu:
| Kod: |
Tabela 5IP
P CH ~P ~CH P|=>CH
A: 1 1 0 0 P~~> CH = P* CH =1 - możliwy jest stan P*CH=1
B: 1 0 0 1 P~~>~CH = P*~CH =0 - niemożliwy jest stan P*~CH=1
C: 0 0 1 1 ~P~~>~CH =~P*~CH =1 - możliwy jest stan ~P*~CH=1
D: 0 1 1 0 ~P~~> CH =~P* CH =1 - możliwy jest stan ~P*CH=1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Zauważmy, że sytuację „pada” (P) opisują wyłącznie linie AB56789.
Wnioskowanie z linii AB56789:
B.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> nie być pochmurno
P~~>~CH = P*~CH =0
Na mocy definicji kontrprzykładu fałszywość zdania B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A.
A.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => będzie pochmurno
P=>CH =1
Potwierdzenie tego faktu:
Padanie deszczu jest warunkiem wystarczającym => dla istnienia chmur, bo zawsze gdy pada, są chmury.
Podobnie sytuację „nie pada” (~P) opisują wyłącznie linie CD56789.
Wnioskowanie z kompletnej tabeli symbolicznej ABCD56789.
Wiemy że w linii A spełniony jest warunek wystarczający =>:
A: P=>CH =1
Z tego faktu oraz z istnienia jedynki w punkcie D9 wyciągamy wniosek iż pojęcia „pada” i „chmury” nie mogą być tożsame.
Determinuje to definicję implikacji prostej |=>:
P|=>CH = (P=>CH)*~[P=CH]
Warunek wystarczający => w linii A zawsze determinuje warunek konieczny ~> w linii C niezależnie od tego czy w punkcie D9 mamy jedynkę (implikacja prosta |=>), czy też zero (równoważność).
C.
Jeśli jutro nie będzie padało to może ~> być pochmurno
~P~>~CH =1
Brak opadów jest warunkiem koniecznym ~> aby jutro nie było pochmurno, bo jak pada to na pewno => są chmury.
Zdanie wyżej to nic innego jak prawo Kubusia dla spójników implikacyjnych:
A: P=>CH = C: ~P~>~CH
Na mocy powyższego wnioskowania matematycznego możemy zapisać kompletną definicję operatora implikacji prostej |=> w spójnikach implikacyjnych.
| Kod: |
Tabela 3IP
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji prostej |=>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
P CH ~P ~CH | P|=>CH |
A: 1 1 0 0 | P~~> CH = P* CH =1 | P=> CH =1
B: 1 0 0 1 | P~~>~CH = P*~CH =0 | P~~>~CH=0
C: 0 0 1 1 |~P~~>~CH =~P*~CH =1 |~P~>~CH =1
D: 0 1 1 0 |~P~~> CH =~P* CH =1 |~P~~>CH =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
2.3 Definicja operatora implikacji odwrotnej |~>
Definicja operatora implikacji odwrotnej |~>:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
Diagram implikacji odwrotnej |~> w zbiorach:
Definicja nadzbioru ~>:
p~>q
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy każdy element zbioru q należy do zbioru p
Symboliczna definicja implikacji odwrotnej p|~>q w kwantyfikatorze małym ~~>:
| Kod: |
Tabela 1IO
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q w kwantyfikatorze małym ~~>:
p|~>q
A: p~~> q = p* q =1 - istnieje wspólny element zbiorów p i q
B: p~~>~q = p*~q =1 - istnieje wspólny element zbiorów p i ~q
C:~p~~>~q =~p*~q =1 - istnieje wspólny element zbiorów ~p i ~q
D:~p~~> q =~p* q =1 - nie istnieje wspólny element zbiorów ~p i q
|
Symboliczna definicja implikacja odwrotnej |~> w spójnikach implikacyjnych ~>, =>, ~~>
| Kod: |
Tabela 2IO
Symboliczna definicja implikacji odwrotnej p|~>q:
p|~>q=~p|=>~q
A: p~> q =1 - p jest nadzbiorem ~> q, zabieram wszystkie p i znika q
B: p~~>~q= p*~q=1 - istnieje ~~> wspólny element należący do zbiorów p i ~q
C:~p=>~q =1 -~p jest podzbiorem => ~q, wymuszam dowolne ~p i pojawia się ~q
D:~p~~>q =~p* q=0 - bo zbiory ~p i q są rozłączne
|
Symboliczna definicja implikacji odwrotnej p|~>q wraz z kodowaniem zero-jedynkowym:
| Kod: |
Tabela 3IO
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji odwrotnej |=>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
p q ~p ~q | p|~>q | p|~>q
A: 1 1 0 0 | p~~> q = p* q =1 | p~> q =1
B: 1 0 0 1 | p~~>~q = p*~q =1 | p~~>~q=1
C: 0 0 1 1 |~p~~>~q =~p*~q =1 |~p=>~q =1
D: 0 1 1 0 |~p~~> q =~p* q =0 |~p~~>q =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
Doskonale widać, iż w definicjach symbolicznych wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek.
Zero-jedynkowa definicja operatora implikacji odwrotnej |~> to tabela ABCD129.
| Kod: |
Tabela 4IO
p q p|~>q |~p ~q ~p|=>~q
A: 1 1 =1 | 0 0 =1
B: 1 0 =1 | 0 1 =1
C: 0 0 =1 | 1 1 =1
D: 0 1 =0 | 1 0 =0
1 2 9 3 4 0
|
Tożsamość kolumn wynikowych 9 i 0 jest dowodem formalnym prawa Kubusia dla operatorów:
p|~>q = ~p|=>~q
Prawo Kubusia obowiązuje też na poziomie spójników implikacyjnych:
p~>q = ~p=>~q
Definicja tożsamości „=” w algebrze Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
Prawdziwość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza prawdziwość po drugiej stronie
Fałszywość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza fałszywość po drugiej stronie
Szczegółowa, symboliczna definicja implikacji odwrotnej:
A.
Jeśli zajdzie p to może ~> zajść q
p~>q
Definicja warunku koniecznego ~> spełniona bo:
Zbiór p jest nadzbiorem ~> dla zbioru q
Zabieram zbiór p i znika mi zbiór q
Dodatkowo zbiory p i q nie są tożsame co wymusza definicję implikacji odwrotnej |~> w logice dodatniej (bo p):
Zbiór p jest nadzbiorem ~> zbiory q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|~>q = (p~>q)*~[p=q]
Twierdzenie:
p~>q
Jeśli zbiór p zawiera w sobie ~> zbiór q to iloczyn logiczny zbiorów p*q jest równy q
Stąd mamy definicję warunku koniecznego ~> w zbiorach:
p~>q = [p*q=q] =1
Wartość logiczna jeden bo zbiór p jest nadzbiorem ~> zbioru q, a nie że zbiór wynikowy jest niepusty!
W przełożeniu na nasze zdanie A mamy:
p~>q = [p*q=q] =1
co doskonale widać na diagramie implikacji odwrotnej wyżej.
lub
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q =1
W zdaniu B nie zachodzi warunek konieczny ~> bo prawo Kubusia:
B: p~>~q = D: ~p=>q
Prawa strona tożsamości logicznej jest fałszem bo zbiór ~p nie jest podzbiorem => zbioru q, zatem w zdaniu B nie może zachodzić warunek konieczny ~>.
Zdanie B jest prawdziwe na mocy naturalnego spójnika „może” ~~>, wystarczy pokazać jeden element wspólny dla zbiorów p i ~q, wystarczy sama możliwość jednoczesnego zajścia sytuacji p i ~q.
.. a jeśli zajdzie ~p?
Prawo Kubusia:
p~>q = ~p=>~q
C.
Jeśli zajdzie ~p to na pewno => zajdzie ~q
~p=>~q
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo:
Zbiór ~p jest podzbiorem => zbioru ~q
Dowolny element zbioru ~p zawiera się => w zbiorze ~q
Dowolny element zbioru ~p należy => do zbioru ~q
Dodatkowo zbiory ~p i ~q nie są tożsame co wymusza definicję implikacji prostej |=> w logice ujemnej (bo ~q):
Zbiór ~p jest podzbiorem => zbioru ~q i nie jest tożsamy ze zbiorem ~q, co matematycznie zapisujemy ~[~p=~q]
~p|=>~q = (~p=>~q)*~[~p=~q]
Twierdzenie:
Jeśli zbiór ~p zawiera się => w zbiorze ~q to iloczyn logiczny zbiorów ~p*~q jest równy ~p
Stąd mamy definicję warunku wystarczającego => w zbiorach:
A: ~p=>~q = [~p*~q=~p] =1
Wartość logiczna jeden bo zbiór ~p zawiera się => w zbiorze ~q, a nie że zbiór wynikowy jest niepusty!
Bezpośrednio z prawdziwości warunku wystarczającego C wynika fałszywość kontrprzykładu D.
D.
Jeśli zajdzie ~p to może ~~> zajść q
~p~~>q = ~p*q =[] =0
Oba zbiory istnieją (~p=1 i q=1) ale są rozłączne, co wymusza w wyniku zbiór pusty o wartości logicznej 0.
Definicja kontrprzykładu:
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego => C:
C: ~p=>~q
Nazywamy zdanie D z zanegowanym następnikiem, kodowane naturalnym spójnikiem „może” ~~>:
D: ~p~~>q
Prawdziwość kontrprzykładu D wymusza fałszywość warunku wystarczającego C (i odwrotnie)
Fałszywość kontrprzykładu D wymusza prawdziwość warunku wystarczającego C (i odwrotnie)
Zauważmy, że udowodnienie iż żaden element zbioru ~p nie należy do zbioru q determinuje przynależność wszystkich elementów ~p do zbioru ~q, widać to doskonale na powyższym diagramie.
Jest to zatem dowód tożsamy do dowodu prawdziwości warunku wystarczającego C wprost, gdzie dowodzimy iż każdy element zbioru ~p należy do zbioru ~q.
Zauważmy także, że wystarczy znaleźć jeden element x ze zbioru ~p który należy do zbioru q i już kontrprzykład B jest prawdziwy, co wymusza fałszywość warunku wystarczającego C.
2.3.1 Prawo Komandora
W świecie rzeczywistym badając dowolne zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> nie wiemy w skład jakiego operatora to zdanie wchodzi, musimy to dopiero udowodnić badając zdania pod kwantyfikatorem małym ~~> we wszystkich możliwych przeczeniach p i q.
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy istnieje wspólna cześć zbiorów p i q
Przykład:
A.
Jeśli zwierze jest psem to może ~~> mieć cztery łapy
P~~>4L = P*4L =1 - bo istnieje wspólna cześć zbiorów P i 4L, to pies
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zdarzeniach
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe, gdy możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Przykład:
A.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1 - bo możliwe jest zdarzenie „pada” i „są chmury”
W obu definicjach badamy rzeczywiste relacje między p i q.
Wniosek:
W obu definicjach zmienne p i q mogą być w dowolnych przeczeniach, to bez znaczenia.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>
Przykłady:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
A2.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
Prawo Komandora:
W świecie rzeczywistym to definicja symboliczna przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kwantyfikatorze małym ~~> (ABCD5678) wymusza tabelę zero-jedynkową operatora logicznego, nigdy odwrotnie!
Korzystając z prawa Kobry i prawa Komandora dowolne zdanie „Jeśli p to q” możemy zapisać w kwantyfikatorze małym po czym skorzystać z algorytmu Komandora.
Algorytm Komandora:
1.
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” przekształcamy do zdania pod kwantyfikatorem małym ~~>:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q
2.
Tworzymy serię zdań A, B, C i D uwzględniającą wszystkie możliwe przeczenia p i q
Wszystkich możliwych przypadków może być tylko i wyłącznie cztery.
| Kod: |
Tabela 5
p q ~p ~q
A: 1 1 0 0 p~~> q = p* q =?
B: 1 0 0 1 p~~>~q = p*~q =?
C: 0 0 1 1 ~p~~>~q =~p*~q =?
D: 0 1 1 0 ~p~~> q =~p* q =?
|
3.
Otrzymana kolumna wynikowa decyduje o tym, z jakim operatorem logicznym mamy do czynienia.
Zauważmy, że kolejność linii nie ma tu najmniejszego znaczenia jednak by od razu, bez porządkowania linii otrzymać założoną, definicyjną tabelę zero-jedynkową (Tabela 3IP), musimy się trzymać kolejności przeczeń przedstawionej w Tabeli 5 (zgodność z tabelą 3IP).
Przykład działania algorytmu Komandora:
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi zdanie A.
A.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Definicja kwantyfikatora małego spełniona bowiem możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
Korzystając z algorytmu Komandora możemy precyzyjnie ustalić w skład jakiego operatora logicznego wchodzi to zdanie.
Rozwiązanie:
A.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
B.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> nie padać
CH~~>~P = CH*~P =1
Możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
C.
Jeśli jutro nie będzie pochmurno to może ~~> nie padać
~CH~~>~P = ~CH*~P =1
Możliwa jest sytuacja „nie ma chmur” i „nie pada”
D.
Jeśli jutro nie będzie pochmurno to może ~~> padać
~CH~~>P = ~CH*P =0
Niemożliwa jest sytuacja „nie ma chmur” i „pada”
Nanosimy powyższą analizę na tabelę zero-jedynkową.
| Kod: |
Tabela 5IO
CH P ~CH ~P CH|~>P
A: 1 1 0 0 CH~~> P = CH* P =1 - możliwy jest stan CH*P=1
B: 1 0 0 1 CH~~>~P = CH*~P =1 - możliwy jest stan CH*~P=1
C: 0 0 1 1 ~CH~~>~P =~CH*~P =1 - możliwy jest stan ~CH*~P=1
D: 0 1 1 0 ~CH~~> P =~CH* P =0 - niemożliwy jest stan ~CH*P=0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Doskonale widać, iż nasze zdanie A wchodzi w skład operatora implikacji odwrotnej |~> o definicji zero-jedynkowej w tabeli ABCD129.
2.3.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora
Ogólne definicje spójników implikacyjnych:
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q (kwantyfikator duży)
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
Definicja kontrprzykładu w algebrze Kubusia i logice matematycznej ziemian!
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego A nazywamy zdanie B z zanegowanym następnikiem kodowane kwantyfikatorem małym ~~>:
A.
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Kontrprzykład dla zdania A to zdanie B.
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q
W kwantyfikatorze małym ~~> wystarczy pokazać jeden wspólny element zbiorów p i ~q czyniący to zdanie prawdziwym.
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A
Prawdziwość kontrprzykładu B wymusza fałszywość warunku wystarczającego A
Mamy tu do czynienia z równoważnością:
A: p=>q =1 <=> B: p~~>~q =0
B: p~~>~q =1 <=> A: p=>q =0
Zauważmy, iż powyższą definicję kontrprzykładu na 100% stosują w praktyce wszyscy ziemscy matematycy (mimo że jej nie znają!) z czego wynika, iż jedyna poprawna definicja kwantyfikatora małego ~~> to ta związana z definicją kontrprzykładu jak wyżej.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>.
Prawo Kobry:
Kwantyfikator mały ~~> jest konieczny i wystarczający do wszelkich rozstrzygnięć w logice matematycznej.
Dowód:
Zapiszmy symboliczną analizę naszego przykładu:
| Kod: |
Tabela 5IO
CH P ~CH ~P CH|~>P
A: 1 1 0 0 CH~~> P = CH* P =1 - możliwy jest stan CH*P=1
B: 1 0 0 1 CH~~>~P = CH*~P =1 - możliwy jest stan CH*~P=1
C: 0 0 1 1 ~CH~~>~P =~CH*~P =1 - możliwy jest stan ~CH*~P=1
D: 0 1 1 0 ~CH~~> P =~CH* P =0 - niemożliwy jest stan ~CH*P=0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Zauważmy, że sytuację „nie ma chmur” opisują wyłącznie linie CD56789.
Wnioskowanie z linii CD56789:
D.
Jeśli jutro nie będzie pochmurno to może ~~> padać
~CH~~>P = ~CH*P =0
Na mocy definicji kontrprzykładu fałszywość zdania D wymusza prawdziwość warunku wystarczającego C.
C.
Jeśli jutro nie będzie pochmurno to na pewno => nie będzie padać
~CH=>~P =1
Potwierdzenie tego faktu:
Brak chmur jest warunkiem wystarczającym => dla braku opadów, bo zawsze gdy nie ma chmur, to nie pada.
Podobnie sytuację „są chmury” opisują wyłącznie linie AB567689.
Wnioskowanie z kompletnej tabeli symbolicznej ABCD56789.
Wiemy że w linii C spełniony jest warunek wystarczający =>:
C: ~CH=>~~P =1
Z tego faktu oraz z istnienia jedynki w punkcie A2 wyciągamy wniosek iż pojęcia „chmury” i „pada” nie mogą być tożsame.
Warunek wystarczający => w linii C zawsze determinuje warunek konieczny ~> w linii A niezależnie od tego czy w punkcie A2 mamy jedynkę (implikacja odwrotna CH|~>P), czy też zero (równoważność <=>).
A.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> padać
CH~>P =1
Chmury są warunkiem koniecznym ~> dla opadów, bo jak nie ma chmur to na pewno => nie pada
Zdanie wyżej to nic innego jak prawo Kubusia dla spójników implikacyjnych:
A: CH~>P = C: ~CH=>~P
Spełniony warunek konieczny ~> A plus brak tożsamości pojęć „chmury” i „pada” (bo nie zawsze gdy są „chmury”, „pada”) wymusza implikację odwrotną CH|~>P w logice dodatniej (bo P).
Na mocy powyższego wnioskowania matematycznego możemy zapisać kompletną definicję operatora implikacji odwrotnej w spójnikach implikacyjnych.
| Kod: |
Tabela 3IO
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji odwrotnej |~>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
CH P ~CH ~P | CH|~>P |
A: 1 1 0 0 | CH~~> P = CH* P =1 | P=> CH =1
B: 1 0 0 1 | CH~~>~P = CH*~P =1 | P~~>~CH=1
C: 0 0 1 1 |~CH~~>~P =~CH*~P =1 |~P~>~CH =1
D: 0 1 1 0 |~CH~~> P =~CH* P =0 |~P~~>CH =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
2.4 Równanie ogólne implikacji
Definicja operatora implikacji prostej |=>:
| Kod: |
Tabela 1
p q p|=>q ~p ~q ~p|~>~q
A: 1 1 =1 0 0 =1
B: 1 0 =0 0 1 =0
C: 0 0 =1 1 1 =1
D: 0 1 =1 1 0 =1
1 2 3 4 5 6
|
Definicja implikacji prostej w równaniu algebry Kubusia:
p|=>q = ~p|~>~q
Bo kolumny 3 i 6 są tożsame.
Definicja operatora implikacji odwrotnej |~>:
| Kod: |
Tabela 2
p q p|~>q ~p ~q ~p|=>~q
A: 1 1 =1 0 0 =1
B: 1 0 =1 0 1 =1
C: 0 0 =1 1 1 =1
D: 0 1 =0 1 0 =0
1 2 3 4 5 6
|
Definicja implikacji odwrotnej w równaniu algebry Kubusia:
p|~>q = ~p|=>~q
Bo kolumny 3 i 6 są tożsame.
Równanie ogólne implikacji:
p|=>q = ~p|~>~q ## p|~>q = ~p|=>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Dowód:
Kolumny wynikowe 3 i 6 w tabelach 1 i 2 są różne.
W celu obejrzenia szczegółów skorzystajmy z naszego przykładu.
Implikacja prosta P|=>CH:
A.
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => będzie pochmurno
P=>CH =1
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo zawsze gdy pada, są chmury.
Dodatkowo pojęcia „pada” i „chmury” nie są tożsame, bo nie zawsze gdy pada, są chmury.
Te dwa fakty razem wymuszają definicję implikacji prostej P|=>CH w logice dodatniej (bo CH):
P|=>CH = (P=>CH)*~[P=CH]
Nasza tabela prawdy dla tego zdania wynikła z analizy:
| Kod: |
Tabela 3IP
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji prostej |=>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
P CH ~P ~CH | P|=>CH | P|=>CH=~P|~>~CH
A: 1 1 0 0 | P~~> CH = P* CH =1 | P=> CH =1
B: 1 0 0 1 | P~~>~CH = P*~CH =0 | P~~>~CH=0
C: 0 0 1 1 |~P~~>~CH =~P*~CH =1 |~P~>~CH =1
D: 0 1 1 0 |~P~~> CH =~P* CH =1 |~P~~>CH =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
Implikacja odwrotna CH|~>P:
A.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> padać
CH~>P =1
Chmury są warunkiem koniecznym ~> dla opadów bo zabieram chmury wykluczając padanie
Dodatkowo pojęcia „chmury” i „pada” nie są tożsame, bo nie zawsze gdy są chmury, pada.
Te dwa warunki razem wymuszają definicję implikacji odwrotnej CH|~>P w logice dodatniej (bo P):
CH|~>P = (CH~>P)*~[CH=P]
Nasza tabela prawdy dla tego zdania wynikła z analizy:
| Kod: |
Tabela 3IO
Matryca |Symboliczna definicja |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |implikacji odwrotnej |~>|implikacji prostej |=>
|w ~~> oraz „i”(*) |w =>, ~>, ~~>
CH P ~CH ~P | CH|~>P | CH|~>P=~CH=>~P
A: 1 1 0 0 | CH~~> P = CH* P =1 | P=> CH =1
B: 1 0 0 1 | CH~~>~P = CH*~P =1 | P~~>~CH=1
C: 0 0 1 1 |~CH~~>~P =~CH*~P =1 |~P~>~CH =1
D: 0 1 1 0 |~CH~~> P =~CH* P =0 |~P~~>CH =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b c
|
Porównując tabele 3IP i 3IO zapisujemy:
P|=>CH = ~P|~>~CH ## CH|~>P = ~CH|=>~P
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Dowodem jest tu brak tożsamości kolumn wynikowych 9 i c w tabelach 3IP i 3IO, w odpowiedzi na identyczną matrycę zero-jedynkową ABCD1234.
Wniosek:
Znane ziemianom prawo kontrapozycji w implikacji jest fałszywe:
P|=>CH ## ~CH=>~P
Zapis dokładnie tego samego w zapisie formalnym:
p|=>q = ~p|~>~q ## p|~>q = ~p|=>~q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Zauważmy, że w miejsce znaku ## nie możemy podstawić znaku tożsamości [=] bo wówczas mamy szkolny błąd podstawienia rodem z I klasy szkoły podstawowej.
Dowód:
Zapis formalny:
p|=>q [=] p|~>q
Nasz przykład:
P|=>CH [=] CH|~>P
Po lewej stronie znaku [=] mamy:
p=P
q=CH
Natomiast po prawej stronie znaku [=] mamy:
p=CH
q=p
Gdyby tu była tożsamość to mamy szkolny błąd podstawienia, bowiem tożsamość [=] wymusza identyczne p i q po obu stronach znaku [=], co w tym przypadku jest gwałcone.
Poprawny matematycznie znak:
## - różne na mocy definicji
oczywiście niczemu nie szkodzi, matematycznie jest jak najbardziej poprawny.
cnd
2.5 Definicja równoważności <=>
Definicja równoważności:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy [p=q]
p<=>q = (p=>q)*[p=q]
Diagram równoważności <=> w zbiorach:
Symboliczna definicja implikacji równoważności w kwantyfikatorze małym ~~>:
| Kod: |
Tabela 1R
Symboliczna definicja implikacji prostej p|=>q w kwantyfikatorze małym ~~>:
p<=>q
A: p~~> q = p* q =1 - istnieje wspólny element zbiorów p i q
B: p~~>~q = p*~q =0 - nie istnieje wspólny element zbiorów p i ~q
C:~p~~>~q =~p*~q =1 - istnieje wspólny element zbiorów ~p i ~q
D:~p~~> q =~p* q =0 - nie istnieje wspólny element zbiorów ~p i q
|
Symboliczna definicja równoważności <=> wraz z kodowaniem zero-jedynkowym:
| Kod: |
Tabela 3R
Matryca |Symboliczna definicja
zero-jedynkowa |równoważności <=>
|w ~~> oraz „i”(*)
p q ~p ~q | p<=>q
A: 1 1 0 0 | p~~> q = p* q =1
B: 1 0 0 1 | p~~>~q = p*~q =0
C: 0 0 1 1 |~p~~>~q =~p*~q =1
D: 0 1 1 0 |~p~~> q =~p* q =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Doskonale widać, iż w definicjach symbolicznych wszystkie zmienne mamy sprowadzone do jedynek.
Zero-jedynkowa definicja operatora równoważności <=> to tabela ABCD129.
| Kod: |
Tabela 4R
p q p<=>q
A: 1 1 =1
B: 1 0 =0
C: 0 0 =1
D: 0 1 =0
1 2 9
|
2.5.1 Prawo Komandora
W świecie rzeczywistym badając dowolne zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> nie wiemy w skład jakiego operatora to zdanie wchodzi, musimy to dopiero udowodnić badając zdania pod kwantyfikatorem małym ~~> we wszystkich możliwych przeczeniach p i q.
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zbiorach:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy istnieje wspólna cześć zbiorów p i q
Przykład:
A.
Jeśli zwierze jest psem to może ~~> mieć cztery łapy
P~~>4L = P*4L =1 - bo istnieje wspólna cześć zbiorów P i 4L, to pies
Definicja kwantyfikatora małego ~~> w zdarzeniach
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q = p*q
Zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~> jest prawdziwe, gdy możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Przykład:
A.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1 - bo możliwe jest zdarzenie „pada” i „są chmury”
W obu definicjach badamy rzeczywiste relacje między p i q.
Wniosek:
W obu definicjach zmienne p i q mogą być w dowolnych przeczeniach, to bez znaczenia.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>
Przykłady:
A1.
Jeśli jutro będzie padało to może ~~> być pochmurno
P~~>CH = P*CH =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „pada” i „są chmury”
A2.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~~> padać
CH~~>P = CH*P =1
Definicja kwantyfikatora małego ~~> spełniona bo możliwa jest sytuacja „są chmury” i „pada”
Prawo Komandora:
W świecie rzeczywistym to definicja symboliczna przez wszystkie możliwe przeczenia p i q w kwantyfikatorze małym ~~> (ABCD5678) wymusza tabelę zero-jedynkową operatora logicznego, nigdy odwrotnie!
Korzystając z prawa Kobry i prawa Komandora dowolne zdanie „Jeśli p to q” możemy zapisać w kwantyfikatorze małym po czym skorzystać z algorytmu Komandora.
Algorytm Komandora:
1.
Dowolne zdanie warunkowe „Jeśli p to q” przekształcamy do zdania pod kwantyfikatorem małym ~~>:
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść q
p~~>q
2.
Tworzymy serię zdań A, B, C i D uwzględniającą wszystkie możliwe przeczenia p i q
Wszystkich możliwych przypadków może być tylko i wyłącznie cztery.
| Kod: |
Tabela 5
p q ~p ~q
A: 1 1 0 0 p~~> q = p* q =?
B: 1 0 0 1 p~~>~q = p*~q =?
C: 0 0 1 1 ~p~~>~q =~p*~q =?
D: 0 1 1 0 ~p~~> q =~p* q =?
|
3.
Otrzymana kolumna wynikowa decyduje o tym, z jakim operatorem logicznym mamy do czynienia.
Zauważmy, że kolejność linii nie ma tu najmniejszego znaczenia jednak by od razu, bez porządkowania linii otrzymać założoną, definicyjną tabelę zero-jedynkową (Tabela 3R), musimy się trzymać kolejności przeczeń przedstawionej w Tabeli 5 (zgodność z tabelą 3R).
Przykład działania algorytmu Komandora:
Zbadaj w skład jakiego operatora logicznego wchodzi zdanie A.
A.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to zachodzi suma kwadratów
TP=>SK
Zgodnie z algorytmem Komandora zamieniamy to zdanie na zdanie pod kwantyfikatorem małym ~~>:
A.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to może ~~> zachodzić suma kwadratów
TP~~>SK = TP*SK =1
Wystarczy pokazać jeden trójkąt prostokątny w którym zachodzi suma kwadratów co kończy dowód
B.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to może ~~> nie zachodzić suma kwadratów
TP~~>~SK = TP*~SK =0
Zbiory TP i ~SK są rozłączne
C.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to może ~~> nie zachodzić suma kwadratów
~TP~~>~SK = ~TP*~SK =1
Wystarczy pokazać jeden trójkąt prostokątny w którym zachodzi suma kwadratów co kończy dowód
D.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to może ~~> zachodzić suma kwadratów
~TP~~>SK = ~TP*SK =0
Zbiory ~TP i SK są rozłączne
Nanosimy powyższą analizę na tabelę zero-jedynkową.
| Kod: |
Tabela 5R
TP SK ~TP ~SK TP<=>SK
A: 1 1 0 0 TP~~> SK = TP* SK =1 -istnieje wspólny element TP*SK=1
B: 1 0 0 1 TP~~>~SK = TP*~SK =0 -zbiory TP i ~SK rozłączne
C: 0 0 1 1 ~TP~~>~SK =~TP*~SK =1 -istnieje wspólny element ~TP*~SK=1
D: 0 1 1 0 ~TP~~> SK =~TP* SK =0 -zbiory ~TP i SK rozłączne
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Doskonale widać, iż nasze zdanie A pod kwantyfikatorem małym wchodzi w skład operatora równoważności o definicji zero-jedynkowej w tabeli ABCD129.
2.5.2 Matematyczne wnioskowanie z prawa Komandora
Ogólne definicje spójników implikacyjnych:
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q (kwantyfikator duży)
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q
Definicja kontrprzykładu w algebrze Kubusia i logice matematycznej ziemian!
Kontrprzykładem dla warunku wystarczającego A nazywamy zdanie B z zanegowanym następnikiem kodowane kwantyfikatorem małym ~~>:
A.
Jeśli zajdzie p to na pewno => zajdzie q
p=>q
Zajście p jest warunkiem wystarczającym => dla zajścia q
Kontrprzykład dla zdania A to zdanie B.
B.
Jeśli zajdzie p to może ~~> zajść ~q
p~~>~q = p*~q
W kwantyfikatorze małym ~~> wystarczy pokazać jeden wspólny element zbiorów p i ~q czyniący to zdanie prawdziwym.
Rozstrzygnięcia:
Fałszywość kontrprzykładu B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A
Prawdziwość kontrprzykładu B wymusza fałszywość warunku wystarczającego A
Mamy tu do czynienia z równoważnością:
A: p=>q =1 <=> B: p~~>~q =0
B: p~~>~q =1 <=> A: p=>q =0
Zauważmy, iż powyższą definicję kontrprzykładu na 100% stosują w praktyce wszyscy ziemscy matematycy (mimo że jej nie znają!) z czego wynika, iż jedyna poprawna definicja kwantyfikatora małego ~~> to ta związana z definicją kontrprzykładu jak wyżej.
Prawo Czarnej Mamby:
Warunkiem koniecznym prawdziwości dowolnego zdania warunkowego „Jeśli p to q” jest jego prawdziwość pod kwantyfikatorem małym ~~>.
Prawo Kobry:
Kwantyfikator mały ~~> jest konieczny i wystarczający do wszelkich rozstrzygnięć w logice matematycznej.
Dowód:
| Kod: |
Tabela 3R
Matryca |Definicja równoważności
zero-jedynkowa |w ~~> oraz „i”(*)
TP SK ~TP ~SK | TP<=>SK
A: 1 1 0 0 | TP~~> SK = TP* SK =1 -istnieje wspólny element TP*SK=1
B: 1 0 0 1 | TP~~>~SK = TP*~SK =0 -zbiory TP i ~SK rozłączne
C: 0 0 1 1 |~TP~~>~SK =~TP*~SK =1 -istnieje wspólny element ~TP*~SK=1
D: 0 1 1 0 |~TP~~> SK =~TP* SK =0 -zbiory ~TP i SK rozłączne
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Zauważmy, że trójkąty prostokątne (TP) opisują wyłącznie linie AB56789.
Wnioskowanie z linii AB56789:
B.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to może ~~> nie zachodzić suma kwadratów
TP~~>~SK = TP*~SK =0
Na mocy definicji kontrprzykładu fałszywość zdania B wymusza prawdziwość warunku wystarczającego A.
A.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to na pewno => zachodzi suma kwadratów
TP=>SK =1
Potwierdzenie tego faktu:
Bycie trójkątem prostokątnym wystarcza => aby zachodziła w nim suma kwadratów
Zbiór trójkątów prostokątnych jest podzbiorem => trójkątów w których spełniona jest suma kwadratów.
Oczywistość, z powodu tożsamości zbiorów TP=SK
Trójkąty nie prostokątne (~TP) opisują wyłącznie linie CD56789.
Wnioskowanie z linii CD5678:
Fałszywość zdania D:
D.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to może ~~> zachodzić suma kwadratów
~TP~~>SK = ~TP*SK =0
Na mocy definicji kontrprzykładu wymusza prawdziwość warunku wystarczającego => C.
C.
Jeśli trójkąt nie jest prostokątny to na pewno => nie zachodzi suma kwadratów
~TP=>~SK =1
Nie bycie trójkątem prostokątnym wystarcza => aby nie zachodziła w nim suma kwadratów
Zbiór trójkątów nie prostokątnych jest podzbiorem => zbioru trójkątów w których nie zachodzi suma kwadratów.
Oczywistość z powodu tożsamości zbiorów ~TP=~SK, którą to tożsamość wymusza tożsamość zbiorów TP=SK.
Na mocy powyższego wnioskowania matematycznego możemy zapisać kompletną definicję operatora równoważności <=> w spójnikach implikacyjnych.
| Kod: |
Tabela 3R
Matryca |Definicja równoważności |Definicja równoważności
zero-jedynkowa |w ~~> oraz „i”(*) |w => i ~~>
TP SK ~TP ~SK | TP<=>SK | TP<=>SK
A: 1 1 0 0 | TP~~> SK = TP* SK =1 | TP=> SK =1
B: 1 0 0 1 | TP~~>~SK = TP*~SK =0 | TP~~>~SK=0
C: 0 0 1 1 |~TP~~>~SK =~TP*~SK =1 |~TP=>~SK =1
D: 0 1 1 0 |~TP~~> SK =~TP* SK =0 |~TP~~>SK =0
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Stąd mamy definicję równoważności w warunkach wystarczających:
TP<=>SK = (TP=>SK)*(~TP=>~SK)
Ta sama definicja w zapisach formalnych:
p<=>q = (p=>q)*(~p=>~q)
2.5.3 Alternatywne definicje równoważności
Zacznijmy od operatora implikacji prostej |=>.
Definicja operatora implikacji prostej |=>:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i nie jest tożsamy ze zbiorem q, co matematycznie zapisujemy ~[p=q]
p|=>q = (p=>q)*~[p=q]
Diagram implikacji prostej |=> w zbiorach:
Definicja podzbioru:
p=>q
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q wtedy i tylko wtedy gdy każdy element zbioru p należy do zbioru q
Doskonale widać, że aby z implikacji prostej |=> przejść do równoważności musimy zlikwidować zbiór niebieski.
Możemy to uczynić na wiele sposobów.
1.
Aksjomatyczna definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(~p=>~q)
Równoważność p<=>q zachodzi gdy:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i zbiór ~p jest podzbiorem zbioru ~q
2.
Najpopularniejsza definicja równoważności, uwielbiana przez matematyków:
p<=>q = (p=>q)*(q=>p)
Równoważność p<=>q zachodzi gdy:
Zbiór p jest podzbiorem => zbioru q i zbiór q jest podzbiorem => zbioru p
3.
Równie popularna definicja równoważności:
p<=>q = (p=>q)*(p~>q)
Równoważność to jednoczesne zachodzenie warunku wystarczającego => i koniecznego ~> między dowolnymi dwoma punktami.
4.
Zbiór niebieski zlikwidujemy też w taki sposób:
p<=>q = (q=>p)*(~q=>~p)
Negując p i q w równaniu 1 otrzymujemy definicję równoważności w logice ujemnej (bo ~q)
5.
~p<=>~q = (~p=>~q)*(p=>q)
Prawe strony są tożsame, stąd mamy:
p<=>q = ~p<=>~q
Kolejną serię definicji równoważności można zapisać dla logiki ujemnej (bo ~q), oczywiście w praktyce jest to sztuka dla sztuki, nikomu nie potrzebna.
Prawa Kubusia obowiązują także w równoważności:
p=>q = ~p~>~q
p~>q = ~p=>~q
Podstawiając prawa Kubusia do definicji 1, 2, 3, 4 i 5 możemy otrzymać kolejne tożsame definicje równoważności, mało użyteczne w praktyce.
Podsumowanie:
Kluczowe dla matematyki są trzy podstawowe definicje 1, 2 i 3 które należy zapamiętać.
2.5.4 Prawa kontrapozycji w równoważności
Z równań 2 i 4 otrzymujemy I prawo kontrapozycji poprawne w równoważności:
p=>q = ~q=>~p
Z równań 1 i 2 otrzymujemy II prawo kontrapozycji poprawne w równoważności:
~p=>~q = q=>p
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 17:59, 06 Wrz 2019, w całości zmieniany 25 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 0:32, 12 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
...
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 0:39, 12 Lis 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 18:49, 12 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | Definicja zdania warunkowego Jeśli p to q” wszystkich ludzi jest niesłychanie trywialna:
A.
Jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q |
Dla każdego w miarę myślącego człowieka oczywistym jest, że to nie jest definicja.
Wyobraż sobie, że ktoś nie wie co to znaczy "jeśli... to..." czy po usłyszeniu Twojej "definicji" będzie wiedział?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 21:03, 12 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
|
.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 21:05, 12 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: |
| Cytat: | Definicja zdania warunkowego Jeśli p to q” wszystkich ludzi jest niesłychanie trywialna:
A.
Jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q |
Dla każdego w miarę myślącego człowieka oczywistym jest, że to nie jest definicja.
Wyobraż sobie, że ktoś nie wie co to znaczy "jeśli... to..." czy po usłyszeniu Twojej "definicji" będzie wiedział? |
Fiklicie, zacytowałeś fragment definicji.
Tak okrojona definicja matematycznie nie ma sensu bo nie wiadomo o co tu matematycznie chodzi.
Kompletna definicja zdania warunkowego brzmi tak:
| Rafal3006 napisał: |
Definicja zdania warunkowego Jeśli p to q” wszystkich ludzi jest niesłychanie trywialna:
A.
Jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q
W logice matematycznej między p i q mogą być tylko i wyłącznie trzy spójniki implikacyjne.
I
p=>q - warunek wystarczający =>, wymuszam dowolne p i pojawia się q
II
p~>q - warunek konieczny ~>, zabieram wszystkie p i znika q
III
p~~>q - kwantyfikator mały ~~>, możliwe jest jednoczesne zajście p i q |
Zauważ, że tuż pod tą definicją szczegółowo omówiłem co oznaczają I, II i III w zdarzeniach i zbiorach.
Dopiero całość to jest kompletna definicja.
Twierdzę, że nie istnieje 5-cio latek i humanista któryby nie zrozumiał pełnej definicji wyżej wraz z objaśniejami na przykładach tuż pod tą definicją.
Nie zgadzam się że człowiek może nie wiedzieć co znaczy zdanie warunkowe „Jeśli … to …”.
Ten zwrot znają w praktyce wszelkie stworzenia żywe np.
Zwierzę mięsożerne:
Jeśli nie upoluję cokolwiek do jedzenia to umrę
Zdanie warunkowe „Jeśli…to..” to fundament logiki matematycznej, to fundament wszelkiego życia na ziemi, to fundament opisu także świata martwego i samej matematyki.
Bez zdania warunkowego o definicji która podałem nic nie ma sensu, nasz Wszechświat nie mógłby istnieć np.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to zachodzi suma kwadratów
TP=>SK
Definicja warunku wystarczającego => spełniona bo w każdym trójkącie prostokątnym spełniona jest suma kwadratów.
Jeśli wylosujemy jakikolwiek trójkąt prostokątny to mamy gwarancję matematyczną => iż w tym trójkącie zachodzi suma kwadratów.
Powyższe zdanie to banał znany każdemu 6-klsiście … z wykluczeniem zawodowych „matematyków”.
Dowód:
Klikam na googlach „gwarancja matematyczna”
Wyników: 1850
… tyle że wszystkie linki prowadzą do algebry Kubusia!
Oczywiście w matematyce mamy na myśli matematyczną płaszczyznę IDEALNĄ nieczułą na jakiekolwiek krzywizny np. ziemi, czy wszechświata.
Tu Wikipedia wypisuje najzwyklejsze matematyczne brednie:
[link widoczny dla zalogowanych]
Twierdzenie Pitagorasa nie musi być ono prawdziwe dla „rzeczywistych” trójkątów mierzonych we wszechświecie, w geometrii nieeuklidesowej. Jednym z pierwszych matematyków, którzy zdali sobie z tego sprawę był Carl Friedrich Gauss, który bardzo starannie mierzył wielkie trójkąty w swoich badaniach geograficznych, aby sprawdzić prawdziwość twierdzenia. Na powierzchni kuli twierdzenie to nie jest spełnione, gdyż obowiązuje tam geometria sferyczna będąca szczególnym przypadkiem nieeuklidesowej geometrii Riemanna. Ogólna teoria względności mówi, że w polach grawitacyjnych twierdzenie jest fałszywe, gdyż tam także obowiązuje zmodyfikowana geometria Riemanna. Również w olbrzymich skalach kosmicznych to twierdzenie może być nie spełnione w związku z krzywizną przestrzeni w wielkiej skali − problem krzywizny jest jednym z otwartych problemów.
Facet odkrył Amerykę, twierdzi że do obliczeń pola „kwadratu” narysowanego na kuli wzór:
P=a*a
jest fałszywy!
He,He,He …
Dla mnie autor tego cytatu to cymbał a nie matematyk, w ogóle matematyki abstrakcyjnej nie rozumiejący.
Myślę, że tytułowy post jest absolutnie przełomowy.
Ja doskonale widzę jak trudno mi trafić do serca ziemskich matematyków (np. Fizyk czy Idiota).
Przełom polega na tym że postanowiłem w pierwszym uderzeniu napisać algebrę Kubusia dla humanistów - pewne jest że u nich mam dużo większe zrozumienie np. JanelleL - pierwsza kobieta która zrozumiała najtrudniejszą część algebry Kubusia, matematyczne relacje w świecie żywym.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-950.html#253446
| JanelleL. napisał: |
| Kubuś napisał: |
Czy to jest zrozumiałe? |
Wszystko jest jak najbardziej zrozumiałe......... |
Algebra Kubusia dla Liceum ma być lekka, łatwa i przyjemna.
Brakuje pierwszej części (operatory jednoargumentowe, OR, AND) - na pewno nie będzie dłuższa od powyższej omawiającej spójniki implikacyjne.
Zostawiłem sobie dodatkowo trzecią dziurkę na obietnice i groźby.
Zauważ że w wersja dla LO jest niesłychanie banalna, zachowuje tu wyłącznie definicje zero-jedynkowe operatorów czyli:
Mam sztywny i niewzruszony szkielet zero-jedynkowy, a zmieniają mi się wyłącznie symbole opisujące ten szkielet - nie ma tu absolutnie żadnego, klasycznego rachunku zero-jedynkowego, gdzie wszystko „szaleje”, zarówno zera i jedynki jak i symbole opisujące te zera i jedynki.
Kopernik:
Zatrzymał słońce ruszył ziemię
Kubuś:
Zatrzymał szalejące (w rachunku zero-jedynkowym) zera i jedynki, ruszył symbole
Zauważ, że w równaniach algebry Boole’a masz wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek, nie ma tu żadnego, idiotycznego, klasycznego rachunku zero-jedynkowego z jego szalejącymi zerami i jedynkami.
Klasyczny rachunek zero-jedynkowy jest matematycznie dobry, jego dewiza to:
Wszystkie chwyty dozwolone byleby uzyskać tabelę zero-jedynkową X - to jest dobre na poziomie sprzętu, to jest dobre bo umożliwiło stworzenie sprzętowej wersji komputera.
To jest kompletnie do DUPY, jeśli chodzi o logikę matematyczną.
Dlaczego?
… bo programowanie komputerów to FUNDAMENTANIE co innego niż sprzęt (bramki logiczne).
W języku asemblera, będącym programową interpretacją tych samych operatów logicznych, nie ma żadnych bramek (zer i jedynek) - tu one są TOTALNIE bezużyteczne.
Co więcej!
Mój wykładowca teorii bramek logicznych po semestrze wykładów na ich temat (minimalizacja, walka z wyścigami i hazardem) powiedział na ostatnim wykładzie.
Panowie, to czego uczyłem was przez cały semestr jest w praktyce bezużyteczne, bowiem technika bramek logicznych załamuje się na układach średniej skali integracji (liczniki, rejestry, multipleksery etc) że o programowaniu mikroprocesorów nie wspomnę.
Matematycy, grzebiąc się w logice zero-jedynkowej z uporem maniaka siedzą w epoce kamiennej która w technice trwała mniej niż mgnienie oka … logika zero-jedynkowa w technice definitywnie skończyła się z chwilą napisania pierwszego kompilatora języka asemblera, że o językach wysokiego poziomu nie wspomnę.
P.S.
Wersja algebry Kubusia dla LO działa na spójnikach logicznych zgodnych z naturalną logikę człowieka (nie na operatorach).
Piszę algebrę Kubusia dla matematyków, gdzie będzie dokładnie to samo co w wersji dla LO działające na operatorach logicznych.
Obie wersje są matematycznie tożsame.
Nie mam wątpliwości iż humaniści zrozumieją wersję dla LO.
Mam poważne obawy co do matematyków.
Dlaczego?
Bo TOTALNIE wszystkie definicje z zakresu logiki matematycznej mamy inne, czyli sprzeczne.
Mam nadzieję, że na ziemi znajdzie się paru matematyków będących w stanie wykopać w kosmos dosłownie wszystko, czego ich uczono w szkółce - to jest warunek konieczny dla zrozumienia algebry Kubusia.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 21:32, 12 Lis 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 2:08, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
|
W dalszych punktach też nie ma definicji.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 8:08, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | W dalszych punktach też nie ma definicji. |
W algebrze Kubusia to są definicje doskonale znane w praktyce wszystkim stworzeniom żywym, obowiązują także w świecie martwym i matematyce.
Twierdzę, że nie znajdziesz choćby jednego twierdzenia matematycznego które by nie było zgodne z tymi definicjami, czyli że nie znajdziesz kontrprzykładu obalającego te definicje na gruncie matematyki.
Twierdzę, że w całym obszarze matematyki nie znajdziesz ani jednego twierdzenia matematycznego ujętego w spójnik „Jeśli p to q” w którym p i q miałoby z góry znane wartości logiczne.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-950.html#253508
| rafal3006 napisał: |
Mamy zdanie:
A.
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L
Dobry matematyk np. Volrath czy Wuj Zbój bez problemu zaakceptuje tabele niżej, czyli analizę tego zdania według definicji implikacji prostej |=>.
Zacytuję ci wykładowcę logiki Volratha w tym temacie (rok 2008!):
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kubusiowa-szkola-logiki-na-zywo-dyskusja-z-volrathem,3591-50.html#69502
| volrath napisał: |
Z tego co rozumiem to tak samo rozumiemy implikację => i odwrotną implikację ~> tylko inaczej rozkładamy je na składowe. Przynajmniej jak chodzi o tabelkę, bo o innych "pozatabelkowych" różnicach napiszę dalej.
Ty rozkładasz na składowe:
P=>4L = 1 (pies)
P=>~4L = 0 (nie istnieje)
~P~>~4L =1 (mrówka)
~P~>4L =1 (słoń)
Ja rozkładam na składowe:
P AND 4L = 1 (pies)
P AND ~4L = 0 (nieistnieje)
~P AND ~4L =1 (mrówka)
~P AND 4L =1 (słoń)
|
Ta wytłuszczona tabelka Volratha to klasyka matematyki, znana każdemu dobremu matematykowi.
AND to oczywiście spójnik „i”(*) z naturalnej logiki człowieka.
| Kod: |
Tabela zero-jedynkwa |Symboliczna analiza Volratha
implikacji prostej |=>|naszego zdania A zgodnie z
|zero-jedynkową definicją implikacji prostej |=>
P 4L P|=>4L | P|=>4L
A: 1 1 =1 | P* 4L =1 (pies)
B: 1 0 =0 | P*~4L =0 (nie istnieje)
C: 0 0 =1 |~P*~4L =1 (mrówka)
D: 0 1 =1 |~P* 4L =1 (słoń)
|
Doskonale widać, że Volrath szuka wspólnych części zbiorów P i 4L we wszystkich możliwych przeczeniach.
Wyznaczmy te zbiory:
Dziedzina:
ZWZ - zbiór wszystkich zwierząt
P = [pies] - zbiór jednoelementowy pies
~P = [ZWZ-pies] = [mrówka, słoń, wąż, kura ..]
4L=[pies, słoń, koń ..]
~4L=[ZWZ-4L] = [mrówka, wąż, kura ..]
Doskonale widać, że rzeczywistość, czyli tabela symboliczna decyduje tu o tabeli zero-jedynkowej, nigdy odwrotnie - tego wniosku w dyskusji z Volrathem oczywiście nie było, bo był to rok 2008!
|
| Kod: |
Tabela zero-jedynkwa |Symboliczna analiza Volratha
implikacji prostej |=>|naszego zdania A zgodnie z
|zero-jedynkową definicją implikacji prostej |=>
P 4L P|=>4L | P|=>4L
A: 1 1 =1 | P* 4L =1 (pies)
B: 1 0 =0 | P*~4L =0 (nie istnieje)
C: 0 0 =1 |~P*~4L =1 (mrówka)
D: 0 1 =1 |~P* 4L =1 (słoń)
1 2 3 4 5 6
|
Definicję zero-jedynkową implikacji prostej mamy bezdyskusyjnie identyczną to: ABCD123
W algebrze Kubusia tabele ABCD123 i ABCD456 są tożsame.
Fragment ksiazki "Logika dla opornych" Krzysztof A. Wieczorek
| Krzysztf A. Wieczorek napisał: |
Z tabelki dla implikacji możemy dowiedzieć się, że zdanie, którego głównym spójnikiem jest jeśli... to może być fałszywe tylko w jednym wypadku, mianowicie, gdy jego poprzednik jest prawdziwy, natomiast następnik fałszywy.
Jako przykładem ilustrującym tabelkę dla implikacji posłużymy się zdaniem wypowiedzianym przez ojca do dziecka: Jeśli zdasz egzamin, to dostaniesz komputer. Gdy następnie dziecko A: nie zdaje egzaminu i komputera nie dostaje (pierwszy wiersz tabeli – poprzednik i następnik implikacji fałszywe) lub gdy D: zdaje egzamin i dostaje komputer (ostatni wiersz tabeli – poprzednik i następnik implikacji prawdziwe), to nie powinno być wątpliwości, że obietnica ojca okazała się prawdziwa. Gdy natomiast dziecko C: zdaje egzamin, a jednak komputera nie dostaje (trzeci wiersz tabeli – poprzednik implikacji prawdziwy, a następnik fałszywy), należy wówczas uznać, że ojciec skłamał składając swoją obietnicę.
Pewne kontrowersje może budzić uznanie za prawdziwego zdania w przypadku, gdy poprzednik implikacji jest fałszywy, natomiast następnik prawdziwy (drugi wiersz tabeli), czyli w naszym przykładzie, B: gdy dziecko wprawdzie nie zdało egzaminu, a mimo to dostało komputer. Zauważmy jednak, że wbrew pozorom ojciec nie łamie wcale w takim przypadku obietnicy dania komputera po zdanym egzaminie – nie powiedział on bowiem, że jest to jedyny przypadek, gdy dziecko może otrzymać komputer. Powiedzenie, że jeśli zdasz egzamin, to dostaniesz komputer, nie wyklucza wcale, że dziecko może również dostać komputer z innej okazji, na przykład na urodziny.
Powyższe wytłumaczenie drugiego wiersza tabelki dla implikacji może się wydawać nieco naciągane, a jest tak dlatego, że w języku potocznym często wypowiadamy zdania typu jeśli... to rozumiejąc przez nie wtedy i tylko wtedy (którego to zwrotu nikt raczej nie używa).
|
Zdanie dr. Wieczorka:
A.
Jeśli zdasz egzamin dostaniesz komputer
E=>K
Tabela zero-jedynkowa dr. Wieczorka:
| Kod: |
Definicja |Definicja |Zdanie słowne wypowiedziane
zero-jedynkowa |symboliczna |przez dr. Wieczorka
E K E|=>K | E|=>K|
A: 0 0 =1 | ~E*~K =1 |[b]A: nie zdaje egzaminu i komputera nie dostaje[/b] =1
B: 0 1 =1 | ~E* K =1 |[b] B: dziecko wprawdzie nie zdało egzaminu, a mimo to dostało komputer[/b] =1
C: 1 0 =0 | E*~K =0 |[b] C: zdaje egzamin, a jednak komputera nie dostaje[/b] =0
D: 1 1 =1 | E* K =1 |[b]D: zdaje egzamin i dostaje komputer[/b] =1
1 2 3 4 5 6
|
Zauważmy, że bez znaczenia jest czy dr. Wieczorek korzysta z definicji zero-jedynkowej, czy też z definicji symbolicznej.
Identycznie jest u Volratha.
Wynika z tego że definicja zero-jedynkowa implikacji prostej ABCD123 jest TOŻSAMA z definicją symboliczną ABCD456.
Mam pytanie:
Czy zero-jedynkowa tabela implikacji prostej ABCD123 jest także twoim zdaniem tożsama z tabelą symboliczną ABCD456?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 8:29, 13 Lis 2015, w całości zmieniany 4 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 9:00, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | | Twierdzę, że nie znajdziesz choćby jednego twierdzenia matematycznego które by nie było zgodne z tymi definicjami |
Z czym? Jakimi definicjami? 
Czy chcesz powiedzić, że zdaniami "jeśli p to q" są wszystkie zdania mające postać "jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q", które dodatkowo spełniają I II III? Nie chce m się domyślać co masz na myśli. Podtrzymuję zdanie, że ten potok bełkotu nie jest definicją.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 9:50, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | Cytat: | | Twierdzę, że nie znajdziesz choćby jednego twierdzenia matematycznego które by nie było zgodne z tymi definicjami |
Z czym? Jakimi definicjami?
Czy chcesz powiedzić, że zdaniami "jeśli p to q" są wszystkie zdania mające postać "jeśli zajdzie przyczyna p to zajdzie skutek q", które dodatkowo spełniają I II III? Nie chce m się domyślać co masz na myśli. Podtrzymuję zdanie, że ten potok bełkotu nie jest definicją. |
Mała nieścisłość, powinno być:
Twierdzę, że nie znajdziesz choćby jednego twierdzenia matematycznego które by nie podlegało pod te definicje, czyli że nie znajdziesz kontrprzykładu obalającego te definicje na gruncie matematyki.
Chcę ci to po kolei wyjaśnić.
Szukam jakiegoś wspólnego punktu zaczepienia.
Dlatego zacząłem od przykładów Voratha i dr. Wieczorka.
W zapisach formalnych tożsame definicje implikacji prostej są następujące:
| Kod: |
Definicja |Definicja
zero-jedynkowa |symboliczna
p q p|=>q | p|=>q
A: 1 1 =1 | p* q =1
B: 1 0 =0 | p*~q =0
C: 0 0 =1 |~p*~q =1
D: 0 1 =1 |~p* q =1
1 2 3 4 5 6
|
Czy możesz odpowiedzieć na moje pytanie z postu wyżej?
Mam pytanie:
Czy zero-jedynkowa tabela implikacji prostej ABCD123 jest także twoim zdaniem tożsama z tabelą symboliczną ABCD456?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pią 9:58, 13 Lis 2015, w całości zmieniany 2 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 9:59, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Bez definicji te tabele nie mają określonego znaczenia. Wersja 01 wygląda jak ta z KRZ, ale prawdopodobnie oznacza co innego, gdyby znaczyła to samo, to implikacja również byłaby taka sama. Zatem, bez zrozumiałej definicji nie jestem w stanie odpowiedzieć na żadne pytanie.
Ostatnio zmieniony przez fiklit dnia Pią 9:59, 13 Lis 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 11:42, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | Bez definicji te tabele nie mają określonego znaczenia. Wersja 01 wygląda jak ta z KRZ, ale prawdopodobnie oznacza co innego, gdyby znaczyła to samo, to implikacja również byłaby taka sama. Zatem, bez zrozumiałej definicji nie jestem w stanie odpowiedzieć na żadne pytanie. |
| Kod: |
Definicja |
zero-jedynkowa |
p q p|=>q | ~(p|=>q)
A: 1 1 =1 | =0
B: 1 0 =0 | =1
C: 0 0 =1 | =0
D: 0 1 =1 | =0
1 2 3 7
|
Definicja implikacji prostej którą mamy wspólną to tabela zero-jedynkowa ABCD123.
Równanie logiczne opisujące kolumnę 3 jest następujące:
I. p|=>q = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
I’. (p|=>q) =1 <=> A: (p*q)=1 lub C: (~p*~q) =1 lub D: (~p*q)=1
Równanie logiczne opisujące kolumnę 7 jest następujące:
II. ~(p|=>q) = p*~q
co matematycznie oznacza:
II’. ~(p|=>q) =1 <=> (p*~q) =1
Dla ostatniego korzystając z prawa Prosiaczka
(~p=1) = (p=0)
mamy zapis matematycznie tożsamy:
II’’. p|=>q =0 <=> p*~q=0
Czy zgadzasz się że równania I’ i II’’ to tożsamy opis matematyczny tabeli zero-jedynkowej ABCD123, którą mamy wspólną?
Dokładnie z tego opisu korzysta zarówno Volrath jak i dr. Wieczorek, co udowodniłem w poście wyżej.
Zauważ, że do tej pory żadne definicje typu:
p i q to zdania twierdzące (KRZiRP)
… nie są nam potrzebne!
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 12:25, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | | Definicja implikacji prostej którą mamy wspólną to tabela zero-jedynkowa ABCD123. |
Moja definicja implikacji prostej nie ma nic wspólnego z taką tabelą.
Podobnie wyglądająca tabela jest częścią mojej definicji implikacji (bez "prostej").
W uproszczeniu cały świadomy istnienia tego terminu używa go mniej więcej w znaczeniu:
"Dla danej implikacji p ⇒ q, którą nazywamy prostą, implikację q ⇒ p nazywamy odwrotną. "
Nie widzę powodu dlaczego w jakielkolwiek dyskusji miałbym się dostosowywać do twoich wymyslonych znaczeń.
| Cytat: | | Czy zgadzasz się że równania I’ i II’’ to tożsamy opis matematyczny tabeli zero-jedynkowej ABCD123, którą mamy wspólną? |
I’ i II’’ - to nie są równania.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Pią 16:12, 13 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | Cytat: | | Definicja implikacji prostej którą mamy wspólną to tabela zero-jedynkowa ABCD123. |
Moja definicja implikacji prostej nie ma nic wspólnego z taką tabelą.
Podobnie wyglądająca tabela jest częścią mojej definicji implikacji (bez "prostej").
W uproszczeniu cały świadomy istnienia tego terminu używa go mniej więcej w znaczeniu:
"Dla danej implikacji p ⇒ q, którą nazywamy prostą, implikację q ⇒ p nazywamy odwrotną. "
Nie widzę powodu dlaczego w jakielkolwiek dyskusji miałbym się dostosowywać do twoich wymyslonych znaczeń.
| Cytat: | | Czy zgadzasz się że równania I’ i II’’ to tożsamy opis matematyczny tabeli zero-jedynkowej ABCD123, którą mamy wspólną? |
I’ i II’’ - to nie są równania. |
Zauważ Fiklicie, że przed Kopernikiem cały świat mylił się sądząc, że ziemia jest płaska, mimo iż Egipcjanie umieli przewidywać zaćmienie słońca.
Ostatnie pytanie o I’ i II’’ wycofuję bo zrobiłem błąd, powinno być:
II’ p|=>q=0 <=> ~p+q=0
W algebrze Kubusia jeśli implikacja prosta p|=>q jest prawdziwa to implikacja gdzie zamienione są wyłącznie p i q (q|=>p) na 100% jest fałszywa.
bo argumenty w implikacji nie są przemienne.
p|=>q # q|=>p
gdzie:
# - rozne w znaczeniu
Jeśli jedna strona znaku # jest prawda to druga fałszem (odwrotnie nie zachodzi)
Spróbuję inaczej:
Operatory implikacyjne to:
|~~> - operator chaosu
|=> - operator implikacji prostej
|~> - operator implikacji odwrotnej
<=> - operator równoważności
Zero-jedynkowe definicje operatorów implikacyjnych:
| Kod: |
Matryca
wymuszeń
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1
C: 0 0 =1 =1 =1 =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1
1 2 3 4 5 6
|
Na mocy definicji zachodzi:
p|=>q ## p|~>q ## p<=>q ## p|~~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Dowód:
Dla identycznej matrycy wymuszeń na wejściach p i q kolumny wynikowe 3,4,5,6 są różne
Operator chaosu opisany jest równaniem:
p|~~>q = A: p*q + B: p*~q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
p|~~>q=1 <=> A: (p*q)=1 lub B: (p*~q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q) =1
Dowód:
Y = p*q + p*~q + ~p*~q + ~p*q
Y = p*(q+~q) + ~p*(~q+q) = p+~p =1
cnd
Mam nadzieję że z równaniem chaosu na 100% się zgadzasz.
Nanieśmy je na nasze definicje:
| Kod: |
Matryca |Matryca |Definicja
wymuszeń |Wymuszeń |symboliczna
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q | p q p|~~>q | p|~~>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1 | 1 1 =1 | p* q =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1 | 1 0 =1 | p*~q =1
C: 0 0 =1 =1 =1 =1 | 0 0 =1 |~p*~q =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1 | 0 1 =1 |~p* q =1
1 2 3 4 5 6
|
Definicje operatorów logicznych w równaniach algebry Boole’a:
Operator chaosu w równaniu logicznym:
p|~~>q = A: p*q + B: p*~q + C: ~p*~q + D: ~p*q
Definicja implikacji prostej |=>:
Z implikacją prostą |=> mamy do czynienia gdy w równaniu operatora chaosu wyłącznie wyrażenie B jest twardym fałszem, zawsze fałszywe (=0)
Skoro jest twardym fałszem na mocy definicji to usuwamy je z powyższej sumy logicznej otrzymując definicję operatora implikacji prostej |=> w równaniu logicznym.
p|=>q = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
(p|=>q)=1 <=> A: (p*q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q) =1
Na mocy definicji implikacji prostej |=> wyrażenie B jest twardym fałszem, zapiszmy to:
B: p*~q =0
Stąd nasza tabela symboliczna implikacji prostej przybiera postać:
| Kod: |
Matryca |Matryca |Definicja |Definicja
wymuszeń |Wymuszeń |symboliczna |symboliczna
| | p|~~>q | p|=>q
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q | p q p|~~>q | p|~~>q | p|=>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1 | 1 1 =1 | p* q =1 | p* q =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1 | 1 0 =1 | p*~q =1 | p*~q =0
C: 0 0 =1 =1 =1 =1 | 0 0 =1 |~p*~q =1 |~p*~q =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1 | 0 1 =1 |~p* q =1 |~p* q =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
|
Czy symboliczna tabela implikacji prostej |=> (ABCD789) jest teraz do zaakceptowania?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 8:58, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 7 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 8:34, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Logika ZERO
Prawo Tygryska!
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-dla-liceum,8152.html#254284
| rafal3006 napisał: | | fiklit napisał: | | Bez definicji te tabele nie mają określonego znaczenia. Wersja 01 wygląda jak ta z KRZ, ale prawdopodobnie oznacza co innego, gdyby znaczyła to samo, to implikacja również byłaby taka sama. Zatem, bez zrozumiałej definicji nie jestem w stanie odpowiedzieć na żadne pytanie. |
| Kod: |
Definicja |
zero-jedynkowa |
p q p|=>q | ~(p|=>q)
A: 1 1 =1 | =0
B: 1 0 =0 | =1
C: 0 0 =1 | =0
D: 0 1 =1 | =0
1 2 3 7
|
Definicja implikacji prostej którą mamy wspólną to tabela zero-jedynkowa ABCD123.
Równanie logiczne opisujące kolumnę 3 jest następujące:
I. p|=>q = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
I’. (p|=>q) =1 <=> A: (p*q)=1 lub C: (~p*~q) =1 lub D: (~p*q)=1
Równanie logiczne opisujące kolumnę 7 jest następujące:
II. ~(p|=>q) = p*~q
co matematycznie oznacza:
II’. ~(p|=>q) =1 <=> (p*~q) =1
Dla ostatniego korzystając z prawa Prosiaczka
(~p=1) = (p=0)
mamy zapis matematycznie tożsamy:
II’’. p|=>q =0 <=> p*~q=0
Czy zgadzasz się że równania I’ i II’’ to tożsamy opis matematyczny tabeli zero-jedynkowej ABCD123, którą mamy wspólną?
Dokładnie z tego opisu korzysta zarówno Volrath jak i dr. Wieczorek, co udowodniłem w poście wyżej.
Zauważ, że do tej pory żadne definicje typu:
p i q to zdania twierdzące (KRZiRP)
… nie są nam potrzebne! |
W tym poście zrobiłem błąd.
Powinno być:
II’ p|=>q=0 <=> ~p+q=0
Powyższe równanie opisuje zera w kolumnie 7 w technice sprowadzania wszystkich zmiennych do ZERA. To jest logika tożsama z logiką człowieka, ale do niej przeciwna, nazwijmy ją, logiką ZERO.
Uwaga!
Człowiek nie potrafi myśleć logicznie w logice ZERO, co nie oznacza, że nie można z niej korzystać przy układaniu równań algebry Boole’a dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej.
| Kod: |
Definicja |
zero-jedynkowa |
p q p|=>q | ~(p|=>q)
A: 1 1 =1 | =0
B: 1 0 =0 | =1
C: 0 0 =1 | =0
D: 0 1 =1 | =0
1 2 3 7
|
Mamy nasze równanie II’
p|=>q =0 < => ~p+q =0
To równanie opisuje wynikowe ZERA w kolumnie 7 w logice ZERO.
Dowód:
Technika tworzenie równań logicznych w logice ZERO:
W dowolnej tabeli zero-jedynkowej, w logice ZERO, wszystkie zmienne sprowadzamy do ZERA, w wierszach stosujemy spójnik „lub”(+), natomiast w kolumnach spójnik „i”(*).
W powstałym równaniu logicznym mamy wszystkie zmienne sprowadzone do ZERA, które wykopujemy w kosmos otrzymując równanie koniunkcyjno-alternatywne opisujące tabelę zero-jedynkową.
Opiszmy kolumnę 7 w logice ZERO!
Oznaczmy dla uproszczenia zapisów:
Y = (p|=>q)
Z tabeli ABCD127 odczytujemy:
~Y=0 <=> p=1 lub q=1 i C: p=0 lub q=0 i D: p=0 lub q=1
Korzystając z prawa Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
sprowadzamy wszystkie zmienne do ZERA:
~Y=0 <=> ~p=0 lub ~q=0 i C: p=0 lub q=0 i D: p=0 lub ~q=0
W logice ZERO wszystkie zera wykopujemy w kosmos otrzymując równanie koniunkcyjno-alternatywne opisujące badaną tabelę zero-jedynkową.
~Y = A: (~p+~q) * C: (p+q) * D: (p+~q)
co matematycznie oznacza:
~Y=0 <=> ~p=0 lub ~q=0 i C: p=0 lub q=0 i D: p=0 lub ~q=0
Dowód tożsamości równania ułożonego w logice ZERO z równaniem ułożonym w logice człowieka!
Przechodzimy do logiki przeciwnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
Stąd mamy tożsame równanie alternatywno-koniunkcyjne!
Y = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
Doskonale widać, że to równanie opisuje JEDYNKI w kolumnie wynikowej 3!
Wniosek:
Wszystkie wynikowe zera w kolumnie 7 są matematycznie tożsame z JEDYNKAMI w kolumnie 3.
Dowodem są tu absolutnie genialne prawa Prosiaczka!
(p=1) = (~p=0)
(p=0) = (~p=1)
Przykład:
A3: Y=1 = A7: ~Y=0
B3: Y=0 = B7: ~Y=1
Nie widzę żadnych przeszkód, by uczniowie I klasy LO poznali bezpośrednią technikę tworzenia równań logicznych koniunkcyjno-alternatywnych bezpośrednio z tabeli zero-jedynkowej.
Algorytm jest tu absolutnie trywialny, czego dowód wyżej.
Panowie ziemscy matematycy:
Ile jeszcze wody w wiśle musi upłynąć, byście zaakceptowali algebrę Kubusia, byście zaakceptowali nieznane wam prawa Kubusia i prawa Prosiaczka, technikę tworzenia równań logicznych w logice ZERO (tu wszystkie zmienne sprowadzamy do ZERA) oraz technikę tworzenia równań w logice człowieka (tu wszystkie zmienne sprowadzamy do JEDYNEK)
Technika człowieka:
W tabeli ABCD123 opisujemy dokładnie to co widzimy w naturalnej logice człowieka:
Podstawmy dla uproszczenia:
Y = p|=>q
Jedziemy:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub C: p=0 i q=0 lub D: p=0 i q=1
Korzystając z prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Otrzymujemy!
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub C: ~p=1 i ~q=1 lub D: ~p=1 i q=1
W naturalnej logice człowieka JEDYNKI są domyślne, możemy je zatem wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
W ten sposób otrzymujemy równanie alternatywno-koniunkcyjne dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej.
Y = A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub C: ~p=1 i ~q=1 lub D: ~p=1 i q=1
Wnioski!
1.
Równanie alternatywno-koniunkcyjne, gdzie wszystkie zmienne sprowadzamy do JEDYNEK jest zgodne z naturalną logiką matematyczną każdego człowieka, od 5-cio latka po prof. matematyki.
2.
Równanie koniunkcyjno-alternatywne, gdzie wszystkie zmienne sprowadzamy do ZERA jest niezgodne z naturalną logiką matematyczną człowieka, żaden człowiek nie potrafi myśleć logicznie w logice ZERO.
Historyczny wniosek!
Prawo Tygryska:
W dowolnym równaniu logicznym uzyskamy zgodność z naturalną logiką człowieka wtedy i tylko wtedy gdy przekształcimy je do równania alternatywno-koniunkcyjnego.
Prawa Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
(~p=1) = (p=0)
Prawa Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
p~>q = ~p=>~q
.. no to mamy trójkę matematycznych przyjaciół w komplecie: Kubuś, Prosiaczek i Tygrysek.
Czyż algebra Kubusia nie jest absolutnie prosta i genialna?
Jej autorem nie jest ziemianin Rafał3006.
Autorem algebry Kubusia jest:
Kubuś - Bóg (przez duże B) naszego Wszechświata, który go stworzył.
Rafał3006 to tylko medium, które nawiązało kontakt z Kubusiem
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 9:17, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 6 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 9:52, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Ok. Kolejna próba:
| Cytat: | Definicja implikacji prostej |=>:
Z implikacją prostą |=> mamy do czynienia gdy w równaniu operatora chaosu wyłącznie wyrażenie B jest twardym fałszem, zawsze fałszywe (=0)
Skoro... |
"Skoro" wskazuje że dalej są wnioski z definicji, więc je pomijam.
I znowu, definicja która nic a nic nie mówi. Wyobraź sobie że nic nie wiesz o AK. Przeczytaj powyższą definicję i zastanów czy jesteś w stanie ją zrozumieć.
| Cytat: | | W algebrze Kubusia jeśli implikacja prosta p|=>q jest prawdziwa to implikacja gdzie zamienione są wyłącznie p i q (q|=>p) na 100% jest fałszywa. |
Tu już przechodzisz do właściwości. A nie skończyliśmy o definicji.
| Cytat: |
Czy symboliczna tabela implikacji prostej |=> (ABCD789) jest teraz do zaakceptowania? |
Wyjdź od jednej podstawowej definicji. Jeśli będzie się opierała na tabeli 01 to oprócz tabeli musisz napisać co to w ogóle jest ta implikacja prosta, i co oznaczają wartości w tabeli.
Np. w KRZ można ująć to tak, że implikacja jest działaniem (jest osobna definicja działania) którego wartości dla poszczególnych argumentów (odwzorowanie z {T,F}x{T,F} w {T,F} ) określone jest tabelką.
Ostatnio zmieniony przez fiklit dnia Sob 9:58, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 9:55, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Dzięki Fiklicie!
Sam widzisz że dyskusja jest mi potrzebna, jak człowiekowi woda, bez niej algebra Kubusia nigdy by nie powstała.
Ostatni owoc to:
Prawo Tygryska!
.. patrz wyżej.
Prawo Tygryska:
W dowolnym równaniu logicznym uzyskamy zgodność z naturalną logiką człowieka wtedy i tylko wtedy gdy przekształcimy je do równania alternatywno-koniunkcyjnego.
Prawo Tygryska rozwiązuje definitywnie wszelkie znane mi problemy w sposób trywialny, a nie w sposób skomplikowany jaki do tej pory stosowałem.
Weźmy prawo De Morgana:
W.
Jutro pójdę do kina i do teatru
Y=K*T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 i T=1
Tata, a kiedy skłamiesz?
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~Y=~K+~T
Tata:
U.
Skłamię (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdę do kina (~K) lub nie pójdę do teatru (~T)
~Y=~K+~T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 lub ~T=1
Związek logiki dodatniej i ujemnej:
Y = ~(~Y)
stąd mamy:
Y = K*T = ~(~K+~T)
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> K=1 i T=1
~Y=1 <=> ~(~K=1+~T=1)
Ostatnie równanie jest matematycznie błędne.
Jak sobie z tym radziłem do tej pory?
Y = K*T = ~(~K+~T)
Punktem odniesienia jest tu logika dodatnia (bo Y).
Sygnały odniesienia to K i T.
Zatem poprawne równanie powinno być zapisane tak:
Y = K*T = ~[~(K)+~(T)]
Dopiero teraz możemy wartościować to równanie względem sygnałów odniesienia K i T.
Prawo Tygryska sprowadza ten problem do absolutnego banału!
Likwidujemy po prosu zaprzeczenie alternatywy!
Y = K*T = K*T
Tu jest mały z tym problem, ale wieloczłonowego równania koniunkcyjno-alternatywnego człowiek nie jest w stanie pojąć.
Dowód:
Korzystając z definicji spójnika „lub”(+):
Y=p+q = (p*q) + (p*~q) + (~p*q)
zdanie U przekształcamy do postaci:
~Y = (~K*~T) + (~K*T) + (K*~T)
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K*~T=1 lub ~K*T=1 lub K*~T=1
To równanie to absolutnie naturalna logika człowieka od 5-cio latka po prof. matematyki
Przejście do logiki dodatniej (bo Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników:
W1.
Y = (K+T)*(K+~T)*(~K+T)
W1.
Matematycznie zachodzi tu tożsamość:
W = W1
Y = K*T = (K+T)*[K+~(T)]*[~(K)+T]
Sygnały odniesienia w powyższym równaniu w logice dodatniej (bo Y) to K, T - stąd nawiasy przy zanegowanych ~(T) i ~(K).
Drugi człon to absolutny HORROR dla każdego człowieka, który da się sprowadzić to trywiału:
Y=K*T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 i T=1
P.S.
Mam teraz dużo pracy w firmie.
Na twój ostatni post odpowiem później.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 22:57, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 3 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 10:32, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Nie interesuje mnie skakanie z tematu na temat, nie interesuje to co międlisz w ostatnim wpisie.
Nie mam zaufania do Twoich "równań", gdyż nie raz pokazałeś, że zasady ustalasz tam wg własnego widzimisie.
Skoro chcesz mówić o równaniach, to ustalmy pewne zasady,
1. moim staniem równaniem można nazwać wyrażenie o strukturze L = P gdzie L i P są wyrażeniami.
2. Natomiast symbol (relacja) "=" ma takie właściwości:
1) dla dowolnego x: x=x
2) dla dowolnych x i y, jeśli x=y to y=x
3) dla dowolny x, y, z, jeśli x=y oraz y=z to x=z
3. Symbol "=" będzie używany tylko w powyższym znaczeniu.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 12:30, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
Cztery rodzaje tożsamości „=” w algebrze Kubusia
| fiklit napisał: |
Nie interesuje mnie skakanie z tematu na temat, nie interesuje to co międlisz w ostatnim wpisie.
Nie mam zaufania do Twoich "równań", gdyż nie raz pokazałeś, że zasady ustalasz tam wg własnego widzimisie.
Skoro chcesz mówić o równaniach, to ustalmy pewne zasady,
1. moim staniem równaniem można nazwać wyrażenie o strukturze L = P gdzie L i P są wyrażeniami.
2. Natomiast symbol (relacja) "=" ma takie właściwości:
1) dla dowolnego x: x=x
2) dla dowolnych x i y, jeśli x=y to y=x
3) dla dowolny x, y, z, jeśli x=y oraz y=z to x=z
3. Symbol "=" będzie używany tylko w powyższym znaczeniu. |
W algebrze Kubusia są cztery znaczenia symbolu „=” !
Tożsamość definiująca:
1.
p = [korwa, pies, słoń]
q= [korwa, pies, słoń]
Z faktu ze prawe strony są identyczne wynika że:
p=q
2.
Tożsamość wartościująca powszechnie używana przez matematyków np. prof. Newelski
p = [korwa, pies, słoń] =1 - bo zbiór niepusty (istnieje)
a=[]=0 - bo zbiór a jest pusty (nie istnieje)
Wartość logiczną zbioru zapisujemy w standardzie (=1 - bez nawiasów)
3.
Tożsamość klasyczna w twoim rozumieniu.
Symbol (relacja) "=" ma takie właściwości:
1) dla dowolnego x: x=x
2) dla dowolnych x i y, jeśli x=y to y=x
3) dla dowolny x, y, z, jeśli x=y oraz y=z to x=z
4.
Tożsamość logiczna
„=” to de facto równoważność
Prawo Kubusia:
p=>q = ~p~>~q
Prawdziwość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza prawdziwość po drugiej stronie
Fałszywość zdania po dowolnej stronie znaku „=” wymusza fałszywość po drugiej stronie
Jestem pewien, że nigdy tych definicji nie złamałem.
| fiklit napisał: | Ok. Kolejna próba:
| Cytat: | Definicja implikacji prostej |=>:
Z implikacją prostą |=> mamy do czynienia gdy w równaniu operatora chaosu wyłącznie wyrażenie B jest twardym fałszem, zawsze fałszywe (=0)
Skoro... |
"Skoro" wskazuje że dalej są wnioski z definicji, więc je pomijam.
I znowu, definicja która nic a nic nie mówi. Wyobraź sobie że nic nie wiesz o AK. Przeczytaj powyższą definicję i zastanów czy jesteś w stanie ją zrozumieć.
|
Fiklicie,
Uczeń pierwszej klasy LO musi znać technikę tworzenia równań z dowolnej tabeli zero-jedynkowej
Ta technika nie potrzebuje totalnie niczego, w szczególności zbędne są tu definicje z KRZiRP: zdanie prawdziwe, zdanie fałszywe
Z punktu widzenia AK ta definicja rodem z KRZiRP jest zbędna i potwornie beznadziejna.
W AK potrzebna jest tu wyłącznie tabela zero-jedynkowa operatorów logicznych:
Operatory implikacyjne to:
|~~> - operator chaosu
|=> - operator implikacji prostej
|~> - operator implikacji odwrotnej
<=> - operator równoważności
Zero-jedynkowe definicje operatorów implikacyjnych:
| Kod: |
Matryca
wymuszeń
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1
C: 0 0 =1 =1 =1 =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1
1 2 3 4 5 6
|
Na mocy definicji zachodzi:
p|=>q ## p|~>q ## p<=>q ## p|~~>q
gdzie:
## - różne na mocy definicji
Dowód:
Dla identycznej matrycy wymuszeń na wejściach p i q kolumny wynikowe 3,4,5,6 są różne
Nie możesz zaprzeczyć, iż powyższe definicje nie są definicjami - oczywiście są!
| Kod: |
Matryca |Matryca |Definicja
wymuszeń |Wymuszeń |symboliczna
p q p|=>q p|~>q p<=>q p|~~>q | p q p|~~>q | p|~~>q
A: 1 1 =1 =1 =1 =1 | 1 1 =1 | p* q =1
B: 1 0 =0 =1 =0 =1 | 1 0 =1 | p*~q =1
C: 0 0 =1 =1 =1 =1 | 0 0 =1 |~p*~q =1
D: 0 1 =1 =0 =0 =1 | 0 1 =1 |~p* q =1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 a b q
|
Tabele ABCD789 i ABCDabc są matematycznie tożsame.
ABCD789 to zero-jedynkwa definicja operatora chaosu
ABCDabc to tożsama z powyższym symboliczna definicja operatora chaosu
Algorytm matematyczny tworzenia definicji symbolicznej dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej:
Weźmy na tapetę tabelę ABCD789.
Algorytm czysto matematyczny:
1.
Spisujemy w naturalnej logice człowieka (logice matematycznej!) dokładnie to widzimy w tabeli ABCD789:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 i q=0 C: p=0 i q=0 lub D: p=0 i q=1
2.
Korzystając z prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Otrzymujemy!
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub B: p=1 ~q=0 lub C: ~p=1 i ~q=1 lub D: ~p=1 i q=1
W naturalnej logice człowieka JEDYNKI są domyślne, możemy je zatem wykopać w kosmos nic nie tracąc na jednoznaczności.
W ten sposób otrzymujemy równanie alternatywno-koniunkcyjne dla dowolnej tabeli zero-jedynkowej.
Y = A: p*q +B: p*~q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: (p*q)=1 lub B: (p*~q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q)=1
KONIEC!
| fiklit napisał: | Ok. Kolejna próba:
| Cytat: | Definicja implikacji prostej |=>:
Z implikacją prostą |=> mamy do czynienia gdy w równaniu operatora chaosu wyłącznie wyrażenie B jest twardym fałszem, zawsze fałszywe (=0)
Skoro... |
"Skoro" wskazuje że dalej są wnioski z definicji, więc je pomijam.
I znowu, definicja która nic a nic nie mówi. Wyobraź sobie że nic nie wiesz o AK. Przeczytaj powyższą definicję i zastanów czy jesteś w stanie ją zrozumieć.
|
1.
Fiklicie, obaj się zgadzamy że zero-jedynkowa definicja operatora chaosu to tabela ABCD789.
2
Definicja tożsama do tabeli zero-jedynkowej operatora chaosu to jego definicja symboliczna ABCDabc.
Każdy matematyk powinien znać techniki tworzenia równań z dowolnej tabeli zero-jedynkowej:
A.
Technika zgodna z naturalną logiką człowieka.
Algorytm:
Wszystkie zmienne sprowadzamy do jedynek na mocy prawa Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
W poziomach stosujemy spójnik „i”(*), natomiast w pionie spójnik „lub”(+).
W wyniku otrzymujemy równanie alternatywno-koniunkcyjne
B.
Technika ZERO, tożsama ale przeciwna do logiki człowieka
Algorytm:
Wszystkie zmienne sprowadzamy do 0 korzystając z prawa Prosiaczka:
(p=1) = (~p=0)
W poziomach stosujemy spójnik „lub”(+), natomiast w pionie spójnik „i”(*)
W wyniku otrzymujemy równanie koniunkcyjno-alternatywne
Uwaga!
Przy definicji operatora chaosu zakładam że ziemscy matematycy umieją tworzyć równania logiczne z
dowolnej tabeli zero-jedynkowe w logice człowieka i logice ZERO.
W algebrze Kubusia definicje ABCD789 i ABCDabc są matematycznie tożsame.
Jest oczywistym że aby dojść do definicji symbolicznej ABCDabc musimy znać technikę tworzenia równań logicznych.
Czy po tych wyjaśnieniach zrozumiała jest tożsamość definicji:
ABCD789 = ABCDabc
?
| fiklit napisał: |
| Cytat: |
Czy symboliczna tabela implikacji prostej |=> (ABCD789) jest teraz do zaakceptowania? |
Wyjdź od jednej podstawowej definicji. Jeśli będzie się opierała na tabeli 01 to oprócz tabeli musisz napisać co to w ogóle jest ta implikacja prosta, i co oznaczają wartości w tabeli.
Np. w KRZ można ująć to tak, że implikacja jest działaniem (jest osobna definicja działania) którego wartości dla poszczególnych argumentów (odwzorowanie z {T,F}x{T,F} w {T,F} ) określone jest tabelką. |
Właśnie to zrobiłem wyżej!
Wyszedłem od definicji operatora chaosu |~~> którą mamy wspólną.
| Kod: |
p q p|~~>q
A: 1 1 =1
B: 1 0 =1
C: 0 0 =1
D: 0 1 =1
|
Dzięki znajomości techniki tworzenia równań logicznych z dowolnej tabeli zero-jedynkowej zapisuję definicję symboliczną operatora chaosu |~~>:
Y = A: p*q +B: p*~q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> A: (p*q)=1 lub B: (p*~q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q)=1
KONIEC
Pytanie podsumowujące:
Co wspólnego ma technika tworzenia równań logicznych z debilnymi definicjami KRZiRP:
zdanie prawdziwe, zdanie fałszywe
Oczywiście NIC!
Totalnie NIC!
Czy to jest zrozumiałe?
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 13:07, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 5 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 13:05, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | | Fiklicie, obaj się zgadzamy że zero-jedynkowa definicja operatora chaosu to tabela ABCD789. |
Nie, nie zgadzamy się. Przed chwilą o tym pisałem.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 13:15, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | Cytat: | | Fiklicie, obaj się zgadzamy że zero-jedynkowa definicja operatora chaosu to tabela ABCD789. |
Nie, nie zgadzamy się. Przed chwilą o tym pisałem. |
Aksjomatyka algebry Kubusia to tabele zero-jedynkowe operatorów logicznych, z których wynika logika pod którą podlega cały nasz Wszechświat, żywy i martwy - algebra Kubusia.
Sam widzisz, że nasze systemy logiczne różnią się TOTALNIE.
Nie jesteśmy w stanie uzgodnić niczego, nawet oczywistego dla mnie faktu iż:
Tabela zero-jedynkowa wszystkich możliwych operatorów logicznych to nic innego jak matematyczne DEFINICJE tych operatorów.
Wynika z tego iż jeśli kiedykolwiek ziemianie załapią algebrę Kubusia to będzie to holokaust logiki ziemian totalny.
Niczego podobnego w matematyce wcześniej nie było ...
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 14:03, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
|
To tylko przez twoją nieumiejętność tłumaczenia. Przedstawiasz jakąś tabelkę i co z tego? Co znaczą te =1 i =0 ? Co to w ogóle jest to p|=>q? Wyrażenie algebraiczne?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Sob 17:47, 14 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | To tylko przez twoją nieumiejętność tłumaczenia. Przedstawiasz jakąś tabelkę i co z tego? Co znaczą te =1 i =0 ? Co to w ogóle jest to p|=>q? Wyrażenie algebraiczne? |
Moim zdaniem przyczyna twojego niezrozumienia (póki co) algebry Kubusia leży gdzie indziej.
Dla mnie jesteś bezkonkurencyjnym numerem JEDEN, jeśli chodzi o znajomość współczesnej logiki matematycznej ziemian … i w tym leży problem!
Ziemski matematyk nie jest w stanie wyrzucić absolutnie wszystkiego, czego uczono go w szkółkach do kosza i zacząć wszystko od zera … a to jest warunek konieczny zrozumienia algebry Kubusia.
Ja to rozumiem, jednak …
Dopóki będę żył będę próbował przekonać do algebry Kubusia wszystkich ziemskich matematyków.
Pewne jest że wielu z nich umrze z okrzykiem:
„Algebra Kubusia to niebotyczne brednie”
Dokładnie tak to określił Idiota (to jego słowa) po czym ze wszystkich sił dążył do zbanowania Kubusia z forum ateisty.pl. To się Idiocie udało, błazen Fizyk, admin ateisty.pl dokładnie to zrobił.
W sumie to Fizyk (w realu zdolny młody człowiek) zrobił mi przysługę, na ateiście.pl byłaby do końca świata bijatyka bez sensu, czyli od zera wprowadzanie każdego zainteresowanego w temat algebry Kubusia. W ten sposób algebra Kubusia stanęłaby w miejscu .. a Kubuś by zwariował, ciągłe powtórki wszystkiego od zera.
Myślę, że pierwszymi męczennikami w obronie starej wiary będą Fizyk i Idiota
Zauważ, że z humanistami nie mam takich kłopotów, bo ci ni w ząb nie rozumieją debilnej logiki ziemskich matematyków:
Jeśli śfinie latają to krowy szczekają
etc
Przykładem może tu być JanelleL.
Popatrz jak pięknie załapała algebrę Kubusia … i to po wykładzie w zaledwie jednym poście!
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/o-algebrze-boole-a,7718-950.html#253446
| JanelleL. napisał: | | rafal3006 napisał: |
Czy to jest zrozumiałe? |
Wszystko jest jak najbardziej zrozumiałe.........
|
Najnowszą AK dla Liceum zacząłem od końca, od omówienia operatorów implikacyjnych (|=>, |~>, |~~>, <=>).
Cofamy się teraz do tyłu!
Pora na operator AND(|*) i OR(|+)
Z braku czasu, pilna robota w firmie, na razie sygnalizuję tylko absolutną banalność tego problemu!
Kompletna teoria spójników „i”(*) i „lub”(+)
z naturalnej logiki matematycznej człowieka
Operator AND!
| Kod: |
Operator AND(|*)|
Matryca |Symboliczna definicja operatora AND(|*)
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=p|*q ~Y=~p|+~q
A: 1 1 0 0 | p* q =1 =0 | Y= p* q
B: 0 0 1 1 | ~p*~q =0 =1 |~Y=~p*~q |~Y=~p+~q
C: 0 1 1 0 | ~p* q =0 =1 |~Y=~p* q |~Y=~p*~q+~p*q+p*~q
D: 1 0 0 1 | p*~q =0 =1 |~Y= p*~q |
|
Definicja operatora AND(|*) w układzie równań logicznych, w spójnikach „i”(*) i „lub”(+):
W: Y=p*q - logika dodatnia (bo Y)
Prawo przejścia do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki na przeciwne
U: ~Y=~p+~q - logika ujemna (bo ~Y)
Związek logiki dodatniej z logiką ujemną:
Y=~(~Y)
Podstawiając W i U mamy prawa De Morgana w logice dodatniej (bo Y):
Y = p*q = ~(~p+~q)
Związek logiki ujemnej z logiką dodatnią:
~Y = ~(Y)
Podstawiając W i U mamy prawo De Morgana w logice ujemnej (bo ~Y):
~Y = ~p+~q = ~(p*q)
Operator OR
| Kod: |
Operator OR(|+) |
Matryca |Symboliczna definicja operatora OR
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=p|+q ~Y=~p|*~q
A: 1 1 0 0 | p* q =1 =0 | Y= p* q | Y=p+q
B: 1 0 0 1 | p*~q =1 =0 | Y= p*~q | Y=p*q+p*~q+~p*q
C: 0 1 1 0 | ~p* q =1 =0 | Y=~p* q |
D: 0 0 1 1 | ~p*~q =0 =1 |~Y=~p*~q
|
Definicja operatora OR(|+) w układzie równań logicznych, w spójnikach „i”(*) i „lub”:
W: Y=p+q - logika dodatnia (bo Y)
Prawo przejścia do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki na przeciwne
U: ~Y=~p*~q - logika ujemna (bo ~Y)
Związek logiki dodatniej z logiką ujemną:
Y=~(~Y)
Podstawiając W i U mamy prawa De Morgana w logice dodatniej (bo Y):
Y = p+q = ~(~p*~q)
Związek logiki ujemnej z logiką dodatnią:
~Y = ~(Y)
Podstawiając W i U mamy prawo De Morgana w logice ujemnej (bo ~Y):
~Y = ~p*~q = ~(p+q)
Podsumowanie:
1.
Doskonale widać, że w logice matematycznej nie ma żadnego operatora NAND i NOR - to głupoty wymyślone przez ludzików.
2.
W jedynej poprawnej logice matematycznej w naszym Wszechświecie istnieją wyłącznie funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i logice ujemnej (bo ~Y).
3.
Operatory logiczne w rozumieniu dzisiejszych matematyków są w logice matematycznej człowieka kompletnie nie używane … bo ich po prostu nie da się używać w naturalnym języku mówionym człowieka. Dotyczy to absolutnie wszystkich operatorów logicznych.
Dowód:
Niemożliwe jest wypowiedzenie pojedyńczego zdania, zawierającego jednocześnie funkcję w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y).
Patrz teoria spójników „i”(*) i „lub”(+) wyłożona wyżej.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Sob 21:29, 14 Lis 2015, w całości zmieniany 6 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Nie 8:55, 15 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-dla-liceum,8152.html#254422
| fiklit napisał: | | To tylko przez twoją nieumiejętność tłumaczenia. Przedstawiasz jakąś tabelkę i co z tego? Co znaczą te =1 i =0 ? Co to w ogóle jest to p|=>q? Wyrażenie algebraiczne? |
Algebra Kubusia traktuje wszystkie operatory logiczne w identyczny sposób (spójnikowo), nie ma więc znaczenia na jakim operatorze ci to wyjaśnię.
Zrobię to na przykładzie operatora OR(|+).
Operator OR!
| Kod: |
Operator OR(|+) |
Matryca |Symboliczna definicja operatora OR
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=p|+q ~Y=~p|*~q
A: 1 1 0 0 | p* q =1 =0 | Y= p* q | Y=p+q
B: 1 0 0 1 | p*~q =1 =0 | Y= p*~q | Y=p*q+p*~q+~p*q
C: 0 1 1 0 | ~p* q =1 =0 | Y=~p* q |
D: 0 0 1 1 | ~p*~q =0 =1 |~Y=~p*~q
|
Definicja operatora OR(|+) w układzie równań logicznych, w spójnikach „i”(*) i „lub”:
W: Y=p+q - logika dodatnia (bo Y)
Prawo przejścia do logiki przeciwnej:
Negujemy zmienne i wymieniamy spójniki na przeciwne
U: ~Y=~p*~q - logika ujemna (bo ~Y)
Związek logiki dodatniej z logiką ujemną:
Y=~(~Y)
Podstawiając W i U mamy prawa De Morgana w logice dodatniej (bo Y):
Y = p+q = ~(~p*~q)
Związek logiki ujemnej z logiką dodatnią:
~Y = ~(Y)
Podstawiając W i U mamy prawo De Morgana w logice ujemnej (bo ~Y):
~Y = ~p*~q = ~(p+q)
Rozważmy przykład:
W.
Jutro pójdziemy do kina lub do teatru
Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1
Definicja spójnika „lub”(+):
p+q = p*q + p*~q+~p*q
stąd:
Y = K*T + K*~T + ~K*T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> (K*T)=1 lub (K*~T)=1 lub (~K*T)=1
czyli:
Dotrzymam słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
A: K*T=1*1 =1 - pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
lub
B: K*~T = 1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
lub
C: ~K*T =1*1 =1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i pójdziemy do teatru (T=1)
Tata, kiedy skłamiesz?
Przejście do logiki ujemnej poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
~Y=~K*~T
stąd:
U.
Skłamię (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy jutro nie pójdziemy do kina (~K) i nie pójdziemy do teatru (~T)
~Y=~K*~T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 i ~T=1
Skłamię (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
D: ~K*~T =1*1 =1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Nanieśmy zdania W i U na tabelę symboliczną:
| Kod: |
Tabela 1
Operator OR(|+) |
Matryca |Symboliczna definicja operatora OR
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=K+T | K T Y=K+T | ~Y=~K*~T | ~K ~T ~Y=~K*~T
A: 1 1 0 0 | K* T =1 | 1 1 =1 | |
B: 1 0 0 1 | K*~T =1 | 1 0 =1 | |
C: 0 1 1 0 | ~K* T =1 | 0 1 =1 | |
D: 0 0 1 1 | |~K*~T =1 | 1 1 =1
a b c 1 2 3 d e f 4 5 6
|
Doskonale tu widać, że spójniki logiczne nie są operatorami!
Przejdziemy do świata operatorów jeśli uzupełnimy te spójniki do pełnych operatorów.
Zróbmy to!
| Kod: |
Tabela 2
Operator OR(|+) |
Matryca |Symboliczna definicja operatora OR
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=K+T | K T Y=K|+T| ~Y=~K*~T | ~K ~T ~Y=~K|*~T
A: 1 1 0 0 | K* T =1 | 1 1 =1 | | 0 0 =0
B: 1 0 0 1 | K*~T =1 | 1 0 =1 | | 0 1 =0
C: 0 1 1 0 | ~K* T =1 | 0 1 =1 | | 1 0 =0
D: 0 0 1 1 | | 0 0 =0 |~K*~T =1 | 1 1 =1
a b c 1 2 3 d e f 4 5 6
|
Zauważmy, że w nagłówkach tabel zero-jedynkowych ABCD123 i ABCD456 zmieniliśmy symbole ze spójników:
K+T, ~K*~T - Tabela 1
na operatory:
K|+T, ~K|*~T - Tabela 2
Doskonale widać, że spójniki logiczne to tylko fragmenty odpowiednich operatorów, stąd muszą mieć różne symbole co pokazano wyżej.
W logice spójników „lub”(+) i „i”(*) biorą udział wyłącznie linie z jedynkami w wyniku. Wynikowe zera są dla logiki matematycznej bez znaczenia, to wyłącznie uzupełnienia do pełnych operatorów.
Definicja operatora OR(|+) to spójnikowy układ równań logicznych ABCabc i Ddef:
W: Y=K+T
U: ~Y=~K*~T
| fiklit napisał: | | To tylko przez twoją nieumiejętność tłumaczenia. Przedstawiasz jakąś tabelkę i co z tego? Co znaczą te =1 i =0 ? Co to w ogóle jest to p|=>q? Wyrażenie algebraiczne? |
Operator OR(|+) to układ równań logicznych:
W: Y=K+T
co matematycznie oznacza:
Y=1 <=> K=1 lub T=1
U: ~Y=~K*~T
co matematycznie oznacza:
~Y=1 <=> ~K=1 i ~T=1
Zauważmy, że jeśli wyrażamy dowolną tabelę zero-jedynkową w spójnikach „lub”(+) i „i”(*) to w wyniku mamy wyłącznie JEDYNKI.
W tabeli zero-jedynkowej i symbolicznej nie ma w tym przypadku ani jednego, wynikowego zera!
Dowód:
| Kod: |
Tabela 1
Operator OR(|+) |
Matryca |Symboliczna definicja operatora OR
zero-jedynkowa |
p q ~p ~q | Y=K+T | K T Y=K+T | ~Y=~K*~T | ~K ~T ~Y=~K*~T
A: 1 1 0 0 | K* T =1 | 1 1 =1 | |
B: 1 0 0 1 | K*~T =1 | 1 0 =1 | |
C: 0 1 1 0 | ~K* T =1 | 0 1 =1 | |
D: 0 0 1 1 | |~K*~T =1 | 1 1 =1
a b c 1 2 3 d e f 4 5 6
|
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Nie 10:49, 15 Lis 2015, w całości zmieniany 8 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
fiklit
Dołączył: 24 Wrz 2012
Posty: 4197
Przeczytał: 0 tematów
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Nie 19:12, 15 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| Cytat: | Algebra Kubusia traktuje wszystkie operatory logiczne w identyczny sposób (spójnikowo), nie ma więc znaczenia na jakim operatorze ci to wyjaśnię.
Zrobię to na przykładzie operatora OR(|+). |
Właśnie o tym mówię, nie potrafisz tłumaczyć, lub celowo tego nie robisz.
Po co zmieniasz przykład? Na pewno to nie ułatwia, a może zaciemnić.
Pytam o to co znaczy "=1" i "=0" a ty mi o logikach ujemnych, spójnikach, operatorach, algorytmach, o wszytkim tylko nie o tym o co pytam. Żeby sensownie przeanalizować algorytm, najpierw muszę znać semantykę danych wejściowych. Ty opowiadasz o tym danych, jak je przetwarzać, że są takie same jak w KRZ itp. ale nie piszesz nic co one tak naprawdę znaczą.
Boisz się, że ktoś zrozumie o czym tak naprawdę jest AK?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 32546
Przeczytał: 41 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Nie 23:56, 15 Lis 2015 Temat postu: |
|
|
| fiklit napisał: | | Cytat: | Algebra Kubusia traktuje wszystkie operatory logiczne w identyczny sposób (spójnikowo), nie ma więc znaczenia na jakim operatorze ci to wyjaśnię.
Zrobię to na przykładzie operatora OR(|+). |
Właśnie o tym mówię, nie potrafisz tłumaczyć, lub celowo tego nie robisz.
Po co zmieniasz przykład? Na pewno to nie ułatwia, a może zaciemnić.
Pytam o to co znaczy "=1" i "=0" a ty mi o logikach ujemnych, spójnikach, operatorach, algorytmach, o wszytkim tylko nie o tym o co pytam. Żeby sensownie przeanalizować algorytm, najpierw muszę znać semantykę danych wejściowych. Ty opowiadasz o tym danych, jak je przetwarzać, że są takie same jak w KRZ itp. ale nie piszesz nic co one tak naprawdę znaczą.
Boisz się, że ktoś zrozumie o czym tak naprawdę jest AK? |
Rozumiem że chodzi ci o znaczenie 0 i 1 w tabeli zero-jedynkowej p|=>q
?
| fiklit napisał: | | To tylko przez twoją nieumiejętność tłumaczenia. Przedstawiasz jakąś tabelkę i co z tego? Co znaczą te =1 i =0 ? Co to w ogóle jest to p|=>q? Wyrażenie algebraiczne? |
| Kod: |
Zero-jedynkowa |Symboliczna |Co matematycznie
definicja implikacji |definicja implikacji|oznacza
prostej p|=>q |prostej p|=>q |
p q ~p ~q p|=>q | p|=>q | p|=>q
A: 1 1 0 0 =1 | p~~> q= p* q =1 |( p=1)~~>( q=1)=( p=1)*( q=1)=1
B: 1 0 0 1 =0 | p~~>~q= p*~q =0 |( p=1)~~>(~q=1)=( p=1)*(~q=1)=0
C: 0 0 1 1 =1 |~p~~>~q=~p*~q =1 |(~p=1)~~>(~q=1)=(~p=1)*(~q=1)=1
D: 0 1 1 0 =1 |~p~~> q=~p* q =1 |(~p=1)~~>( q=1)=(~p=1)*( q=1)=1
1 2 3 4 5 a b c d 5 e f g h 5
|
Definicja kwantyfikatora małego:
p~~>q = p*q
Zbiory:
Istnieje wspólny element zbiorów p i q
Zdarzenia:
Możliwe jest jednoczesne zajście zdarzeń p i q
Klasyczna, zero-jedynkowa definicja implikacji prostej to tabela ABCD125.
Wejściowa tabela zero-jedynkowa ABCD1234 wymusza istnienie zbiorów/zdarzeń niepustych:
p, q, ~p, ~q
Te zbiory/zdarzenia niepuste wymusza też definicja rozpoznawalności pojęcie:
Pojęcie p jest rozpoznawalne wtedy i tylko wtedy gdy rozpoznawalne jest pojęcie ~p
W definicjach symbolicznych po stronie wejścia mamy wszystkie zmienne sprowadzone do jedynek.
Dowód:
Porównajmy tabelę ABCD1234 z tabelą ABCDabcd (ABCDefgh) - doskonale to widać.
Wartości logiczne po stronie wyjścia p|=>q poprzedzone są znakiem = (np. =1, =0)
Wartość logiczna wyjścia cząstkowego (dla konkretnej linii) to prawdziwość zdania pod kwantyfikatorem małym (wtedy =1), albo fałszywość zdania pod kwantyfikatorem małym (wtedy =0).
Co to jest p|=>q?
To symboliczna funkcja logiczna opisująca tabelę symboliczną, kolumna ABCD5.
Dla kolumny ABCD5 zapisujemy:
p|=>q =1 <=> A: (p*q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q)=1
Jedynki w logice są domyślne, możemy je wykopać w kosmos otrzymując równanie algebry Kubusia w spójnikach „lub”(+) i „i”(*):
W: p|=>q= A: p*q + C: ~p*~q + D: ~p*q
co matematycznie oznacza:
p|=>q =1 <=> A: (p*q)=1 lub C: (~p*~q)=1 lub D: (~p*q)=1
Wystarczy że którykolwiek warunek po prawej stronie jest spełniony i już ustawi:
p|=>q =1
Dla kolumny ABCD5 możemy także zapisać:
p|=>q =0 <=> B: p*~q =1
Prawo Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Po zastosowaniu dla lewej strony mamy:
~(p|=>q) =1 <=> B: (p*~q)=1
Domyślne jedynki możemy opuścić:
U: ~(p|=>q) = p*~q
To wszystko co ma do powiedzenia AK na temat zer i jedynek w tabeli zero-jedynkowej, na najniższym poziomie, na poziomie kwantyfikatora małego ~~>.
Tożsamy układ równań jest taki:
W: p|=>q = A: p~~>q + C: ~p~~>~q + D: ~p~~>q
U: ~(p|=>q) = B: p~~>~q
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Pon 0:01, 16 Lis 2015, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
