ŚFiNiA

Irbisol

Już ci pisałem wiele razy: w KRZ "może" to <=

szaryobywatel

fedor

rafal3006

rafal3006

Irbisol

Zamień sobie ~> na <= i będziesz miał wykonane to niesamowite zadanie

Irbisol

fedor

szaryobywatel

rafal3006

rafal3006

Kluczowe pytanie do Irbisola!

szaryobywatel

Irbisol

No i w czym problem? Jeden symbol zamieniasz innym, składającym się zresztą z takiej samej liczby znaków.
Dodatkowo <= bardzo ładnie pokazuje, jaka jest relacja w drugą stronę.

rafal3006

rafal3006

Kiedy Irbisol zauważy że jego propozycja definicji znaczka => jest matematycznie niejednoznaczna?

Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego postu

Irbisol

Nie, nie widzę niejednoznaczności. To są 2 różne symbole

rafal3006

Jakie dwa różne symbole?!

fedor

fedor

rafal3006

Propozycja kompromisu dla Irbisola

Sporne pytanie do Irbisola:
<= vs =>
Który z powyższych znaczków oznacza relację podzbioru, a który relację nadzbioru?

Jedyna poprawna tu matematycznie, twoja odpowiedź to:
NIE WIEM

ale!
Sytuacja jest tu identyczna jak w rzadkich przypadkach u humanistów.
Pytanie:
Co oznacza wypowiedziane gołe słówko "morze" ("może")?
Tu również musisz odpowiedzieć:
NIE WIEM
Dopóki nie usłyszysz słówka "morze" ("może") w określonym kontekście np.
Morze jest szerokie i głębokie
Zwierzę z czterema łapami może być psem

W matematyce takie niejednoznaczności rodem ze świata humanistów nie powinny mieć miejsca, jednak twoim zdaniem to w niczym nie przeszkadza bo ty zapisując konkretne zdanie ze znaczkiem => uzyskujesz matematyczną jednoznaczność.

Zgoda, ale jako człowiek normalny, a nie zatwardziały KRZ-owiec twierdzący że w logice matematycznej znaczek ~> jest na 100% nielegalny, nie powinieneś mieć najmniejszego problemu z przetłumaczeniem tego co piszę na notację zgodną z tą, jaką używasz.

Innymi słowy:
Ja będę używał dwóch różnych na mocy definicji znaczków => i ~>:

Algebra Kubusia:
Warunek wystarczający = relacja podzbioru =>:
p=>q = ~p+q - p jest podzbiorem => q
##
Warunek konieczny = relacja nadzbioru ~>:
p~>q=p+~q - p jest nadzbiorem ~> q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

a ty będziesz to sobie tłumaczył na twoją notację z KRZ, gdzie nie masz znaczka ~>, czyli na taki zapis:

KRZ:
Warunek wystarczający = relacja podzbioru =>:
p=>q = ~p+q - p jest podzbiorem => q
##
Warunek konieczny = relacja nadzbioru <=:
p<=q=~q+p - p jest nadzbiorem <= q
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

Podsumowanie:
1.
Przed znaczkiem różne na mocy definicji ## na 100% nie uciekniesz, czyli ten znaczek dopadnie cię również w twojej notacji

2.
Formalnie twoja notacja z KRZ jest tożsama z notacją używaną w algebrze Kubusia
Tu nie ma dyskusji.
Jednak twoja notacja będzie koszmarem dla każdego normalnego człowieka tzn. dla ucznia I klasy LO który dopiero poznaje logikę matematyczną.
Dlaczego?
Bo dwa różna na mocy definicji pojęcia => i ~>:
=> - relacja podzbioru
vs
~> - relacja nadzbioru
powinny mieć dwa różne SYMBOLE (=> i ~>)

3.
Na czym ma polegać kompromis?
Ja będę używał znaczków obowiązujących w AK:
~> - relacja nadzbioru
##
=> - relacja podzbioru
Gdzie:
## - różne na mocy definicji

.. a ty na swój własny użytek, w zaciszu domowym, będziesz sobie tłumaczył znaczki obowiązujące w AK: =>, ~>na znaczki obowiązujące w twoim KRZ: =>, <=

Czy zgadzasz się na taki kompromis?

Irbisol

Tak, strzałka w górę to inny symbol

rafal3006

http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-2975.html#722337

fedor

rafal3006

Dopisałem fajny fragment algebry Kubusia.

Ciekawe co powiedzą ziemscy matematycy o algebrze Kubusia po jej opanowaniu w 100% ziemskiej logiki matematycznej?

Właściwa odpowiedź:
... no i przyszedł taki Rafal3006, nie matematyk, który aktualnie nie zdałby matury podstawowej z matematyki, i dokonał największego odkrycia w dziejach matematyki, odkrył logikę matematyczną, autorstwa stwórcy naszego Wszechświata tzn. Boga jedynego i prawdziwego

http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/kompendium-algebry-kubusia,21937.html#706217

12.2.1 Jak wynalazłem niebieską diodę i zmieniłem świat

Doskonałą ilustracją do powyższych definicji będzie historia wynalezienia niebieskiej diody LED.
Już na studiach elektronicznych w latach 1975-1980 mieliśmy w akademiku diody LED, wtedy tylko diody zielone, żółte i czerwone - słabo świeciły, ale były.
Dioda niebieska jest kluczowa dla sygnału RGB (kolorowa TV), więc największe laboratoria świata wszystkie swoje siły skierowały na opracowanie tej diody. Przez około 20 lat wszystko dreptało w miejscu, czyli zero efektów mimo zaangażowania ogromnych sił i środków.
I nagle, w 1993 roku zabłysnął nikomu nieznany Japończyk Shuji Nakamura któremu udało znaleźć się doskonałą, niebiską diodę LED w grupie pierwiastków gdzie nikt się tego nie spodziewał i nie szukał.
Najważniejszym pokłosiem odkrycia Shuji Nakamury jest fakt, że nagle, z dnia na dzień, jasność wszystkich podstawowych diod LED dla sygnału RGB (czerwona, zielona, niebieska) skoczyła 1000-krotnie. Dokładnie dlatego na dzień dzisiejszy żarówki LED praktycznie wyeliminowały tradycyjne żarówki i świetlówki z naszego świata. Żarówka LED jest dwadzieścia razy oszczędniejsza w zużyciu energii i pracuje 50tys godzin a nie jak zwykła żarówka 1000 godzin.

To jest bardzo dobra ilustracja poprawności definicji zbioru pustego podanej wyżej.

Definicja zbioru pustego []:
Zbiór pusty [] to zbiór zawierający zero pojęć zrozumiałych dla człowieka.

Zbiór pusty zawiera nieskończenie wiele pojęć niezrozumiałych dla człowieka, jeszcze niezdefiniowanych. Definiować elementy w naszym Wszechświecie może wyłącznie człowiek, świat martwy sam sobie nic nie definiuje.

oraz prawa Owieczki.

Prawo Owieczki:
Prawdziwe jest zdanie ziemskich matematyków iż „ze zbioru pustego [] wynika wszystko” wtedy i tylko wtedy gdy definicje zbioru pustego [] i Uniwersum U będą zgodne z definicjami obowiązującymi w algebrze Kubusia.

Gazeta Wyborcza: 24.05.2017
Jak wynalazłem niebieską diodę i zmieniłem świat
[link widoczny dla zalogowanych]

Na naszych oczach dokonuje się rewolucja w oświetleniu. Tradycyjne żarówki i świetlówki są zastępowane przez półprzewodnikowe źródła światła, popularnie zwane LED-ami (ang. LED - light-emitting diode, czyli świecące diody). Jeden z twórców tego przełomu – japoński fizyk prof. Shuji Nakamura -– otrzymał właśnie doktorat honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego. "Prometeusz wykradł ogień z Olimpu i przekazał go ludzkości. Nakamura dał nam nowe wydajne źródło światła" – mówił w laudacji prof. Roman Stępniewski.

Rozmowa z

Prof. Shuji Nakamurą,
noblistą z fizyki, profesorem inżynierii na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara

Piotr Cieśliński: Nobel pana zaskoczył?

– Od 1993 r., w którym wynalazłem niebieską diodę, japońskie media ustawiały się pod moim domem w dniu ogłaszania laureatów Nagrody Nobla. Dziennikarze musieli jednak uzbroić się w cierpliwość, bo Nobla dostałem dopiero 20 lat później. Ale nie byłem nim zdziwiony.

W 1993 r. był pan inżynierem w małej i nieznanej firmie Nichia.

– Pracowałem w osamotnieniu, nie współpracowałem z uczelniami i naukowcami, długo nie publikowałem, nie miałem nawet doktoratu. Dlatego z początku nikt nie wierzył, że zrobiliśmy niebieskie LED-y. Nichia musiała urządzić pokazy w Tokio i Osace i dopiero wtedy się rozniosło: "Wielkie nieba, udało im się!".

Skąd pomysł, aby stworzyć niebieską diodę?

– Gdy przyszedłem do Nichii, mój bezpośredni przełożony kazał mi opracować czerwone LED-y. Takie diody wynaleziono jeszcze w latach 50. i w tym czasie już od dawna były w sprzedaży. Zacząłem od przeczytania całej literatury naukowej na ten temat. Niemal każda praca kończyła się wzmianką, że rewolucją byłoby stworzenie niebieskich LED-ów. Można by wtedy zrobić kolorowe ekrany i wyświetlacze, a także białe półprzewodnikowe źródła światła, kilkadziesiąt razy bardziej energooszczędne niż tradycyjne żarówki.

Ale gdy sugerowałem, że może lepiej zająć się niebieskimi diodami, szef uznał, że zwariowałem lub jestem bezczelnym smarkaczem
Niesłychane – przychodzi z małego i słabego uniwersytetu i chce robić to, nad czym głowią się największe mózgi w laboratoriach największych światowych potentatów, takich jak Sony, Toshiba czy Philips, z wielokrotnie większym budżetem na badania. „Nakamura, postradałeś rozum!” – słyszałem.

Co było dalej?

– Tak jak chciał szef, opracowałem technologię wytwarzania czerwonych LED-ów, ale biznesowo to była klapa. Nichia nic na tym nie zarobiła. Nasze czerwone diody się nie sprzedawały. Nic dziwnego. Firma była znana z chemii, a nie z elektroniki. Trudno było wejść na rynek, który podzieliły między siebie wielkie i znane marki. Szef stwierdził, że zmarnowałem mnóstwo pieniędzy i w zasadzie nie jestem już potrzebny. Na szczęście sędziwy Nobuo Ogawa zgodził się, abym zajął się niebieskimi diodami.