ŚFiNiA

Semele

[link widoczny dla zalogowanych]

W kolejnym odc. Fragmentu z Klasyka Derek Parfit rozważa problem, czy jaźń jednej i tej samej osoby może ulec zmianie w takim stopniu, że można wówczas mówić o dwóch następczo po sobie występujących jaźniach i jakie argumenty mogłyby przemawiać za takim stanowiskiem. Proponuje ciekawy eksperyment myślowy „Dziewiętnastowieczny Rosjanin”.

anbo

szaryobywatel

Semele

Czy świadomość jest niezależna od substratu?

[link widoczny dla zalogowanych]

anbo

Semele

Kochani.

całkiem przez przypadek znalazłam,

https://youtu.be/xiS7PfL3Rtw?si=DGmKpQPcCWOQFgxc

Czy mogę powiedzieć , że Bóg mnie prowadzi. :-)

szaryobywatel

Semele

Twardy problem
Istnieje kilka powodów, dla których świadomość nie pasuje do dominującego dziś naturalistycznego obrazu świata. Po pierwsze ma ona subiektywny charakter, przez co nie jest obserwowalna tak jak obiekty fizyczne. Owszem, jestem świadom swojej świadomości (jestem samoświadomy), czyli mogę ją obserwować, ale tylko ja, nikt inny nie może potwierdzić jej istnienia metodą empiryczną. Tymczasem jeśli postulujemy istnienie czegoś w nauce, musi istnieć jakiś publicznie dostępny sposób obserwacji tego czegoś.

Po drugie moja świadomość np. rosnących w ogrodzie kwiatów obejmuje całą gamę jakości: białość, czerwień, żółtość itd. płatków, słodycz zapachu czy ton śpiewu słowika, których w świecie „na zewnątrz” nie ma, których istnienie trudno jest satysfakcjonująco wyjaśnić, redukując je do określonych zdarzeń lub struktur mózgowych. Powyższe dwa fakty sprawiają, że, jak pisze David Chalmers, świadomość jest „twardym problemem”.

Od eliminacji po dualizm substancji
Skoro świadomość nie daje się zredukować do biochemii mózgu, istnieje pokusa, aby uznać, że świadomość nie istnieje (pokusa eliminacji). Trudno jednak przyjąć takie rozwiązanie, w końcu niewiele jest rzeczy tak oczywistych dla nas, jak to, że jesteśmy świadomi, widzimy jakości barw, słyszymy jakości tonów, czujemy jakości zapachów itd.

Istnieją też próby redukowania świadomości do własności obserwowalnych typu x jest świadomy y = x reaguje specyficznie na obecność y, polegające na eliminacji jedynie jakościowych aspektów świadomości. Są one równie dziwaczne (nieintuicyjne, niezgodne z naszym doświadczeniem) jak eliminacja całej świadomości.

Wydaje się zatem, że nie pozostaje nam nic innego, jak zaakceptować fakt istnienia świadomości subiektywnej i fenomenalnej (czyli takiej, która ma charakter jakościowy) i zaproponować jakieś wyrafinowane jej wyjaśnienie. Można zrobić to na kilka sposobów. Można przyjąć, że nasza fizyczna rzeczywistość, dzięki swojej olbrzymiej złożoności, jest w stanie generować wyższe warstwy ontyczne, nowe własności, których nie da się wyjaśnić w języku fizyki. Takie rozwiązanie można określić mianem emergentyzmu. Można też przyjąć, że subiektywność (świadomość lub jakieś subiektywne elementy, z których świadomość się składa) jest jedną z podstawowych cech cząsteczek fizycznych, czyli że każdy elektron, proton itd. posiada swoją psychiczną (lub protopsychiczną) subiektywność. Takie stanowisko określa się mianem panpsychizmu (lub protopanpsychizmu).

Reszta tutaj. W tym ropozycja dualistyczna:

[link widoczny dla zalogowanych]

anbo

Semele

Gdzie według immaterialisty mieści się świadomość? Świadomość i samoświadomość pojedynczego człowieka?
Jeśli immaterialista jest ateistą zapewne nie wierzy w istnienie duszy. Jak to zatem wygląda?

Przegląd od AI

+2
Zasada nieoznaczoności Heisenberga, mimo że jest fundamentalna w fizyce kwantowej, nie uniemożliwia stworzenia idealnej kopii ciała z powodu kilku czynników. Po pierwsze, zasada nieoznaczoności ma znaczenie głównie w skali atomowej i mniejszej, a nie w skali makroskopowej, do której należą obiekty takie jak ludzkie ciało. Po drugie, nawet w skali kwantowej, nieoznaczoność nie oznacza braku możliwości pomiaru, a jedynie pewną granicę precyzji tego pomiaru. Po trzecie, w praktyce, przy kopiowaniu ciała, nie chodzi o idealne odtworzenie każdego atomu i jego właściwości kwantowych, a o stworzenie obiektu, który zachowuje się w podobny sposób do oryginału, co jest możliwe w makroświecie, mimo pewnych odchyleń.
Wyjaśnienie:
Zasada nieoznaczoności Heisenberga głosi, że istnieje granica precyzji, z jaką można jednocześnie znać pewne pary wielkości fizycznych, na przykład położenie i pęd cząstki. Im dokładniej znamy położenie cząstki, tym mniej dokładnie znamy jej pęd i odwrotnie. Ta zasada ma zastosowanie głównie w przypadku obiektów mikroskopowych, takich jak elektrony w atomach.
Czy zasada nieoznaczoności uniemożliwia stworzenie idealnej kopii ciała?
Skala makroskopowa:
Dla obiektów wielkości ciała ludzkiego, zasada nieoznaczoności ma marginalne znaczenie i nie stanowi przeszkody w tworzeniu kopii, które zachowują się podobnie do oryginału.
Granica precyzji pomiaru:
Zasada nieoznaczoności nie oznacza, że nie można zmierzyć położenia i pędu, ale że istnieje granica dokładności tego pomiaru.
Znaczenie praktyczne:
Przy kopiowaniu ciała, nie dąży się do odtworzenia każdego atomu w idealny sposób, a raczej do stworzenia obiektu, który zachowuje się podobnie do oryginału.
Kwantowe efekty:
Chociaż kwantowe efekty są obecne w każdym obiekcie, ich wpływ na zachowanie makroskopowe jest zazwyczaj bardzo mały i pomijalny, jeśli chodzi o kopiowanie ciała.

II

Przegląd od AI

+3
Świadomość nie jest ani prostym obiektem, ani pojedynczym zjawiskiem, ale raczej złożonym procesem i stanem. Można ją rozumieć jako zdolność do doświadczania, postrzegania i rozumienia świata oraz samego siebie, a także do podejmowania świadomych decyzji i działań.
Elaboracja:
Zjawisko:
Świadomość jest procesem, a nie stałym obiektem. Polega na ciągłym przetwarzaniu informacji i interakcji ze środowiskiem.
Obiekt:
Nie można jej jednoznacznie zdefiniować jako konkretny przedmiot, który można dotknąć czy zmierzyć.
Złożoność:
Świadomość jest wynikiem współdziałania wielu procesów w mózgu i układzie nerwowym.
Subiektywność:
Doświadczenie świadomości jest subiektywne i indywidualne dla każdej osoby.
Podsumowując, świadomość jest bardziej złożonym procesem niż zwykłym obiektem, a jej natura i sposób funkcjonowania wciąż są przedmiotem badań w filozofii i naukach o umyśle.

Ale

III

[link widoczny dla zalogowanych]

rafal3006

Semele, jak się ma dostęp do AI to każdy głupi jest mądry:
[link widoczny dla zalogowanych]

Przyszłość egzaminów w dobie AI – jak uczelnie radzą sobie z technologią
Na Uniwersytecie w Ferrarze we Włoszech unieważniono egzamin z nauk o sporcie dla 362 studentów psychologii. Powodem tej decyzji było odkrycie, że znaczna część zdających korzystała z narzędzi sztucznej inteligencji, takich jak ChatGPT, do generowania odpowiedzi. Incydent ten wywołał szeroką debatę na temat etyki wykorzystania technologii AI w edukacji oraz sposobów oceniania studentów w dobie postępującej automatyzacji.

Przyczyny unieważnienia egzaminu
Według informacji podanych przez władze uczelni, podejrzenia dotyczące masowego użycia sztucznej inteligencji pojawiły się po analizie wyników testu. Średnia ocen wynosiła aż 28 na 30 punktów, co było znacząco wyższe niż w poprzednich latach. Ponadto charakter udzielanych odpowiedzi był niezwykle spójny i sugerował wykorzystanie ujednoliconego źródła wiedzy, jakim mogła być AI. Ze względu na brak technicznych możliwości ustalenia, którzy studenci faktycznie skorzystali z ChatGPT i podobnych narzędzi, podjęto decyzję o unieważnieniu wyników wszystkich uczestników egzaminu.

Semele

Zgoda. Nauczyciele mają pod górkę.

Nie na każdy temat jednak AI się nauczyła.

rafal3006

szaryobywatel

Semele

Przegląd od AI

+4
Tak, świadomość jest ściśle powiązana z procesami zachodzącymi w mózgu i, co za tym idzie, znajduje się w czasoprzestrzeni, w której ten mózg funkcjonuje. To, jak rozumiemy świadomość, zależy od perspektywy, ale badania wskazują, że jest ona związana z aktywnością różnych obszarów mózgu, a nie tylko jednego, konkretnego miejsca.
Wyjaśnienie:
Świadomość i mózg:
Współczesna nauka wiąże świadomość z aktywnością mózgu, a konkretnie z siecią neuronową i interakcjami między różnymi obszarami.
Obszary mózgu związane ze świadomością:
Badania wskazują, że za świadomość odpowiadają m.in. kora mózgowa (szczególnie obszary czuciowe, ruchowe i asocjacyjne) oraz wzgórze.
Czasoprzestrzeń:
Mózg, jako materialny obiekt, znajduje się w czasoprzestrzeni, a więc i zachodzące w nim procesy, w tym te związane ze świadomością, są w niej zlokalizowane.
Perspektywy:
Istnieją różne podejścia do tematu świadomości, w tym koncepcje, które sugerują, że może ona mieć szersze podstawy niż tylko aktywność mózgu, np. teorie o świadomości kwantowej w Holistic News.
Dalsze badania:
Nadal trwają badania nad tym, jak dokładnie mózg tworzy świadomość i jakie są jej relacje z innymi aspektami naszego funkcjonowania.
Świadomość poza materią - nowy pomysł prof. McFaddena
4 gru 2020 — Elektromagnetyczna energia mózgu umożliwia materii wytworzenie świadomości - twierdzą naukowcy z University of Surrey. Dzięki elektromagnetycznemu pol...
Nauka w Polsce

anbo

Semele

•
KOGNITYWISTYKA
Kieran Brayford: Czterej filozofowie o świadomości ciała
8 kwietnia 2021Skomentuj7 Minut czytania
Ilustracja przedstawia sylwetki czterech postaci
Posiadasz ciało. Rzecz składającą się z ramion, nóg, zębów, nerwów i tak dalej. Twoje ciało jest zawsze obecne, ale ma również tendencję do zanikania w tle twojego doświadczenia. Jest tak przynajmniej do czasu, dopóki nie stanie się coś, co sprawi, że ciało jest problemem – na przykład kiedy skręcisz kostkę, twoje ucieleśnienie stanie się oczywiste. Być może właśnie ze względu na tendencję ciała do zanikania i ponownego pojawiania się jako element naszego świadomego doświadczenia jest ono filozoficznie interesujące; czasami jesteśmy świadomi naszych ciał, a czasami nie.

Tekst ukazał się w „Filozofuj!” 2021 nr 1 (37), s. 16–18. W pełnej wersji graficznej jest dostępny w pliku PDF.

Descartes: związek umysłu i ciała
Wielu filozofów próbowało zrozumieć naszą świadomość własnego ciała i ustalić, co to znaczy być ucieleśnionym. Posiadanie ciała jest niewątpliwie dla nas ważne i Descartes zdawał sobie z tego sprawę. Człowiek, w opinii Kartezjusza, jest bytem złożonym, uformowanym przez związek niematerialnego umysłu i rozciągłego, materialnego ciała. Choć człowiek z punktu widzenia Kartezjusza jest umysłem związanym z ciałem, to umysł ma wyższy status od ciała. Skoro ciało jako coś materialnego należy do zewnętrznego wobec podmiotu świata rzeczy rozciągłych, to podobnie jak w przypadku wszystkich innych rzeczy rozciągłych możemy wątpić w jego istnienie.

Choć jesteśmy ucieleśnieni, gdy żyjemy, to istnienie jako pozbawiona ciała świadomość jest dla Kartezjusza otwartą możliwością: możemy istnieć bez ciała, ponieważ to umysł – nasza zdolność do myślenia – konstytuuje naszą istotę. Oczywiście Descartes nie odrzuca ciała zupełnie; to, że sam posiada ciało, jest pierwszą rzeczą, jaką jest w stanie przyznać w odniesieniu do świata materialnego, gdy dyskutuje te kwestie w Medytacjach. Sugeruje również, że związek między umysłem a ciałem jest bardzo bliski: jesteśmy zespoleni z naszymi ciałami. Jest to zespolenie ważne dla naszego świadomego doświadczenia, ponieważ pozwala nam postrzegać rzeczy, których niecielesna świadomość nie mogłaby doświadczyć – gdybyśmy nie mieli ciała, nie czulibyśmy bólu skaleczenia ostrym papierem czy nie moglibyśmy doświadczać głodu. Sugeruje to, że jeśli nasza świadomość będzie odłączona od ciała, to nasze świadome doświadczenie zostanie zubożone – mniej doznań byłoby dla nas dostępne, gdybyśmy byli pozbawieni ciała, niż gdyby było odwrotnie.

Schopenhauer: dwa aspekty ciała
Artur Schopenhauer nie zgadza się z Kartezjuszem w tym, że pozbawiona ciała świadomość jest logicznie możliwa. W Świecie jako woli i przedstawieniu twierdził, że uskrzydlona główka bezcielesnego aniołka – a więc czysty podmiot poznający albo pozbawiona ciała świadomość – jest nonsensem. Schopenhauer sądzi, że nasza wiedza o świecie zawsze jest zapośredniczona przez ciało; nasze percepcje zawsze dane są nam za jego pomocą. Podkreśla również coś nietypowego. Zauważa nie tylko to, że postrzega ciało tak jak postrzega każdy inny przedmiot w świecie, ale także, że postrzega je w zupełnie inny sposób – subiektywnie, „od środka”. Gdy patrzymy na naszą dłoń trzymającą długopis, nie widzimy tylko długopisu i dłoni jako prezentujących się w obiektywny sposób w świecie – czujemy również ciężar długopisu w naszej dłoni i jeśli piszemy, to odczuwamy siebie samych w intencjonalny sposób poruszających naszymi mięśniami. W odróżnieniu od innych przedmiotów w świecie, które postrzegamy tylko w sposób obiektywny, dysponujemy bezpośrednim, świadomym doświadczeniem naszego ciała – w świadomy sposób je zamieszkujemy, czując jego przyjemność oraz ból. To sprawia, że nasze ciała są wyjątkowe – są jedynymi przedmiotami, których możemy doświadczać zarówno obiektywnie, jak i subiektywnie; z zewnątrz oraz z wewnątrz.

Przegląd od AI

+5
Tak, mówiąc o zjawiskach fizyki kwantowej, mówimy o materii, ale w specyficzny sposób. Fizyka kwantowa opisuje zachowanie materii na poziomie atomów i cząstek elementarnych, gdzie obserwujemy zjawiska nie występujące w świecie makroskopowym. W fizyce kwantowej materia nie zachowuje się jak klasyczne obiekty, ale wykazuje właściwości dualne, czyli zarówno cząsteczkowe, jak i falowe.
Wyjaśnienie:
Fizyka kwantowa a materia:
Fizyka kwantowa zajmuje się przede wszystkim materią w najmniejszej skali, czyli na poziomie atomów i cząstek elementarnych (elektronów, fotonów, itd.).
Dualizm korpuskularno-falowy:
Jedną z kluczowych cech materii w fizyce kwantowej jest to, że może się ona zachowywać jak fala i jak cząstka jednocześnie (dualizm korpuskularno-falowy).
Kwantowanie:
Wielkości fizyczne w fizyce kwantowej są skwantowane, co oznacza, że mogą przyjmować tylko określone, dyskretne wartości (np. energia elektronu w atomie).
Zjawiska kwantowe:
Do zjawisk kwantowych zalicza się np. tunelowanie kwantowe, superpozycję, splątanie kwantowe, czy zasadę nieoznaczoności.
Obserwacja a materia:
W fizyce kwantowej obserwacja obiektu ma wpływ na jego stan, co prowadzi do paradoksalnych zjawisk, jak np. efekt obserwatora, gdzie sam proces obserwacji może zmienić zachowanie cząstki.
Materia w kontekście czasu:
Stabilna materia, w ujęciu fizyki kwantowej, jest powiązana z konkretnym momentem czasu, co sugeruje, że materia nie jest niezmienna w czasie.
W skrócie, fizyka kwantowa to nauka o materii w jej najbardziej fundamentalnej postaci, gdzie zachowanie materii jest często zaskakujące i niezgodne z intuicją wyniesioną z codziennego doświadczenia.

szaryobywatel

anbo

szaryobywatel

Andy72

Mam teorię: nie ma świadomości, świadomość to iluzja
Wystarczy zobaczyć co mówi fizyka o świadomości - NIC.

Semele

anbo