ŚFiNiA

levis

Trąbko uzasadnij dlaczego wg Ciebie decyzja o przekazaniu Husa władzy świeckiej akurat waloru nieomylności nie ma.

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów

levis

Nie rozumiem czemu nie traktujesz wydania Husa cesarzowi jako orzeczenia dyscyplinarnego. Podaj więc definicję takiego orzeczenia.
Po drugie to zaczyna się robić niepoważne. Twierdzisz, że Duch Święty asystował przy osądzeniu Husa o herezję, ale przy wydaniu go na kaźń już nie. Przecież ustaliliśmy, że decyzja o osądzeniu go o herezję równała się jego śmierci. Występuje tu istotny związek przyczynowy. Sugerujesz więc, że Duch Święty co prawda asystował przy osądzeniu Husa o herezję, ale "nie wiedział" co go za to czeka?

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów

levis

1.Duch Święty asystując przy osądzeniu Husa jako heretyka asystował faktycznie w jego wydaniu na śmierć.-zgadzasz się, czy nie?
2.Jakie źródła kanoniczne określają czym jest kara dyscyplinarna?

crush

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów

levis

Twierdzisz, że 1.Duch Św.asystował przy uznaniu Husa za herezje; i 2.Ze zaszedł istotny związek przyczynowy między tą decyzją soboru, a jego śmiercią na stosie.
1+2 daje moje pytanie : "Duch Święty asystując przy osądzeniu Husa jako heretyka asystował faktycznie w jego wydaniu na śmierć.-zgadzasz się, czy nie?"
Dalej nie potrafisz na nie odpowiedzieć? To sformułuję to inaczej:
Czy skutkiem działania(asystencji)Ducha Świętego może być zło? Co x.Bartnik na ten temat rzecze?

A może wiesz, który sobór przyznał soborom charyzmat nieomylności?

Crush:
Twój post dowodzi, że albo kompletnie nie znasz się na realiach średniowiecza i sprawy Husa albo nie czytasz moich postów uważnie.

wujzboj

crush

levis

Crush może podejmij rzeczową dyskusję zamiast się powtarzać. Jak Ci się nie podoba teza wuja to ją obal. Wg Ciebie sobór wydając Husa w ręce cesarza nie miał pojęcia że wydaje go na śmierć, right?-no to przedstaw coś na potwierdzenie.

wujzboj

trabka · Dołączył: 01 Maj 2006 Posty: 256 Przeczytał: 0 tematów

Szanowny Państwo,

Najpierw parę ogólniejszych uwag wyjaśniających moje stanowisko w tej dyskusji. Generalnie znajduję się w dosyć kłopotliwej sytuacji, bo z różnych względów, o których nie będę tutaj się rozwodził, trudno mi uważać się za katolika czy nawet za osobę wierzącą. W związku z tym niby powinno mi być obojętne, w jaki sposób ktoś interpretuje doktrynę czy historię Kościoła katolickiego. A jednak nie jest mi to obojętne! Na tyle cenię Kościół katolicki, na tyle traktuję poważnie to, co Kościół katolicki głosi, na tyle szanuję osoby wierzące, że gotów jestem bronić (oczywiście w ramach moich ograniczonych możliwości) doktryny i historii Kościoła przed różnego rodzaju zniekształceniami czy zafałszowaniami. Z góry jednak zastrzegam, że nie potrafię i nie chcę „samodzielnie”, w sposób autorytatywny wypowiadać się o różnych nadprzyrodzonych aspektach historii Kościoła (np. o tym, kiedy zebrani na Soborze w Konstancji biskupi mieli łączność z Duchem Świętym, a kiedy nie). W tych kwestiach staram się przede wszystkim zrozumieć i przyjmować to, co sam Kościół na te tematy mówi.

Wracając do Soboru w Konstancji i sprawy Jana Husa. Orzeczenia Soboru w Konstancji dotyczące poglądów Jana Husa są częścią doktryny wiary katolickiej. Dowodem na to jest chociażby fakt, że twierdzenia Jana Husa odrzucone przez Sobór w Konstancji są włączane do takich publikacji, jak Breviarium fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, jako wyrażające opinię uważaną za błędną przez Urząd Nauczycielski Kościoła (zob. BF II, 18; VII, 202-203, 283, 437-440, 493). Znaczy to, że poglądy Jana Husa są niezgodne „z Bożym Objawieniem i kto by je nadal wyznawał, odpada tym samym od katolickiej wspólnoty. [...] przez takie określenie pogląd przeciwny poglądowi potępionemu zostaje określony jako dogmat wiary” (BF, s. X). Co więcej, orzeczeniom Soboru w Konstancji dotyczącym poglądów Jana Husa, jako wypowiedziom doktrynalnym jednego z soborów powszechnych, przysługuje charyzmat nieomylności.

Nie jest natomiast częścią doktryny wiary katolickiej decyzja Soboru w Konstancji przekazująca Jana Husa władzy świeckiej i wydająca go tym samym na pewną śmierć. Decyzja ta nie jest żadnym dogmatem wiary, żadną prawdą objawioną. Możemy ubolewać, że ojcowie soborowi przyczynili się do śmierci Jana Husa. Możemy dziwić się i zastanawiać, jak to możliwe, że zgromadzeni na Soborze biskupi, formułując swoje nieomylne orzeczenia doktrynalne, faktycznie doprowadzili do spalenia człowieka na stosie. Nie potrafię odpowiedzieć na pytanie, jak to możliwe.

Nie widzę jednak innej możliwości, żeby zachować autorytet Urzędu Nauczycielskiego Kościoła wraz z przysługującym mu przywilejem nieomylnego nauczania, niż następująca interpretacja sprawy Jana Husa:

Sobór w Konstancji orzekł, że 30 twierdzeń głoszonych przez Jana Husa jest heretyckich. W ten sposób Sobór w Konstancji przyczynił się do spalenia Jana Husa na stosie. Jednak częścią nieomylnego nauczania Kościoła katolickiego jest tylko orzeczenie doktrynalne Soboru potępiające poglądy Jana Husa jako heretyckie. Decyzja o spaleniu Jana Husa na stosie, w której zgromadzeni na Soborze biskupi mieli swój udział, nie jest częścią nieomylnego nauczania Kościoła katolickiego. Można, nie podważając nieomylności orzeczeń soborowych, decyzję tę krytykować i odrzucać.

wujzboj

Jak uzasadnilem powyzej, nie widze sposobu, by twoja interpretacje sprawy Jana Husa uznac za spojna.

crush

crush

levis

kiedy cos cytowales bo mi umknelo

wujzboj

Ja widzialem cytaty levisowe, twoich crush nie przypominam sobie. Moze powtorzysz?

levis

Pyskaty jesteś crush:) Ja dzisiaj pisałem egzamin z historii prawa polskiego i dalej nie przypominam sobie by za herezje była inna kara od KS. A że władza świecka wykonywała wyroki władzy duchownej jest dla studenta prawa jasne. W Polsce doby monarchii stanowej była to rola starosty. Zaprzestał tego w drugiej połowie XVI. Nie wierzysz to sprawdź- J.Bardach, B.Leśnodoski i M.Pietrzak -Historia polskiego prawa i ustroju.

levis

A tak na marginesie- w Polsce od edyktu wieluńskiego(1424) herezja husycka została zrównana ze zbrodnią obrazy majestatu monarszego. Zgadnij jaka za to mogła być kara.

crush

crush

crush

crush

levis