 |
ŚFiNiA
ŚFiNiA - Światopoglądowe, Filozoficzne, Naukowe i Artystyczne forum - bez cenzury, regulamin promuje racjonalną i rzeczową dyskusję i ułatwia ucinanie demagogii. Forum założone przez Wuja Zbója.
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
 Wysłany: Śro 11:23, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
|
Właśnie ci to zastrzeżenie przedstawiłem.
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 15:32, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Czy matematyczne zero z mózgiem wypranym gównem zwanym KRZ kiedykolwiek zrozumie logikę matematyczną?
Pytanie retoryczne:
Ma kto taka nadzieję?
| Irbisol napisał: | | Właśnie ci to zastrzeżenie przedstawiłem. |
Zobaczmy co napisałeś:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12175.html#841949
| Irbisol napisał: | | Ty naprawdę jesteś tak głupi, że nie odróżniasz zależności D od K i od T, od zależności K od T? |
Moja riposta:
Ty na prawdę jesteś takim matematycznym zerem, że nie wiesz iż we wszelkich obietnicach żywych tzn. jeszcze nie zrealizowanych interesuje nas tylko i wyłącznie funkcja logiczne Y n-zmiennych binarnych w znaczeniu:
Przykład:
Y = p*q + ~p*~q (dokładnie ten przykład omówię w cytacie niżej)
Y – kiedy nadawca w przyszłości dotrzyma słowa (Y=1)
##
~Y – kiedy nadawca w przyszłości nie dotrzyma słowa (~Y)
Gdzie:
## - zdarzenia różne na mocy definicji
Oczywistym jest, że wszelkie obietnice w świecie żywym to nieznana przyszłość, którą algebra Kubusia opisuje matematycznie.
Dowód tego faktu masz na poziomie 5-cio latka na samiutkim początku algebry Kubusia.
... tylko czy matematyczne zero z wypranym mózgiem gównem zwanym KRZ kiedykolwiek to zrozumie?
Bardzo proszę, obiecany fragment z pierwszych stron algebry Kubusia:
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680047 | Algebra Kubusia napisał: | Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.10 Aksjomatyka algebry Boole’a
Spis treści
1.12 Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej 1
1.12.1 Prawo Małpki 2
1.13 Równoważność K<=>T w świecie żywym 3
1.12 Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej
Algorytm Wuja Zbója to uproszczony sposób przejścia z logiki dodatniej (bo Y) do logiki ujemnej (bo ~Y) i z powrotem.
Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej:
1.
Y = pq+~p~q - zapis dopuszczalny w technice z pominięciem spójnika „i”(*)
Uzupełniamy brakujące nawiasy i spójniki:
1: Y = (p*q)+(~p*~q) - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
2.
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) - postać koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Koniec algorytmu Wuja Zbója
Kolejność wykonywania działań w algebrze Kubusia:
przeczenie (~), nawiasy, spójnik „i”(*), spójnik „lub”(+)
1.12.1 Prawo Małpki
Prawo Małpki:
Każda funkcja alternatywno-koniunkcyjna ma swój tożsamy odpowiednik w postaci funkcji koniunkcyjno-alternatywnej (i odwrotnie)
Dowód na przykładzie:
Definicja równoważności Y=p<=>q w spójnikach „i”(*) i „lub”(+):
1: Y = (p<=>q) = p*q + ~p*~q
Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej:
a)
Uzupełniamy brakujące nawiasy i spójniki:
1: Y = (p*q)+(~p*~q) - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
b)
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) - postać koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Koniec algorytmu Wuja Zbója
Zauważmy że:
Jeśli wymnożymy wielomian 2 to otrzymamy tożsamą do niego postać alternatywno-koniunkcyjną.
Zróbmy to:
~Y = (~p+~q)*(p+q) = ~p*p + ~p*q + ~q*p + ~q*q = 0 + ~p*q + p*~q + 0 = p*~q + ~p*q
3: ~Y = (p*~q) + (~p*q) - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Dla funkcji logicznej 3 ponownie korzystamy z algorytmu Wuja:
Przejście do logiki dodatniej (bo Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników:
4: Y = (~p+q)*(p+~q) - funkcja koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Stąd mamy:
| Kod: |
Prawo Małpki:
1: Y = p* q + ~p*~q <=> 4: Y = (~p+ q)*(p+~q) – logika dodatnia (bo Y)
# #
3: ~Y = p*~q + ~p* q <=> 2: ~Y = (~p+~q)*(p+ q) – logika ujemna (bo ~Y)
Gdzie:
# - dowolna strona znaczka # jest negację drugiej
p, q, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, q, Y inaczej błąd podstawienia
|
Otrzymane funkcje logiczne Y i ~Y nie są tożsame, czyli:
(Y=~Y) =0
ale związane ze sobą spójnikiem "albo"($)
Definicja spójnika "albo"($) w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
p$q = p*~q + ~p*q - poznamy niebawem
Podstawmy:
p=Y
q=~Y
Y$~Y = (Y)*~(~Y) + ~(Y)*(~Y) = Y*Y + ~Y*~Y = Y+~Y=1
Przykład:
Dowolny człowiek mówi prawdę (P) albo nie mówi prawdy (~P)
P$~P =1
Trzeciej możliwości brak
1.13 Równoważność K<=>T w świecie żywym
Definicja równoważności p<=>q w świecie żywym:
Z równoważnością w świecie żywym mamy do czynienia wtedy i tylko wtedy gdy każde z czterech możliwych zdarzeń {A: p*q, B: p*~q, C: ~p*~q, D: ~p*q} ma szansę przyjąć wartość logiczną jeden
Definicja spójnika „<=> - wtedy i tylko wtedy” wyrażonego spójnikami „i”(*) i „lub”(+):
p<=>q = p*q + ~p*~q
W poprzednim punkcie wyprowadziliśmy wszystkie możliwe funkcje alternatywno-koniunkcyjne i koniunkcyjno-alternatywne związane z równoważnością p<=>q (prawo Małpki).
Podstawmy do tabeli prawdy dla prawa Małpki konkretny przykład.
Przykład:
Pani w przedszkolu wypowiada obietnicę bezwarunkową:
1.
Jutro pójdziemy do kina tylko wtedy gdy pójdziemy do teatru
Innymi słowy:
Jutro pójdziemy do kina (K) wtedy i tylko wtedy gdy pójdziemy do teatru (T)
Y = K<=>T = A: K*T + C: ~K*~T
Przyjmijmy następujące znaczenie symbolu Y:
Y - pani dotrzyma słowa (Y)
~Y - pani nie dotrzyma słowa (~Y), czyli pani skłamie (S=~Y)
Definicja równoważności w spójnikach „i”(*) i „lub”(+):
1: Y = A: K*T + C: ~K*~T - funkcja alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
Co w logice jedynek obowiązującej wyłącznie w postaci alternatywno-koniunkcyjnej oznacza:
1: Y=1 <=> A: K=1 i T=1 lub C: ~K=1 i ~T=1
Czytamy:
Prawdą jest (=1) że pani dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
Ya = K*T=1*1 =1 - jutro pójdziemy do kina (K=1) i do teatru (T=1)
lub
Yc = ~K*~T=1*1=1 - jutro nie pójdziemy do kina (~K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Gdzie:
Y = Ya+Yc - funkcja logiczna Y jest sumą logiczną funkcji cząstkowych Ya+Yc
Jak widzimy, odpowiedź kiedy pani dotrzyma słowa (Y=1) jest intuicyjnie zrozumiała.
Podstawmy nasz przykład do pierwszej linii w prawie Małpki (pkt. 1.12.1)
| Kod: |
Prawo Małpki:
1: Y = p* q + ~p*~q <=> 4: Y = (~p+ q)*(p+~q) – logika dodatnia (bo Y)
Dla p=K (kino) i q=T (teatr) mamy:
1: Y = K* T + ~K*~T <=> 4: Y = (~K+ T)*(K+~T) – logika dodatnia (bo Y)
Gdzie:
p, q, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, q, Y inaczej błąd podstawienia
|
W punkcie 4 mamy alternatywną odpowiedź na pytanie kiedy pani dotrzyma słowa (Y=1)?
Zapiszmy tą odpowiedź:
Y=(~K+T)*(K+~T)
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy:
Jutro nie pójdziemy do kina (~K) lub pójdziemy do teatru (T)
(~K+T)
„i”(*)
Jutro pójdziemy do kina (K) lub nie pójdziemy do teatru (~T)
(K+~T)
Doskonale widać, że otrzymaliśmy masakrę, czyli odpowiedź na pytanie kiedy pani dotrzyma słowa (Y), której w języku potocznym żaden człowiek nie rozumie (z matematykiem włącznie).
Wniosek z naszego przykładu to prawo Pandy.
Prawo Pandy:
Jedyną funkcją logiczną zrozumiałą dla każdego człowieka jest funkcja alternatywno-koniunkcyjna
Definicja funkcji alternatywno-koniunkcyjnej:
Funkcja logiczna Y jest w postaci alternatywno-koniunkcyjnej wtedy i tylko wtedy gdy nie zawiera ani jednego członu w postaci koniunkcyjno-alternatywnej.
Inaczej funkcja Y jest w postaci koniunkcyjno-alternatywnej lub mieszanej.
Wniosek:
Wszelkie człony koniunkcyjno-alternatywne w funkcji logicznej Y musimy logicznie wymnożyć przechodząc do postaci alternatywno-koniunkcyjnej, bo tylko taka postać jest zrozumiała dla człowieka.
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 15:41, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Nie zmieniaj tematu, spierdalaczu.
Utożsamiłeś uzależnienie od dwóch zmiennych jako zależność od siebie tych zmiennych.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 15:59, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Algebra Kubusia – matematyczna wojna wszech czasów
30.0 Geneza błędu fatalnego w ziemskiej logice matematycznej
Spis treści
30.0 Geneza błędu fatalnego w ziemskiej logice matematycznej 1
30.1 Geneza błędu czysto matematycznego prof. L. Newelskiego 2
30.1.1 Jak udowodnić błędność dowodu prof. L. Newelskiego? 4
30.2 Geneza błędu czysto matematycznego prof. L. Newelskiego w oryginale 5
30.2.1 Poprawny matematycznie dowód prof. L. Newelskiego w oryginale 7
30.2.2 Igraszki masochistów dla funkcji Y 12
30.2.2 Igraszki masochistów dla funkcji ~Y 16
30.0 Geneza błędu fatalnego w ziemskiej logice matematycznej
Niniejszy rozdział to dowód, że brak w ziemskiej logice matematycznej pojęcia funkcji algebry Boole’a w logice ujemnej (bo ~Y) czyni całą logikę matematyczną ziemskich matematyków wewnętrznie sprzeczną w obszarze funkcji logicznych algebry Boole’a..
Koronnym dowodem będzie tu błąd czysto matematyczny w podręczniku akademickim autorstwa prof. Ludomira Newelskiego spowodowany faktem, iż ziemscy matematycy nie wiedzą „w którym kościele dzwony biją”, czyli nie znają pojęcia funkcji logicznej algebry Boole’a w logice ujemnej (bo ~Y).
Twardy dowód wewnętrznej sprzeczności ziemskiej logiki matematycznej na poziomie równań logicznych algebry Boole’a w postaci prawa Grzechotnika znajdziemy w pełnej wersji algebry Kubusia w punkcie:
23.0 Ćwiczenia z prawa Grzechotnika
Dodatkowym potwierdzeniem tego faktu jest wypowiedź moderatora matematyki.pl w dyskusji z Rafałem3006.
@Dasio11 » 13 wrz 2023, o 11:53
[link widoczny dla zalogowanych]
Sugeruję, byś przestał zasypywać ten wątek wypowiedziami w temacie, o którym, jak się zdaje, masz niewielkie pojęcie. Zadanie polega na matematycznym udowodnieniu, że żadna formuła rachunku zdań zdefiniowana przy użyciu różnych spójników logicznych nie może być równoważna negacji. Twoje uwagi są banalne i nijak nie pomagają udowodnić tego, co trzeba. Ponadto są nie na temat - bramki logiczne w elektronice stanowią tylko jedno z wielu zastosowań logiki matematycznej i nie mają zbyt wiele wspólnego z tym, co w tym wątku najistotniejsze, tj. z dowodami matematycznymi. Operujesz też niezbyt przystępnym językiem – nie ma w matematyce takiego pojęcia, jak "logika dodatnia/ujemna", jest to żargon elektroników. Toteż chyba lepiej będzie, jeśli skoncentrujesz swoją uwagę na świecie techniki, z którego przybywasz, a matematykę zostawisz tym, którzy się na niej znają, tj. matematykom.
Przypomnijmy sobie algorytm Wuja Zbója niezwykle użyteczny w dowodzeniu fatalnego błędu czysto matematycznego w aktualnej algebrze Boole’a
Algorytm Wuja Zbója to uproszczony sposób przejścia z logiki dodatniej (bo Y) do logiki ujemnej (bo ~Y) i z powrotem.
Algorytm Wuja Zbója przejścia do logiki przeciwnej:
1.
Y = pq+~p~q - zapis dopuszczalny w technice z pominięciem spójnika „i”(*)
Uzupełniamy brakujące nawiasy i spójniki:
1: Y = (p*q)+(~p*~q) - postać alternatywno-koniunkcyjna (alternatywa koniunkcji)
2.
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
2: ~Y = (~p+~q)*(p+q) - postać koniunkcyjno-alternatywna (koniunkcja alternatyw)
Koniec algorytmu Wuja Zbója
Kolejność wykonywania działań w algebrze Kubusia:
przeczenie (~), nawiasy, spójnik „i”(*), spójnik „lub”(+)
30.1 Geneza błędu czysto matematycznego prof. L. Newelskiego
Aktualna logika matematyczna ziemskich matematyków jest tak beznadziejna, że błąd czysto matematyczny popełnia nawet prof. Ludomir Newelski w dowodzie prawa Małpki w jego podręczniku akademickim dla studentów I roku matematyki "Wstęp do matematyki".
Prawo Małpki:
Każda funkcja alternatywno-koniunkcyjna ma swój tożsamy odpowiednik w postaci funkcji koniunkcyjno-alternatywnej (i odwrotnie)
Dowód prawa Małpki (Uwaga 2.7) w podręczniku „Wstęp do matematyki” autorstwa prof. L. Newelskiego.
[link widoczny dla zalogowanych]
Cytuję słowo w słowo dowód prawa Małpki w wykonaniu prof. L. Newelskiego na prostszym przykładzie, co jest bez znaczenia:
1.
Załóżmy tabelę zero-jedynkową z dwoma zmiennymi wejściowymi {p,q} i jedną zmienną wyjściową Y (funkcja logiczna)
Y = f(p,q)
| Kod: |
p q Y
A: 1 1 1
B: 1 0 0
C: 0 0 1
D: 0 1 0
|
2.
Z tabeli odczytujemy, że funkcja logiczna Y przyjmuje wartość logiczną 1 wtedy i tylko wtedy gdy:
2: Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub C: p=0 i q=0
3.
Zatem funkcja logiczna Y opisująca tą tabelę to:
3: Y= A: p*q + C: ~p*~q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> A: p=1 i q=1 lub C: ~p=1 i ~q=1
która jest w postaci alternatywno-koniunkcyjnej
Uwagi Rafala3006:
a)
W przejściu z punktu 2 do 3 prof. L. Newelski nie podał studentom podstawy matematycznej przejścia z 2 do 3.
Ta podstawa matematyczna to prawa Prosiaczka, które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej
I Prawo Prosiaczka:
(p=1)=(~p=0)
##
II Prawo Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1)
Gdzie:
## różne na mocy definicji
b)
Naturalną logiką człowieka są równania alternatywno-koniunkcyjne powstałe wtedy i tylko wtedy gdy na mocy II prawa Prosiaczka wszystkie zmienne binarne w dowolnej tabeli zero-jedynkowej sprowadzimy do jedynek.
Alternatywnie, na mocy I prawa Prosiaczka wszystkie zmienne w tabeli zero-jedynkowej możemy sprowadzić do zera otrzymując totalnie niezrozumiałe przez człowieka równania koniunkcyjno-alternatywne.
Ciąg dalszy algorytmu prof. L. Newelskiego:
4.
Przypuśćmy dla przykładu, że funkcja ~Y jest równoważna funkcji:
4: ~Y = A: p*q + C: ~p*~q
Uwaga Rafała3006:
W przejściu z punktu 3 do 4 jest błąd czysto matematyczny bo:
3: Y= A: p*q + C: ~p*~q
4: ~Y = A: p*q + C: ~p*~q
Funkcja logiczna 4 nie jest negacją funkcji logicznej 3 bo w funkcji 4 brakuje negacji prawej strony!
Ciąg dalszy algorytmu prof. L. Newelskiego:
5.
Wówczas funkcja Y jest równoważna funkcji:
Y = ~(p*q+~p*~q)
Na mocy prawa De Morgana mamy:
Y = ~(p*q)*~(~p*~q)
Kolejny raz stosujemy prawo De Morgana
5: Y = (~p+~q)*(p+q)
Ostatnia funkcja jest już postaci koniunkcyjno-alternatywnej.
Funkcja logiczna 5 u prof. L. Newelskiego jest błędna bo:
Wejściowa funkcja alternatywno-koniunkcyjna jest taka:
3: Y= (p*q) + (~p*~q)
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) metodą skróconą poprzez negację zmiennych i wymianę spójników.
5’: ~Y = (~p+~q)*(p+q)
Tymczasem prof. L. Newelski zapisuje tu:
5: Y = (~p+~q)*(p+q)
Błąd czysto matematyczny widać tu jak na dłoni:
Funkcja logiczna 5 nie jest negacją funkcji logicznej 3
cnd
Geneza błędu prof. L. Newelskiego:
Ziemska logika matematyczna nie zna pojęcia funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).
Dokładnie dlatego prof. L. Newelski nie jest w stanie zapisać tu poprawnej matematycznie funkcji logicznej 5’ w logice ujemnej (bo ~Y)
30.1.1 Jak udowodnić błędność dowodu prof. L. Newelskiego?
Funkcja wejściowa prof. L. Newelskiego to:
3: Y= A: p*q + C: ~p*~q
Zdaniem prof. L. Newelskiego funkcja logicznie tożsama to:
5.
Y = (~p+~q)*(p+q)
W celu wykazania błędu fatalnego w dowodzie prof. L. Newelskiego udajmy się do laboratorium bramek logicznych na I roku studiów elektronicznych.
Ćwiczenie 1.
Udowodnij przy pomocy bramek logicznych tożsamość lub brak tożsamości poniższych wyrażeń algebry Boole’a:
p*q+~p*~q ??? (~p+~q)*(p+q)
Poprawne rozwiązanie tego ćwiczenia przez Jasia to:
L: p*q + ~p*~q # P: (~p+~q)*(p+q)
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
Prowadzący:
Jak to udowodniłeś Jasiu?
Jaś:
Złożyłem układ z lewej strony:
L = p*q+~p*~q
oraz układ z prawej strony:
P = (~p+~q)*(p+q)
Zmienne p i q muszą tu być wszędzie tymi samymi p i q, inaczej błąd podstawienia.
Na oscyloskopie stwierdziłem, że w każdej chwili czasowej sygnał L jest negacją sygnału P (albo odwrotnie)
Stąd stwierdzam że:
Y = p*q + ~p*~q # ~Y=(~p+~q)*(p+q)
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
p i q muszą być wszędzie tymi samymi p i q inaczej błąd podstawienia
Prowadzący:
Czy próbowałeś zewrzeć galwanicznie sygnały Y i ~Y?
Jaś:
Nie, bowiem na 100% zobaczyłbym kupę dymu i smrodu tzn. oba wyjścia układów Y i ~Y uległyby uszkodzeniu
Prowadzący:
Współczesne bramki logiczne są idioto odporne tzn. nawet jak zewrzesz sygnały będące w przeciw fazie Y i ~Y to badany układ nie ulegnie uszkodzeniu. Zewrzyj zatem sygnały Y i ~Y i zobacz na oscyloskopie co z tego wyniknie.
Jaś:
Właśnie to zrobiłem i nie widzę już poprawnych sygnałów cyfrowych {0,1}, są jakieś śmieci na poziomie 1,5V które nie spełniają standardu TTL.
Standard TTL to:
1 = 2,4-5.0V
0 = 0,0-0,4V
cnd
Podsumowanie:
W podręczniku akademickim „Wstęp do matematyki” jest błąd czysto matematyczny bowiem zapisano w nim tożsamość logiczną:
p*q+~p*~q = (~p+~q)*(p+q)
W świecie rzeczywistym powyższa tożsamość nie zachodzi co Jaś, student I roku elektroniki udowodnił w bramkach logicznych.
Innymi słowy:
Miejsce dowodu z podręcznika akademickiego jest w koszu na śmieci.
30.2 Geneza błędu czysto matematycznego prof. L. Newelskiego w oryginale
Prawo Małpki:
Każda funkcja alternatywno-koniunkcyjna ma swój odpowiednik w postaci funkcji koniunkcyjno-alternatywnej (i odwrotnie)
Dowód prawa Małpki w wykonaniu prof. L. Newelskiego (Uwaga 2.7)
[link widoczny dla zalogowanych]
Weźmy dowód prof. L. Newelskiego w oryginale cytowany słowo w słowo:
1.
Załóżmy tabelę zero-jedynkową z trzema zmiennymi wejściowymi {p,q,r} i jedną zmienną wyjściową Y (funkcja logiczna)
Y = f(p,q,r)
| Kod: |
p q r Y=?
A: 0 0 0 0
B: 0 0 1 1
C: 0 1 0 1
D: 0 1 1 0
E: 1 0 0 0
F: 1 0 1 1
G: 1 1 0 0
H: 1 1 1 0
|
2.
Z tabelki odczytujemy że funkcja logiczna Y przyjmuje wartość logiczną 1 wtedy i tylko wtedy gdy:
Y=1 <=> B: p=0 i q=0 i r=1 lub C: p=0 i q=1 i r=0 lub F: p=1 i q=0 i r=1
3.
Zatem funkcja logiczna Y w postaci alternatywno-koniunkcyjnej to:
3: Y = B: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> B: ~p=1 i ~q=1 i r=1 lub C: ~p=1 i q=1 i ~r=1 lub F: p=1 i ~q=1 i r=1
Uwagi Rafala3006:
a)
W przejściu z punktu 2 do 3 prof. L. Newelski nie podał studentom podstawy matematycznej przejścia z 2 do 3.
Ta podstawa matematyczna to prawa Prosiaczka, które możemy stosować wybiórczo do dowolnej zmiennej binarnej
I Prawo Prosiaczka:
(p=0) = (~p=1
##
II Prawo Prosiaczka:
(p=1)=(~p=0)
Gdzie:
## różne na mocy definicji
b)
Naturalną logiką człowieka są równania alternatywno-koniunkcyjne powstałe wtedy i tylko wtedy gdy na mocy I prawa Prosiaczka wszystkie zmienne binarne w dowolnej tabeli zero-jedynkowej sprowadzimy do jedynek.
Alternatywnie, na mocy II prawa Prosiaczka wszystkie zmienne w tabeli zero-jedynkowej możemy sprowadzić do zera otrzymując totalnie niezrozumiałe przez człowieka równania koniunkcyjno-alternatywne.
Ciąg dalszy algorytmu prof. L. Newelskiego:
4.
Przypuśćmy dla przykładu że funkcja ~Y jest równoważna funkcji:
4: ~Y = B: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
Uwaga Rafała3006:
W przejściu z punktu 3 do 4 jest błąd czysto matematyczny bo:
Funkcja wejściowa w logice dodatniej (bo Y) jest taka:
3: Y = B: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
Natomiast punkt 4 u prof. L. Newelskiego to błąd czysto matematyczny bo:
4: ~Y = B: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
Funkcja logiczna 4 nie jest negacją funkcji logicznej 3 bo nie zanegowano dodatkowo prawej strony!
5.
Wówczas funkcja Y jest równoważna funkcji:
Y = ~(B: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r)
Stosując serię praw De Morgana dla prawej strony otrzymujemy:
5: Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
Oczywistym jest, że w przejściu z 3 do 4 jest błąd czysto matematyczny.
Dowód:
Wejściowa funkcja alternatywno-koniunkcyjna jest taka:
3: Y = (~p*~q*r) + (~p*q*~r) + (p*~q*r)
Przejście do logiki ujemnej (bo ~Y) metodą skróconą poprzez negację zmiennych i wymianę spójników
5’. ~Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
Tymczasem prof. Nwewelski pisze tu:
5: Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
Błąd czysto matematyczny widać tu jak na dłoni bowiem w punkcie 5 prof. L. Newelski powinien zapisać funkcję logiczną w logice ujemnej (bo ~Y), czego nie robi.
cnd
Geneza błędu prof. L. Newelskiego:
Ziemska logika matematyczna nie zna pojęcia funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) i funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y).
Dokładnie dlatego prof. L. Newelski nie jest w stanie zapisać tu poprawnej matematycznie funkcji logicznej 5’ w logice ujemnej (bo ~Y)
30.2.1 Poprawny matematycznie dowód prof. L. Newelskiego w oryginale
I.
(*) - spójnik „i”(*) z języka potocznego człowieka
Znaczek tożsamy w matematyce:
(*) - znaczek koniunkcji
Znaczek tożsamy w technice:
(*) - bramka logiczna AND
Definicja zero-jedynkowa spójnika „i”(*):
| Kod: |
p q Y=p*q
A: 1* 1 =1
B: 1* 0 =0
C: 0* 1 =0
D: 0* 0 =0
Definicja spójnika „i”(*) w logice jedynek:
Y=1 <=> p=1 i q=1
inaczej:
Y=0
Definicja spójnika „i”(*) w logice zer:
Y=0 <=> p=0 lub q=0
Inaczej:
Y=1
|
Uwaga:
Przy wypełnianiu tabel zero-jedynkowych w rachunku zero-jedynkowym nie ma znaczenia którą logiką będziemy się posługiwać. W przypadku spójnika „i”(*) użycie logiki jedynek jest najszybszym sposobem wypełnienia wynikowej kolumny zero-jedynkowej.
II.
(+) - spójnik „lub”(+) z języka potocznego człowieka
Znaczek tożsamy w matematyce:
(+) - znaczek alternatywy
Znaczek tożsamy w technice:
(+) - bramka logiczna OR
Definicja zero-jedynkowa spójnika „lub”(+):
| Kod: |
p q Y=p+q
A: 1+ 1 =1
B: 1+ 0 =1
C: 0+ 1 =1
D: 0+ 0 =0
Definicja spójnika „lub”(+) w logice jedynek:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
inaczej:
Y=0
Definicja spójnika „lub”(+) w logice zer:
Y=0 <=> p=0 i q=0
Inaczej:
Y=1
|
Uwaga:
Przy wypełnianiu tabel zero-jedynkowych w rachunku zero-jedynkowym nie ma znaczenia którą logiką będziemy się posługiwać. W przypadku spójnika „lub”(+) użycie logiki zer jest najszybszym sposobem wypełnienia wynikowej kolumny zero-jedynkowej.
Prawo Małpki:
Każda funkcja alternatywno-koniunkcyjna ma swój odpowiednik w postaci funkcji koniunkcyjno-alternatywnej (i odwrotnie)
Poprawny dowód prof. L. Newelskiego powinien wyglądać tak:
Załóżmy tabelę zero-jedynkową z trzema zmiennymi wejściowymi {p,q,r} i jedną zmienną wyjściową Y (funkcja logiczna)
Y = f(p,q,r)
| Kod: |
T1
p q r Y=?
A: 0 0 0 0
B: 0 0 1 1
C: 0 1 0 1
D: 0 1 1 0
E: 1 0 0 0
F: 1 0 1 1
G: 1 1 0 0
H: 1 1 1 0
|
Definicja pełnej tabeli zero-jedynkowej:
Pełna tabela zero-jedynkowa układu logicznego (bramka logiczna) to zero-jedynkowy zapis wszystkich sygnałów wejściowych w postaci niezanegowanej (p, q, r..) i zanegowanej (~p, ~q, ~r..) oraz zapis wyjścia Y również w postaci niezanegowanej (Y) i zanegowanej (~Y).
Algorytm przejścia z dowolnej tabeli zero-jedynkowej do jej opisu w spójnikach „i”(*) i „lub”(+):
Definicja standardu dodatniego w języku potocznym człowieka:
W języku potocznym ze standardem dodatnim mamy do czynienia wtedy i tylko wtedy gdy wszelkie przeczenia w zdaniach są uwidocznione w kodowaniu matematycznym tych zdań.
Inaczej mamy do czynienia ze standardem ujemnym lub mieszanym.
1.
Tworzymy pełną definicję tabeli zero-jedynkowej, czyli:
Zapisujemy wszelkie zmienne po stronie wejścia p,q,r w postaci niezanegowanej i zanegowanej.
Do wyjścia Y również dopisujemy postać zanegowaną ~Y
W powstałej tabeli tworzymy równania cząstkowe dla wszystkich linii.
2.
SD - standard dodatni w języku potocznym człowieka = logika jedynek
W logice jedynek opisujemy wyłącznie jedynki gdzie w poziomie używamy spójnika „i”(*) zaś w pionie spójnika „lub”(+)
Logika jedynek prowadzi do równań alternatywno-koniunkcyjnych zgodnych z naturalną logika matematyczną człowieka, co oznacza, że będą one rozumiane w języku potocznym przez wszystkich ludzi, od 5-cio latka poczynając.
3.
SU - standard ujemny (niezrozumiały dla człowieka) = logika zer
W logice zer opisujemy wyłącznie zera gdzie w poziomie używamy spójnika „lub”(+) zaś w pionie spójnika „i”(*)
Logika zer prowadzi do równań koniunkcyjno-alternatywnych totalnie niezrozumiałych w języku potocznym. Z tego względu zawsze wymnażamy wielomian koniunkcyjno-alternatywny przechodząc do tożsamej postaci alternatywno-koniunkcyjnej.
Przykładowy, poprawny dowód prof. L. Newelskiego jest następujący:
1.
Zapiszmy pełną tabelę zero-jedynkową dla czterech zmiennych binarnych {p,q,r,Y):
| Kod: |
T2
| I. | II.
| Logika jedynek | Logika zer
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | |
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | ~Ya=~p*~q*~r | Ya= p+ q+ r
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | Yb=~p*~q* r | ~Yb= p+ q+~r
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | Yc=~p* q*~r | ~Yc= p+~q+ r
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | ~Yd=~p* q* r | Yd= p+~q+~r
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | ~Ye= p*~q*~r | Ye=~p+ q+ r
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | Yf= p*~q* r | ~Yf=~p+ q+~r
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | ~Yg= p* q*~r | Yg=~p+~q+ r
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | ~Yh= p* q* r | Yh=~p+~q+~r
1 2 3 4 5 6 7 8
|
I.
Układ równań logicznych Y i ~Y w logice jedynek:
1.
Y = Yb+Yc+Yf
Po rozwinięciu mamy:
Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
2.
~Y = ~Ya+~Yd+~Ye+~Yg+~Yh
Po rozwinięciu mamy:
~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
Matematycznie na 100% zachodzą tożsamości logiczne:
1: Y = 2: ~(~Y)
1: ~(Y) = 2: ~Y
Powyższych tożsamości nie musimy sprawdzać, gwarantuje je algebra Boole’a.
II.
Układ równań logicznych Y i ~Y w logice zer:
3.
Y = Ya*Yd*Ye*Yg*Yh
Po rozwinięciu mamy:
Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
4.
~Y=~Yb*~Yc*~Yf
Po rozwinięciu mamy:
~Y = B: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Matematycznie na 100% zachodzą tożsamości logiczne:
3: Y = 4: ~(~Y)
3: ~(Y) = 4: ~Y
Powyższych tożsamości nie musimy sprawdzać, gwarantuje je algebra Boole’a.
Zadanie dla masochistów:
Udowodnij, iż w tabeli T1 (a tym samym w T2) zachodzą prawa Małpki:
1: Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
[=]
3: Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
Oraz:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Gdzie:
[=] - znaczek tożsamości logicznej
Definicja tożsamości logicznej [=]:
Prawdziwość dowolnej strony tożsamości logicznej [=] wymusza prawdziwość drugiej strony
Fałszywość dowolnej strony tożsamości logicznej wymusza [=] fałszywość drugiej strony
W algebrze Kubusia zachodzą tożsamości znaczków:
<=>, „=”, [=] - tożsame znaczki tożsamości logicznej
Jako że nigdy nie byłem masochistą udowodnię tylko matematyczne związki między funkcjami minimalnymi w logice jedynek i w logice zer - resztę pozostawiam masochistom albo komputerowi (łatwy do napisania program).
Zauważmy, że w logice jedynek najprostszą funkcją logiczną jest funkcja 1:
1.
Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + p*~q*r
Natomiast w logice zer najprostszą funkcją logiczną jest funkcja 4:
4.
~Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
Jeśli odpowiednie funkcje w logice jedynek i w logice zer są tożsame tzn.
Y (logika jedynek) = Y (logika zer)
~Y (logika jedynek) =~Y (logika zer)
to musi zachodzić:
1: Y = Yb+Yc+Yf (logika jedynek) # 4: ~Y=~Yb*~Yc*~Yf (logika zer)
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż jedna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Prawo podwójnego przeczenia:
Y = ~(~Y)
stąd:
Matematycznie musi zachodzić tożsamość logiczna [=]:
1: Y = Yb+Yc+Yf (logika jedynek) [=] 4’: Y = ~(~Y=~Yb*~Yc*~Yf (logika zer))
Zbadajmy w rachunku zero-jedynkowym czy powyższa tożsamość zachodzi:
I.
LJ = Logika jedynek:
1.
Y = Yb+Yc+Yf
Po rozwinięciu mamy:
Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
| Kod: |
T1
Logika jedynek dla Y
| Yb= Yc= Yf Y=
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | ~p*~q* r ~p* q*~r p*~q* r Yb+Yc+Yf
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | 0 0 0 0
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | 1 0 0 1
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | 0 1 0 1
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | 0 0 0 0
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | 0 0 0 0
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | 0 0 1 1
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | 0 0 0 0
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | 0 0 0 0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny Yb szukamy dwóch jedynek w kolumnach ~p i ~q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy jedynki w kolumnie r która jest w linii B, stąd w linii Yb mamy jedynkę, zaś pozostałe linie uzupełniamy zerami.
Podobnie postępujemy z kolumnami Yc i Yf
II.
LZ = Logika zer
4.
~Y=~Yb*~Yc*~Yf
Po rozwinięciu mamy:
~Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
| Kod: |
T4
Logika zer dla ~Y
| ~Yb= ~Yc= ~Yf ~Y= Y=
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | p+q+~r p+~q+r ~p+q+~r ~Yb*~Yc*~Yf ~(~Y)
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | 1 1 1 1 0
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | 0 1 1 0 1
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | 1 0 1 0 1
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | 1 1 1 1 0
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | 1 1 1 1 0
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | 1 1 0 0 1
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | 1 1 1 1 0
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | 1 1 1 1 0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny ~Yb szukamy dwóch zer w kolumnach p i q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy zera w kolumnie ~r które jest w linii B, stąd w linii ~Yb mamy zero, zaś pozostałe linie uzupełniamy jedynkami.
Podobnie postępujemy z kolumnami ~Yc i ~Yf.
Z powyższego rachunku zero-jedynkowego wynika, że matematycznie zachodzi:
T1_12: Y =Yb+Yc+Yf (logika jedynek) # T4_12: ~Y=~Yb*~Yc*~Yf (logika zer)
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż jedna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Prawo podwójnego przeczenia:
Y = ~(~Y)
Stąd mamy:
T1_12: Y=Yb+Yc+Yf (logika jedynek) [=] T4_13: Y = ~(~Y=~Yb*~Yc*~Yf (logika zer))
Tożsamość kolumn wynikowych:
T1_12: Y [=] T4_13: Y
Jest dowodem formalnym poprawności powyższej tożsamości logicznej [=]
cnd
30.2.2 Igraszki masochistów dla funkcji Y
W poprzednim punkcie padało zadanie dla masochistów.
Przykładowy, poprawny dowód prof. L. Newelskiego jest następujący:
1.
Zapiszmy pełną tabelę zero-jedynkową dla czterech zmiennych binarnych {p,q,r,Y):
| Kod: |
T2
| I. | II.
| Logika jedynek | Logika zer
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | |
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | ~Ya=~p*~q*~r | Ya= p+ q+ r
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | Yb=~p*~q* r | ~Yb= p+ q+~r
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | Yc=~p* q*~r | ~Yc= p+~q+ r
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | ~Yd=~p* q* r | Yd= p+~q+~r
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | ~Ye= p*~q*~r | Ye=~p+ q+ r
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | Yf= p*~q* r | ~Yf=~p+ q+~r
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | ~Yg= p* q*~r | Yg=~p+~q+ r
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | ~Yh= p* q* r | Yh=~p+~q+~r
1 2 3 4 5 6 7 8
|
I.
Układ równań logicznych Y i ~Y w logice jedynek:
1.
Y = Yb+Yc+Yf
Po rozwinięciu mamy:
Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
2.
~Y = ~Ya+~Yd+~Ye+~Yg+~Yh
Po rozwinięciu mamy:
~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
Matematycznie na 100% zachodzą tożsamości logiczne:
1: Y = 2: ~(~Y)
1: ~(Y) = 2: ~Y
Powyższych tożsamości nie musimy sprawdzać, gwarantuje je algebra Boole’a.
II.
Układ równań logicznych Y i ~Y w logice zer:
3.
Y = Ya*Yd*Ye*Yg*Yh
Po rozwinięciu mamy:
Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
4.
~Y=~Yb*~Yc*~Yf
Po rozwinięciu mamy:
~Y = B: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Matematycznie na 100% zachodzą tożsamości logiczne:
3: Y = 4: ~(~Y)
3: ~(Y) = 4: ~Y
Powyższych tożsamości nie musimy sprawdzać, gwarantuje je algebra Boole’a.
Zadanie dla masochistów:
Udowodnij, iż w tabeli T1 (a tym samym w T2) zachodzą prawa Małpki:
1: Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
[=]
3: Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
Oraz:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Gdzie:
[=] - znaczek tożsamości logicznej
Spróbujmy udowodnić w sposób bezpośredni tożsamość logiczną:
1: Y [=] 3: Y
Z minimalizacją równania 3: Y w celu dojścia to tożsamego równania 1: Y będzie miał potężny problem zarówno człowiek, jak i komputer. W równaniu 3: Y trzeba bowiem wymnożyć wszystkie wielomiany przechodząc do postaci alternatywno-koniunkcyjnej po czym zminimalizować otrzymaną funkcję logiczną dochodząc do postaci 1: Y.
Nieporównywalnie lepsze zarówno dla człowieka jak i dla komputera (szczególnie) jest tu zastosowanie rachunku zero-jedynkowego w stosunku do oryginalnej postaci koniunkcyjno-alternatywnej 3: Y, co niżej pokażemy.
I.
Funkcję logiczną 1: Y obliczyliśmy w tabeli zero-jedynkowej w poprzednim punkcie, zatem wystarczy ją przepisać.
LJ = Logika jedynek dla Y
1.
Y = Yb+Yc+Yf
Po rozwinięciu mamy:
1: Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
| Kod: |
T1
Logika jedynek dla Y
| Yb= Yc= Yf Y=
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | ~p*~q* r ~p* q*~r p*~q* r Yb+Yc+Yf
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | 0 0 0 0
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | 1 0 0 1
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | 0 1 0 1
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | 0 0 0 0
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | 0 0 0 0
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | 0 0 1 1
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | 0 0 0 0
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | 0 0 0 0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny Yb szukamy dwóch jedynek w kolumnach ~p i ~q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy jedynki w kolumnie r która jest w linii B, stąd w linii Yb mamy jedynkę, zaś pozostałe linie uzupełniamy zerami.
Podobnie postępujemy z kolumnami Yc i Yf
II.
Obliczmy w rachunku zero-jedynkowym funkcję logiczną 3:Y w logice zer.
LZ = logika zer dla Y
3.
Y = Ya*Yd*Ye*Yg*Yh
po rozwinięciu mamy:
3: Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
| Kod: |
T3
Logika zer dla Y Y=
Ya= Yd= Ye= Yg= Yh= A*D*E*
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? p+q+r p+~q+~r ~p+q+r ~p+~q+r ~p+~q+~r *G*H
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 0 1 1 1 1 0
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 1 1 1 1 1 1
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 1 1 1 1 1 1
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 1 0 1 1 1 0
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 1 1 0 1 1 0
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 1 1 1 1 1 1
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 1 1 1 0 1 0
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 1 1 1 1 0 0
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny Ya szukamy dwóch zer w kolumnach p i q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy zera w kolumnie r które jest w linii A, stąd w linii Ya mamy zero, zaś pozostałe linie uzupełniamy jedynkami.
Podobnie postępujemy z kolumnami Yd, Ye, Yg i Yh
Jak widzimy wypełnienie tabeli T3 nie jest tak straszne, jak się początkowo wydawało, szczególnie dla komputera to po prostu pikuś.
Podsumowanie:
Tożsamość kolumn wynikowych:
T1_12: Y = T3_14: Y
jest dowodem formalnym zachodzącej tożsamości logicznej [=]:
1: Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
[=]
3: Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
Gdzie:
[=] - znaczek tożsamości logicznej
Jak widzimy, nie taki diabeł straszny, jak się początkowo wydawał
c.n.d
Zadanie domowe dla czytelnika:
Wzorując się na przykładzie wyżej udowodnij w rachunku zero-jedynkowym w sposób bezpośredni zachodzącą tożsamość logiczną [=].
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Gdzie:
[=] - znaczek tożsamości logicznej
Poprawne rozwiązanie w kolejnym punkcie.
30.2.2 Igraszki masochistów dla funkcji ~Y
Weźmy tożsamość logiczną dla funkcji ~Y:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
Funkcję 4:~Y zapisaliśmy w tabeli zero-jedynkowej wyżej.
Przypomnijmy:
I.
LZ = Logika zer dla ~Y
4.
~Y=~Yb*~Yc*~Yf
Po rozwinięciu mamy:
~Y = (p+q+~r)*(p+~q+r)*(~p+q+~r)
| Kod: |
T4
| II.
| Logika zer
| ~Yb= ~Yc= ~Yf ~Y=
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? | p+q+~r p+~q+r ~p+q+~r ~Yb*~Yc*~Yf
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 | 1 1 1 1
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 | 0 1 1 0
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 | 1 0 1 0
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 | 1 1 1 1
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 | 1 1 1 1
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 | 1 1 0 0
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 | 1 1 1 1
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 | 1 1 1 1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny ~Yb szukamy dwóch zer w kolumnach p i q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy zera w kolumnie ~r które jest w linii B, stąd w linii ~Yb mamy zero, zaś pozostałe linie uzupełniamy jedynkami.
Podobnie postępujemy z kolumnami ~Yc i ~Yf.
Zapiszmy tabelę zero-jedynkową dla funkcji 2:~Y:
2.
~Y = ~Ya+~Yd+~Ye+~Yg+~Yh
Po rozwinięciu mamy:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
| Kod: |
T2
Logika jedynek dla ~Y ~Y=
~Ya= ~Yd= ~Ye= ~Yg= ~Yh= A+D+E
p q r Y=? ~p ~q ~r ~Y=? ~p*~q*~r ~p*q*r p*~q*~r p*q*~r p*q*r +G+H
A: 0 0 0 0 1 1 1 1 1 0 0 0 0 1
B: 0 0 1 1 1 1 0 0 0 0 0 0 0 0
C: 0 1 0 1 1 0 1 0 0 0 0 0 0 0
D: 0 1 1 0 1 0 0 1 0 1 0 0 0 1
E: 1 0 0 0 0 1 1 1 0 0 1 0 0 1
F: 1 0 1 1 0 1 0 0 0 0 0 0 0 0
G: 1 1 0 0 0 0 1 1 0 0 0 1 0 1
H: 1 1 1 0 0 0 0 1 0 0 0 0 1 1
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14
|
Podpowiedź dla szybkiego wypełniania kolumn wynikowych:
Przy wypełnianiu kolumny ~Ya szukamy dwóch jedynek w kolumnach ~p i ~q, są tylko dwa takie przypadki w liniach A i B, zatem tylko dla tych linii szukamy jedynki w kolumnie ~r która jest w linii A, stąd w linii ~Ya mamy jedynkę, zaś pozostałe linie uzupełniamy zerami.
Podobnie postępujemy z kolumnami ~Yd, ~Ye, ~Yg, ~Yh
Podsumowanie:
Tożsamość kolumn zero-jedynkowych:
T4_12: ~Y = T2_14:~Y
Jest dowodem formalnym poniższej tożsamości logicznej [=]:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
cnd
Porównując dowody w niniejszym punkcie i poprzednim możemy zapisać:
2: ~Y = A: ~p*~q*~r + D: ~p*q*r + E: p*~q*~r + G: p*q*~r + H: p*q*r
[=]
4: ~Y = A: (p+q+~r)* C: (p+~q+r)* F: (~p+q+~r)
#
1: Y = A: ~p*~q*r + C: ~p*q*~r + F: p*~q*r
[=]
3: Y = A: (p+q+r)* D: (p+~q+~r)* E: (~p+q+r)* G: (~p+~q+r)* H: (~p+~q+~r)
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 16:04, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Matematyczna kompromitacja najwybitniejszych ziemskich matematyków!
na przykładzie błędu fatalnego w podręczniku akademickim:
"Wstęp do matematyki"
Autorstwa prof. Ludomira Newlskiego
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12200.html#841979
| Irbisol napisał: | Nie zmieniaj tematu, spierdalaczu.
Utożsamiłeś uzależnienie od dwóch zmiennych jako zależność od siebie tych zmiennych. |
Cały czas jestem w temacie obsługi naszych dwóch obietnic jednoargumentowych A1 i A2 w czasie przyszłym, bo wszelkie obietnice to czas przyszły.
Czas przeszły w obsłudze obietnic żywych tzn. jeszcze nie zrealizowanych możesz sobie Irbisolu w dupę wepchnąć i popchnąć dużym paluszkiem.
Tu jestem pewien, że zgadzamy się w 100%.
Na pocieszenie dodam, że nie jesteś samotnym białym żaglem który totalnie nie kuma logiki matematycznej.
A niech tam!
Raz kozie śmierć – nie ma nic gorszego od ukrywania prawdy o ziemskich matematykach.
W poście wyżej, wrzucam fragment "Algebry Kubusia - matematyczna wojna wszech czasów" którą nota bene usunąłem z podstawowej wersji algebry Kubusia, bo po co uczniom I klasy LO czytać o głupocie najwybitniejszych ziemskich matematyków?
Oczywiście chodzi tu o brak akceptacji w logice matematycznej funkcji logicznej w logice ujemnej (bo ~Y) z powodu którego prof. Ludomir Newelski kompromituje się w swoim podręczniku akademickim dla studentów matematyki zatytułowanym "Wstęp do matematyki"
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 16:23, 14 Maj 2025, w całości zmieniany 2 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 16:34, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Znowu spierdalasz od tematu
.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 16:37, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | Znowu spierdalasz od tematu |
Cały czas jestem w temacie obsługi naszych dwóch obietnic jednoargumentowych A1 i A2 w czasie przyszłym, bo wszelkie obietnice to czas przyszły.
Czas przeszły w obsłudze obietnic żywych tzn. jeszcze nie zrealizowanych możesz sobie Irbisolu w dupę wepchnąć i popchnąć dużym paluszkiem.
Tu jestem pewien, że zgadzamy się w 100%.
Zgadzasz się z powyższym?
TAK/NIE
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 16:56, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Tematem jest twój wniosek, ze skoro coś zależy od dwóch zmiennych, to te zmienne muszą zależeć od siebie.
Ostatnio zmieniony przez Irbisol dnia Śro 16:56, 14 Maj 2025, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 17:02, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | Tematem jest twój wniosek, ze skoro coś zależy od dwóch zmiennych, to te zmienne muszą zależeć od siebie. |
Zauważ, że ty łączysz zmienne K i T spójnikiem "i"(*), zatem to ty wiążesz te zmienne matematycznie.
A1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
Wedle ciebie obietnica tożsama to:
Jutro pójdziemy do kina i do teatru
Y=K*T
Dokładnie to zapisałeś tu:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12175.html#841955
| rafal3006 napisał: | Irbisol = skrajny fanatyk gówna zwanego KRZ!
Dla którego Bogiem (przez duże B) jest potwornie śmierdzące gówno, dla niepoznaki zwane KRZ
Wniosek:
Lepszego partnera w rozszyfrowywaniu na żywo algebry Kubusia nie sposób sobie wymarzyć.
Dzięki fanatyku!
  
| Irbisol napisał: | | Ty naprawdę jesteś tak głupi, że nie odróżniasz zależności D od K i od T, od zależności K od T? |
Czy rozumiesz końcową częśc mojego postu wyżej?
Jeśli masz jakiekolwiek zastrzeżenia czysto matematyczne to wal - obalisz algebrę Kubusia.
Dzięki za dyskusję fanatyku gówna zwanego KRZ.
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12175.html#841927
| rafal3006 napisał: | Operatory jednoargumentowe w praktyce
Z dedykacją dla Irbisola w nadziei że wreszcie zacznie czytać co do niego piszę
Podtytuł:
Matematyczne sraczka fanatyka KRZ, Irbisola!
Patrz końcówka niniejszego postu.
Podsumujmy nasz rozważania.
Zapiszmy nasze obietnice A1 i A2 w jednej tabeli symbolicznej:
| Kod: |
TJ
Operator transmisji Y|=p
A1: Y= p # B1: ~Y=~p
Nasza obietnica:
A1: Y= K # B1: ~Y=~K
## ##
Operator transmisji Y|=q
A2: Y= q # B2: ~Y=~q
Nasza obietnica:
A2: Y= T # B2: ~Y=~T
Gdzie:
p, q, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, q, Y inaczej błąd podstawienia
# - dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
## - funkcje logiczne różna na mocy definicji
|
Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest negacją drugiej
Doskonale widać, że w tabeli TJ definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.
Stąd mamy rozstrzygnięcie o którym była mowa w poleceniu zadania:
Obietnice A1 i A2 to obietnice różne na mocy definicji ##, zatem nie ma między nimi jakichkolwiek związków matematycznych poza znaczkiem różne na mocy definicji ##.
Zobaczmy teraz jak opisuje powyższe obietnice A1 i A2 fanatyk KRZ, Irbisol:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12125.html#841601
| Irbisol napisał: | Twoje AK jest już dawno obalone samo przez siebie - problem w tym, że dla ciebie jest to religia. Podobnie mają płaskoziemcy.
Masz po raz kolejny coś, co wg ciebie jest FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE:
( D(K) * D(T) ) <=> (K * T)
( D(K) * ~D(T) ) <=> (K * ~T)
( ~D(K) * D(T) ) <=> (~K * T)
( ~D(K) * ~D(T) ) <=> (~K * ~T)
U ciebie jest tylko jedno D i chuj wie, czego dotyczy, gdy ktoś złoży jednocześnie więcej niż jedną obietnicę 
W KRZ można jednocześnie obsługiwać DOWOLNĄ liczbę obietnic z dowolnymi scenariuszami ich spełnienia. |
Irbisolu, twoja wypowiedź to błąd na błędzie błędem poganiany:
1.
Odnośnie wytłuszczonego:
Po pierwsze matematycznie zachodzi tożsamość pojęć:
D=Y – pani dotrzyma słowa (symbol jest tu nieistotny)
2.
Po drugie wystarczy, że w twoim zapisie zobaczę jeden, jedyny spójnik logiczny „i”(*) wiążący K i T i już twoje wywody lądują w piekle na wiecznych piekielnych mękach, bowiem rozmawiamy o dwóch obietnicach jednoargumentowych A1 i A2 gdzie K jest bez żadnego związku z T.
Twój jeden, jedyny zapis będący dowodem iż srasz gównem to twój zapis:
K*T – tu wiążesz K i T spójnikiem „i”(*)
Dziękuję, pozamiatane.
Pytanie do Irbisola:
Czy już rozumiesz, że twoja tabela prawdy to sranie w banie, żadna logika matematyczna dotycząca naszych obietnic jednoargumentowych A1 i A2 … o których dyskutujemy od x postów!
Powtórzę:
To jest twoje potwornie śmierdzące gówno:
K*T
które zapisałeś w swojej tabeli prawdy dotyczącej naszych obietnic bezwarunkowych A1 i A2, bowiem tu wiążesz K i T spójnikiem „i”(*)
c.n.d. |
|
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 17:04, 14 Maj 2025, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 17:27, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
|
Czyli wg ciebie, jeżeli mamy niezależne zmienne, a następnie użyjemy ich w koniunkcji, to wtedy magicznie jedna zaczyna zależeć od drugiej?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 19:05, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Sam widzisz Irbisolu, że twoje gówno zwane KRZ szlag trafił.
Ciekawe kiedy to do ciebie dotrze?
| Irbisol napisał: | | Czyli wg ciebie, jeżeli mamy niezależne zmienne, a następnie użyjemy ich w koniunkcji, to wtedy magicznie jedna zaczyna zależeć od drugiej? |
Nie zapominaj, że rozmawiamy o dwóch obietnicach żywych tzn. jeszcze nie rozstrzygniętych A1 i A2.
A1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
A2.
Jutro pójdziemy do teatru
Y=T
To ty omawiając obietnice żywe tzn. nierozstrzygnięte dowodzisz że w przyszłości może się zdarzyć iż te obietnice będą równocześnie spełnione
Y = K*T =1
Zgadza się?
Owszem może:
Równie dobrze mogą się tu zdarzyć trzy inne rozstrzygnięcia:
Y=K*~T
Y=~K*T
Y=~K*~T
dokładnie to wygenerował twój schizofreniczny mózg.
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12125.html#841601
| Irbisol napisał: | Twoje AK jest już dawno obalone samo przez siebie - problem w tym, że dla ciebie jest to religia. Podobnie mają płaskoziemcy.
Masz po raz kolejny coś, co wg ciebie jest FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE:
( D(K) * D(T) ) <=> (K * T)
( D(K) * ~D(T) ) <=> (K * ~T)
( ~D(K) * D(T) ) <=> (~K * T)
( ~D(K) * ~D(T) ) <=> (~K * ~T)
U ciebie jest tylko jedno D i chuj wie, czego dotyczy, gdy ktoś złoży jednocześnie więcej niż jedną obietnicę
W KRZ można jednocześnie obsługiwać DOWOLNĄ liczbę obietnic z dowolnymi scenariuszami ich spełnienia. |
Przy trzech obietnicach typu A1, A2 wszystkich możliwych rozstrzygnięć będziesz miał:
2^3 =8
Przy 8 obietnicach typu A1 i A2 będziesz miał 256 różnych rozstrzygnięć
Po chuj ci taka informacja?
Oczywistym jest, że w sumie dostaniesz tu zdanie zawsze prawdziwe, czyli jeden i tylko jeden z twoich przyszłych scenariuszy będzie prawdą - reszta oczywiście będzie fałszem.
Czy ktokolwiek przy zdrowych zmysłach wypowiadając obietnicę A1:
A1.
Jutro pójdziemy do kina
Y=K
Generuje sobie w swoim mózgu na wzór debili zwanych fanatykami KRZ dziesiątki podobnych do A1 i A2 obietnic analizując w praktyce nieskończenie wiele przyszłych możliwych rozstrzygnięć?
Nieskończenie wiele, bo przecież ludzkość wymawia prawie nieskończenie wiele różnych na mocy definicji ## obietnic jednoargumentowych typu A1 i A2.
Powtórzę:
Po chuj takie wariatkowo komukolwiek zdrowemu na umyśle 5-cio latkowi, czy humaniście?
Sam widzisz Irbisolu, że twoje gówno zwane KRZ szlag trafił.
Ciekawe kiedy to do ciebie dotrze.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 19:33, 14 Maj 2025, w całości zmieniany 6 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 19:16, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Nie twój interes.
Odpowiedz na pytanie dotyczące zależności.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Śro 19:24, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | Nie twój interes.
Odpowiedz na pytanie dotyczące zależności. |
Odpowiedziałem ci wyżej - podważ cokolwiek z tego co napisałem.
Trzeba być matematycznym debilem by jakiekolwiek obietnice różne na mocy definicji ## kojarzyć ze sobą generując nieskończenie wiele scenariuszy przyszłości będących de facto zdaniami zawsze prawdziwymi, czyli matematyczną gówno-logiką.
c.n.d.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Śro 19:28, 14 Maj 2025, w całości zmieniany 2 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Śro 20:41, 14 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
|
Nie odpowiedziałeś na to, o co pytałem.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 6:33, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | Nie odpowiedziałeś na to, o co pytałem. |
Sam sobie odpowiedziałeś w tym czerwonym zdaniu:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12125.html#841601
| Irbisol napisał: | Twoje AK jest już dawno obalone samo przez siebie - problem w tym, że dla ciebie jest to religia. Podobnie mają płaskoziemcy.
Masz po raz kolejny coś, co wg ciebie jest FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE:
( D(K) * D(T) ) <=> (K * T)
( D(K) * ~D(T) ) <=> (K * ~T)
( ~D(K) * D(T) ) <=> (~K * T)
( ~D(K) * ~D(T) ) <=> (~K * ~T)
U ciebie jest tylko jedno D i chuj wie, czego dotyczy, gdy ktoś złoży jednocześnie więcej niż jedną obietnicę
W KRZ można jednocześnie obsługiwać DOWOLNĄ liczbę obietnic z dowolnymi scenariuszami ich spełnienia. |
Trzeba być matematycznym zerem by dowolne obietnice różne na mocy definicji ##, czyli totalnie ze sobą niepowiązane łączyć ze sobą zapisując wszystkie możliwe "scenariusze przyszłości" - dokładnie to zrobiłeś w swoim cytacie, co wyróżniłem ci na niebiesko.
Zgadza się?
TAK/NIE
Czekam kiedy zrozumiesz że:
W obietnicy bierze udział nadawca (np. pani przedszkolanka) i odbiorca (np. dzieci w przedszkolu) - tylko i wyłącznie w tym kręgu obietnica zostanie spełniona lub niespełniona.
Mój komentarz do twojej czerwonej głupoty masz tu:
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12200.html#842001
| rafal3006 napisał: | Sam widzisz Irbisolu, że twoje gówno zwane KRZ szlag trafił.
Ciekawe kiedy to do ciebie dotrze? |
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 7:00, 15 Maj 2025, w całości zmieniany 8 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Czw 7:48, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Nadal nie jest to odpowiedź na moje pytanie.
Pomijając już fakt, że w swoich analizach pojedynczej obietnicy robisz dokładnie to samo, co ja - czyli opisujesz wszystkie przypadki. I to już nie jest "na chuj komu potrzebne"
Ostatnio zmieniony przez Irbisol dnia Czw 9:09, 15 Maj 2025, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 10:41, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Irbisolu, czy zgadzasz się na swoje rozwiązanie zadania maturalnego z matematyki?
TAK/NIE
| Irbisol napisał: | Nadal nie jest to odpowiedź na moje pytanie.
Pomijając już fakt, że w swoich analizach pojedynczej obietnicy robisz dokładnie to samo, co ja - czyli opisujesz wszystkie przypadki. I to już nie jest "na chuj komu potrzebne" |
Zdanie maturalne z matematyki:
Danych jest 6 obietnic pani przedszkolanki wypowiedzianych do jej podopiecznych 5-cio latków.
Polecenie
Ustal matematyczne związki między tymi obietnicami.
A1.
Jutro pójdziemy do kina
A2.
Jutro pójdziemy do teatru
A3.
Jutro pójdziemy do kina i do teatru
A4
Jutro pójdziemy do kina, ale nie pójdziemy do teatru
A5
Jutro pójdziemy do teatru, ale nie pójdziemy do kina
A6
Jutro nie pójdziemy ani do kina, ani do teatru
Odpowiedź Irbisola:
Wspólnym matematycznym związkiem w powyższych obietnicach są identyczne scenariusze przyszłości jak to zapisałem w moim poście dla matematycznego debila, zwanego Rafałem3006
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12125.html#841601
| Irbisol napisał: | Twoje AK jest już dawno obalone samo przez siebie - problem w tym, że dla ciebie jest to religia. Podobnie mają płaskoziemcy.
Masz po raz kolejny coś, co wg ciebie jest FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE:
( D(K) * D(T) ) <=> (K * T)
( D(K) * ~D(T) ) <=> (K * ~T)
( ~D(K) * D(T) ) <=> (~K * T)
( ~D(K) * ~D(T) ) <=> (~K * ~T)
U ciebie jest tylko jedno D i chuj wie, czego dotyczy, gdy ktoś złoży jednocześnie więcej niż jedną obietnicę
W KRZ można jednocześnie obsługiwać DOWOLNĄ liczbę obietnic z dowolnymi scenariuszami ich spełnienia. |
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Czw 11:09, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Znowu nie odpowiedziałeś na pytanie
.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 11:21, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | Znowu nie odpowiedziałeś na pytanie
. |
Możemy dalej dyskutować tylko wtedy jak potwierdzisz swoje rozwiązanie zadania maturalnego z matematyki w powyższym poście
Pytanie retoryczne:
Czy ma kto taką nadzieję?
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Czw 12:21, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
|
Możemy dalej dyskutować tylko wtedy, gdy przestaniesz spierdalać od tematu.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 15:37, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
| Irbisol napisał: | | Możemy dalej dyskutować tylko wtedy, gdy przestaniesz spierdalać od tematu. |
Możemy dalej dyskutować jak zaliczysz poprawkowy egzamin maturalny za 3 miesiące, zgodnie z zaleceniami komisji egzaminacyjnej niżej zapisanymi.
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12200.html#842053
| rafal3006 napisał: | Irbisolu, czy zgadzasz się na swoje rozwiązanie zadania maturalnego z matematyki?
TAK/NIE
| Irbisol napisał: | Nadal nie jest to odpowiedź na moje pytanie.
Pomijając już fakt, że w swoich analizach pojedynczej obietnicy robisz dokładnie to samo, co ja - czyli opisujesz wszystkie przypadki. I to już nie jest "na chuj komu potrzebne" |
Zdanie maturalne z matematyki:
Danych jest 6 obietnic pani przedszkolanki wypowiedzianych do jej podopiecznych 5-cio latków.
Polecenie
Ustal matematyczne związki między tymi obietnicami.
A1.
Jutro pójdziemy do kina
A2.
Jutro pójdziemy do teatru
A3.
Jutro pójdziemy do kina i do teatru
A4
Jutro pójdziemy do kina, ale nie pójdziemy do teatru
A5
Jutro pójdziemy do teatru, ale nie pójdziemy do kina
A6
Jutro nie pójdziemy ani do kina, ani do teatru
Odpowiedź Irbisola:
Wspólnym matematycznym związkiem w powyższych obietnicach są identyczne scenariusze przyszłości jak to zapisałem w moim poście dla matematycznego debila, zwanego Rafałem3006
http://www.sfinia.fora.pl/filozofia,4/algebra-kubusia-rewolucja-w-logice-matematycznej,16435-12125.html#841601
| Irbisol napisał: | Twoje AK jest już dawno obalone samo przez siebie - problem w tym, że dla ciebie jest to religia. Podobnie mają płaskoziemcy.
Masz po raz kolejny coś, co wg ciebie jest FIZYCZNIE NIEMOŻLIWE:
( D(K) * D(T) ) <=> (K * T)
( D(K) * ~D(T) ) <=> (K * ~T)
( ~D(K) * D(T) ) <=> (~K * T)
( ~D(K) * ~D(T) ) <=> (~K * ~T)
U ciebie jest tylko jedno D i chuj wie, czego dotyczy, gdy ktoś złoży jednocześnie więcej niż jedną obietnicę
W KRZ można jednocześnie obsługiwać DOWOLNĄ liczbę obietnic z dowolnymi scenariuszami ich spełnienia. |
|
Komisja egzaminacyjna w składzie:
Prosiaczek, Klapochy i Tygrysek ocenia rozwiązanie Irbisola na:
2!!! (dwa z trzema wykrzyknikami)
Zalecenia:
Prosimy poprosić Rafała3006 o materiały szkoleniowe w tym zakresie jako warunek konieczny zdania egzaminu maturalnego poprawkowego który odbędzie się za 3 miesiące.
Ostatnio zmieniony przez rafal3006 dnia Czw 15:49, 15 Maj 2025, w całości zmieniany 3 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Czw 17:15, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Jakie rozwiązanie, schizofreniku? O czym ty w ogóle pierdolisz?
Wracaj do tematu.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
rafal3006
Opiekun Forum Kubusia
Dołączył: 30 Kwi 2006
Posty: 38321
Przeczytał: 16 tematów
Skąd: z innego Wszechświata
Płeć: Mężczyzna
|
| Wysłany: Czw 17:49, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Nowa algebra Boole’a - o której największy ziemski matematyk nie ma najmniejszego pojęcia!
| Irbisol napisał: | Jakie rozwiązanie, schizofreniku? O czym ty w ogóle pierdolisz?
Wracaj do tematu. |
Irbisolu, faktem jest, że oblałeś egzamin maturalny z matematyki.
Zgodnie z zaleceniem komisji egzaminacyjnej prezentuję ci poprawną, nową algebrę Boole’a o której póki co, największy ziemski matematyk nie ma najmniejszego pojęcia!
Zauważ, że pałę z trzema wykrzyknikami postawili ci nauczyciele matematyki ze 100-milowego lasu w osobach Prosiaczka, Kłapouchego i Tygryska.
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,12/algebra-kubusia-matematyka-jezyka-potocznego,21937.html#680047
| Algebra Kubusia napisał: | Algebra Kubusia - matematyka języka potocznego
1.10 Aksjomatyka algebry Boole’a
Spis treści
1.18 Funkcje logiczne dwuargumentowe 1
1.18.1 Tabela wszystkich możliwych funkcji dwuargumentowych 3
1.18.2 Tabela wszystkich możliwych operatorów dwuargumentowych 4
1.18.3 Prawo Grzechotnika 5
1.19 Kodowanie złożonych obietnic bezwarunkowych 6
1.19.1 Prawo Mrówkojada 6
1.19.2 Obietnica bezwarunkowa n-argumentowa 7
1.18 Funkcje logiczne dwuargumentowe
Definicja funkcji logicznej Y dwóch zmiennych binarnych p i q:
Funkcja logiczna Y=f(p,q) w logice dodatniej (bo Y) dwóch zmiennych binarnych p i q to cyfrowy układ logiczny dający na wyjściu binarnym Y jednoznaczne odpowiedzi na wszystkie możliwe wymuszenia na wejściach p i q.
Definicja operatora logicznego dwuargumentowego Y|=f(p,q) w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
Operator logiczny dwuargumentowy Y|=f(p,q) wyrażony spójnikami "i”(*) i "lub"(+) to układ równań logicznych 1 i 2 dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y
1.
Y=f(p,q)
.. a kiedy zajdzie ~Y?
#
Negujemy funkcję logiczną 1 dwustronnie:
2.
~Y=~f(p,q)
Przykład:
1.
Y = p+q
co w logice jedynek oznacza:
Y=1 <=> p=1 lub q=1
bo w równaniach alternatywno-koniunkcyjnych jedynki są domyślne.
#
2.
… a kiedy zajdzie ~Y?
Negujemy dwustronnie równanie 1:
~Y = ~(p+q) = ~p*~q - na mocy prawa De Morgana.
co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~p=1 i ~q=1
bo w równaniach alternatywno-koniunkcyjnych jedynki są domyślne.
Gdzie:
# - różne, w znaczeniu iż dowolna strona znaczka # jest negacją drugiej strony
Wszystkie możliwe wymuszenia binarne (dwuwartościowe) na wejściach p i q dla funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y) to:
| Kod: |
T1
Wszystkie możliwe wymuszenia binarne na wejściach p i q
dla funkcji logicznej w logice dodatniej (bo Y)
p q Y=f(p,q)
A: 1 1 x
B: 1 0 x
C: 0 1 x
D: 0 0 x
Gdzie:
x={0,1}
Y - funkcja logiczna
f(p,q) - wyrażenie algebry Boole’a
|
Z definicji funkcji logicznej Y wynika, że możliwe jest szesnaście i tylko szesnaście różnych na mocy definicji ## funkcji logicznych dwuargumentowych w logice dodatniej (bo Y).
Funkcje te definiujemy tabelą prawdy pokazującą wszystkie możliwe wspólne wymuszenia na wejściach p i q oraz wszystkie możliwe, różne na mocy definicji ## odpowiedzi na wyjściu Y.
Każda ze zmiennych binarnych {p, q, Y} może występować w logice dodatniej (bo x) albo w logice ujemnej (bo ~x). Oczywistym jest, że zmienna binarna w logice dodatniej (bo x) wymusza zmienną binarną w logice ujemnej (bo ~x), albo odwrotnie.
Na dowolny układ cyfrowy można zatem spojrzeć w logice dodatniej (bo Y) albo w logice ujemnej (bo ~Y).
| Kod: |
T2
Wymuszenia binarne w logice dodatniej {p, q, Y}
wymuszają logikę ujemną {~p, ~q, ~Y) i odwrotnie.
p q Y=f(p,q) # ~p ~q ~Y=~f(p,q)
A: 1 1 x # 0 0 ~(x)
B: 1 0 x # 0 1 ~(x)
C: 0 1 x # 1 0 ~(x)
D: 0 0 x # 1 1 ~(x)
Gdzie:
x={0,1}
f(p,q) - wyrażenie algebry Boole’a
Y=f(p,q) # ~Y=~f(p,q)
# - różne, w znaczeniu iż dowolna strona # jest negacją drugiej strony
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
~q=~(q)
Stąd mamy:
p, q, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, q, Y inaczej błąd podstawienia
|
1.18.1 Tabela wszystkich możliwych funkcji dwuargumentowych
W tabeli wszystkich możliwych dwuargumentowych funkcji logicznych TF2 (niżej) po raz pierwszy w historii ludzkości zdefiniowano wszystkie występujące w logice matematycznej, elementarne znaczki logiczne.
| Kod: |
TF2
Tabela prawdy wszystkich możliwych dwuargumentowych funkcji logicznych Y
w logice dodatniej (bo Y)
|Grupa I |Grupa II |Grupa III | Grupa IV
|Spójniki „i”(*)|Spójniki =>, ~>|Spójniki <=>, $ | Wejścia
|oraz „lub”(+) ||=>, |~> ||~~>, |~~~> | p i q
| Y Y | Y Y | Y Y Y Y | Y Y Y Y | Y Y Y Y
p q | * + | ~* ~+ | => ~> |=> |~> | <=> $ |~~> |~~~>| p q ~p ~q
A: 1 1 | 1 1 | 0 0 | 1 1 0 0 | 1 0 1 0 | 1 1 0 0
B: 1 0 | 0 1 | 1 0 | 0 1 0 1 | 0 1 1 0 | 1 0 0 1
C: 0 1 | 0 1 | 1 0 | 1 0 1 0 | 0 1 1 0 | 0 1 1 0
D: 0 0 | 0 0 | 1 1 | 1 1 0 0 | 1 0 1 0 | 0 0 1 1
A A A A A A A A A A A A A A A A
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
|
Definicja znaczka różne na mocy definicji ## w logice dodatniej (bo Y):
Dwie funkcje logiczne Y w logice dodatniej (bo Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy dla identycznych wymuszeń na wejściach p i q:
p - w logice dodatniej (bo p)
oraz
q - w logice dodatniej (bo q)
mają różne kolumny wynikowe Y w logice dodatniej (bo Y).
Doskonale widać, że wszystkie funkcje Y w tabeli TF2 spełniają definicję znaczka różne na mocy definicji ## w logice dodatniej (bo Y)
Poprawność powyższej definicji łatwo sprawdzić w laboratorium bramek logicznych:
1.
Budujemy 16 różnych na mocy definicji ## bramek logicznych definiowanych tabelą TF0-15
2.
Wybieramy dowolne dwie różne bramki łącząc galwanicznie ich wyjścia Y.
Na wspólnych wejściach p i q wybranych bramek wymuszamy wszystkie możliwe kombinacje zero-jedynkowe ABCDpq.
3.
Pewne jest, że w laboratorium zobaczymy kupę dymu i smrodu co jest dowodem różności na mocy definicji ## wybranych bramek.
Prawo negacji funkcji logicznej:
Dowolną funkcję logiczną mamy prawo dwustronnie zanegować przechodząc do logiki przeciwnej.
1.18.2 Tabela wszystkich możliwych operatorów dwuargumentowych
Definicja operatora logicznego Y|=f(x) w spójnikach "i"(*) i "lub"(+):
Operator logiczny Y|=f(x) to układ równań logicznych dający odpowiedź na pytanie o Y i ~Y.
Zastosujmy prawo negacji funkcji logicznej do tabeli TF2
| Kod: |
TF0-15
-------------------------------------------------------------------
TF0-3
Grupa spójników „i”(*) oraz „lub”(+) w logice dodatniej (bo Y)
oraz w logice ujemnej (bo ~Y)
A0: Y=p*q "i"(*) w j. potocznym # B0: ~Y=~( p* q) =~p+~q
## ##
A1: Y=p+q "lub"(+) w j. potocznym # B1: ~Y=~( p+ q) =~p*~q
## ##
A2: Y=~(p*q)=~p+~q NAND w technice # B2: ~Y=~(~p+~q) = p* q
## ##
A3: Y=~(p+q)=~p*~q NOR w technice # B3: ~Y=~(~p*~q) = p+ q
##
--------------------------------------------------------------------
TF4-5
Grupa warunków wystarczających p=>q i koniecznych p~>q:
Definicja warunku wystarczającego p=>q:
A4: Y = (p=>q) = ~p+q # B4: ~Y=~(p=>q) = p*~q
## ##
Definicja warunku koniecznego p~>q:
A5: Y = (p~>q) = p+~q # B5: ~Y=~(p~>q) =~p* q
## ##
--------------------------------------------------------------------
TF6-7
Grupa spójników implikacyjnych p|=>q i p|~>q:
Definicja implikacji prostej p|=>q:
A6: Y = p|=>q =~p* q # B6: ~Y=~(p|=>q)= p+~q
## ##
Definicja implikacji odwrotnej p|~>q:
A7: Y = p|~>q = p*~q # B7: ~Y=~(p|~>q)=~p+ q
## ##
--------------------------------------------------------------------
TF8-9
Grupa spójników równoważnościowych p<=>q i p$q
Definicja równoważności p<=>q:
A8: Y = p<=>q = ~(p$q) =p*q+~p*~q # B8: ~Y=~(p<=>q)=(p$q)=p*~q+~p*q
## ##
Definicja spójnika „albo”($):
A9: Y = p$q = ~(p<=>q)=p*~q+~p*q # B9: ~Y=~(p$q) =(p<=>q)=p*q+~p*~q
## ##
--------------------------------------------------------------------
TF10-11
Grupa spójników chaosu p|~~>q:
Definicja chaosu (zdanie zawsze prawdziwe): Y=p|~~>q=1:
A10: Y=p|~~>q=(p+q+~p*~q)=1 # B10: ~Y=~(p|~~>q)=(p+q)*~(p+q)=0
## ##
Definicja śmierci (zdanie zawsze fałszywe): Y=p|~~~>q=0:
A11: Y =p|~~~>q = (p+q)*~(p+q)=0 # B11: ~Y=~(p|~~~>q)=(p+q+~p*~q)=1
##
--------------------------------------------------------------------
TF12-15
Grupa spójników jednoargumentowych w logice dodatniej (bo Y)
oraz w logice ujemnej (bo ~Y)
## ##
A12: Y = p # B12:~Y=~p
## ##
A13: Y = q # B13:~Y=~q
## ##
A14: Y =~p # B14:~Y= p
## ##
A15: Y =~q # B15:~Y= q
Gdzie:
# - różne w znaczeniu iż dowolna strona # jest negacją drugiej strony
## - różne na mocy definicji funkcji logicznych
Matematycznie zachodzi tożsamość:
~Y=~(Y)
~p=~(p)
~q=~(q)
Stąd mamy:
p, q, Y muszą być wszędzie tymi samymi p, q, Y inaczej błąd podstawienia |
Funkcje logiczne Y w logice dodatniej (bo Y) w ilości 16 sztuk (A0-A15) to funkcje różne na mocy definicji ##.
Definicja znaczka różne #:
Dowolna strona znaczka różne # jest negacją drugiej strony
Definicja znaczka różne na mocy definicji ##:
Dwie funkcje logiczne (Y,~Y) są różne na mocy definicji ## wtedy i tylko wtedy gdy nie są tożsame i żadna z nich nie jest zaprzeczeniem drugiej.
Doskonale widać, że w tabeli TF0-15 definicje obu znaczków # i ## są perfekcyjnie spełnione.
1.18.3 Prawo Grzechotnika
Prawo Grzechotnika:
Ziemska algebra Boole’a która nie widzi funkcji logicznych w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) jest wewnętrznie sprzeczna na poziomie funkcji logicznych.
W tabeli TF0-15 widać, że jeśli usuniemy wszystkie funkcje logiczne w logice dodatniej (bo Y) i ujemnej (bo ~Y) pozostawiając gołe wyrażenia algebry Boole’a z prawej strony, to zgwałcony zostanie znaczek różne na mocy definicji ## - logika matematyczna leży w gruzach.
Łatwo udowodnić, że dla 16 różnych na mocy definicji operatorów logicznych zdefiniowanych w tabeli TF0-15 mamy dokładnie 16 różnych na mocy definicji praw Grzechotnika, czyli 16 różnych na mocy definicji przypadków wewnętrznej sprzeczności logiki matematycznej dwuargumentowej.
Szczegółowy dowód tego faktu dla tabeli TF0-15 znajdziemy w punkcie 23.7
Szkic dowodu:
Z tabeli prawdy TF0-15 wybieramy dowolną funkcję logiczną w logice dodatniej (bo Y) np.
A1: Y=p+q
oraz funkcję logiczną w logice ujemnej (bo ~Y) z identycznym wyrażeniem algebry Boole’a z prawej strony
B3: ~Y=p+q
Zapiszmy te funkcje w jednej linii w tabeli prawdy:
| Kod: |
T1
A1: Y=p+q ## B3: ~Y=p+q
|
Doskonale widać, że jeśli na mocy prawa Grzechotnika usuniemy funkcje logiczne Y i ~Y pozostawiając wyrażenia algebry Boole’a to dostaniemy tożsamość:
A1: (p+q) = B3: (p+q)
Wniosek:
Zgwałcony zostanie znaczek różne na mocy definicji ## co jest dowodem wewnętrznej sprzeczności algebry Boole’a operującej wyłącznie na wyrażeniach algebry Boole’a.
1.19 Kodowanie złożonych obietnic bezwarunkowych
Kluczowe obietnice bezwarunkowe omówiono w rozdziałach:
20.9 Obietnica bezwarunkowa jednoargumentowa
20.10 Obietnica bezwarunkowa dwuargumentowa
20.11 Obietnica bezwarunkowa n-argumentowa
1.19.1 Prawo Mrówkojada
Definicję równoważności p<=>q wraz z kolumnowym i międzykolumnowym prawem Irbisa poznamy za chwilkę (pkt. 2.9 i 2.9.1)
Definicja obietnicy bezwarunkowej n-argumentowej to tożsamość pojęć:
f(x) - treść obietnicy = f(x) - wyrażenie algebry Boole’a
Prawo Mrówkojada:
Dowolna obietnica bezwarunkowa zapisana w formie wyrażenia algebry Boole’a f(x) jest częścią operatora równoważności Y|<=>f(x), który daje odpowiedzi na dwa kluczowe pytania.
1.
Kiedy nadawca dotrzyma słowa (Y)?
Y=f(x) – funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
Zapis tożsamy na mocy prawa Irbisa:
Y<=>f(x)
To samo w zapisie formalnym:
p<=>q
Nadawca dotrzyma słowa (Y) wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie wyrażenie f(x)
[=]
2.
Kiedy nadawca nie dotrzyma słowa (~Y)?
Negujemy funkcję logiczną 1 stronami.
~Y=~f(x) – funkcja logiczna w logice ujemnej (bo ~Y)
Zapis tożsamy na mocy prawa Irbisa:
~Y<=>~f(x)
To samo w zapisie formalnym:
~p<=>~q
Nadawca nie dotrzyma słowa (~Y) wtedy i tylko wtedy gdy zajdzie wyrażenie ~f(x)
Gdzie:
Międzykolumnowe prawo Irbisa:
p<=>q [=] ~p<=>~q
Znaczenie zmiennej binarnej Y:
Y - nadawca dotrzyma słowa Y
##
~Y – nadawca nie (~) dotrzyma słowa Y
Gdzie:
## - zdarzenia różne na mocy definicji ##
1.19.2 Obietnica bezwarunkowa n-argumentowa
Dana jest obietnica bezwarunkowa 3 argumentowa:
1
Jutro pójdziemy na basen lub pójdziemy do kina, ale nie pójdziemy do teatru
Analiza matematyczna:
1.
Jutro pójdziemy na basen lub pójdziemy do kina, ale nie pójdziemy do teatru
Y =B+ K*~T – funkcja logiczna w logice dodatniej (bo Y)
Zapis tożsamy na mocy prawa Irbisa:
Y <=> B+ K*~T
To samo w zapisie formalnym:
p<=>q
Co w logice jedynek (naturalna logika człowieka) oznacza:
Y=1 <=> B=1 lub K=1 i ~T=1
Czytamy:
Pani dotrzyma słowa (Y=1) wtedy i tylko wtedy <=> gdy jutro:
1a: B=1 - pójdziemy na Basen (B=1)
„lub”(+)
1b: K*~T = K=1 i ~T=1 - pójdziemy do kina (K=1) i nie pójdziemy do teatru (~T=1)
Jeśli jutro zajdzie dowolne z powyższych zdarzeń to pani dotrzyma słowa (Y=1).
[=]
Aby odpowiedzieć na pytanie kiedy jutro pani nie dotrzyma (~Y) musimy dwustronnie zanegować funkcję logiczną 1
~Y = ~(B+(K*~T))
Minimalizacja prawej strony na mocy prawa Wuja Zbója – negujemy zmienne i wymieniamy spójniki na przeciwne:
~Y = ~B*(~K+T)
Tu musimy przejść do czystej funkcji alternatywno-koniunkcyjnej, gdyż tylko w niej jedynki są domyślne (pkt. 1.13)
2.
~Y = ~B*~K + ~B*T – funkcja logiczna w logice ujemnej (bo ~Y)
Zapis tożsamy na mocy prawa Irbisa:
~Y <=> ~B*~K + ~B*T
To samo w zapisie formalnym:
~p<=>~q
Co w logice jedynek oznacza:
~Y=1 <=> ~B=1 i ~K=1 lub ~B=1 i T=1
Czytamy:
Pani nie dotrzyma słowa (~Y=1) wtedy i tylko wtedy <=> gdy jutro:
2a: ~B*~K = ~B=1 I ~K=1 – nie pójdziemy na basen (~B=1) i nie pójdziemy do kina (~K=1)
”lub”(+)
2b: ~B*T = ~B=1 I T=1 – nie pójdziemy na basen (~B=1) i pójdziemy do teatru (T=1)
Jeśli jutro zajdzie którekolwiek z powyższych zdarzeń to pani nie dotrzyma słowa (~Y).
Gdzie:
Międzykolumnowe prawo Irbisa:
p<=>q [=] ~p<=>~q
|
|
|
| Powrót do góry |
|
|
| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Irbisol
Dołączył: 06 Gru 2005
Posty: 16892
Przeczytał: 7 tematów
|
| Wysłany: Czw 18:34, 15 Maj 2025 Temat postu: |
|
|
Nie brałem udziału w żadnym egazminie, schizofreniku. Coraz bardziej ci wali w dekiel.
Wracaj do tematu.
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
|
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Galerie
Rejestracja
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Zaloguj
