ŚFiNiA

Semele

Jeśli coś istnieje bo obserwuje to Bóg to może sa chwile w ktorych powinien przestać patrzeć. Wtedy to zniknie..:-)

wujzboj

Ircia

Semele

Semele

. Co w twoim tekście robi but..o co biega??

Zaden materialista chyba nie sadzi iz but mysli i czuje. Chociaz mozna to sobie wyobrazić :-) :-)

Jacol

Semele

Wydaje mi się, że uwewnetrznienie określonych norm moralnych, wynika ze sposobu wychowania. Gdy rodzice co innego mówią i co innego robią dziecko ma metlik w głowie.
To czesto zdarza się w rodzinach katolickich. Mnie troche wychowywała babcia katoliczka. Moja mama w istocie zobowiązała sie do wychowania mnie w wierze (ślub mieszany). Czy wywiązała się to oddzielny temat.

Z czego wynika empatia? Na pewno ma podłoże biologiczne. Ważne jest jednak takze zrozumienie motywów drugiego człowieka.

wujzboj

Ircia

Jakie cechy ma to co nazywasz 'jestem' ?

Semele

wujzboj

Semele

Nie chodzi o glaskanie czy nie glaskanie...
Chodzi o argumenty.

Samo stwierdzenie, że rzeczy nie istnieją gdy nie sa postrzegane to za mało. Tym bardziej, że to tylko powtorzenie czyjegoś pomysłu.

Jakie masz argumenty na to, że materia nie istnieje? Lub, ze istnieje dzięki siatce świadomościowej.

Co do bram to bylo odniesie do cytatu biblijnego.
[link widoczny dla zalogowanych]

Poniekąd to jeszcze jeden z argumentów na to, że nie wszyscy zostaną zbawieni.

Szeroka brama - to wybiórcze, dowolne, wygodne wybieranie ze Słowa Bożego tego, co powoduje usprawiedliwienie i zbawienie we własnych oczach. To powoływanie się na fakt, że Jezus nauczał w ich mieście, a może nawet przechodził ich ulicą, a może nawet mówią: "przecież gościłem Ciebie obiadem w moim domu". Przestronna brama i szeroka droga to droga zguby, to droga bez wiary w Jezusa.

Ateista oczywiście tej wiary w Jezusa nie ma. Dla ateisty więc nie ma ani wąskiej ani szerokiej bramy.On idzie gdzie indziej. Może opierać się tylko na swoich czynach i jest rozliczany przez siebie. Umiera i staje się zaczynem.

wujzboj

Semele

Nie muszę wszystkiego pamiętać. Znam Twoje założenia z grubsza. Widzialam rysunek -polipsyzm. Zadalam nawet jakies pytanie..może znajdziesz ten wątek.
Sprecyzujmy:
1 wg Ciebie materia istnieje nie jest jednak pierwotna, pierwotna jest świadomość. Najbardziej pierwotna świadomość Boga.
Racjonalnie jest gdy istnieje przyczyna. Nieracjonalnie gdy przyczyny nie ma.
Bóg jednak stworzył świat z niczego....istnienie to pojęcie z dziedziny metafizyki...

Wydaje mi się, ze można pisać prościej. Skomplikowany wywód niekoniecznie jest dobrym wywodem. Budzi podejrzenie, że autor chce coś ukryć. Nawet, ze sam do końca nie rozumie tego co wymyślił.

Odpowiedz na pytanie: czy księżyc istnieje nawet gdy Ty śpisz. Czy w ogóle istnieje gdy nas nie ma. Wszyscy ludzie umierają, Bóg przestaje obserwować i co?

Wiem, że nie czytasz Bibli dosłownie ja też. Jednak biblijne cytaty są naszym dziedzctwem kulturowym..

Cytuje z innego tematu: Tym tworzywem jest ś w i a d o m o ś ć. Nie mylić ani z wyobrażeniami, ani z odczuciami, ani z umiejętnością rozpoznania swojego odbicia w lustrze, ani z niczym takim.

Świadomość znaczy tu tyle, co bycie. Bycie świadome, bo o innym nie da się mówić z sensem na poziomie podstawowym - ale nawet, jeśli się nie zgadzasz z tym brakiem możliwości, to tak czy owak musisz zaakceptować fakt, że mowa tutaj o świadomym byciu, bo akceptacja tego jest warunkiem koniecznym po temu, byśmy mieli choćby szansę rozmawiania o tym samym.

W odróżnieniu od myśli, wyobrażeń czy odczuć, świadomość jest (traktowana w solipsyzmie, jeśli samo "jest" cię tu boli") substancją. Jest (traktowana jako) substancja podstawowa, będąca tworzywem Rzeczywistości. Nie wyobraźnia, nie myśli, nie odczucia stanowią to tworzywo. Stanowi je świadomość. Atman, jeśli wolisz (ale lepiej unikać słów pochodzących z odległej nam kultury, bo tu jeszcze łatwiej o nieporozumienia, tyle, że trudniej się je wykrywa). Wyobraźnia nie kształtuje świadomości, wyobraźnia jest jednym z produktów świadomości. Wyobraźnia nie kształtuje tego, co jest postrzegane, chociaż wyobraźnia może na to, co jest postrzegane, wpływać. Ten wpływ jest oczywisty, a obserwuje się go najprościej obserwując działanie: najpierw wyobrażam sobie krzesło, a potem biorę do ręki piłę i po pewnym czasie mam krzesło przeniesione z wyobraźni w przestrzeń doznań zmysłowych. Tutaj solipsyzm niczym nie różni się od materializmu czy od jakiegokolwiek innego systemu. Różnica jest tylko w samych podstawach. Jeśli te podstawy pokręcisz, to pokręcisz wszystko.

wujzboj

Semele

Sam powiedziałeś, że rzeczy w tym księżyc istnieją gdy są postrzegane. Gdy nie są postrzegane nie ma ich.

Twoje poglądy nie są Berkeley owskie.

Chcesz zaznaczyć, ze nasza obserwacja nadaje sens rzeczom.To moge zrozumieć. Wiec esse est percipi znaczyloby tyle, ze rzeczy nabieraja sensu gdy są postrzegane.
Postrzegane znaczyloby tu coś znacznie więcej niz tylko odzwierciadlenie w zmyslach a potem w ośrodkach mózgu.

To jest tylko przykład, który ma pokazać, że Berkeley ma częściowo rację: cokolwiek jest może być postrzegane. Wszystko byłoby dobrze, gdyby swojej tezy nie postanowił maksymalnie poszerzyć. Przeniósł ją z terenu teorii poznania, na teren metafizyki i orzekł, że cokolwiek istnieje, swoje istnienie zawdzięcza temu, że jest postrzegane. Myśl ta przesądza o dziwności jego poglądów. Znaczy to bowiem ni mniej, ni więcej tylko tyle, że na przykład zegarek, który leży przede mną istnieje, ponieważ go widzę. Zamykam oczy i oto cud: nie ma zegarka. Otwieram oczy i kolejny cud: zegarek na nowo jest przywrócony do istnienia.
Wygląda to wszystko bardzo dziwnie. Zdawał sobie sprawę z tego faktu biskup Berkeley. Bo co się dzieje ze mną, kiedy mnie nikt nie widzi? Trzeba by przyznać, że chyba mnie wtedy nie ma. I tu pojawia się myśl, o którą zapewne od początku jemu chodziło: rzeczy nie znikają, gdy nie są postrzegane, ponieważ cały czas jest ktoś, kto je obserwuje. Jest nim Bóg. Rozumowanie Berkeleya jest więc kolejną formą dowodu na istnienie Boga. Jest w nim ziarno racji, które sprawia, że teza Berkeley (być znaczy być postrzeganym) warta jest przypomnienia. Ale sam dowód jest tak pokrętny, że chyba nikt nie traktuje go serio.
Grzegorz Pacewicz
Kategorie: AUTOR: GRZEGORZ PACEWICZ, PARADOKSY

Reasumując po prostu uważasz, że świadomość jest pierwotna i że jest substancją.
To faktycznie zaskakujące. Chyba teisci nie uwazaja Boga za substancje. Podepre sie cytatem:
(W teologii katoickiej jest )Otóż mój Kościół niczego nie wie na pewno. Opiera się bowiem na wierze, a wiara to co innego niż wiedza. Kościół wierzy więc, że Bóg stworzył świat z niczego. Niby banał, rzecz, nad którą na katechezie przechodziłem do porządku dziennego setki razy, a przecież to — kurczę — fundament! Mezopotamscy bogowie na ten przykład lepili świat z tego, co już było dostępne, u nas Bóg porządkuje to, co sam stworzył. Przed Nim nie było nic, on jest sprawcą wszystkiego. Kto w to wierzy, musi więc wierzyć i w to, że jest tylko jeden Bóg i basta (w jednym świecie nie może być dwóch wszechmogących Stwórców). Tyle wiara. Kłopot w tym, że naukowcy w tej akurat sprawie też wiedzą prawie tyle co nic. Szymon Holownia. [link widoczny dla zalogowanych]

Semele

wujzboj

Semele

To co robisz lub myślisz gdy w kosciele leci tekst: Oto wielka tajemnica wiary.:-)

Jak rozumiesz pojęcie substancja??

substancja, gr. ousía, łac. substantia [łac. substare ‘znajdować się pod czymś’], termin różnie pojmowany przez poszczególne kierunki filozoficzne, szkoły i myślicieli;
do najważniejszych znaczeń należą: byt samodzielny, istniejący niezależnie, sam przez się, w przeciwstawieniu do cech, stanów, relacji itp.; to, czemu przysługują pewne cechy, ale czego nie można niczemu przypisać jako cechy; rzecz, przedmiot mający właściwości, obiekt materialny; trwałe, niezmienne podłoże wszelkich cech i przemian, odpowiednik substratu; w historii filozofii z rozumieniem substancji jako bytu samodzielnego wiązało się zagadnienie liczby rodzajów substancji (monizm, dualizm, pluralizm) oraz jej charakteru.

Substancją moze być materia no jesli tak rozumiesz świadomość...
Jakie znasz niematerialistyczne formy ateizmu.?? Nie spotkałam takich.

Jednak jestem irracjonalistka.

Dyskurs

Semele

Piszesz nie na temat. Co robisz jak ksiadz mówi oto tajemnica wiary.??
Czy uważasz świadomość za substancję. Moze wujowi chodzilo o tego atmana..

Znam bardzo mało ateistów. Osobiscie żadnego. Wydaje mi się, ze oprocz Irci wszyscy są materialistami materię uważają za substancję. Natomiast świadomość to stan psychiczny.

Wuju nie bądź taki protekcjonalny w swoich wypowiedziach.

Zastanów się czy Twoje wywody nie są zbyt zawiłe.spróbuj bardziej pogladowo. Niekt ba pewno nie pomyślał, że chodzi Ci o druty...

Masz prawo uważać ze istnieje świadomość i że jej pochodną jest świat realny.

Tylko nie do konca rozumiem ten Twój konstrunkt myślowy.

Skąd ta dziwna niechęć i osobliwa wrogość do świadomości? Myślę, że to połączenie dwóch cech w naszej kulturze intelektualnej, które wydają się sprzeczne, jednak dzielą wspólne założenie. Pierwsza to tradycja religijnego dualizmu. Świadomość nie jest częścią fizycznego świata. Należy do świata duchowego. Należy do duszy, a dusza nie jest częścią fizycznego świata. To tradycja Boga, duszy i nieśmiertelności. Istnieje przeciwna tradycja, akceptująca najgorsze założenie. Zakłada, że jesteśmy potężnymi naukowymi materialistami. Świadomość nie jest częścią fizycznego świata. Lub w ogóle nie istnieje, albo jest czymś innym. Programem komputerowym albo innym nonsensem, ale w żadnym razie nie jest elementem nauki. Kłóciłem się nieraz o to, aż do bólu brzucha. Oto wyjaśnienie. Nauka jest obiektywna, świadomość jest subiektywna. Zatem nie ma mowy o nauce o świadomości. J. Searle.
[link widoczny dla zalogowanych]

Semele

Powiem, jak to możliwe. Wciąż nie podałem definicji, a nie można tego przekazać bez definicji. Ludzie mówią, że trudno zdefiniować świadomość. Sądzę, że to proste, jeżeli nie próbujemy podać definicji naukowej. Nie jesteśmy gotowi na naukową definicję. Oto definicja zdroworozsądkowa. Świadomość składa się ze stanów odczuwania, wrażenia Iub przytomności. Zaczyna się rano, po przebudzeniu, i trwa cały dzień, aż zaśniesz, lub umrzesz lub inaczej staniesz się nieświadomy. Sny w tej definicji są formą świadomości. J.Searle