ŚFiNiA

wujzboj

Nie o to chodzi.

Chodzi o to, że nieprawdziwość zdefiniowana jako kłamstwo jest DOBRZE ZDEFINIOWANA. Bo definicja odwołuje się do zastosowania dobrze znanego wzorca.

Proszę o podanie takiego dobrze znanego wzorca w przypadku takiego znaczenia zdania "widzę kolor czerwony", jaki masz na myśli.

konrado5

wujzboj

Konrado.... Cały czas chodzi o możliwość ustalenia, co jest prawdziwe, a co nie!

Jak więc ustalisz, kiedy zdanie "widzę kolor czerwony" jest prawdziwe W TWOIM ZNACZENIU PRAWDZIWOŚCI, a kiedy nie?

konrado5

wujzboj

Jak rozumiem, mowisz o ZAKWALIFIKOWANIU doznania. O sprawdzeniu, czy pasuje ono do klasy "kolor czerwony".

Nie ma z tym zadnego problemu, bowiem klasyfikujac doznanie, dokonujesz najzwyklejszego w swiecie porownywania cech charakterystycznych tego doznania z cechami charakterystycznymi wzorcow znaczeniowych definiujacych w twojej pamieci uzywane przez ciebie slowa (nawet nie muszą to być regularne słowa, ale dla ustalenia uwagi możemy mówić o słowach z języka mówionego). Rozbijasz twoje doznanie na charakterystyczne cechy, a następnie szukasz takiego słowa, któremu odpowiada najbardziej podobny rozkład cech.

Czy chodzi ci o to, że podczas tego procesu możesz się pomylić i że masz jakieś lepsze słowo opisujące twoje doznanie, ale go nie znalazłeś, bo przyjąłeś pierwsze wydające się sensowne? Jeśli tak, to oczywiście masz rację; możesz się pomylić. Przykładem jest nie tylko każde złudzenie, ale i dobrze znany w psychologii wpływ oczekiwań na interpretację tego, co się doznaje.

To jednak nie zmienia faktu, że jeśli sklasyfikowałeś kolor jako czerwony, to zobaczyłeś kolor czerwony. Bo zanim dokonasz klasyfikacji, twoje doznanie jest chaosem pozbawionym sensu, jest niepojęte bardziej niż majaki w gorączce. Dopiero klasyfikacja (czyli w naszym przypadku, nazwanie) nadaje doznaniu zrozumiały sens, bo umieszcza go w kontekście tego, co już zrozumiałe.

konrado5

wujzboj

Co więc znaczy: "ono jest doznaniem"?

Pętli nie ma. Wystarczy jednorazowe przyporządkowanie nazwy.

W przypadku doznania jest to TRYWIALNE przyporządkowanie: Z DEFINICJI doznaniem jest wszystko, co jest ci dostępne. Tu się pomylić nie da. Nie trzeba nic dopasowywać.

konrado5

wujzboj

Nie ma pętli. Przyporządkowujesz nazwę i spokój. Aby przyporządkować nazwę, potrzebujesz JEDNEGO kroku; nie musisz do niczego powracać. Takie przyporządkowanie wymaga porównania dwóch szeregów liczb: jeden szereg opisuje stan, który chcesz nazwać, a drugi szereg jest wydobywasz z szufladki podpisanej nazwą pojęcia (np. "czerwony", "zielony", "żółty"). Wybierasz nazwę tej szufladki, dla której zgodność jest najlepsza. To jednorazowy przebieg, a nie pętla.

konrado5

wujzboj

Nie, w ogóle nie potrzebujesz pętli. Przeglądasz po kolei zawartości wszystkich szufladek z zawartością tego, co trzymasz w ręce.

Możesz zbyt wcześnie zrezygnować z dalszego poszukiwania. Ale już napisałeś, że nie o to ci chodzi.

konrado5

wujzboj

Tych, o których mówiłem w poście o jeden numer wyższym.

konrado5

wujzboj

Konrado, podałem ci algorytm pozbawiony jakiejkolwiek pętli. Spróbuj opisać ten podany przeze mnie algorytm swoimi słowami, może w ten sposób zorientuję się, gdzie widzisz tę pętlę.

konrado5

Genkaku

Pętla wraca zawsze do punktu wyjścia.
To, co opisujesz teraz jest raczej nieskończonym stopniowaniem.

wujzboj

Opisałeś SWÓJ algorytm. Ale ja podałem INNY algorytm, Konrado. Pamiętasz go?

konrado5

wujzboj

Poprzednia strona

Proszę zajrzyj sam, u mnie internet kreci się momentami (kon retnie: właśnie teraz) ekstremalnie powoli, bo po drodze gubią się pakiety...

wujzboj

Poprzednia strona

Proszę zajrzyj sam, u mnie internet kreci się momentami (konretnie: właśnie teraz) ekstremalnie powoli, bo po drodze gubią się pakiety...

konrado5

wujzboj

Dostęp to JEDEN KROK, a nie żadna pętla. Porównanie szeregów liczb to czynność analogiczna do przesiania kamyków przez sito. Rzucasz garść kamyków na sito i patrzysz, czy wszystkie przeszły. Nie przeszły? To bierzesz następne sito. Do raz użytego nie musisz powracać.

konrado5