Ateizm - wiara czy brak wiary

ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.

FAQ

Szukaj

Użytkownicy

Grupy

Galerie

Rejestracja

Profil

Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości

Zaloguj

Ateizm - wiara czy brak wiary
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5 ... 23, 24, 25 Następny

Forum ŚFiNiA Strona Główna -> Apologia kontra krytyka teizmu

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Michał Dyszyński
Bloger na Kretowisku

Dołączył: 04 Gru 2005
Posty: 31325
Przeczytał: 101 tematów

Skąd: Warszawa
Płeć: Mężczyzna

Wysłany: Nie 16:25, 28 Lip 2019 Temat postu:

Katolikus napisał:

Michał Dyszyński napisał:

Uproszczenie na uproszczeniu, obraz świata w skrajnych barwach.
Najzabawniejsze jest, gdy zerojedynkowość innym zarzuca najbardziej wyrazisty jej przedstawiciel.

Dokładnie. Irbisol mocno upraszcza. Moje argumenty zredukował sobie do zwykłych intuicji. A moje argumenty nie dają się zamknąć w prostych intuicjach rozumianych na sposób autora polecanego przez irbisola,a a nawet przez samą wikip.

Wiele się zastanawiałem nad konceptem intuicji. Inni widzę też. Zdaję sobie sprawę, że modele tu zastosowane mogą być różne. Ja szukam najpierw pewnej klarowności spojrzenia, czyli takie ustawienia sobie definicji, aby co chwila nie trzeba było robić od niej wyjątków.
Standardowo intuicja działa tak, że daje nam wynik, mimo braku modelu, czy innej postaci jawnych uzasadnień - jest to trochę taki wynik "z kapelusza".
To, że wynik jest bez uzasadnienia (jawnego!) jest jednocześnie słabością i siłą intuicji. Zatem można - w zależności od nastawienia - wskazywać raz słabość, raz silę. I tak ludzie robią.
Jednak od pewnego poziomu intelektualnej dojrzałości - WIDZI SIĘ OBA ASPEKTY. Jak to zwykle bywa - jest coś za coś.
Gdyby intuicji nie było, czyli gdyby istniał jakiś absolutny wymóg posiadania na wszystko uzasadnień, to mózgi nam by się przegrzewały w nieskończonych pętlach. Bo aby cokolwiek w ogóle zrobić (np. wstać z łóżka, albo nie wstać) trzeba by miec uzasadnienie. Ale to uzasadnienie musiałoby też mieć uzasadnienie (jak wszystko, to wszystko!), a to kolejne uzasadnienie tez się domaga uzasadnienia itd. itp.
Intuicja jest tym MECHANIZMEM STOP - gdzieś buduje rozwiązanie na zasadzie: nie wiem jak to działa, ale WYDAJE MI SIĘ, że najlepiej będzie tak, a tak.
Oczywiście jak ktoś jest nastawiony negatywnie, to może sobie do woli teraz w to walić, że "przecież można się pomylić". I nawet będzie miał rację, bo rzeczywiście pomylić się można, a nawet często się mylimy. Tyle że jednak dojrzały umysł powinien postawić sobie pytanie: a mamy coś lepszego?
Tutaj Irbisol od lat stosował wybieg, polegający na tym, że wskazywał na "rozwiazanie" polegające na wypisaniu jakiejś nazwy, jakiejś deklaracji - np. "zrobimy to logiką". Ignorował przy tym całą masę okoliczności, które czynią ów pomysł idealnego rozwiązywania wszystkiego logiką totalnie nieskutecznym - np. to, że logika sama wymagałaby uzasadnienia (skoro jednak sie upieramy przy KONIECZNOŚCI uzasadnienia), jak i to, że znane nam logiki wskazują jawnie na problemy, z którymi sobie nie radzą, a nawet traktują tę właściwość niezupełności modeli i teorii, jako właściwość logiki (patrz rozważania o tw. Godla), czy to że LOGIKA DZIAŁA NA BYTACH JUŻ ROZPOZNANYCH. A przecież skądś owe byty do logicznej obróbki trzeba wziąć, jakoś uznać, że pasują one do tej, a nie innej logicznej składni. To ostatnie dokonuje się właśnie intuicją. Czyli np. logika pomoże nam policzyć śliwki, ale już rozpoznanie co jest śliwką, a co nie odbędzie się ogólnym oglądem umysłu osoby rwącej (przy obrabiającej) owe śliwki. Nie ma logiki, która by generowała jednoznaczną odpowiedź na pytanie: co jest śliwką?
Intuicja z resztą działa nawet w obszarach stricte logicznych - gdy genialny matematyk tworzy dowody (ścisłe) swoich twierdzeń, posługuje się właśnie intuicją. Bo nie ma takiego logicznego "samograja", który jakoś automatycznie do stwierdzenia matematycznego generuje dla niego dowód (albo dowód, twierdzenia przeciwnego). Gdyby tak było, to matematycy nie musieliby być genialni, a ludzie opisujący dzieła ich umysłu nie pisaliby potem "ten matematyk miał genialną intuicję".

W gruncie rzeczy intuicja z jednej strony, a twarde odniesienia modelowe ze strony przeciwnej tworzą właśnie RAZEM układ, który właśnie buduje nam myślenie. One działają na przemian - najpierw jest jakąś intuicja: może to jest TAK?... Wchodzi czynnik twardy, niezależny: ale po czym to poznajemy? Wtedy kolejna intuicja podsuwa nam jakieś rozwiazanie: bo TAK jest wtedy, gdy pojawiają się sytuacje 1, 2, 3... podobne pod jakimś względem. Wtedy znowu pojawia się wątpliwość ze strony myślenia modelowego: po czym rozpoznajemy, na ile to 1,2,3 rzeczywiście występuje? Wtedy intuicja szuka pomysłów na to, jak to uzasadnić. itd. ...
Ogólnie zawsze jest tak, że intuicja daje pomysł JAKIŚ. Twarda metodologia, szuka dla niego UZASADNIEŃ, które...
najczęściej tez są kolejnymi intuicjami.
Ale budując struktury owych intuicji, nawarstwiając kolejne pomysły rozumowania, powoli zaczyna wyłaniać się efekt, w którym błędy intuicji (najczęściej one występują - to fakt) zaczynają się uśredniać, niwelować. Dalej są to intuicje, ale intuicje SKOJARZONE, wzajemnie skomunikowane, zsynchronizowane. Aż w końcu te intuicje "dorastają" na tyle, aby wyłaniać koncepcje o dużym stopniu jednoznaczności, zaś błędów interpretacyjnych przy nich jest coraz mniej. Z intuicji powstaje model. Ale!...
WŁAŚNIE Z INTUICJI. Nie z jakiegoś "nie wiadomo skąd", nie "po prostu logiką", nie z nieokreślonego rezerwuaru "wiedzy", tylko metodą doskonalenia, porównywania, sieciowania intuicji generowanych przez umysły. I innej drogi tu nie ma. Modele nie tworzą się "tak w ogóle", nie powstają z jakiegoś "zasobnika absolutnej wiedzy" (jak zdaje się sugerować żądanie co niektórych osób, aby "wiedzieć, a nie wierzyć" - jakby to było możliwe do zrealizowania od tak - na żądanie). Modele powstają z intuicji, łączonych, modyfikowanych, doskonalonych, przeciskanych przez sito coraz to twardziej stawianych im warunków. Ale z intuicji!

Ostatnio zmieniony przez Michał Dyszyński dnia Nie 16:27, 28 Lip 2019, w całości zmieniany 1 raz