ŚFiNiA

barycki/konto usunięte

wujzboj:

idiota

komputer traktuje pojedyncze znaki jak my traktujemy słowa, wiec w zasadzie też rozumie tylko całości sensowne, a nie ich składniki (tyle że w jego świecie słowa nie mają składników).
a skąd ci się tam dusza zaplątała to tylko dialektyka morze powiedzieć...

barycki/konto usunięte

idiota:

wujzboj

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Konrado, doświadczenie zmiany mamy jako doznanie, a nie jako wniosek uzyskany na podstawie analizy różnicy pomiędzy dwoma stanami. Masz systemie wzrokowym układ detekcji ruchu i dostajesz od niego sygnał "jest ruch".

Nihilizm aczasowy jest zaś sensowny, bo doznanie to można uznać właśnie jako przejaw różnicy pomiędzy dwoma równoczesnymi, przestrzennie rozdzielonymi stanami (np: stan zwany "obraz na siatkówce oka" i stan zwany "obraz zapisany"). Nihilizm aczasowy nie jest "nie do pomyślenia"; on jest po prostu skrajnie niepraktyczny i bezproduktywny.

konrado5

wujzboj

Konrado, patrząc na wiadomy obrazek, niczego nie dzielisz. Oko rozpoznaje ruch. Wiadomo, jak wyglądają połączenia nerwowe, służące uzyskiwaniu takiego sygnału.

Dwa: nie jest prawdą, że "skoro mamy doznanie bólu, to ból istnieje". Prawdą jest, że istnieje doznanie zwane "ból". I tylko tyle można stwierdzić. To samo dotyczy ruchu.

Trzy: po pierwsze, zmiana jest postrzegana jako doznanie. A po drugie, postrzeganie zmiany jako różnicy nie wymaga, aby była to różnica pomiędzy izolowanymi elementami.

konrado5

wujzboj

Połączenia nerwowe są opisem doświadczenia, a nie - odwrotnie. Innymi słowy, opisywanym doświadczeniem jest postrzeganie ruchu.

Jak mówisz o bólu jako o doznaniu, tak możesz mówić o zmianie (o ruchu) jako o doznaniu. Teza nihilizmu aczasowego brzmi w tym przypadku, że doznanie ruchu jest statyczne: doznajemy "pochodnej po czasie w jednym punkcie czasu" i istnieje tylko jeden punkt czasu (w którym istnieją także te pochodne).

Jeśli chwile czasowe są rozmyte, to po prostu p_r_z_e_k_r_y_w_a_j_ą się. Przechodzenie z jednej chwili do drugiej jest niczym p_r_z_e_l_e_w_a_n_i_e się kropli z miejsca na miejsce na szybie pociągu podczas deszczu. Różnica pomiędzy kroplami w dwóch dostatecznie bliskich chwilach czasu nie jest w tym przypadku różnicą pomiędzy dwoma izolowanymi elementami.

konrado5

wujzboj

1. Wynik przetwarzania danych przez prosty układ różniczkujący nie jest wnioskowaniem. To raz. A dwa: ów układ różniczkujący jest sam o_p_i_s_e_m, a nie - doświadczeniem. Doświadczeniem jest zmiana; według tego opisu, doświadczenie to jest wywołane impulsami ze wspomnianego układu różniczkującego.

2. Odczucie zmiany niekoniecznie musi oznaczać, że oś czasu istnieje poza wyobraźnią (rozumianą tu jako niezmienny obraz).

3. Jechałeś pociągiem w czasie deszczu?

konrado5

wujzboj

konrado5

wujzboj

Wiem, bo doznaję.

A skoro widziałeś krople płynące po szybie, to wiesz, że położenie kropli się zmienia, chociaż nie przeskakuje ona "z punktu do punktu", ale zawsze jest rozmyta.

konrado5

wujzboj

Zdaje się, że już ustaliliśmy fakt doświadczalny: zmiana jest czymś, co jest doznawane jak ból.

konrado5

wujzboj

Jeśli przyjmiesz definicję zmiany opartą na jakichś założeniach, to nie możesz potem utrzymywać, że warunek sensowności tej definicji jest warunkiem sensowności owych założeń.

Nie, nie ustaliliśmy, że w taki sposób można mówić o doznaniach i o zmianach. Ja mówiłem coś o rozmyciu i o pochodnych, prawda?

konrado5

wujzboj

Zwracam nieustannie twoją uwagę na to, że doznanie zmiany przychodzi jako doznanie "w jednym kawałku", a nie jako różnica między doznaniami...

konrado5