ŚFiNiA

wujzboj

Zajrzyj do cytatu użytego przez ciebie w twoim poprzednim poście.

wujzboj

Michał Dyszyński

Full Moon

Ażeby moja wypowiedź posiadała spójny konstrukt i była logiczna postaram się nadać jej kontekst(-y)

WSZECHMOC według leksykonu pojęć teologicznych i kościelnych (Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ) to:

Przymiot Boży oznaczający, że Bóg jest nieskończenie pełen potęgi (2 Kor 6, 18; Ap 1, 8; 4, 8). W wyznaniach wiary wszechmoc zazwyczaj „przypisuje się” Bogu Ojcu, wyznaje się jednak, że inne Osoby Trójcy Przenajświętszej są także wszechmocne (zob. DH 29, 75, 164, 169, 173, 441; ND 16, 306/12,17). Przeciwnicy istnienia Boga wszechmocnego, wszechdobrego i wszechmądrego powołują się często na tajemnicę zła i na jej podstawie kształtują zarzuty. Wszechmoc nie oznacza jednak, że Bóg może dokonać tego, co jest logicznie niemożliwe (np. wykonać koło kwadratowe), albo tego, co się sprzeciwia innym Bożym przymiotom. Zob. albigensi, apropriacja, dualizm, Pantokrator, przymioty Boże, przywłaszczenie, tajemnica zła, teodycea.

Z mojego punktu widzenia Bóg jednak może przeciwstawić się prawom logiki. Źródłem mojego twierdzenia jest właśnie odwołanie się znaczenia tych twierdzeń.
Rozpatrujemy konstrukt(-y) o niepełnych danych do których nie możemy mieć dostępu. Stąd pojawiają się ograniczenia. Myślę, że nasza inteligencja nie doszła do zrozumienia świata w którym powstają te konstrukty (abstrakcje). Używam pojęcia "świata", gdyż jest to kolejna konstrukcja myślowa będąca niejako oderwana od płaszczyzny świata w potocznym jego rozumieniu i też dlatego iż jest ona względnie stała np. ciężko jest w świecie zaobserwować pierwiastek z pewnej liczby, a jednak jest to pojecie w miarę zrozumiałe i względnie stałe. Przechodząc jednak do kwestii istotnej - cały konflikt jaki może powstać w rozumieniu braku ograniczeń Boga dotyczy relacji w której ściera się świat(potocznie) ze światem abstraktów. Ten konflikt jest rozwijany przez całą historię filozofii więc narazie tylko zaznaczam że w moim twierdzeniu jest on istotny. Zatem mamy - można powiedzieć - dwie równoległe płaszczyzny i szereg korelatów między nimi. Te korelaty to coś więcej niż sieć ścisłych praw i zależności, ale za dużo by mówić by to w pełni wytłumaczyć dlatego posłużę się przykładem by poprzeć swoje twierdzenie.

1+1=3

> w świecie logiki (o ile dobrze się w szkole uczyłem) ma swój sens logiczny o wartości negatywnej
>w świecie (w potocznym znaczeniu) interpretacja tego zdania jest dowolna, gdyż w zadzie ma czegoś takiego jak 1 jak plus i jak 3. Dlatego w tym zbiorze możemy znaleźć bądź stworzyć konstrukt który będzie odpowiadał temu zdaniu.
--> error (że tak powiem) logiczny pojawia się w na bezpośrednim styku tych światów np. jeśli mamy pusty koszyk, po czym włożymy do niego jedno jabłko, a po chwili drugie jabłko, w "bezpośrednim" sprawdzeniu zawartości tego koszyka nie możemy znaleźć 3 jabłek, a jeśli byśmy znaleźli bo byłoby to "nielogiczne".
(aż prosi tu się wspomnieć o rozmnożeniu chleba na pustyni, ale to nic nie wnosi do mojego rozumowania

)

Rozpatrując te przykłady przyjmujemy Boga, który jest osobowy i posiada Wolną Wolę. >> Ja twierdzę, że Bóg ma dostęp do tych korelatów i ma nad nimi władzę, zatem logika ludzka dla człowieka zawsze oznaczająca czarne albo białe musi mu się podporządkować. Aczkolwiek twierdzę też, że człowiek posiada zdolność , albo posiada taką tendencje(przymus) do wyszukania takiego korelatu, który będzie naświetlał świat (w potocznym znaczeniu) przez świat abstraktów, łączyć je linią która nie będzie miała przerw. Taką próbą jest np. to twierdzenie.

Taki jest mój tok myślenia może on być sprzeczny z "prawidłowym" logicznym rozumowaniem, aczkolwiek logiczne rozumowanie jest oparte na "intuicyjnym" rozumieniu aksjomatów logiki, a jak powiedziałem tego "świata" nie znamy i nie mamy do niego dostępu rozumowego. Mam nadzieje że moja "intuicyjna logika" się nie myli

wujzboj

wujzboj

Michał Dyszyński

wujzboj

Michał Dyszyński

To może rozważmy następujące zdanie ogólne.
"X może uczynić 2+2=5"
Tutaj nie mówimy na razie o Bogu.
Czy to zdanie ma sens wg Ciebie?...

Full Moon

Gregorio

Full Moon

Michał Dyszyński

Radosław

konrado5

wujzboj

wujzboj

konrado5

wujzboj

wujzboj

wujzboj

konrado5

Przecież pojęcie wewnętrznie sprzeczne to jest myśl o dwóch cechach, o których wiemy, że nie współwystępują w żadnym obiekcie nawet jak nie sprawdzimy każdego obiektu z osobna czy posiada te cechy. Ze słowami to jest tak, że słowo, które ma znaczenie odnosi się do jakiegoś pojęcia, a pojęcie to są cechy. I tak na przykład pojęcie "czerwonego krzesła" to cechy: "bycie krzesłem" i "bycie czerwonym" i te cechy odnoszą się do pewnych obiektów. Natomiast pojęcie "krzesła, które nie jest krzesłem" to cechy "bycia krzesłem" i "niebycia krzesłem" i te cechy nie odnoszą się do żadnego obiektu. Różnica pomiędzy "krzesłem, które nie jest krzesłem" i "dasdasdasdd" jest taka, że "dasdasdasdd" nie odnosi się do żadnego pojęcia, a "krzesło, które nie jest krzesłem" odnosi się do pojęcia (cech), które nie odnoszą się do żadnego obiektu. Zarówno zdania "Bóg potrafi stworzyć krzesło, które nie jest krzesłem" jak i zdania "Bóg potrafi stworzyć dsdasdasdasd" są pozbawione wartości logicznej, nie mówią o niczym. Zgodzę się, że Bóg może zrobić coś o czym nigdy nie będę w stanie nic powiedzieć (coś niepojętego), ale nie jest to coś sprzecznego. Sprzeczne są tylko pojęcia, a nie działania Boga. Nie można powiedzieć, że Bóg sprawił to, że "2+2=4".

wujzboj

Joj. Konrado, przeczytaj to:

Wyrażenie "X może Z" nie posiada żadnego sensu, jeśli zostało wyrwane z całościowego kontekstu. Wraz z kontekstem znaczy natomiast tylko tyle, że Bóg nie jest ograniczony prawami, jakie dla Swojego stworzenia stworzył. Konkretna forma zdania "X może Z" bierze się natomiast z przedszkolnego sformułowania paradoksu kamienia: "czy Bóg może stworzyć taki kamień, którego nie może podnieść".

konrado5