ŚFiNiA

Ks.Marek · Wysłany: Czw 17:29, 09 Mar 2006 Temat postu: Creatio ex amo?

Dlaczego Bóg stworzył kosmos i człowieka?

Jako teolog chcę na to pytanie udzielić teologicznej odpowiedzi. Na samym początku musze postawić założenie, że dla teisty większość poruszanych tu kwestii będzie w miarę jasna i zrozumiała. Dla agnostyka, racjonalisty, czy w reszcie, tak zwanego ateisty, niniejszy tekst może być jedynie zachętą do podjęcia własnej refleksji na ten temat. Istnieje jeszcze jedna ewentualność: nie – teista może potraktować to opracowanie jako informację o poglądach teistów na temat kreacji świata.

1. Układ Partnerski.

Zacznę od razu od konkretnej i krótkiej odpowiedzi na kwestię poruszoną w tytule: Bóg stworzył świat i człowieka z miłości. Mając wszechmoc i wszystkie inne „wszech” stworzył świat i człowieka, by podzielić się Sobą /Katechizm Kościoła Katolickiego (dalej KKK) nr 295. To, co jawi się z tekstów natchnionych, to fakt wielkiego uporządkowania: najpierw ogóły a potem szczegóły. Myślę, że wszyscy w tej mądrości jesteśmy zanurzeni. My, ludzie również rozpoczynamy nasze życie ogólnie (rozwijamy się, zdobywamy wiedze, doświadczenia, tworzymy tzw. Mikrokosmos) po to, by zacząć koncentrować się w pewnym momencie na szczegółach, typu: dom, praca, żona(mąż) dzieci – krótko mówiąc – dajemy miejsce na „totalizację” szczęścia w wymiarze doczesności. Czyż w tej optyce rzeczywiście nie promieniuje porządek przyjęty przez Boga Stwórcę, z którym spotykamy się w pierwszych rozdziałach Księgi Genesis?. Podkreślmy raz jeszcze: Bóg przygotowuje z namaszczeniem miejsce dla człowieka, dzieli się również z nim na pewien sposób swa mocą. Bóg czyni to, co najmniej na płaszczyźnie 2 wymiarów. Po pierwsze: pozwala człowiekowi nazywać stworzenia. To, co nie ma imienia, nazwy, definicji to po prostu nie istnieje. Zgodnie z ta logika człowiek niejako „czyni” konia, rybę psa, etc. Bóg nazywa człowieka człowiekiem właśnie, bo takim chciał go stworzyć – ale cały świat, jako mający służyć ludzkiemu rodzajowi YHWH pozostawia w ręku człowieka./Katolicki Komentarz Biblijny, Warszawa 2001, s.18/
Po drugie „Czyńcie sobie ziemie poddaną” (Rdz 1,28) to podprowadzenie do współudziału w panowaniu samego Boga.

Kolejna sprawa, to pojmowanie kosmosu jako procesu i to w dodatku w triadzie: Stworzenie, odkupienie i dopełnienie „eschatologiczna pleromizacja”. /por. Alexander Ganoczy, Podręcznik Teologii dogmatycznej, Nauka o stworzeniu, Kraków 1999, s. 76/. Nie chodzi tu oczywiście o to, izby Bóg nie dokończył dzieła, czy co gorsza, porzucił je. Przeciwnie. Owa triada ma na celu uwypuklenie działania Bożej Opatrzności, a więc podtrzymywanie kosmosu w istnieniu.

/Wszystko zaś, co Bóg stworzył, zachowuje swoją Opatrznością i wszystkim rządzi, "sięgając potężnie od krańca do krańca i władając wszystkim z dobrocią" (Mdr 8,1)/.

Całość kosmosu nakierowana jest na człowieka. Jak powiedzieliśmy wcześniej – ma jemu służyć. Lecz uczciwie trzeba też zaznaczyć, iż pełnię człowieczeństwa oglądamy w osobie Jezusa Chrystusa, który jest „(…) jest Głową Ciała - Kościoła. On jest Początkiem, Pierworodnym spośród umarłych, aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim. Zechciał, bowiem /Bóg/, aby w Nim zamieszkała cała Pełnia. /Kol 1,18-19/

Tu mówimy o rekapitulacji stworzenia w Chrystusie. Rekapitulacja, zjednoczenie niejako, dokonuje się dwustopniowo. Po raz pierwszy w dziele odkupienia, które trwa po dziś dzień; po raz drugi dokonana się we wspomnianej wyżej eschatologicznej pleromizacji – w momencie paruzji, czyli ponownego przyjścia Mesjasza na ziemię.
(Rekapitulacja: gr. ANAKEPHALAIOSIS = łac. Recapitulatio) /A. Ganoczy, jw./.

Reasumując ten passus: pomyślmy, czy po „ludzku” do przyjęcia byłaby postawa totalnego egoizmu? Czy godzi się być zachłannym, chciwym, etc? Uważam, ze w tym miejscu, jak i w wielu innych, gdy zaczynamy refleksje na dziełami Bożymi, nad historią zbawienia – ciągle, niczym bumerang – wraca kwestia: pytanie o Boga jest pytaniem o człowieka, i vice versa, pytając o człowieka, pytam o Boga…

2. Gdzie szukać tu miłości?

Po pierwsze jak wykazano w punkcie 1 – w powołaniu do istnienia kosmosu (odrzucenie egoizmu). Można by zatem powiedzieć za neoplatonikami, iż istnienie kosmosu to wyraz nadobfitości Bytu Absolutnego /BF IV, (1)/. Tę myśl kontynuuje Tomasz z Akwinu, mówiąc o istocie dobra, iż z natury się udziela (bonum diffusivum est).

Po drugie w Chrystusie – Głowie i Pełni. Przypomnijmy, iż „Tak Bóg umiłował świat, że swego Syna Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne /1J2,17/ (w obfitości w pleromie – pełni=> tak jak w Edenie, przy początku stworzenia”.

Po trzecie, miłość, jaką Bóg objawia ku człowiekowi, ma również się realizować w rodzinie ludzkiej. Miłość ludzka, jako miernik wolności w Bogu Jezusa Chrystusa ma być substratem człowieczego szczęścia doczesnego, które będzie prowadzić ku eschatologicznej pełni. Oczywiście na tyle, na ile człowiek stworzy (czy raczej pozwoli stworzyć w sobie) środowisko, ekosystem dla łaski (gratia) Bożej. Tu uwidacznia się nadmieniana dwuetpaowośc pleromizacji w Chrystusie. Przez odkupienie ku zbawieniu: W Chrystusie nauczającym, uzdrawiającym, przechodzącym przez Palestynę i dobrze czyniącym, wreszcie w umęczonym i zabitym – odkupiony człowiek może się wydoskonalać w absorpcji Bożej wolności, która w istocie jest niczym innym (ba! Nikim innym) jak samoudzielającym się Bogiem, Tym, który obdarza Zmartwychwstaniem duszy i ciała do życia wiecznego.

Ktoś może postawić pytanie:, po co świat? Z punktu widzenia chrześcijańskiego, zdaje się jawić jedyna sensowna odpowiedź, ta, której udzielił Św. Ignacy z Loyoli: By człowiek darzył czcią Boga, by lepiej go chwalił i wierniej Jemu samemu służył. Osobiście nie znajduje innej, prostszej odpowiedzi na to pytanie.

To tylko malutki szkic stworzenia kosmosu z miłości. Być może coś będzie jaśniejszym dla potencjalnego czytelnika.

wujzboj · Wysłany: Czw 19:40, 09 Mar 2006 Temat postu:

Po pierwsze: :brawo:

Po drugie:

Irbisol · Wysłany: Nie 18:50, 12 Mar 2006 Temat postu: Re: Creatio ex amo?

Jedna rzecz zawsze była dla mnie niezrozumiala:

wujzboj · Wysłany: Nie 19:26, 12 Mar 2006 Temat postu:

No to powtorze: Mysle, ze pelniej brzmi sformulowanie wyrazajace - jak sadze - te sama mysl, ale w bardziej bezposredni sposob, bez ukrytego "Bog jest miloscia, i dlatego kochac i czcic Boga znaczy dokladnie tyle, co darzyc miloscia kazde Jego stworzenie": swiat jest po to, by realizowala sie milosc.

Ks.Marek · Wysłany: Nie 19:31, 12 Mar 2006 Temat postu:

A ja spróbuje dookreslić wątpliwości Irbisola jeszcze inaczej

Zaczne od końca: Mozna udzielić nieskończonośc logicznych odpowiedzi, ale skończona liczbę twierdzeń i zdań teologicznych

Dlaczego jako Ojcec/Opiekun dziecka miałbyś spodziewać sie od tegoż dziecięcia dziękczynienia? Otóż za to, że po prostu jesteś. Że wychowujesz, łożysz na nie, uczysz, etc. Czy nie są to powody do dziekowania?

Podobnie ma sie rzecz do Boga. Tylko ON JEST, KTÓRY JEST i przez Niego my mamy istnineie. Jest zatem za co dziękować Bogu, czy te nie?

Pozdrawiam

Irbisol · Wysłany: Wto 11:52, 14 Mar 2006 Temat postu:

Ks.Marek · Wysłany: Wto 12:35, 14 Mar 2006 Temat postu:

A propos teologii: miałem na myśli T chrześcijańską i religie monoteistyczne. Innych nie uznaję.

Jakich konsekwencji? Bóg nie jest żandarmem, czy katem.

A w świetle Twojej wypowiedzi widzę, że dla Ciebie najistoniejsze jest "mieć" a nie "być". Podam Ci przykład, nieco paranoiczny, ale spróbuj na niego popatrzeć nieco z przymrużeniem oka: oddychasz powietrzem, wiesz że jego brak by cię zabił. A skąd wiesz że ono w gole jest, przeciez go nie widzisz - a czynisz jako człowiek szereg zabiegów, by to powietzre było czyste. W tym względzie powołuję się dalej na Anzelma i na Pismo Święte. Irbisolu, żeby móc przyjąć do swego życia Boga - wpierw trzeba od Niego dostać łaske wiary. Dostać i rozpoznać ją, by móc z nią współpracować. Istnienie Boga nie jest rzecza oczywistą, i ani to forum, ani ja, ani nikt, ni nic nie służy ku temu, by kogoś przekonać do swoich poglądów. Wiara w Boga to nie kampania prezydencka, czy cokolwiek podobnego. Wiara jako coś pierwotnego w stosunku do religii kształtuje światopogląd. A to, że mamy do czyninienia z różnymi światopoglądami nazywa się pluralizmem. Tak było, jest i pewnie bedzie.

Irbisol · Wysłany: Wto 19:11, 14 Mar 2006 Temat postu:

Ks.Marek · Wysłany: Wto 21:22, 14 Mar 2006 Temat postu:

Irbisol · Wysłany: Czw 14:53, 16 Mar 2006 Temat postu:

Ks.Marek · Wysłany: Czw 15:54, 16 Mar 2006 Temat postu:

Irbisolu - wiary ludzkiej nie da się zamknąć w twierdzeniach. Trzeba odnaleźć łaske Boża, łaske wiary....

Ja jestem bezsilny wobec Twoich pytań. Wierze osobiście, iz w każdym człowieku pod słońcem tli się ziarenko wiary, bo bez niej nikt nie byłby w stanie czynić dobra. Problemem jest, jak już chyba wcześniej pisałem - umiejętność dostzreżenia jej i nazwania źródła jej pochodzenia.

Nie potrafię mówić tak o wierze, żebys Ty mógł mnie zrozumieć. Wiarę się ma albo nie. Kazdy inaczej ją przeżywa. Wiary nie można kupić lecz jedynie otrzymać, poczytaj sobie Dzieje Ap 8,9-13.

To tyle.

Irbisol · Wysłany: Pią 15:17, 17 Mar 2006 Temat postu:

Vilgerfortz · Wysłany: Pią 16:13, 17 Mar 2006 Temat postu:

Vilgerfortz · Wysłany: Pią 16:34, 17 Mar 2006 Temat postu:

To może skoro bóg wynagradza człowieka wiary niebem to może diabeł ateiste również wynagrodzi i przywita dobrą gorzałką i innymi przyjemnościami

W końcu piekło to konkurencja ;-)

Drizzt · Wysłany: Pią 16:42, 17 Mar 2006 Temat postu:

To ja się nie nadam - po gorzałce rzygam :-/

Ks.Marek · Wysłany: Pią 17:19, 17 Mar 2006 Temat postu:

crosis · Wysłany: Nie 22:19, 19 Mar 2006 Temat postu:

Kazdemu wedlug potrzeb i upodoban ;)

Crosis

Irbisol · Wysłany: Wto 11:40, 21 Mar 2006 Temat postu:

Ks.Marek · Wysłany: Wto 12:32, 21 Mar 2006 Temat postu:

crosis · Wysłany: Śro 1:08, 22 Mar 2006 Temat postu:

Hmm jesli przyjmniesz Boga jako osobe, podobna Pani Malinowskiej z parteru, to pojawia sie jeden problem - obejmiesz ja prawami naszego swiata. Bo w kncu Pani Malinowska jest objeta takimi prawami. Tak wiec w tym kontekscie odpowiedz na pytanie: czy Bog pojety osobowo jaki Pani Malinowska moze stworzyc kamien, ktorego sam nie zdola podniesc?

Oczywiscie, w pojeciu Boga jako ponad logicznego bytu odpowiedz na to pytanie jest calkowicie jasna - Bog stworzyl logike, a wiec pojmowanie go prawami naszej, stworzonej przez niego logiki jest bledem. Ale Ty juz go tak przyjales. Sprowadziles go do ludzkiej osoby - podobnej do Pani Malinowskiej, ktora mieszka na parterze.

Zdecydujcie sie, bo mam wrazenie ze pojecie Boga zmienia sie zaleznie od pytania, na jeki odpowiadacie - raz jest osoba, czlowiekiem.

wujzboj · Wysłany: Śro 1:18, 22 Mar 2006 Temat postu:

Bog jest Stworca swiata pani Malinowskiej. Rowniez stworca praw, rzadzacych swiatem pani Malinowskiej. Pani Malinowska nie moze wiec takiego kamienia zrobic. Bog natomiast - jak najbardziej. I to nie lamiac przy tym praw logiki

Tyle, ze wszechmocy w takim transcendentnym rozumieniu nie mozna stosowac w argumentacji dotyczacej jakiegos postulowanego rzeczywistego Bozego dzialania.

Ale o wszechmocy i wszechwiedzy sa chyba osobne watki. Tuz obok jest Wszechwiedza Absolutna i wlasnie tam jest o czyms podobnym mowa. O ile pamietam, o kamieniu pisalismy na sfini tez. Pamietasz moze, gdzie to bylo, bo ja juz nie bardzo?

crosis · Wysłany: Śro 12:13, 22 Mar 2006 Temat postu:

Tak, tam rozmawialismy o Super-Hiper Bogu. A tutaj:

wujzboj · Wysłany: Śro 22:54, 22 Mar 2006 Temat postu:

Ale nie ma sprzecznosci w tym, ze Bog jest osoba i ze Bog jest wszechmocny. Bog to NIE pani Malinowska - ale tez osoba. Czyli istota swiadoma swojego istnienia. Poniewaz Bog jest wszech*, to Jego samoswiadomosc - jesli mowa o jej Calosci - jest innej jakosci, niz samoswiadomosc czlowieka. Ale mimo to wszystko, co czlowiek moze o Bogu powiedziec i wszystko, co jest mu w jakikolwiek sposob do czegokolwiek potrzebne, miesci sie w granicach opisu za pomoca ludzkich pojec typu "osoba", "milosc", "doznanie". To, co transcenduje ludzkie rozumienie, jest wazne dla Boga, ale dla czlowieka nie ma to znaczenia. Poza tym, ze mowi sie o tej transcendencji, bo jest ona konsekwencja twierdzenia, ze Bog stworzyl caly ten nasz swiat.

Irbisol · Wysłany: Czw 10:20, 23 Mar 2006 Temat postu:

Ks.Marek · Wysłany: Czw 11:02, 23 Mar 2006 Temat postu:

Oczywiście, że nie ma problemu z ateizmem ateistów. Za chwile ide do szkoły. Postanowiłem jednak kliknąć słów kilka odnośnie Twojego posta Irbisolu. Ogranicze sie tu do gaseł jedynie. Jeśli już sie z nimi zapoznasz, odnieś się do nich, proszę.

1. Moc w słabości sie doskonali
2. Nienazywalne zawsze takim pozostanie
3. Parafrazując Św. Anzelma: wierzę, bo kocham - kocham, bo wierzę.
4. Jan Paweł II - Fides et ratio (znana lektura? jeśli nie, przejrzyj proszę)

Pozdrawiam i życze owocnych natchnień. W razie czego zapraszam na GG.